🗞 آیا ختنه کردن (پسران و دختران) در اسلام ضروری (واجب) است؟
✍🏻 حسین دباغ
در این مقاله استدلال کرده‌ام که پاسخ به سوال فوق چگونه می تواند "خیر" باشد.
ختنه یا سنت کردن با اینکه به صراحت در قران به آن اشاره نشده است هنوز در بسیاری از جوامع اسلامی — خصوصا ختنه پسران — مجدانه بدان عمل می شود. تصور عموم این است که ختنه کردن جزء ضروری مسلمانی (به معنای واجب بودن) است. بنابر یک تلقی، شاید سبب آنجاست که، جدا از قرآن، منابع ثانویه فقهی (مثل روایات) درباره انجام ختنه پسران (و بعضا دختران) صراحت نظر دارند.
اما با وجود برخی صراحت نظرها، هم چنان میان فقیهان اختلاف نظر موج می زند. این اختلاف نظر در خوانش و تفسیر می تواند موضوع معرفتی مهمی به حساب آید.
سوال پیش روی این مقاله چنین است: آیا اختلاف نظر میان فقیهان می تواند دلیلی باشد برای اینکه ختنه را جزء ضروری مسلمانی ندانیم؟ به گمان من پاسخ مثبت است. من در این مقاله به جهت فلسفی از این رای دفاع می‌کنم که ختنه جزء ضروری مسلمانی نیست و می توان بدون انجام ختنه همچنان یک مسلمان متعهد باقی ماند.
دریافت مقاله از telegram (به زبان انگلیسی)
دریافت مقاله از springer (به زبان انگلیسی)
دریافت مقاله از academia (به زبان انگلیسی)
🆔 @hossein_dabbagh
✍🏻 حسین دباغ
در این مقاله استدلال کرده‌ام که پاسخ به سوال فوق چگونه می تواند "خیر" باشد.
ختنه یا سنت کردن با اینکه به صراحت در قران به آن اشاره نشده است هنوز در بسیاری از جوامع اسلامی — خصوصا ختنه پسران — مجدانه بدان عمل می شود. تصور عموم این است که ختنه کردن جزء ضروری مسلمانی (به معنای واجب بودن) است. بنابر یک تلقی، شاید سبب آنجاست که، جدا از قرآن، منابع ثانویه فقهی (مثل روایات) درباره انجام ختنه پسران (و بعضا دختران) صراحت نظر دارند.
اما با وجود برخی صراحت نظرها، هم چنان میان فقیهان اختلاف نظر موج می زند. این اختلاف نظر در خوانش و تفسیر می تواند موضوع معرفتی مهمی به حساب آید.
سوال پیش روی این مقاله چنین است: آیا اختلاف نظر میان فقیهان می تواند دلیلی باشد برای اینکه ختنه را جزء ضروری مسلمانی ندانیم؟ به گمان من پاسخ مثبت است. من در این مقاله به جهت فلسفی از این رای دفاع می‌کنم که ختنه جزء ضروری مسلمانی نیست و می توان بدون انجام ختنه همچنان یک مسلمان متعهد باقی ماند.
دریافت مقاله از telegram (به زبان انگلیسی)
دریافت مقاله از springer (به زبان انگلیسی)
دریافت مقاله از academia (به زبان انگلیسی)
🆔 @hossein_dabbagh
Telegram
Hossein Dabbagh حسین دباغ
🗞 آیا ختنه کردن (پسران و دختران) در اسلام ضروری (واجب) است؟
✍🏻 حسین دباغ
(مقاله به زبان انگلیسی است)
🆔 @hossein_dabbagh
✍🏻 حسین دباغ
(مقاله به زبان انگلیسی است)
🆔 @hossein_dabbagh
Hope.pdf
2.7 MB
🗞 امید معطوف به عدالت
در این نوشته تلاش می کنم تا استدلال کنم که هر شکلی از امید اجتماعی و سیاسی مطلوب نیست؛ بلکه امیدی مطلوب است که به شکل معقولی در پی بسط و توسعه عدالت در جامعه باشد. نتیجه سخن این خواهد بود که در پی بسط عدالت دویدن خود بخود امید را به همراه می آورد.
✍🏻 حسین دباغ
🆔 @hossein_dabbagh
در این نوشته تلاش می کنم تا استدلال کنم که هر شکلی از امید اجتماعی و سیاسی مطلوب نیست؛ بلکه امیدی مطلوب است که به شکل معقولی در پی بسط و توسعه عدالت در جامعه باشد. نتیجه سخن این خواهد بود که در پی بسط عدالت دویدن خود بخود امید را به همراه می آورد.
✍🏻 حسین دباغ
🆔 @hossein_dabbagh
🗞 امید معطوف به عدالت
✍🏻 حسین دباغ
جان رالز، فیلسوف پرآوازه سیاست، در کتاب *قانون مردمان* استدلال می کند که نظریه های سیاسی باید در پی نوعی عدالت واقع گرایانه باشند تا امید سیاسی را در میان ما تقویت کنند. رالز معتقد بود با دفاعی معقول از حقوق سیاسی و عدالت که روابط میان مردمان را بهبود می بخشد، می باید امید را ترویج دهیم. چنین امیدی در نظر او البته امید معقولی خواهد بود (1999، 22-23).
در پی ساختاری عادلانه دویدن و تلاش برای زدودن ناعدالتی های ساختاری در یک جامعه می تواند انگیزه معقولی برای احیای امید اجتماعی سیاسی فراهم کند.
عدالت ساختاری به چه معناست؟ جامعه ای که ساختار آن با قوانین و سیاست های عادلانه پشتیبانی و حمایت می شود، موسسات و نهادهایی می طلبد که در آنها نسبت به حقوق شهروندان تبعیض ناموجه صورت نمی گیرد. تبعیض ناموجه زمانی رخ می دهد که شهروندان از منافع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و... به خاطر موقعیتی که آنان دخالتی در به وجود آوردنش نداشتند محروم می شوند.
برای مثال، اگر در جامعه ای افراد یک قومیت و طبقه خاص صرفا به این جهت که در یک قومیت و طبقه خاصی به دنیا آمده اند از منافع اجتماعی و سیاسی خود بی نصیب شوند یک تبعیض و ناعدالتی ساختاری رخ داده است. عموم ناعدالتی های ساختاری به سبب غلبه و سلطه ای صورت می گیرد که یک گروه به شکل نامنصفانه ای بر گروه دیگری از جامعه روا می دارد.
فراهم آوردن عدالت ساختاری امیدپرور است چون اولا به خودی خود امری مطلوب است و نفس تلاش برای برقراری عدالت اخلاقا امری نیکوست. ثانیا، و شاید مهمتر، عدالت ساختاری امیدآور است چون نتیجه ای مطلوب دارد: اعتماد و امنیت برای جامعه می آورد. برای شهروندان خاطر امن فراهم می کند و این خود البته آغازی امیدبخش است.
مولانا راست می گفت که "امید سرِ راهِ ایمنیست". شهروندان یک جامعه وقتی با ساختاری عادلانه مواجه می شوند که می توانند حق خود را بی زحمت بستانند رفته رفته خوش بین می شوند و بذر امید در ذهن و ضمیر آنان کاشته می شود.
هر چه سرکوب و سلطه و ناعدالتی های ساختاری کمتر شود اعتماد شهروندان بیشتر می شود و به شکل خودجوش امید زاده می شود. گویی زحمت مضاعفی برای تزریق امید نباید کشید؛ همین که رد پای عدالت دیده می شود و جاده پیش رو ایمن به نظر برسد، امید از راه می رسد.
به نظر می آید تمرکز بیش از اندازه بر روی گفتمان امید شیپور را از سر گشاد زدن است. معقولتر آن است که بر روی گفتمان عدالت و حقوق سیاسی و اجتماعی تمرکز کنیم آنگاه می بینیم که در نتیجه آن امید دفعتا در جامعه ریشه می دواند.
ما برای تقویت امید اجتماعی و سیاسی محتاج عدالتیم. در جهت عدالت دویدن فی نفسه امید را تقویت می کند. اگر در پی تقویت و تحکیم ساختارهای امیدبخش در جامعه هستیم می بایست به ساختارهای عادلانه توجه ویژه داشته باشیم. عدالت از پی خود امید می آورد. و اگر بنا داریم ندای امیدبخشی در جامعه بلند کنیم آن ندا و آن امید باید معطوف به تقویت ساختارهای عادلانه و زدودن ناعدالتی های ساختاری باشد.
🆔 @hossein_dabbagh
✍🏻 حسین دباغ
جان رالز، فیلسوف پرآوازه سیاست، در کتاب *قانون مردمان* استدلال می کند که نظریه های سیاسی باید در پی نوعی عدالت واقع گرایانه باشند تا امید سیاسی را در میان ما تقویت کنند. رالز معتقد بود با دفاعی معقول از حقوق سیاسی و عدالت که روابط میان مردمان را بهبود می بخشد، می باید امید را ترویج دهیم. چنین امیدی در نظر او البته امید معقولی خواهد بود (1999، 22-23).
در پی ساختاری عادلانه دویدن و تلاش برای زدودن ناعدالتی های ساختاری در یک جامعه می تواند انگیزه معقولی برای احیای امید اجتماعی سیاسی فراهم کند.
عدالت ساختاری به چه معناست؟ جامعه ای که ساختار آن با قوانین و سیاست های عادلانه پشتیبانی و حمایت می شود، موسسات و نهادهایی می طلبد که در آنها نسبت به حقوق شهروندان تبعیض ناموجه صورت نمی گیرد. تبعیض ناموجه زمانی رخ می دهد که شهروندان از منافع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و... به خاطر موقعیتی که آنان دخالتی در به وجود آوردنش نداشتند محروم می شوند.
برای مثال، اگر در جامعه ای افراد یک قومیت و طبقه خاص صرفا به این جهت که در یک قومیت و طبقه خاصی به دنیا آمده اند از منافع اجتماعی و سیاسی خود بی نصیب شوند یک تبعیض و ناعدالتی ساختاری رخ داده است. عموم ناعدالتی های ساختاری به سبب غلبه و سلطه ای صورت می گیرد که یک گروه به شکل نامنصفانه ای بر گروه دیگری از جامعه روا می دارد.
فراهم آوردن عدالت ساختاری امیدپرور است چون اولا به خودی خود امری مطلوب است و نفس تلاش برای برقراری عدالت اخلاقا امری نیکوست. ثانیا، و شاید مهمتر، عدالت ساختاری امیدآور است چون نتیجه ای مطلوب دارد: اعتماد و امنیت برای جامعه می آورد. برای شهروندان خاطر امن فراهم می کند و این خود البته آغازی امیدبخش است.
مولانا راست می گفت که "امید سرِ راهِ ایمنیست". شهروندان یک جامعه وقتی با ساختاری عادلانه مواجه می شوند که می توانند حق خود را بی زحمت بستانند رفته رفته خوش بین می شوند و بذر امید در ذهن و ضمیر آنان کاشته می شود.
هر چه سرکوب و سلطه و ناعدالتی های ساختاری کمتر شود اعتماد شهروندان بیشتر می شود و به شکل خودجوش امید زاده می شود. گویی زحمت مضاعفی برای تزریق امید نباید کشید؛ همین که رد پای عدالت دیده می شود و جاده پیش رو ایمن به نظر برسد، امید از راه می رسد.
به نظر می آید تمرکز بیش از اندازه بر روی گفتمان امید شیپور را از سر گشاد زدن است. معقولتر آن است که بر روی گفتمان عدالت و حقوق سیاسی و اجتماعی تمرکز کنیم آنگاه می بینیم که در نتیجه آن امید دفعتا در جامعه ریشه می دواند.
ما برای تقویت امید اجتماعی و سیاسی محتاج عدالتیم. در جهت عدالت دویدن فی نفسه امید را تقویت می کند. اگر در پی تقویت و تحکیم ساختارهای امیدبخش در جامعه هستیم می بایست به ساختارهای عادلانه توجه ویژه داشته باشیم. عدالت از پی خود امید می آورد. و اگر بنا داریم ندای امیدبخشی در جامعه بلند کنیم آن ندا و آن امید باید معطوف به تقویت ساختارهای عادلانه و زدودن ناعدالتی های ساختاری باشد.
🆔 @hossein_dabbagh
Forwarded from شهروند سبز(رضا زمان)
امید به عدالت؛ آرمان‌شهر واقعی
امید در سیاست و اجتماع، ناظر بر حیاتِ سیاسی و اجتماعی در آینده است؛ آینده‌ای که، به قول پوپر، گشوده و باز است. ما به آینده جهل داریم، چون نامعلوم است. امّا از دل جهل، امید زاده می‌شود. اگر می‌دانستیم آینده چه خبر است، امید هم بی‌معنا می‌بود. امّا آیا گشودگی آینده و جهل ما به فردا، هر امیدی را روا و معقول میکند؟ از امید سخن بسیار رفته است، از معقولیّت و رواییِ امید کمتر.
دکتر حسین دبّاغ، پژوهشگر و مدرّس فلسفه در انگلستان، دربابِ امیدِ معقول و انگیزه‌بخش در شماره چهل‌ویکم ماهنامه‌ی «کوچه» قلم زده است: امید معطوف به عدالت. مقاله از امیدِ معقولِ انگیزه‌بخش دفاع کرده است، در برابر امیدِ نامعقول. امیدِ معقول، در واقع محتوای معقول دارد. امیدِ معقول، امید به امری است دسترس‌ناپذیر امّا ممکن و شدنی، هرچند غیرقطعی و نامحتمل. در واقع محتوای امیدِ معقول، امرِ ممکن است نه ناممکن، و همچنین نه محتمل، و نه قطعی. پس، امیدِ معقول به آینده، امید به آینده‌ی ممکن است.
پیشنهاد دبّاغ در نوشتارش، این است: امیدِ معطوف به عدالت؛ امیدِ سیاسی و اجتماعی ناظر بر بسطِ عدالت. چنین امیدی، امیدِ معقول و انگیزه‌بخش است. در واقع، عدالت امیدبخش است هم به سبب مطلوبیّت ذاتی‌اش، هم به دلیل نتایج مطلوب‌اش. از آن‌جا که سخن از امیدِ سیاسی و اجتماعی است، پس باید عدالت را در سیاست و اجتماع ترجمه کنیم. به همین جهت مقاله از «عدالت ساختاری» سخن می‌گوید؛ عدالت ساختاری متعلّق است به ساختار اساسی جامعه، یعنی نهادها و قواعدِ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی.
مقاله به‌نیکی از تئوری «قانون مردمان» اثر و تألیف جان رالز(چه کسی از رالز بهتر؟) بهره می‌گیرد. ایده‌ی محوری رالز در قانون مردمانش، «آرمان‌شهر واقع‌گرا» است؛ آرمان‌شهر واقع‌گرا، ناظر بر امیدِ معقول و مطلوب است به آینده‌ی جهان که پای در واقعیّت و سر در آرمان دارد؛ امیدِ به آرمان‌شهر در حدود واقعیّت. به تعریف و بیان رالز، آرمان‌شهر واقع‌گرا بسطِ حدودِ امکانِ سیاسی عملی است. به تعبیر دیگر، ناظر بر امر ممکن است امّا می‌کوشد حدودش را در صحنه‌ی عمل بسط دهد. آرمان‌شهر واقع‌گرا، در جست‌وجوی جهانی خوش‌تر و بهتر، یعنی عادلانه‌تر، است که ممکن و شدنی باشد. این جست‌وجو، کوششی امیدوارانه است در جهتِ گسترشِ دایره‌ی امکاناتِ سیاسی. به این معنا، آرمان‌شهر واقع‌گرا حاوی و حاملِ امیدِ معطوف به عدالت، یعنی امیدِ معقول و مطلوب است. باری، ما ایرانیان نیز برای امیدِ معطوف به عدالت، نیازمند یک تئوری برای آرمان‌شهرِ واقع‌گرای ایرانی هستیم.
@shahrvand_sabz
https://www.tgoop.com/hossein_dabbagh/355
امید در سیاست و اجتماع، ناظر بر حیاتِ سیاسی و اجتماعی در آینده است؛ آینده‌ای که، به قول پوپر، گشوده و باز است. ما به آینده جهل داریم، چون نامعلوم است. امّا از دل جهل، امید زاده می‌شود. اگر می‌دانستیم آینده چه خبر است، امید هم بی‌معنا می‌بود. امّا آیا گشودگی آینده و جهل ما به فردا، هر امیدی را روا و معقول میکند؟ از امید سخن بسیار رفته است، از معقولیّت و رواییِ امید کمتر.
دکتر حسین دبّاغ، پژوهشگر و مدرّس فلسفه در انگلستان، دربابِ امیدِ معقول و انگیزه‌بخش در شماره چهل‌ویکم ماهنامه‌ی «کوچه» قلم زده است: امید معطوف به عدالت. مقاله از امیدِ معقولِ انگیزه‌بخش دفاع کرده است، در برابر امیدِ نامعقول. امیدِ معقول، در واقع محتوای معقول دارد. امیدِ معقول، امید به امری است دسترس‌ناپذیر امّا ممکن و شدنی، هرچند غیرقطعی و نامحتمل. در واقع محتوای امیدِ معقول، امرِ ممکن است نه ناممکن، و همچنین نه محتمل، و نه قطعی. پس، امیدِ معقول به آینده، امید به آینده‌ی ممکن است.
پیشنهاد دبّاغ در نوشتارش، این است: امیدِ معطوف به عدالت؛ امیدِ سیاسی و اجتماعی ناظر بر بسطِ عدالت. چنین امیدی، امیدِ معقول و انگیزه‌بخش است. در واقع، عدالت امیدبخش است هم به سبب مطلوبیّت ذاتی‌اش، هم به دلیل نتایج مطلوب‌اش. از آن‌جا که سخن از امیدِ سیاسی و اجتماعی است، پس باید عدالت را در سیاست و اجتماع ترجمه کنیم. به همین جهت مقاله از «عدالت ساختاری» سخن می‌گوید؛ عدالت ساختاری متعلّق است به ساختار اساسی جامعه، یعنی نهادها و قواعدِ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی.
مقاله به‌نیکی از تئوری «قانون مردمان» اثر و تألیف جان رالز(چه کسی از رالز بهتر؟) بهره می‌گیرد. ایده‌ی محوری رالز در قانون مردمانش، «آرمان‌شهر واقع‌گرا» است؛ آرمان‌شهر واقع‌گرا، ناظر بر امیدِ معقول و مطلوب است به آینده‌ی جهان که پای در واقعیّت و سر در آرمان دارد؛ امیدِ به آرمان‌شهر در حدود واقعیّت. به تعریف و بیان رالز، آرمان‌شهر واقع‌گرا بسطِ حدودِ امکانِ سیاسی عملی است. به تعبیر دیگر، ناظر بر امر ممکن است امّا می‌کوشد حدودش را در صحنه‌ی عمل بسط دهد. آرمان‌شهر واقع‌گرا، در جست‌وجوی جهانی خوش‌تر و بهتر، یعنی عادلانه‌تر، است که ممکن و شدنی باشد. این جست‌وجو، کوششی امیدوارانه است در جهتِ گسترشِ دایره‌ی امکاناتِ سیاسی. به این معنا، آرمان‌شهر واقع‌گرا حاوی و حاملِ امیدِ معطوف به عدالت، یعنی امیدِ معقول و مطلوب است. باری، ما ایرانیان نیز برای امیدِ معطوف به عدالت، نیازمند یک تئوری برای آرمان‌شهرِ واقع‌گرای ایرانی هستیم.
@shahrvand_sabz
https://www.tgoop.com/hossein_dabbagh/355
Telegram
Hossein Dabbagh حسین دباغ
🗞 امید معطوف به عدالت
در این نوشته تلاش می کنم تا استدلال کنم که هر شکلی از امید اجتماعی و سیاسی مطلوب نیست؛ بلکه امیدی مطلوب است که به شکل معقولی در پی بسط و توسعه عدالت در جامعه باشد. نتیجه سخن این خواهد بود که در پی بسط عدالت دویدن خود بخود امید را به…
در این نوشته تلاش می کنم تا استدلال کنم که هر شکلی از امید اجتماعی و سیاسی مطلوب نیست؛ بلکه امیدی مطلوب است که به شکل معقولی در پی بسط و توسعه عدالت در جامعه باشد. نتیجه سخن این خواهد بود که در پی بسط عدالت دویدن خود بخود امید را به…
Forwarded from ژرف اندیشی
https://www.clubhouse.com/invite/RZ4PR8YN hey - you should join us May 11, 8:15 pm for
«گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی.
با حضور آقایان اردشیر منصوری، حسین بیات و حسین دباغ
کانال تگرامی : https://www.tgoop.com/jarfandishi_club
«گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی.
با حضور آقایان اردشیر منصوری، حسین بیات و حسین دباغ
کانال تگرامی : https://www.tgoop.com/jarfandishi_club
Clubhouse
«گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی
With Hossein Bayat, ا.منصوری اردشیر and 8 others
Forwarded from اتحادیه انجمن های علمی علوم سیاسی ایران
💢 اتحادیه انجمن های علمی دانشجویی علوم سیاسی ایران برگزار میکند:
📍مدرسه تخصصی اخلاق و سیاست
(ضرورت اخلاقی زیستن در جهان سیاسی امروز)
🔺چرا فلسفه اخلاق مهم است؟
دکتر حسین دباغ
شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺 اخلاق و سیاست شریعتمدار
دکتر محمدجواد غلامرضا کاشی
یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺اخلاق قراردادگرا
دکتر جواد حیدری
دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺زندگی انسانی و جامعه فضیلت‌مند
دکتر مختار نوری
چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺زنانه‌نگری در اخلاق و اخلاق زنانه‌نگر
دکتر مریم نصر اصفهانی
پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺اخلاق فضیلت‌گرایانه و اخلاقی زیستن
دکتر امیرحسین خداپرست
جمعه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺تفاوت اخلاق سنتی و اخلاق مدرن
دکتر حسین هوشمند
شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔻به صورت مجازی از بستر اسکای روم اتحادیه انجمن های علمی دانشجویی علوم سیاسی ایران
⭕️ جهت نام‌نویسی به شناسه‌ی تلگرامی زیر مراجعه فرمایید:
@usips_admin
—————————
روابط عمومی اتحادیه انجمن های علمی علوم سیاسی ایران
@USIPS_IR
📍مدرسه تخصصی اخلاق و سیاست
(ضرورت اخلاقی زیستن در جهان سیاسی امروز)
🔺چرا فلسفه اخلاق مهم است؟
دکتر حسین دباغ
شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺 اخلاق و سیاست شریعتمدار
دکتر محمدجواد غلامرضا کاشی
یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺اخلاق قراردادگرا
دکتر جواد حیدری
دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺زندگی انسانی و جامعه فضیلت‌مند
دکتر مختار نوری
چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺زنانه‌نگری در اخلاق و اخلاق زنانه‌نگر
دکتر مریم نصر اصفهانی
پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺اخلاق فضیلت‌گرایانه و اخلاقی زیستن
دکتر امیرحسین خداپرست
جمعه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔺تفاوت اخلاق سنتی و اخلاق مدرن
دکتر حسین هوشمند
شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹ الی ۲۱
🔻به صورت مجازی از بستر اسکای روم اتحادیه انجمن های علمی دانشجویی علوم سیاسی ایران
⭕️ جهت نام‌نویسی به شناسه‌ی تلگرامی زیر مراجعه فرمایید:
@usips_admin
—————————
روابط عمومی اتحادیه انجمن های علمی علوم سیاسی ایران
@USIPS_IR
Forwarded from وبسایت فرهنگی صدانت
☘️ «گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی
جلسه «گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی به همت کلاب ژرف اندیشی در کلاب هاوس و در پنج شنبه ۱۴۰۲/۲/۲۱ با حضور آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و حسین دباغ برگزار شد.
🌐 دریافت صوت جلسه به همراه توضیحات
🌾 @Sedanet
🌾 @hossein_bayat
🌾 @jarfandishi_club
🌾 @hossein_dabbagh
🌾 @ardeshirmansouri
جلسه «گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی به همت کلاب ژرف اندیشی در کلاب هاوس و در پنج شنبه ۱۴۰۲/۲/۲۱ با حضور آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و حسین دباغ برگزار شد.
🌐 دریافت صوت جلسه به همراه توضیحات
🌾 @Sedanet
🌾 @hossein_bayat
🌾 @jarfandishi_club
🌾 @hossein_dabbagh
🌾 @ardeshirmansouri
صدانت
«گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی • صدانت
جلسه «گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی به همت کلاب ژرف اندیشی در کلاب هاوس و در پنج شنبه ۱۴۰۲/۲/۲۱ با حضور آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و
Forwarded from خانه اخلاق‌پژوهان جوان
#رویداد
#اطلاع_رسانی
وبینار علمی
نسبت میان «اخلاق‌باوری» با «قیم‌سالاری»
نگاهی تحلیلی به مسئلهٔ محدودیت آزادی‌های فردی
زمان: ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
⏰ساعت ۲۰ الی ۲۲
🌐وبینار دانشگاه شهید بهشتی
اینجا چراغی روشن است...!
به کانال خانۀ اخلاق‌پژوهان جوان بپیوندید:
@EthicsHouse
#اطلاع_رسانی
وبینار علمی
نسبت میان «اخلاق‌باوری» با «قیم‌سالاری»
نگاهی تحلیلی به مسئلهٔ محدودیت آزادی‌های فردی
زمان: ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
⏰ساعت ۲۰ الی ۲۲
🌐وبینار دانشگاه شهید بهشتی
اینجا چراغی روشن است...!
به کانال خانۀ اخلاق‌پژوهان جوان بپیوندید:
@EthicsHouse
مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو در دانشگاه شهید بهشتی برگزار می کند:
نسبت میان "اخلاق باوری" با "قیم سالاری": نگاهی تحلیلی به مسئله محدودیت آزادی های فردی
آقای دکتر حسین دباغ
آقای سیدمحمد حسینی
دبیر علمی نشست:
دکتر سعیده مزینانیان
زمان برگزاری:
چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
ساعت ۲۰
لینک ورود به جلسه:
http://www.sbu.ac.ir/web/webinar
”قیم‌سالاری“ (paternalism) به چه معناست و چه تقریرهایی از آن می‌توان داشت؟ ”قیم‌سالاری“ چه ربط و نسبتی با ”اخلاق‌باوری“ (moralism) دارد و وجوه افتراق و اشتراکش با ”اخلاق‌باوری“ چیست؟ در ”قیم‌سالاری“، دست‌کم در نسخه‌ی کلاسیک آن، تلاش بر این است که از اضرار شخص به خود جلوگیری شود، نه لزوماً اضرار وی به دیگران. اما در ”اخلاق‌باوری“ تلاش بر این است که از ارتکاب اعمال اخلاق‌گریز/ غیراخلاقی (amoral) که جامعه آن را ناپسند تلقی میکند جلوگیری شود و، دست‌کم مطابق برخی از قرائت‌ها، حتی باید چنین اَعمالی را جرم‌انگاری کرد. روشن است که در هر دو تلقی، «آزادی» افراد مالاً دستخوش تغییر و تحدید خواهد شد. اما پرسش این است که کدام‌یک از این دو نگاه، موجه و معقول است تا دولت‌ها آن را در سیاست‌گذاری‌ها و قانون‌گذاری‌های‌شان به‌کار گیرند؟ ما (به میزبانی و دعوت #کرسی_حقوق_بشر_صلح_و_دموکراسی_یونسکو دانشگاه شهید بهشتی)، استدلال خواهیم کرد که ”اخلاق‌باوری“ و به‌کاربستن آن برای تحدید «آزادی» ناموجه است.
در این نشست، نخست ایده‌ی ”قیم‌سالاری“ را شرح و تبیین می‌کنیم. سپس به ”اخلاق‌باوری“ می‌پردازیم و نقد آن را در دستور کار قرار خواهیم داد. در پایان استدلال خواهیم کرد و به بحث خواهیم گذاشت که ”اخلاق‌باوری“ بر بنیان استواری قائم نشده است.
نسبت میان "اخلاق باوری" با "قیم سالاری": نگاهی تحلیلی به مسئله محدودیت آزادی های فردی
آقای دکتر حسین دباغ
آقای سیدمحمد حسینی
دبیر علمی نشست:
دکتر سعیده مزینانیان
زمان برگزاری:
چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
ساعت ۲۰
لینک ورود به جلسه:
http://www.sbu.ac.ir/web/webinar
”قیم‌سالاری“ (paternalism) به چه معناست و چه تقریرهایی از آن می‌توان داشت؟ ”قیم‌سالاری“ چه ربط و نسبتی با ”اخلاق‌باوری“ (moralism) دارد و وجوه افتراق و اشتراکش با ”اخلاق‌باوری“ چیست؟ در ”قیم‌سالاری“، دست‌کم در نسخه‌ی کلاسیک آن، تلاش بر این است که از اضرار شخص به خود جلوگیری شود، نه لزوماً اضرار وی به دیگران. اما در ”اخلاق‌باوری“ تلاش بر این است که از ارتکاب اعمال اخلاق‌گریز/ غیراخلاقی (amoral) که جامعه آن را ناپسند تلقی میکند جلوگیری شود و، دست‌کم مطابق برخی از قرائت‌ها، حتی باید چنین اَعمالی را جرم‌انگاری کرد. روشن است که در هر دو تلقی، «آزادی» افراد مالاً دستخوش تغییر و تحدید خواهد شد. اما پرسش این است که کدام‌یک از این دو نگاه، موجه و معقول است تا دولت‌ها آن را در سیاست‌گذاری‌ها و قانون‌گذاری‌های‌شان به‌کار گیرند؟ ما (به میزبانی و دعوت #کرسی_حقوق_بشر_صلح_و_دموکراسی_یونسکو دانشگاه شهید بهشتی)، استدلال خواهیم کرد که ”اخلاق‌باوری“ و به‌کاربستن آن برای تحدید «آزادی» ناموجه است.
در این نشست، نخست ایده‌ی ”قیم‌سالاری“ را شرح و تبیین می‌کنیم. سپس به ”اخلاق‌باوری“ می‌پردازیم و نقد آن را در دستور کار قرار خواهیم داد. در پایان استدلال خواهیم کرد و به بحث خواهیم گذاشت که ”اخلاق‌باوری“ بر بنیان استواری قائم نشده است.
Forwarded from مشق نو
📝📝📝پرسش از مسئولیت اجتماعی در ساختارهای ناعادلانه
🔻🔻🔻مقاله‌ای از حسین دبّاغ منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
📌بریده‌ای از متن:
🖊سخن درباره تحلیل عدالت و ناعدالتی ساختاری در جامعه‌ای است که برخی افراد براساس معیارهای تصادفی از بهره‌مندی‌های بیشتری نسبت به دیگران برخوردارند. برای مثال، جامعه‌ای که در آن یک قومیت، دین یا باور خاص در اکثریت قرار دارد و بسیاری از قوانین و سیاست‌ها به نفع آنان تنظیم شده است در حالی‌که قومیت‌ها و اقلیت‌های گوناگون یا ادیان و باورهای دیگر نیز در آن جامعه زیست می‌کنند.
🖊سؤال اینجاست که اگر ما در چنین جامعه‌ای زیست می‌کنیم و گمان می‌کنیم جامعه ما از ساختارهای ناعادلانه رنج می‌برد، چه مسئولیت اخلاقی‌ای پیش‌روی ماست. در این نوشتار، اولاً تلاش می‌کنم تا روشن کنم منظور از ساختارهای ناعادلانه چیست. سپس پیشنهاد‌هایی در مواجهه با ساختارهای ناعادلانه و رفع آنها بدست خواهم داد.
🖊ناعدالتی، بالذات امر جذابی نیست. عموم آدمیان ناعدالتی را امر نیکویی تلقی نمی‌کنند. وقتی تعبیر ساختار به ناعدالتی اضافه می‌شود، با مسئله‌ای بنیادین روبرو خواهیم شد. اجازه دهید با ذکر مثال این موضوع را روشن کنم. فرض کنید ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که در آن، سیاست‌ها، قوانین و ساختارهای اجتماعی-سیاسی به شکل سیستماتیک ناعادلانه است...
🖊در این ساختار ناعادلانه، افراد منافع و موقعیت‌های اجتماعی ویژه‌ای دارند که این منافع و موقعیت‌ها از پس امری آمده است که برای آنان تصادفی بوده است و لزوماً کنش آنان در آن مدخلیت نداشته و انتخاب دقیق و اصلی خودشان نبوده است که در آن موقعیت قرار گرفته‌اند.
🖊برای مثال، اجتماعی را در ذهن بیاورید که بسیاری از منافع منطبق بر این است که شما در چه طبقه‌ای از اجتماع به دنیا آمده‌اید، چه جنسیتی دارید یا از چه نژادی یا قومیتی هستید. نژاد، قومیت و یا جنسیت امری نیست که شما در درجه اول آن را انتخاب کرده باشید.
🖊شما «تصادفاً» با این ویژگی‌ها به دنیا آمده‌اید. شما می‌توانستید جنس دیگری داشته باشید یا در طبقه دیگر یا در نژاد و قومیت دیگری به دنیا بیایید. با این حال، در این جامعه قوانین و سیاست‌ها مبتنی بر جنسیت، طبقه اقتصادی یا نژاد و قومیت شما تنظیم شده است.
🔸متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید
mashghenow.com/?p=5872
#حسین_دباغ #عدالت #برابری #فقر
🔸نشانی تلگرام «مشق نو»:
www.tgoop.com/mashghenowofficial
🔻🔻🔻مقاله‌ای از حسین دبّاغ منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
📌بریده‌ای از متن:
🖊سخن درباره تحلیل عدالت و ناعدالتی ساختاری در جامعه‌ای است که برخی افراد براساس معیارهای تصادفی از بهره‌مندی‌های بیشتری نسبت به دیگران برخوردارند. برای مثال، جامعه‌ای که در آن یک قومیت، دین یا باور خاص در اکثریت قرار دارد و بسیاری از قوانین و سیاست‌ها به نفع آنان تنظیم شده است در حالی‌که قومیت‌ها و اقلیت‌های گوناگون یا ادیان و باورهای دیگر نیز در آن جامعه زیست می‌کنند.
🖊سؤال اینجاست که اگر ما در چنین جامعه‌ای زیست می‌کنیم و گمان می‌کنیم جامعه ما از ساختارهای ناعادلانه رنج می‌برد، چه مسئولیت اخلاقی‌ای پیش‌روی ماست. در این نوشتار، اولاً تلاش می‌کنم تا روشن کنم منظور از ساختارهای ناعادلانه چیست. سپس پیشنهاد‌هایی در مواجهه با ساختارهای ناعادلانه و رفع آنها بدست خواهم داد.
🖊ناعدالتی، بالذات امر جذابی نیست. عموم آدمیان ناعدالتی را امر نیکویی تلقی نمی‌کنند. وقتی تعبیر ساختار به ناعدالتی اضافه می‌شود، با مسئله‌ای بنیادین روبرو خواهیم شد. اجازه دهید با ذکر مثال این موضوع را روشن کنم. فرض کنید ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که در آن، سیاست‌ها، قوانین و ساختارهای اجتماعی-سیاسی به شکل سیستماتیک ناعادلانه است...
🖊در این ساختار ناعادلانه، افراد منافع و موقعیت‌های اجتماعی ویژه‌ای دارند که این منافع و موقعیت‌ها از پس امری آمده است که برای آنان تصادفی بوده است و لزوماً کنش آنان در آن مدخلیت نداشته و انتخاب دقیق و اصلی خودشان نبوده است که در آن موقعیت قرار گرفته‌اند.
🖊برای مثال، اجتماعی را در ذهن بیاورید که بسیاری از منافع منطبق بر این است که شما در چه طبقه‌ای از اجتماع به دنیا آمده‌اید، چه جنسیتی دارید یا از چه نژادی یا قومیتی هستید. نژاد، قومیت و یا جنسیت امری نیست که شما در درجه اول آن را انتخاب کرده باشید.
🖊شما «تصادفاً» با این ویژگی‌ها به دنیا آمده‌اید. شما می‌توانستید جنس دیگری داشته باشید یا در طبقه دیگر یا در نژاد و قومیت دیگری به دنیا بیایید. با این حال، در این جامعه قوانین و سیاست‌ها مبتنی بر جنسیت، طبقه اقتصادی یا نژاد و قومیت شما تنظیم شده است.
🔸متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید
mashghenow.com/?p=5872
#حسین_دباغ #عدالت #برابری #فقر
🔸نشانی تلگرام «مشق نو»:
www.tgoop.com/mashghenowofficial
مشق نو
پرسش از مسئولیت اجتماعی در ساختارهای ناعادلانه
وبسایت «مشق نو» با گرایش اصلاح‌طلبانه و رویکردی تحلیلی تلاش دارد در یادداشت‌ها، مقالات و گفت‌و‌گوهای خود، نگاهی نظری با جنبه‌های آموزشی را مدنظر قرار دهند.
@Sokhanranihaa
@Sokhanranihaa
🔊 فایل صوتی
نسبت میان "اخلاق باوری" با "قیم سالاری": نگاهی تحلیلی به مسئله محدودیت آزادی های فردی
آقای دکتر حسین دباغ
آقای سیدمحمد حسینی
دبیر علمی نشست:
دکتر سعیده مزینانیان
زمان برگزاری:
چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
”قیم‌سالاری“ (paternalism) به چه معناست و چه تقریرهایی از آن می‌توان داشت؟ ”قیم‌سالاری“ چه ربط و نسبتی با ”اخلاق‌باوری“ (moralism) دارد و وجوه افتراق و اشتراکش با ”اخلاق‌باوری“ چیست؟ در ”قیم‌سالاری“، دست‌کم در نسخه‌ی کلاسیک آن، تلاش بر این است که از اضرار شخص به خود جلوگیری شود، نه لزوماً اضرار وی به دیگران. اما در ”اخلاق‌باوری“ تلاش بر این است که از ارتکاب اعمال اخلاق‌گریز/ غیراخلاقی (amoral) که جامعه آن را ناپسند تلقی میکند جلوگیری شود و، دست‌کم مطابق برخی از قرائت‌ها، حتی باید چنین اَعمالی را جرم‌انگاری کرد. روشن است که در هر دو تلقی، «آزادی» افراد مالاً دستخوش تغییر و تحدید خواهد شد. اما پرسش این است که کدام‌یک از این دو نگاه، موجه و معقول است تا دولت‌ها آن را در سیاست‌گذاری‌ها و قانون‌گذاری‌های‌شان به‌کار گیرند؟
.
🆔 @Sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹
نسبت میان "اخلاق باوری" با "قیم سالاری": نگاهی تحلیلی به مسئله محدودیت آزادی های فردی
آقای دکتر حسین دباغ
آقای سیدمحمد حسینی
دبیر علمی نشست:
دکتر سعیده مزینانیان
زمان برگزاری:
چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
”قیم‌سالاری“ (paternalism) به چه معناست و چه تقریرهایی از آن می‌توان داشت؟ ”قیم‌سالاری“ چه ربط و نسبتی با ”اخلاق‌باوری“ (moralism) دارد و وجوه افتراق و اشتراکش با ”اخلاق‌باوری“ چیست؟ در ”قیم‌سالاری“، دست‌کم در نسخه‌ی کلاسیک آن، تلاش بر این است که از اضرار شخص به خود جلوگیری شود، نه لزوماً اضرار وی به دیگران. اما در ”اخلاق‌باوری“ تلاش بر این است که از ارتکاب اعمال اخلاق‌گریز/ غیراخلاقی (amoral) که جامعه آن را ناپسند تلقی میکند جلوگیری شود و، دست‌کم مطابق برخی از قرائت‌ها، حتی باید چنین اَعمالی را جرم‌انگاری کرد. روشن است که در هر دو تلقی، «آزادی» افراد مالاً دستخوش تغییر و تحدید خواهد شد. اما پرسش این است که کدام‌یک از این دو نگاه، موجه و معقول است تا دولت‌ها آن را در سیاست‌گذاری‌ها و قانون‌گذاری‌های‌شان به‌کار گیرند؟
.
🆔 @Sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹
@Sokhanranihaa
@Sokhanranihaa
🔊 فایل صوتی
«گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی
تاریخ برگزاری پنج شنبه: ۱۴۰۲/۲/۲۱
ارائه دهندگان آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و حسین دباغ
.
🆔 @Sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹
«گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روانشناسی
تاریخ برگزاری پنج شنبه: ۱۴۰۲/۲/۲۱
ارائه دهندگان آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و حسین دباغ
.
🆔 @Sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹
Forwarded from ژرف اندیشی
https://www.clubhouse.com/invite/k4FqYm1W hey - you should join us Tomorrow, 8:15 pm for «آزادی بیان»؛ مرزهای حقوقی و اخلاقی.
تاریخ برگزاری یکشنه ۱۴۰۲/۳/۲۸
ارائه دهندگان آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و حسین دباغ
کلاب ژرف اندیشی در کلاب هاوس :
https://www.clubhouse.com/house/%DA%98%D8%B1%D9%81-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%DB%8C
🍀🍀🍀🍀
کانال تلگرام ژرف اندیشی:
https://www.tgoop.com/jarfandishi_club
کانال تلگرامی اردشیر منصوری:
https://www.tgoop.com/ardeshirmansouri
کانال تلگرامی حسین بیات :
https://www.tgoop.com/hossein_bayat
کانال تلگرامی حسین دباغ:
https://www.tgoop.com/hossein_dabbagh
تاریخ برگزاری یکشنه ۱۴۰۲/۳/۲۸
ارائه دهندگان آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و حسین دباغ
کلاب ژرف اندیشی در کلاب هاوس :
https://www.clubhouse.com/house/%DA%98%D8%B1%D9%81-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%DB%8C
🍀🍀🍀🍀
کانال تلگرام ژرف اندیشی:
https://www.tgoop.com/jarfandishi_club
کانال تلگرامی اردشیر منصوری:
https://www.tgoop.com/ardeshirmansouri
کانال تلگرامی حسین بیات :
https://www.tgoop.com/hossein_bayat
کانال تلگرامی حسین دباغ:
https://www.tgoop.com/hossein_dabbagh
Clubhouse
«آزادی بیان»؛ مرزهای حقوقی و اخلاقی
With ا.منصوری اردشیر, Hossein Bayat and 8 others
Forwarded from DinOnline دین‌آنلاین
✔️دین آنلاین برگزار میکند:
⭕️تأملی در نو اندیشی دینی در ایران معاصر 2
بانگاهی به معرفت شناسی
و روانشناسی دین
👤با حضور سعید گرمارودی
و
حسین دباغ
🔺دبیر نشست: نورا نوری صفت
سه شنبه در بستر اینستاگرام و آپارات و تلگرام
🆔 @dinonline
⭕️تأملی در نو اندیشی دینی در ایران معاصر 2
بانگاهی به معرفت شناسی
و روانشناسی دین
👤با حضور سعید گرمارودی
و
حسین دباغ
🔺دبیر نشست: نورا نوری صفت
سه شنبه در بستر اینستاگرام و آپارات و تلگرام
🆔 @dinonline
Audio
تأملی در نواندیشی دینی درایران معاصر2
با نگاهی به معرفت‌شناسی و روانشناسی دین
باحضور:
حسین دباغ
معلم و محقق فلسفه اخلاق
سعید گرمارودی
مدرس و پژوهشگر روانشناسی دین
دبیر نشست: نورا نوری صفت
🆔 @dinonline
با نگاهی به معرفت‌شناسی و روانشناسی دین
باحضور:
حسین دباغ
معلم و محقق فلسفه اخلاق
سعید گرمارودی
مدرس و پژوهشگر روانشناسی دین
دبیر نشست: نورا نوری صفت
🆔 @dinonline
Forwarded from جرعه
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
♦️حسین دباغ از نیاز به دین سخن می‌گوید.
♦️وی دو مولفه "معنادهی" و "هویت بخشی" دین را مورد تحلیل قرار می‌دهد🔺
مشاهده در یوتیوب
@joreah_journal
www.instagram.com/joreah_journal
♦️وی دو مولفه "معنادهی" و "هویت بخشی" دین را مورد تحلیل قرار می‌دهد🔺
مشاهده در یوتیوب
@joreah_journal
www.instagram.com/joreah_journal
Forwarded from ایرانِ پایدار
ویژگی‌های سامانه‌های حکمرانی
برنامهٔ اول: سکولاریسم
✅ #ايران_پایدار، در بخش مسئله‌شناسی حکمرانی در ایران، در تلاش است تا به راهبردها و راهکارهایی برای #بازآرایی_نظام_حکمرانی_ایران، دست یابد.
✅ پیش از پرداختن به معماری نظام حکمرانی کارآمد، نیازمند آگاهی از اهداف، ارزش‌ها و ویژگی‌های سامانه‌های حکمرانی مطلوب هستیم. پیشتر در ۴ برنامه به اهداف نظام حکمرانی پرداخته شد و اکنون در سلسله برنامه‌هایی به ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی مطلوب خواهیم پرداخت.
✅ در نخستین برنامه از این سلسله برنامه‌ها با حضور دکتر #حسین_دباغ به بررسی #سکولاریسم به عنوان یکی از ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی پرداخته خواهد شد. در بخش انتهایی این برنامه امکان بحث و گفتگو بین حاظران فراهم است.
✅ این برنامه به صورت زنده در فضای گوگل میت برگزار می‌شود و ۱۰ دقیقه پیش از شروع برنامه می‌توانید از طریق پیوند زیر به اتاق گفتگو وارد شوید:
meet.google.com/rnw-hbqt-oer
#ایران_پایدار
#حکمرانی
#حسین_دباغ
#سکولاریسم
⭕️ ایرانِ پایدار، بستری برای ایران‌شناسی و ایران‌شناسی، بنیانی برای پایداری ایران.
https://www.tgoop.com/iranepaydar_official
برنامهٔ اول: سکولاریسم
✅ #ايران_پایدار، در بخش مسئله‌شناسی حکمرانی در ایران، در تلاش است تا به راهبردها و راهکارهایی برای #بازآرایی_نظام_حکمرانی_ایران، دست یابد.
✅ پیش از پرداختن به معماری نظام حکمرانی کارآمد، نیازمند آگاهی از اهداف، ارزش‌ها و ویژگی‌های سامانه‌های حکمرانی مطلوب هستیم. پیشتر در ۴ برنامه به اهداف نظام حکمرانی پرداخته شد و اکنون در سلسله برنامه‌هایی به ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی مطلوب خواهیم پرداخت.
✅ در نخستین برنامه از این سلسله برنامه‌ها با حضور دکتر #حسین_دباغ به بررسی #سکولاریسم به عنوان یکی از ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی پرداخته خواهد شد. در بخش انتهایی این برنامه امکان بحث و گفتگو بین حاظران فراهم است.
✅ این برنامه به صورت زنده در فضای گوگل میت برگزار می‌شود و ۱۰ دقیقه پیش از شروع برنامه می‌توانید از طریق پیوند زیر به اتاق گفتگو وارد شوید:
meet.google.com/rnw-hbqt-oer
#ایران_پایدار
#حکمرانی
#حسین_دباغ
#سکولاریسم
⭕️ ایرانِ پایدار، بستری برای ایران‌شناسی و ایران‌شناسی، بنیانی برای پایداری ایران.
https://www.tgoop.com/iranepaydar_official
Audio
ویژگی‌های سامانه‌های حکمرانی
برنامهٔ اول: سکولاریسم
✅ #ايران_پایدار، در بخش مسئله‌شناسی حکمرانی در ایران، در تلاش است تا به راهبردها و راهکارهایی برای #بازآرایی_نظام_حکمرانی_ایران، دست یابد.
✅ پیش از پرداختن به معماری نظام حکمرانی کارآمد، نیازمند آگاهی از اهداف، ارزش‌ها و ویژگی‌های سامانه‌های حکمرانی مطلوب برای ایران هستیم. پیشتر در ۴ برنامه به اهداف نظام حکمرانی پرداخته شد و اکنون در سلسله برنامه‌هایی به ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی مطلوب خواهیم پرداخت.
✅ در نخستین برنامه از این سلسله برنامه‌ها با حضور دکتر #حسین_دباغ به بررسی #سکولاریسم به عنوان یکی از ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی کارآمد پرداخته شد. نسخهٔ شنیداری برنامه در این فایل در دسترس است.
نسخهٔ دیداری در یوتیوب ايران پایدار
https://youtu.be/8AX7pbzvTkU?si=hDxOlVlmaRTkNVD8
#ایران_پایدار
#ایران_شناسی
#حکمرانی #نظام_حکمرانی #سکولاریسم
#حسین_دباغ
⭕️ ایرانِ پایدار، بستری برای ایران‌شناسی و ایران‌شناسی، بنیانی برای پایداری ایران.
https://www.tgoop.com/iranepaydar_official
برنامهٔ اول: سکولاریسم
✅ #ايران_پایدار، در بخش مسئله‌شناسی حکمرانی در ایران، در تلاش است تا به راهبردها و راهکارهایی برای #بازآرایی_نظام_حکمرانی_ایران، دست یابد.
✅ پیش از پرداختن به معماری نظام حکمرانی کارآمد، نیازمند آگاهی از اهداف، ارزش‌ها و ویژگی‌های سامانه‌های حکمرانی مطلوب برای ایران هستیم. پیشتر در ۴ برنامه به اهداف نظام حکمرانی پرداخته شد و اکنون در سلسله برنامه‌هایی به ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی مطلوب خواهیم پرداخت.
✅ در نخستین برنامه از این سلسله برنامه‌ها با حضور دکتر #حسین_دباغ به بررسی #سکولاریسم به عنوان یکی از ویژگی‌های نظام‌های حکمرانی کارآمد پرداخته شد. نسخهٔ شنیداری برنامه در این فایل در دسترس است.
نسخهٔ دیداری در یوتیوب ايران پایدار
https://youtu.be/8AX7pbzvTkU?si=hDxOlVlmaRTkNVD8
#ایران_پایدار
#ایران_شناسی
#حکمرانی #نظام_حکمرانی #سکولاریسم
#حسین_دباغ
⭕️ ایرانِ پایدار، بستری برای ایران‌شناسی و ایران‌شناسی، بنیانی برای پایداری ایران.
https://www.tgoop.com/iranepaydar_official