«جزوه‌ای خطی به فارسی به‌نام عمدة‌الاسلام است که پدرم در (سال) ۱۳۲۸ از چین به ایران آورد. (در) چند صفحه اول به‌نظر می‌رسد ترجمه چینی زیر هر خط نوشته شده است. در چند صفحه آخر بعض واژه‌ها زیرنویس اویغوری دارد. خطش هم عجیب است.»

🔗 منبع: علی پارسا
#پارسی_زبان_تمدنی
@Jaryaann

🔅نو شدنی نو!

معمولاً آن‌چه از عرفان و آموزه‌های معنوی برای ما گفته می‌شود؛ با انگشت تاکید بر خویش و خودشناسی، نظر به درون آدمی و دنیای شگرفش دارد و از ما می‌خواهند با آگاهی از آن، نوعی دیگر از خود و هستی را تجربه کنیم. بی‌شک تاثیر این آموزه‌ها غیرقابل انکار است و آن دیدِ تازه، که با تمرین‌های عملی کامل می‌شود، به شرط سخت‌کوشی، دنیای درون و بیرون فرد را دگرگون خواهد کرد.

اما نشان دادن اثرگذاری این تغییر در مواجهه با مشکلات ملموس امروز دنیا، موضوعی است که کمتر بدان پرداخته شده است.

در #کتاب #نو_شدن به نویسندگی #اکنات_ایسواران ، با همان حجم کمش، درافتادن انسانِ معنوی و اخلاقی را با چالش‌‌های دنیای مدرن و برکاتش را برای او می‌بینیم. نویسنده با برکشیدن آدمیانی معمولی، اما در مسیر دگرگونی خویش، به ما نشان می‌دهد که همین گمنامان چگونه می‌توانند دنیای اکنون را از آشفتگی بیشتر برهانند.

🔅خوب زیستن با همه‌ی ابهامی که در آن است، تنها ابزار ایسواران برای تغییر دنیا است. نویسنده که بسیار تحت نفوذ مادربزرگ خویش است، به توصیه او بزرگی نام‌ها را به کناری می‌نهد و فانوس به دست دنبال آدم‌های کوچک ولی موثر در خانواده و دوستان و همکاران و #محیط_زیست می‌گردد، تا نشان دهد که اینان چه تغییرات بزرگی با تغییر خود و این جمع‌های کوچک ایجاد می‌کنند.

آن‌چنان‌که ماهاتما #گاندی هم به او نشان می‌دهد تنها راه دگرگونی، دگرگونی فردی است:

«برآنم که اگر یک فرد به مراتب بالای روحی برسد، همه‌ی جهان با او صعود می‌کند و اگر فردی سقوط کند، همه‌ی جهان را به سقوط کشانده است.»(ص۲۴)

با آموزه‌های معنوی است که به هستی یک‌پارچه و جزئی دیدن خویش از یک کل می‌رسی و اگر واقعا چنین تجربه‌ای را از سرگذرانده باشی، و همه‌ی آدمیان را خواهران و برادرانت، خویشان و همسایگانت ببینی، «به این یگانگی و وحدت پی می‌بری [آن‌گاه] در می‌یابی که در استفاده‌ی خردمندانه از پولت، وقتت، انرژی‌ات و امکاناتت در جهت خدمت به همگان، منبعی پایان‌ناپذیر از شادمانی نهفته است.»(ص۲۵)

از منظر نویسنده، مانند مایستراکهارت، خدای را باید در درون خویش یافت و با شکیبایی و چونان هندیان با مدد گرفتن از اقیانوس شکیبایی یعنی همان خدا، دست به صید و مهارِ خشم خویش زد!

ایسواران به ما می‌آموزد که چگونه برای آزادی درون باید از سرعت ذهن کاست و آن‌را به یک سکون و سکوتِ نیروبخش رساند، در آن‌زمان است که بانظر به زندگی، چونان یک اثر هنری، دیگر هرجا که دلت بخواهد ذهنت را می‌توانی پارک کنی! «مثلاً در زمین شکیبایی یا شفقت یا عشق»(ص۳۶)

همانند کوپرنیک که به ما نشان داد زمین مرکز جهان نیست، تو نیز باید بدانی مرکز عالم نیستی! فراموشی این اصل، علت عمده‌ی مشکلات بشری است؛ وقتی خود، خانواده و ملت خویش را مرکز هستی دیدی، می‌کوشی دیگران بر مدار تو بگردند و به طاعتت بپردازند و این‌چنین شروع تمامی نزاع‌ها را کلید می‌زنی!
اما اگر گاندی‌وار به جای چهار فرزند، چهارصد میلیون فرزند را دیدی، دیگر خشونت چه معنایی خواهد داشت؟

🔅نویسنده می‌گوید، کودک‌ شو! و به فرزندت توجهی عام داشته باش! زیرا این مهمترین راه دگرگونی در نسل‌ها است! «اگر نیازهای عمیق و پایه‌یی ما ــ یعنی نیاز به دریافتِ توجه عاشقانه و نیاز به برخورداری از وقت فراوان برای فکر کردن و فهمیدن و رشد کردن ــ به هنگام کودکی برآورده نشوند، غالبا در بزرگسالی به شیوه‌های نامطلوب‌تری برای برآورده ساختن‌شان روی می‌آوریم»(ص۶۱)

او معتقد است، آدمی اگر در کودکی عشق سرشار پدر و مادر را تجربه کند؛ خواه ناخواه دهش، از ستون‌های وجودی‌اش خواهد شد و با بی‌نیازی، دیگر طمعی به دیگران و از همه مهم‌تر مادر هستی، یعنی زمین نخواهد داشت! اینان با این انباشت از عشق و بی‌نیازی «دیگر نیازی به بهره‌کشی از محیط‌زیست در خود نمی‌بینند»(ص۶۲)

🔅#مراقبه و تمرین‌های معنوی آرام‌آرام از وحدت زندگی در وجود انسان رونمایی می‌کند و یکی بودن مسیرِ تمامی اجزای عالم را در او متبلور می‌سازد.
آن‌گاه تو و دیگری و درخت و خورشید، هریک باری در جهتی نخواهید بود. تو نیز چون درخت دهش را مبنای جنبشت می‌بینی و با فهم ضرباهنگ عالم و کوک خود با آن، نه بر او، که با او همراه می‌شوی!

آن‎‌گونه که برای درخت هر روز، کریسمس است و با عشقی بی‌شرط هر لحظه به دیگران خوشآمد می‌گوید؛ تو نیز با فهم زبان درخت به او و هستی خوشآمد بگو و عشقت را به او نشان بده!

«ابراز عشق به درختان یعنی سخن گفتن به زبان آن‌ها: کاشتن درخت، مراقبت کردن از آن، تقویتش، هرس کردنش، حمایت از آن...»(ص۷۳)

چون: «هیچ چیز بر روی زمین به ما تعلق ندارد تا نابودش کنیم»(ص۷۶)

منبع: کانال کتاب و نگاه(مسعود قربانی)
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#اخلاق_مراقبت
@Jaryaann

🎶 شیدا شدم.
🎤 #شهرام_ناظری
#موسیقی
@Jaryaann

به دنبال شکست ایران در جنگ‌های ایران و روس، اصلاحات و نوسازی ایران از تبریز، دارالسلطنه ولیعهد ایران، عباس‌میرزا، آغاز شد و در همین شهر جنبش مشروطه‌خواهی مردم ایران به پیروزی رسید و حکومت قانون برقرار شد.
بدین‌سان، "تبریز" به این معنا نه اسم خاص، بلکه مفهومی عام به عنوان "آستانه‌ی" دوران جدید، آزادی‌خواهی و حکومت قانون است.
بدیهی است که نه اندیشه‌ی تجددخواهی، در آن دوره به تبریز اختصاص داشت و نه همه‌ی پیشگامان فکری جنبش تجدد و آزادی‌خواهی از تبریزیان بودند، بلکه تبریز خاستگاه این جنبش بود، تجددخواهی در آن شهر آغاز شد و دوره‌ای از آن با پیروزی مشروطیت به انجام رسید.
از این حیث، تاریخ جدید ایران به پیش و پس از "مکتب تبریز" تقسیم می‌شود؛ با جنبشی که در تبریز آغاز شد و سده‌ای پس از آن به انجام رسید، دورانی از تاریخ ایران به پایان رسید و ایران، به طور بازگشت‌ناپذیری، از سده‌های میانه‌ی خود خارج شد.

✍🏼 دکتر #سیدجواد_طباطبایی
📖 #کتاب مکتب تبریز و مبانی‌تجددخواهی
#مشروطه #تجدد
@Jaryaann

✨ نبوغ و ذهن درخشان #ناصر_تقوایی را می‌توان در همین روایت شاعرانه و جذاب او از کودکی و زندگی خود در ۵۴ ثانیه دید؛ روایتی کاملاً شخصی و در عین حال همراه با ارجاعات تاریخی. به‌ویژه جملات پایانی پر از حسرت و امید و تلخ و شیرین او تکان‌دهنده است. جایی که تنها شانس خود را زندگی به عنوان یک آدم زیادی و با یک تولد ناخواسته در کنار یک ملت کهنسال می‌داند. دریغ که سال‌های سال از توانایی این هنرمند برجسته و کم‌نظیر در ساخت آثار سینمایی و تلویزیونی محروم شدیم.
🔗 منبع ویدئو: کانال مولیان
@Jaryaann

✨ انسان معنوی کیست؟

مراد من از انسان معنوی انسانی‌ست که زندگی نیک دارد و کسی دارای زندگی نیک است که:
اولاً مطلوب‌های اخلاقی در او تحقق یافته باشند، یعنی مثلاً اهل صداقت، تواضع، عدالت، احسان، عشق و شفقت باشد.
ثانیاً مطلوب‌های روانشناختی در وی تحقق یافته باشند، به این معنا که مثلاً دارای آرامش، شادی و رضایت از خود باشد.
ثالثاً برای زندگی خود معنا و ارزشی قائل باشد.

زندگی نیک، یعنی زندگی آرمانی و کمال مطلوب، زندگی‌یی است که واجد این سه شرط باشد.

❇️ بخشی از گفتگوی #مصطفی_ملکیان
با عنوان «در پی راهی به رهایی»
🔗 منبع
#معنویت #اخلاق #معنا
@Jaryaann

🎶 در سال ۱۹۸۹ (۱۳۶۸ خورشیدی) #تاجیکستان میزبان برنامه‌های ویژه‌ای به نام «رامشگر بزرگ» برای بزرگداشت هزار و چهارصد سالگی باربد، موسیقیدان نامدار ایرانی بود. برنامهٔ تلویزیونی این بزرگداشت با حضور هنرمندان سرشناسی مانند #محمدرضا_شجریان، خانم سرور کسمایی، نعمان نعمت‌اف، عسگرعلی رجب‌اف و نعیم حكيم‌اف و با اجرای مرحوم استاد رحیم مسلمانیان قبادیانی برگزار شد. یکی از بخش‌های جذاب برنامه اجرای تصنیف کهن «به یاد داری» توسط استاد شجریان در دستگاه شور بود.

استاد شجریان در ادامه برنامه‌های بزرگداشت باربد در تاجیکستان، کنسرتی نیز با همراهی رضا قاسمی (سه‌تار)، محمود تبریزی زاده (کمانچه) و مجید خلج (تنبک) اجرا کردند که می‌توانید در اینجا ببینید.

این رویداد، نمونه‌ای از تلاش‌ برای پاسداشت #میراث #موسیقی کهن ایرانی و بزرگان این هنر و یادآوری #تداوم_فرهنگی و پیوندها و #ریشه‌های_مشترک در کشورهای حوزهٔ #ایران_فرهنگی بود.
🔗 منبع
@Jaryaann

▪در کشوری که سال‌هاست بابت برنامهٔ هسته‌ای و ایجاد نیروگاه‌های هسته‌ای هزینه‌های زیادی داده و تحت شدیدترین تحریم‌های اقتصادی دچار تورم روزافزون است و در سرزمینی که با توجه به شرایط اقلیمی بهترین امکان برای تأمین انرژی‌های خورشیدی وجود دارد، این روزها در اوج گرمای جان‌فرسا، قطعی مکرر برق، علاوه بر تعطیلی و کندی تولید در کارخانه‌ها و اختلال در کسب و کار و زندگی افراد، منجر به آسیب به لوازم برقی از جمله یخچال، ماشین لباس‌شویی و ظرف‌شویی و تحمیل هزینه‌های گزاف تعمیرات در این فشار اقتصادی به شهروندان می‌شود.

#وضعیت
@Jaryaann

💠 آن وزیرِ دانش‌پرور و دوران‌سازِ ما

شادروان #علی‌اصغر_حکمت (زادهٔ ۱۲۷۲ در شیراز – درگذشتهٔ ۱۳۵۹ در تهران) در یک خانوادهٔ مذهبی بزرگ شد، حافظ قرآن و اهل فضیلت بود و در سال چندماه روزه می‌گرفت.

حکمت از ۱۳۱۲ تا ۱۳۱۷ خورشیدی، سکان‌دار کشتی فرهنگ ایران می‌شود؛ دانشگاه تهران را تأسیس می‌کند و حتی لغت دانشگاه را او می‌سازد و اولین رئیس دانشگاه تهران نیز می‌شود. دانشکدهٔ معقول و منقول را ایجاد می‌کند، دانشسرای عالی و دانشکدهٔ فنی را تأسیس می‌کند. مدارس ابتدایی و متوسطه را در ایران سامان می‌دهد و کلاس‌های مبارزه با بی‌سوادی را راه اندازی می‌کند. به همراه مهدی بیانی، کتابخانهٔ ملی را و به همراه محمدعلی فروغی، فرهنگستان ایران را بنا می‌گذارد و در کنار این‌ها انجمن ملی تربیت بدنی را به‌راه می‌اندازد و ورزشگاه امجدیه را می‌سازد. ضمن اینکه کاوش‌های باستان‌شناسی را سر و سامان می‌دهد، موزهٔ ایران باستان، پارس و حضرت معصومه را در قم می‌سازد. آرامگاه فردوسی، سعدی، حافظ، ابن سینا و ابوالفتوح رازی توسط حکمت ساخته شد. برای نخستین بار کنگرهٔ هزارهٔ فردوسی را در سال ۱۳۱۳ برپا کرد و در کنار آن کنگرهٔ هفتصدمین سال تصنیف گلستان و بوستان را برگزار کرد.

حکمت کشف الاسرار میبدی، اولین تفسیر عظیم قرآن را تصحیح کرد و بسیاری از آیات و سوره‌های قرآنی را به شعر فارسی در آورد و اولین کتاب تعلیم قرآن را برای کودکان و نوجوانان نوشت. تاریخ ادبیات ادوارد براون و آثار شکسپیر را ترجمه کرد. او به سه زبان عربی، انگلیسی و فرانسه تسلط داشت و با زبان اردو نیز آشنا بود. کارهای فرهنگی حکمت به عنوان سفیر ایران در هند معروف است و با افرادی مانند ابوکلام آزاد، نهرو و گاندی، آشنایی و دوستی داشت.

حکمت فارسی سره‌نویس و شاعر بود. او ۶۰ سال خاطرات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی خود را هر شب نوشته که در ۶۰ دفتر جمع شده که دبیر سیاحتی ۴ جلد از آن را منتشر کرده است.

⬅ بر مبنای یادداشتی از دکتر منصور رستگار فسایی

🔺عنوان فرسته، برگرفته از تعبیر #محمدرضا_شفیعی_کدکنی دربارهٔ حکمت
در کتاب «در هرگز و همیشهٔ انسان»
#ساختن #ایران‌دوستی
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann

▪️تاریخ بی‌خردی و تاریخ فیلترینگ

بی‌خردی در تاریخ به شکل‌های گوناگون نمایان شده است. […] در ایران امروز یکی از جلوه‌های بارز آن فیلترینگ است. اگر روزگاری مجال بیابم که تاریخ بی‌خردی در ایران را بنویسم فصلی به تاریخ فیلترینگ اختصاص خواهم داد. هرچند در اطراف پدیده‌ی پتیاره‌ی فیلترینگ می‌نگرم چیزی جز بی‌خردی نمی‌بینم. در این مجال جای توضیح بیشتر نیست.

✍🏼 #داریوش_رحمانیان
🔗 منبع: مردم‌نامه

❗️ پی‌نوشت جریان: چه متن خواندنی‌ و البته تأثربرانگیزی خواهد شد؛ تاریخ بی‌خردی در ایران. پر از نمونه‌های فراوان از تلاش برای تحمیل یک سبک زندگی خاص به مردم، ایجاد محدودیت برای حضور اجتماعی زنان، راه‌اندازی پلیسی برای اخلاق، ممنوعیت دستگاه ویدئو، عدم نمایش ساز در تلویزیون و ایجاد دردسرها و مزاحمت‌هایی مانند تحمیل گرفتن مجوز از دولت برای انتشار و اجرای آثار فرهنگی و هنری در دنیایی که هر محتوایی در کمتر از یک دقیقه در دسترس است.
@Jaryaann

🔘 مجتبی هاشمی در برنامهٔ اخیر پادکست فوتبال ۳۶۰ هنگام اعتراض به رویکرد صداوسیما در مورد مسابقهٔ ناهید کیانی و کیمیا علیزاده در المپیک پاریس و تلاش برای دشمن‌سازی از کیمیا ناگزیر مجبور شد به #وضعیت_امروز_جامعه_ما و تغییر شرایط و تبعات #مهاجرت و همه‌گیری احساس غربت حتی برای بسیاری از ماندگان بپردازد و حرف دل این سال‌های خیلی از ایرانیان را بزند.
🔗 منبع
@Jaryaann

💠 بانویی که زبانی فراموش‌شده را زنده کرد!

دکتر #بدرالزمان_قریب (۱ شهریور ۱۳۰۸ – ۷ مرداد ۱۳۹۹) زبان‌شناس و از اعضای پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی

🔗 منبع: فرزند ایران
#زنان_ایرانی #فرزند_ایران
#زبان #سغدی #میراث
@Jaryaann

✨ امیدواری بدون خوش‌بینی

«تلنگر سرطان بسیار سنگین است؛ از هم می‌پاشی تکه‌تکه می‌شوی، ولی درنهایت تکه‌هایت را جمع می‌کنی و به‌هم بند می‌زنی، زندگی برایت گوهری می‌شود ذی‌قیمت، که اگر رنج و مرارت درمان بگذارد و اندک توانی بیابی دوست داری بهتر و زیباتر زندگی کنی، می‌خواهی به شور زندگی چنگ بزنی، هدايای دنيا را بی معطلی و فوت وقت بپذیری، دم را دریابی و لحظه‌به‌لحظه زندگی کنی.»

این بخشی از #کتاب «گَتِ مریضی» نوشتۀ «شینا انصاری» فعال و کارشناس #محیط_زیست است که امروز به ریاست سازمان محیط زیست منصوب شد.

انصاری در اوج کرونا و زمانی که هنوز سوگوار از دست دادن پدر بر اثر سرطان بود،‌ متوجه ابتلا خود به #سرطان شد. او چندی پیش در مصاحبه‌ای دربارهٔ این کتاب و تجربهٔ مواجهه با سرطان، حسش در زمان درمان را «امیدواری بدون خوش‌بینی» توصیف کرده بود. چه بسا #مسئولیت_اجتماعی تک‌تک ما در مواجهه با وضعیت کنونی و مسائل و معضلات ایران باید امیدواری بدون خوش‌بینی و همراه با کنش آگاهانه باشد. باید دید آیا انصاری در مراقبت از محیط زیست نیز با امیدواری بدون خوش‌بینی به سوی درمان زخم‌های بی‌شمار طبیعت ایران می‌رود.

«گَت» در مازندرانی یعنی «بزرگ» و نویسنده این‌را در وصف سرطان به‌کار برده است؛ بیماری‌‌ای که نه‌تنها بیمار، بلکه جمع بزرگی از حلقهٔ پیرامون‌اش را برای مدت‌ها درگیر می‌‌کند. انصاری در این کتاب تنها از تجربه‌اش در خانواده‌، کلینیک و سالن‌های شیمی‌درمانی نگفته بلکه کوشیده تا به ادبیات تولیدشده پیرامون سرطان نیز بپردازد.

⬅ متن مصاحبۀ شینا انصاری با «پیام ما»

🔗 منبع معرفی مصاحبه
#زنان_ایرانی #امید
#مراقبت_از_زندگی #پاس_زندگی
@Jaryaann

✨ هنگامی‌که از طبیعت‌شگفت‌انگیز و رنگارنگ #ایران_زیبا و ضرورت پاسبانی از آن می‌گوییم از چه سخن می‌گوییم؟

🔺نمایی زیبا از خور غزاله بندرماهشهر، یکی از زیباترین خورهای جهان

خور به شاخه‌ای از دریا گفته می‌شود که به خشکی داخل شده باشد. خور محدودهٔ نیمه‌بسته‌ای از آب، و در حقیقت خلیجی کوچک است.
🔗 منبع: برگۀ اینستاگرام ماهشهر اسکای
@Jaryaann

🔘 ساعت ۴ بامداد سوم شهریورماه سال ۱۳۲۰ خورشیدی، در میانهٔ جنگ جهانی دوم و با وجود اعلام بی‌طرفی ایران، به پاسگاه مرزبانی جلفا در آذربایجان‌شرقی خبر می‌رسد که ارتش سرخ شوروی به قصد اشغال ایران به سوی مرز می‌آید و می‌خواهد از «پل آهنی» وارد کشور شود.

سرجوخه محمدی خبر را به تبریز مخابره می‌کند و از آنجا هم خبر به تهران می‌رسد. دستور عدم مقاومت می‌آید. اما سرجوخه خطاب به سربازانش می‌گوید: «هرکسی می‌خواهد، برگردد. من اینجا می‌مانم. می‌خواهم از کشور مقابل اجنبی‌ها دفاع کنم.»

سه سرباز دیگر با سرجوخه هم‌قسم می‌شوند و می‌مانند. هنگامی که نخستین نفربر شوروی قصد عبور از پل آهنی را دارد آن‌ها به با شلیک به سوی راننده سرباز روس را از پای درمی‌آورند و درگیری سنگینی بین نیروهای مسلح و پرشمار ارتش شوروی و سربازان ایرانی درمی‌گیرد. در نهایت، پس از دو روز مقاومت، مصیب محمدی همراه با دو سرباز دیگرش، عبدالله شهریاری و سیدمحمد راثی هاشمی زیر آتش شدید توپخانه لشکر شوروی کشته می‌شوند. نفر چهارم برای رساندن خبر، ساعتی پیش از کشته شدن سه همرزمش به‌سوی تبریز می‌رود.

سرلشکر نوویکف، فرمانده لشکر ۴۷ شوروی پس از عبور از پل هنگامی‌که فهمید در تمام این ۴۸ ساعت آن‌ها مشغول مقابله با ۳ سرباز ایرانی بوده‌اند، به نشانهٔ احترام یکی از درجه‌هایش را از روی دوشش باز کرد و روی سینهٔ سرجوخه محمدی گذاشت و دستور داد به پاس #ازخودگذشتگی و #شجاعت این سه سرباز دلیر ایرانی، آن‌‌ها را با احترام نظامی و مطابق آداب اسلامی به خاک بسپارند.

۶۹ سال پس از این مقاومت دلیرانه، در اسفند ۱۳۸۹، از یادمان این مرزبانان در مرز جلفا رونمایی شد.

یاد این سه سرباز دلاور و تمام پاسبانان میهن در طول تاریخ گرامی!

#پاس_ایران #مرز #ایران‌دوستی #تاریخ
@Jaryaann

🔅 زیبایی روی سکوها

سال‌ها با این توجیه که محیط ورزشگاه‌ها از نظر فرهنگی برای بانوان مناسب نیست،‌ از حضور زنان در ورزشگاه‌ها جلوگیری می‌شد، گویی زنان خود امکان تشخیص صلاح‌شان را نداشتند. اما تجربهٔ این چندوقت نشان داده #زنان_ایرانی با #زنانه‌نگری و #اخلاق_مراقبت از قضا به اخلاقی و انسانی شدن ورزشگاه‌ها کمک کرده‌اند؛ از جمع کردن زباله در پایان بازی‌ها تا این‌جا که پیش از آغاز بازی استقلال و ملوان در ورزشگاه سردار آزادگان قزوین، هواداران خانم استقلال با دیدن و درک «دیگری» به سوی هواداران خانم ملوان می‌آیند و دوستی و احترام خود به آن‌ها را ابراز می‌کنند تا رقیب را رفیق نیز بسازند.

🔗 منبع: آرین فتحعلی‌زاده، خبرنگار رسانۀ طرفداری
#آموختنی
@Jaryaann

‍💠 ایرانی کیست؟

این ایرانیت مخلوط عجیبی است از دین و معتقدات ملّی و آداب و عادات و نحوۀ اندیشیدن و ویژگی‌های منبعث از طبیعت و اقلیم و جغرافیا و عوارض ناشی از حوادث و مصائب.
این خصیصه کسی نمی‌گوید که سراپا محسنات است، آمیخته‌ای است از مقداری حسن و عیب با هم و آمیخته‌ای است از مجموع رسوب جریان‌های قرون، در سرزمینی پر از حوادث که تجربه‌ها و درس‌ها را مقداری به صورت خصلت و طبیعت درآورده است و چون یادگارهایی است از دوران‌های خوش و ناخوش زندگی، ناچار از اجزای متفاوت و متعارض ترکیب گرفته است و این خود بعضی از واکنش‌های ایرانی را پیش‌بینی‌ناپذیر کرده است.
فی‌المثل در برابر ترک‌های عثمانی که بزرگ‌ترین امپراتوری اسلام هستند می‌ایستد ولی چون صفویه به دورۀ انحطاط می‌رسد، به چند هزار قندهاری راه می‌دهد که تا قلب اصفهان پیش آیند ولی چند سال بعد همان سپاهیان شکست‌خوردۀ تحقیرشده به سرکردگی نادرقلی تا دهلی می‌تازند و همۀ هجوم‌آورندگان را عقب می‌رانند.
و این ایرانی با فرهنگی زندگی کرده است. این ایرانی یک بار سنگین فرهنگ بر پشت دارد که به‌آسانی نمی‌تواند خود را از آن جدا کند. این فرهنگ تنها کتاب‌ها، بناها و ظرف‌هایی که از زیر خاک بیرون می‌آیند و قالی‌ها و الحان موسیقی نیست بلکه فرهنگ بسیار غنی عامّه نیز هست که عبارت باشد از قصه‌ها و ترانه‌ها و آداب و رسوم و مثل‌ها تا برسد به نوع تفکر و شیوۀ زندگی.
همین شاخصیت فرهنگی بوده است که مانع شده است تا ایران در قلمرو بزرگ خلافت بنی‌امیّه و بنی‌عباس و بعد عثمانی‌ها مستهلک گردد و باز هم خیال می‌کنم همین شاخصیت فرهنگی کمک کرد تا ایران دوران پرتلاطم قرن نوزدهم را که قرن گسترش استعمار است پشت سر بگذارد و یک سرزمین مستعمره نشود. در حالی که کشورهای همسایۀ او و کشورهای مشابه او به استعمار درآمدند، ایران را یک استقلال ظاهری نگه داشت، هرچند به حکم ضعف شرقی خود از استثمار در امان نماند. اگر روزی مطالعۀ عمیق برای کشف علل صورت گیرد، خواهند دید که فرهنگ و تمدن ایران در این میان خالی از نقش نبوده است.

✍🏼 #محمدعلی_اسلامی‌_ندوشن
📖 #کتاب ایران و تنهائیش، شرکت سهامی انتشار، ص ۲۲۶-۲۲۸.

🗓 ۳ شهریورماه، زادروز دکتر اسلامی نُدوشن
#ایرانیت #ایده_ایران
@Jaryaann

💡خوشبختی
سعادت و خوشبختی در خوشگذرانی نیست به این است که فرد در هر شغلی، پیمانهٔ خود را پر کند. یعنی در زندگی منشاء اثر باشد و از توانایی خود به تمامی استفاده کند و حق انسانیت خودش را ادا کرده باشد.
🎙 #محمدعلی_اسلامی‌_ندوشن
🔗 منبع: اینستاگرام دکتر محمدعلی اسلامی نُدوشن

#خوشبختی #معنا #خویشکاری
@Jaryaann

📽 #مستند اربعین | ساختهٔ #ناصر_تقوایی | سال ۱۳۴۹

‌ @Jaryaann

➕«کسی راز مرا داند
که از اين رو به آن رويم بگرداند»

▫️#شعر کتیبه
🗓 چهارم شهریور، سالروز درگذشت #مهدی_اخوان_ثالث
#شعر_با_صدای_شاعر
@Jaryaann