🔘 ایران را در طول تاریخ و با وجود انواع و اقسام بلاها و مصیبت‌ها، تاخت و تازها، دسیسه‌های خارجی و خیانت‌های داخلی، دو چیز نجات داده است:
۱. فرهنگ، ادبیات و میراث مشترک
۲. یاری و همبستگی مردمان خوب و از خودگذشته

مهران حیدری یکی از همان ایرانیان است. تعمیرکار فداکاری که چند روز پیش در بلوار کاوه تهران، در برابر آتش‌سوزی در نزدیکی محل کار خود بی‌تفاوت نماند و با وجود خطر برای خودش دل به دریا زد تا این خودرو را از محل آتش‌سوزی دور کند. به قول یکی از صفحات مجازی احتمالاً می‌دانست صاحب این ۲۰۶ در این شرایط اقتصادی چقدر باید کار کند تا بتواند مشابه آن را بخرد.
🔗 منبع ویدئو
#مردم_ایران
#خرده‌روایت‌هایی_از_سویه‌های_روشن_مردم_ایران
@Jaryaann

▫️شاهنامه در کلام علامه جلال‌الدین همایی

گفت‌وگویی شنیدنی که به تازگی برای نخستین بار منتشر شده و در آن استاد #جلال‌الدین_همایی با صبر و حوصله به پرسش‌ها درباره‌ #فردوسی و #شاهنامه پاسخ داده است.
🔗 منبع
@Jaryaann

نگینه اَمانقلوا، خواننده تاجیک، همراه با تصویر آوازخوانی خود روی اشعار مولانا در #تخت_جمشید این شعر از فرزانه نیکو را در اینستاگرام خود همرسانی کرده است:

در دلِ دنیا، نگین باستانم پارسی است
نقشه‌ی راه و نشان و دودمانم پارسی است
این‌که از فردوسی و خیام و حافظ دارمش
این وطن، جان و جهانم پارسی است
نقش رستم می‌زند بر صفحه‌ی تاریخ مان
سایه‌سار خانه و خاک و مکانم پارسی است
چون سیاوش پا نهادم، در میان آتش‌ام
گرچه خاکستر شدم، درّ عیانم پارسی است
...
از دیارِ رودکی، از شهرِ شمس و بوسعید
گر سخن گفتم، زبانِ شاعرانم پارسی است
از دوشنبه، اصفهان، یا بامِ کابل، قندهار
تا به تهران، لحن شیرینِ بیانم پارسی است
آبرویی را که از آباء و اجداد و نیاکان دارمش
گر بخوانی نامِ من، فخر و‌‌ نشانم پارسی است
در مسیر کوروش و فرزانگانِ با هنر
پرچم آزادگی بر آسمانم پارسی است
در خروش رود کارون، موج دریای خزر
در طنین زاگرس ، آواز جانم پارسی است
ریشه در خاکِ دماوند است و در البرز و فارس
شاخه در باغِ ازل، سروِ روانم پارسی است
از شکوه اردشیر تا تخت جمشید کهن
این تمدن در دلِ دارالامانم پارسی است
...

#ریشه‌های_مشترک #پارسی_زبان_تمدنی
@Jaryaann

🎶 خیام‌خوانی در بوشهر
ماهرخ کشتکار: خواننده
مجید پاکدل: نی جفتی
سجاد برآورده: ضرب

سنت خیام‌خوانی در #بوشهر آیینی موسیقایی‌ست که از ۱۳۹۳ به عنوان میراث نا‌ملموس فرهنگی ملی به ثبت رسیده است؛ سبکی ویژه برای خواندن رباعی به خصوص رباعیات #خیام که ممکن است با اشعاری دیگر و همنوایی برخی سازها همراه باشد.
🔗 کانال یوتیوب موسیقی به زبان ساده (محمد خدادادی)
#موسیقی #میراث_فرهنگی
@Jaryaann

🌀 «همچنان جاری»
توصیف جایگاه #خیام در زندگی #ما_ایرانیها
از زبان استاد #محمدرضا_شجریان
@Jaryaann

این سخنان #آرمان_امیری در این برنامه در پیوند است با این یادداشت او:
«آیا ایرانیان زبان مادری دارند؟»

🔗 کانال «مجمع دیوانگان»
#پارسی_میراث_همه_ایرانیان
@Jaryaann

چهارده غزل #حافظ با صدای مرحوم #رضا_بابایی که دلبستهٔ حافظ بود و کوشید حافظانه زندگی کند؛ به مناسبت یک خرداد، زادروز او.
🔗 منبع: یادداشت‌ها
@Jaryaann

🔘 چرا روی خاک تأکید می‌کنیم؟

[…]. فلسفه سیاسی مدرن به ما یاد می‌دهد که برای تأسیس سیاست مدرن از کف باید آغاز کنیم: نخستین هدف دولت حفظ امنیت شهروندان است. برای پی نهادن دولت مدرن نخست باید این اصل پذیرفته شود که صیانت نفس ساکنان یک قلمرو، فوری‌ترین هدف سامان سیاسی است. دولت اگر نباشد، وضعیت جامعه به سوی جنگ همه علیه همه می‌رود، این دولت است که ما را به سوی وضعی مدنی هدایت می‌کند. بنابراین وجود دولت ضروری است. حال این دولت چیست؟ اولیه‌ترین، فیزیکی‌ترین و ملموس‌ترین ما به ازای بیرونی دولت حاکمیت آن بر یک قلمروی مشخصِ دارایِ جمعیت است. بدون حاکمیت بر قلمرو، دولتی وجود ندارد، چنانکه مثلاً «دولت فلسطین» هنوز وجود ندارد. وقتی جمعیتی بی‌دولت باشد، گوشت قربانی خواهد بود چنانکه می‌بینید فلسطینیان و در دوره‌ای مردم سوریه چنین بودند. بنابراین «زمین» پایه فیزیکی دولت است و وجود دولت شرط لازم تأمین امنیت. برای تأسیس سیاست مدرن اول این اصل باید پذیرفته شود که دولت بر یک قلمرو مشخص که ایران نام دارد حاکمیت دارد و این حاکمیت خدشه‌ناپذیر است و در برابر خدشه‌دار شدن آن باید با همه وجود مقاومت کرد.

خوب، حال برای اینکه این بنیاد مهم حفظ شود نیاز داریم شهروندان را مسئول و حساس نسبت به «خاک» بار بیاوریم. ملتی که نسبت به تصرف یا تجزیه قلمروی خود بی‌اعتنا شود نخستین قدم‌ها را به سوی زوال برداشته است. «فضیلت میهن‌دوستی» در اینجا مهم می‌شود، فضیلتی که شهروندان را از منافع فردی بیرون می‌کشد و امر عمومی و جمعی را به آنها یادآور می‌شود. به طور مداوم باید این احساس مسئولیت نسبت به خاک و حاکمیت و حق نسبت به آن را در شهروندان تقویت کرد. وضعیت مدرنیته متأخر خصوصاً به گونه‌ای است که به راحتی شهروندان در منافع فردی غرق می‌شوند و به امر عمومی بی‌اعتنا. دقیقاً همینجاست که باید بر برخی یادبودها و خاطره‌ها تأکید کرد، مثلاً بر سالروز آزادسازی خرمشهر. تذکر هر ساله این مقاومت یعنی زنده نگه داشتن فضیلت مقاومت، ایثار و همبستگی در میان شهروندان.

[…]. روشنفکر و فعال سیاسی که از قضا ندانسته تحت تأثیر نظریات انتقادی چپ قرار دارد تصور می‌کند مبارزه با هر «اسطوره»ای به هر شکلی، به رهایی منجر می‌شود. از قضا ما برای ساختن زندگی جمعی نیاز به اسطوره داریم! منتها اسطوره‌ها را باید به شکلی خردمندانه در خدمت خیر عمومی درآورد. «اسطوره میهن» و مدافعانش از قضا شرط لازم و نه کافی داشتن سامان سیاسی مطلوب است. این اسطوره نه تنها لازم است که حتی رمانتیسمی که پیرامون آن شکل می‌گیرد هم تا جایی که به نفرت علیه نژاد یا قومی خاص منجر نشود و تنها در خدمت تهییج حس ایثار و همبستگی باشد، مطلوب است. اما روشنفکر اپوزیسیونی ما […] تصور می‌کند باید با هر اسطوره‌‌ای بجنگد. اگر چه او به بیان دقیق‌تر با اسطوره میهن می‌جنگند و یواشکی «اسطوره مبارزان راه آزادی» را از در عقب قاچاق می‌کند. این مبارزان راه آزادی، میهن ندارند، و برای چیزی انتزاعی به نام آزادی مبارزه می‌کنند. روشنفکر اپوزیسیونی چه قبل انقلاب و چه بعد انقلاب هیچ وقت نفهمید آزادی به معنای مدرن نتیجه استقرار دولت مدرن است (و از قضا او دنبال همین آزادی به معنای مدرن است و نه آزادی یونانی و رومی و غیره) و دولت مدرن اساسش چنانکه گفتم حاکمیت بر قلمرو است. […]

✍🏼 #بابک_مینا
🔗 منبع و نوشتۀ کامل
#میهن‌دوستی #مرز #خرمشهر #اسطوره
@Jaryaann

چقدر خوب است که انسان در دنیا اقلاً یک رفیق شفیق که به حرف او بدون تزلزل و وسواس و از اعماق قلب باور بکند و خود را در دنیا تنها فرض نکند، داشته باشد.

‏✍🏼 #محمد_قزوینی ‏(برلین، ۲۸ دسامبر ۱۹۱۹)
نامه به #محمدعلی_فروغی
🔗 منبع
#دوستی

🗓 ششم خرداد سالروز درگذشت محمد قزوینی (فروردین ۱۲۵۶ تهران – ۶ خرداد ۱۳۲۸ تهران)، مشهور به علّامه قزوینی، ادیب و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران است.

🔻چند فرسته دربارهٔ علامه قزوینی:
نامهٔ قزوینی به دکتر محمود افشار

یادداشت ایرج افشار در سالمرگ قزوینی

یادداشتی کوتاه از علی بهرامیان
@Jaryaann

▫️گفت‌وگو با حمیدرضا محمدی، بنیانگذار #گنجور دربارۀ داستان شکل‌گیری و تکامل این وبگاه

گنجور گونه‌ای خویشکاری فرهنگی است که بی‌صدا اما پیوسته، طی سال‌ها به ثبت، ترویج و تحلیل #ادب_پارسی پرداخته و اکنون به بخشی از حافظه جمعی ایرانیان و فارسی‌زبانان تبدیل شده است؛ مصداق:
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز

◀️ دیدن نسخه کامل این گفت‌وگو

⬅️ وبگاه گنجور
@Jaryaann

💠 فهرستی از ستایندگان روح ایرانی را ذیلاً می‌آورم.
می‌شود میان این اشخاص و منزلت‌شان نزد بزرگان تاریخ جهان و اشخاصی که به روح ایرانی کینه می‌ورزند، مقایسه‌ای کرد.

آناکساگوراس، افلاطون، ارسطو، هرودوت، آیسخولوس، کسنوفون، فلوطین، توماس آکویناس، کانت، هگل، هاینریش هاینه، امرسون، شوپنهاور و نیچه

حاضرم با ذکر منبع دقیق نشان دهم که هریک از این نوابغ در کجای آثارشان کدام بخش از فرهنگ ایرانی را ستوده‌اند. فرهنگی که از دو هزاره پیش از این موجب تحسین بخشی از بزرگ‌ترین جان‌ها و نوابغ تاریخ بشر بوده، امروزه از جانب کوتوله‌های تازه‌به‌میدان‌آمده انکار می‌شود! طنزِ تلخی‌ست دوستان. ولی باید سرسخت بود.

اگرچه کین‌توزان، نه به دلیل بی‌اطلاعی از این واقعیت‌ها، بلکه اتفاقاً به‌رغم مطلع‌بودن از آن باز به ایران کینه می‌ورزند، ولی بر ما واجب است عظمت ایران فرهنگی را یادآور شویم.

و با این حال، دلیل و شاهد عظمت روح ایرانی، ستایش این نوابغ از آن نیست (آن نوابغ بخشی از جان و روح خود را در فرهنگ ایرانی دیده‌اند و از بزرگی آن محظوظ شده‌اند). وجود و حضور خود این فرهنگ دلیل و شاهد عظمت آن است.

✍🏼 #سیدمسعود_حسینی
مترجم، پژوهشگر، مدرس و دکتری فلسفه که حوزۀ تخصصی‌اش فلسفه هگل و ایدئالیسم آلمانی است.
🔗 منبع
#ایران‌دوستی #ایران_فرهنگی
@Jaryaann

🔘 آنچه در سیاهی قتل دردناک #الهه_حسین‌نژاد نوری به دل می‌تاباند، دل‌نگرانی چندین روزهٔ جمع گسترده‌ای از ایرانیان برای این دختر و تلاش‌شان برای یافتنش و سرانجام، اندوه گسترده‌شان برای مرگ اوست؛ تبلوری از یک #ملت_همبسته که احساس هم‌سرنوشتی می‌کنند؛ گویی⁩ ‌دختری را که آشنای خودشان بوده، گم کردند و حالا خبر مرگش را می‌شنوند و سوگی عمومی را تجربه می‌کنند.

@Jaryaann

❗️رضایت و توافق، ضرورت هر رابطه انسانی در هر سطحی است.

این روزها در ‎فضای مجازی بحث تجاوز و ‎آزار جنسی دوباره مطرح شده است. آزار جنسی طیف وسیعی از رفتار آزاردهنده است که انتهای آن تجاوز است اما حتی خیره شدن به اندام، ایجاد ناامنی روانی، آزار کلامی، مزاحمت‌های خیابانی و لمس کردن فرد، همگی گونه‌هایی از آزار جنسی هستند که باید با آن‌ها مقابله کرد.

شاید اگر این آگاهی عمومی در جامعه وجود داشته باشد که مبنا و اساس هر سطحی از رابطه جنسی، مانند هر ارتباط انسانی دیگری، «توافق» طرفین است «بخشی» از این حوادث ناگوار پیش نیاید. حوادثی که آثار مخرب‌شان تا سال‌ها بر جسم و روان قربانیان می‌ماند.

🔺 اين ويدئو به خوبی نشان می‌دهد که «توافق داشتن» طرفين بر سر رابطه جنسى دقيقاً يعنى چه.

🔄 با همرسانی این ویدئو و محتوای آموزشی مناسب کمک کنیم تا این آگاهی و حساسیت در جامعه افزایش یابد و به‌جای سرزنش و ملامت قربانیان تجاوز، جلوی بازتولید و تکثیر رفتار متجاوزانه را بگیریم.

منبع
دوبله: میدان
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

‍ کورتکس مغزی و توسعه‌نیافتگی!

به‌تازگی سخنان تأسف‌آوری از محسن رنانی شنیدم درباره مقایسهٔ اندازهٔ ضخامت کورتکس مغزی ایرانیان و اروپایی‌ها و تبیین توسعه‌نیافتگی ایرانیان بر اساس این معیار. به‌راستی برای من شگفتی‌آور بود که هنوز کسانی هستند که بر مبنای تئوری‌های قرن نوزدهمی مسئلهٔ توسعه را تبیین می‌کنند. سخنان رنانی شباهتی غریب دارد با آن چیزی که به نژادپرستی زیستی یا راسیسم بیولوژیک مشهور است، یعنی توضیح تکامل ذهنی و فرهنگی گروه‌های قومی و نژادی بر اساس ویژگی‌های زیست‌شناسانه مثل اندازهٔ مغز و حجم جمجمه و مانند آن. راسیسم بیولوژیک حتی در بین دانشمندان نازی هم مخالفانی جدی داشت؛ چون بر برداشتی سطحی و خطی از زیست‌شناسی تکاملی و انواع دیگری از شبه‌علم مبتنی بود. عجیب‌تر این‌که چنین سخنان مضحکی از دهان یک «متخصص» توسعه صادر می‌شود. هرکس دو واحد درسی دربارهٔ توسعه گذرانده باشد می‌داند توسعه‌نیافتگی اصلاً بحثی مربوط به ویژگی‌های فردی نیست که بتوان با توسل به مثلاً زیست‌شناسی، ژنتیک، علوم شناختی و روان‌شناسی آن را توضیح داد. مسئلهٔ توسعه (که خود این مفهوم امروزه دچار تحول جدی شده است و رویکردهای خطی به آن تا حد زیادی مورد تردید جدی قرار گرفته‌اند) مبتنی بر مجموعه‌ای از فاکتورهای تاریخی، سیاسی، جغرافیایی، و بین‌المللی است که از قضا بخش مهمی از آن‌ها ساختاری و ناظر به تحولات کلان‌اند و نه اراده‌ها و تصمیم‌گیری‌های فردی شهروندان.

وانگهی، افکار و گفتمان‌های سیاسی بر اساس مفید و مؤثر بودنشان برای خیر جمعی اهمیت دارند نه لزوماً انطباقشان بر حقیقت‌های علمی و انتزاعی. این درسی است که از فیلسوف سیاسی بزرگی چون هانا آرنت (و بسیاری اندیشمندان بزرگ دیگر) آموخته‌ایم. به بیان دیگر، حتی بر فرض اینکه «علمی‌بودن» یک گزاره را بپذیریم، باید پیوند و ارتباط آن با خیر جمعی و نقش آن را در ایجاد تحولی سازنده در حوزهٔ سیاسی و اجتماعی بسنجیم و سپس آن را بر زبان جاری کنیم. بر این اساس، باید از این دوست «متخصص» توسعه پرسید ایراد این سخنان چه فایده‌ای برای خیر عمومی دارد؟ آیا هدف از بیان چنین سخنان غیرسازنده‌ای تحقیر مردم ایران و منحرف‌ساختن اذهان عمومی از مسببان واقعی توسعه‌نیافتگی ایران نیست؟


✍️ #احمد_بستانی
عضو هیئت علمی علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی
🔗 منبع
#خودخوارانگاری
@Jaryaann

🔘 #خانه_اندیشمندان_علوم_انسانی در خیابان نجات‌اللهی (ویلا) در تهران در این چند سال پایگاه اهالی فرهنگ، دانش و اندیشه و میزبان رویدادهای پرشماری در جهت آگاهی‌بخشی در جامعه و دیدار و گفت‌وگوی اندیشمندان با یکدیگر بوده است. بخش زیادی از محتوای این کانال نیز برگرفته از همین نشست‌ها و رویدادها بوده، از جمله فرستۀ پیشین.

اما متأسفانه شهرداری تهران از سال گذشته به دنبال تصاحب این خانه و گرفتن آن از اهلش است و تا کنون با مقاومت و اعتراض اهالی فرهنگ موفق به این امر نشده است. شهرداری تهران قاعدتاً حتی اگر دغدغۀ آموزش و عمومی‌سازی دانش نداشته باشد (که ندارد) دست کم باید در پی جلب رضایت شهروندان باشد (که نیست) و این روزها دوباره در پی توقیف و تخلیه این خانه برآمده‌است. (بیانیه خانه اندیشمندان علوم انسانی در مورد آخرین وضعیت این موسسه)

به‌راستی این‌همه پافشاری برای دلسرد کردن اهالی اندیشه و ایجاد نارضایتی در آن‌ها و بستن در این پایگاه و محفل فرهنگی شگفت‌انگیز است. هرچند به قول #داریوش_رحمانیان با وجود تمام این دردسرها و مزاحمت‌ها:

علوم‌انسانی در ایران می‌گسترد و می‌بالد و پیش می‌رود. این پویش را سر ایستادن نیست. دیر و دور نیست روزی که در بسیاری از شهرهای ایران خانه‌ی اندیشمندان علوم‌انسانی برپا شود. خانه‌هایی از آن مردم. خانه‌هایی از آن ملت ایران. خانه‌هایی آزاد و رها از بند نامردم. خانه‌هایی برای پاسداری از ایران و تاریخ و فرهنگ و تمدن درخشان و بی‌مانند آن.
آن روز نزدیک است. آن روز می‌آید. (منبع)

ما به سهم خود نه تنها به تلاش شهرداری تهران برای تعطیلی خانه اندیشمندان علوم انسانی معترضیم که حتی با هر گونه مداخله و اعمال نظر این نهاد در مدیریت این موسسه نیز مخالفیم. از شما مخاطبان و همراهان این کانال نیز دعوت می‌کنیم تا به این رویۀ فرهنگ‌ستیزانه اعتراض کنید.
@Jaryaann

▫️رنجوری

آنچه در پی می‌آید فراتر از آموزه‌های شناخته‌شدهٔ صوفیان است؛ نه پیوندی با زهد زاهدانه دارد و نه با چله‌نشینی و گوشه‌نشینی، با اندیشهٔ کار و کوشش و پویایی هم سر ناسازگاری ندارد و همیشه بخشی از جهان‌بینی برخی از ایرانیان بوده است. در جهان یکنواخت و آهسته‌رفتار زمان کهن چنین بود، چه رسد به زمانهٔ شتابان ما. اکنون ما در جهانی پیچ‌پیچ و رنگارنگ و گونه‌گون به سر می‌بریم و می‌دانیم جهان هیچ‌گاه این اندازه «چیز» برای عرضه به انسان نداشته است.‌ خواستنی‌ها بی‌اندازه‌اند و همین باعث شده تا «خشنودی» و «خرسندی» (رضایت) روزبه‌روز دورتر برود و دست‌نیافتنی‌تر باشد، شاید بیش از آنچه در گذشته بود.

«همهٔ رنج‌ها از آن می‌خیزد که چیزی خواهی و آن میسّر نشود و چون نخواهی، رَنج نمانَد. (فیه‌مافیه، گزیده دکتر موحد، حکایت ۴۸)
چنین آموزه‌هایی از زبان #بودا هم نقل شده است. همچنین در اندرزنامهٔ اردشیر بابکان درباره عادت شدن لذت‌گیری و خوشگذرانی آمده است: «از آن پس خوشی‌ها رنگ کار جدی به خود گیرد‌ نه مایهٔ شادی شود، و از آن‌ها رنج پدید آید نه آسایش.» (نشر فرهنگ معاصر، چاپ اول، ص ۹۵)

جملهٔ بی‌قراریت از طلب قرار توست
طالب بی‌قرار شو تا که قرار آیدت
(غزلیات شمس، غزل ۳۲۳)

چکیده آنکه گاهی باید باید خود و جهان را از دور دید و آرام گرفت. و این البته فرق می‌کند با بیکاری و بطالت و کوته‌بینی و آینده‌نانگری. این آموزه‌ها شاید به کار انسان گرسنه نیاید (شاید نه، بی‌گمان به کار انسان گرسنه نمی‌آید)، اما به کار کسانی که گرسنه و برهنه نیستند می‌آید؛ به کار آنانی که به قول #ابوسعید_ابوالخیر از نانی و خُلقانی (پوشاکی کهنه) و ویرانی (مسکن) و جانانی (دلبر) برخوردارند می‌آید.

✍🏼 #عباس_سلیمی_آنگیل
🔗 کانال تلگرام برکنار
#خشنودی #مولانا #آز
@Jaryaann