سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)

سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)

🌴🕋🕌 4⃣7⃣1⃣زندگانی پیامبر اسلامﷺ ﴿۱۷۴﴾ متن نامه رسول اللّٰه ﷺ به نجاشی، پادشاه حبشه: «بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ مِنْ مُحَمَّدٍؑ رَسُولِ اللّٰهِ، إِلَى النَّجَاشِيَّ عَظِيْمِ الْحَبَشَةِ، سَلَامٌ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى، أَمَّا بَعْدُ: فَإِنِّي…

🌴🕋🕌
5⃣7⃣1⃣زندگانی پیامبر اسلامﷺ ﴿۱۷۵﴾

نکات حکیمانه و مخصوصی که
نسبت به سلاطین در طی نامه‌ها ملحوظ شده است:

خواننده زیرک و باهوش، نکات باریکی را که مبنی بر حکمت در شیوه دعوت بود، در نامه‌های نبوی ملاحظه می‌کند؛ این نکات بنابر اعتقادات این پادشاهان و سوابق فکری‌شان مراعات گردیده است ۔
از آنجایی که «هرقل» و «مقوقس» معتقد به الوهیت کلی یا جزئی «مسیح» بودند و او را فرزند خدا می‌پنداشتند، در نامه‌های آن دو، همراه نام رسول اکرم ﷺ کلمه «عبداللّٰه» اضافه شده است و هر دو نامه بعد از «بسم اللّٰه» با این عبارات آغاز شده‌اند: «مِنْ مُحَمَّدٍؑ عَبْدِ اللّٰهِ وَرَسُولِهِ إِلَی «هِرَقْلَ» عَظِیْمِ الرُّومِ» و «مِنْ مُحَمَّدٍؑ عَبْدِ اللّٰهِ وَرَسُولِهِ إِلَی «الْمُقَوْقِس» عَظِيْمِ الْقبط» ۔
اما بر خلاف این‌ها، در نامه آن‌حضرت ﷺ به «خسرو پرویز» به این عبارت اکتفا شده است: «مِنْ مُحَمَّدٍؑ رَسُولِ اللّٰه إِلَی کِسْرَی عَظِيْمِ فَارِسَ۔»
و در نامه‌های «هرقل» و «مقوقس» این آیه مرقوم شده است:
﴿…يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ: أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اَللّٰهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُوْنِ اَللّٰهِ، فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُوْلُوْا اِشْهَدُوْا بِأَنَّا مُسْلِمُوْنَ﴾ (¹)
اما در نامه «خسرو پرویز»، این آیه ذکر نشده است ۔ زیرا این آیه اهل کتاب را مخاطب قرار می‌دهد ۔ که به الوهیت «مسیح» اعتقاد داشتند و علما و راهبان، «مسیح» فرزند «مریم» را ارباب و خدا گرفته بودند ۔ «هرقل» امپراطور دولت «بیزانس» و «مقوقس» فرمانروای «مصر»، هر دو نفر سیاستمداران بزرگ و رهبران مذهبی جهان مسیحیت بودند و در مورد «مسیح» فقط اختلاف جزئی داشتند که آیا «مسیح» دارای یک طبیعت است، یا دو طبیعت۔(²)
اما «خسرو پرویز» و ملتش، «خورشید» و «آتش» را می‌پرستیدند و به وجود دو خدا معتقد بودند، که یکی «یزدان» مظهر خیر و نیکی است و دوّم «اهریمن»، مظهر شر و بدی است، آنها از مفهوم نبوت و تصور صحیح رسالت آسمانی بسیار دور بودند، به همین دلیل در نامه «خسرو پرویز» این عبارت آمده است:
«وَأَنِّي رَسُولُ اللّٰهِ، إِلَی النَّاسِ کَافَّةً، لِیُنْذِرَ مَنْ کَانَ حَیًّا»:
«و من رسول خدا به سوی همگی مردم هستم تا هر شخص زنده و بیدار دل را (از عذاب الهی) بیم دهم» ۔

منابع:
(¹) - سورة آل عمران: ۶۴ ۔
(²) - جهت تفصیل، مراجعه شود به کتاب «ماذا خسر العالم بانحطاط المسلمین»، الباب الأول، العصر الجاهلي الفصل الأول، ص: ۳۸-۳۹ و چاپ دار ابن کثیر؛ ص: ۷۸-۸۵ - و ترجمه آن «حدود خسارت جهان و انحطاط مسلمین» از «مصطفی زمانی۔»


https://www.tgoop.com/siratalrasool

Telegram

سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)

موضوع کانال:
سیرت پیامبر اکرم ﷺ از تولد تا وفات به صورت صوتی
ارائه‌دهنده:
مولوی عبدالرحمن خوافی
هدف:
معرفی دقیق، مستند و قابل فهم از زندگی پیامبر برای عموم، به ویژه نسل جوان

www.tgoop.com/siratalrasool/15616

353 viewsSep 13 at 06:49

🌴🕋🕌
5⃣7⃣1⃣زندگانی پیامبر اسلامﷺ ﴿۱۷۵﴾

نکات حکیمانه و مخصوصی که
نسبت به سلاطین در طی نامه‌ها ملحوظ شده است:

خواننده زیرک و باهوش، نکات باریکی را که مبنی بر حکمت در شیوه دعوت بود، در نامه‌های نبوی ملاحظه می‌کند؛ این نکات بنابر اعتقادات این پادشاهان و سوابق فکری‌شان مراعات گردیده است ۔
از آنجایی که «هرقل» و «مقوقس» معتقد به الوهیت کلی یا جزئی «مسیح» بودند و او را فرزند خدا می‌پنداشتند، در نامه‌های آن دو، همراه نام رسول اکرم ﷺ کلمه «عبداللّٰه» اضافه شده است و هر دو نامه بعد از «بسم اللّٰه» با این عبارات آغاز شده‌اند: «مِنْ مُحَمَّدٍؑ عَبْدِ اللّٰهِ وَرَسُولِهِ إِلَی «هِرَقْلَ» عَظِیْمِ الرُّومِ» و «مِنْ مُحَمَّدٍؑ عَبْدِ اللّٰهِ وَرَسُولِهِ إِلَی «الْمُقَوْقِس» عَظِيْمِ الْقبط» ۔
اما بر خلاف این‌ها، در نامه آن‌حضرت ﷺ به «خسرو پرویز» به این عبارت اکتفا شده است: «مِنْ مُحَمَّدٍؑ رَسُولِ اللّٰه إِلَی کِسْرَی عَظِيْمِ فَارِسَ۔»
و در نامه‌های «هرقل» و «مقوقس» این آیه مرقوم شده است:
﴿…يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ: أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اَللّٰهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُوْنِ اَللّٰهِ، فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُوْلُوْا اِشْهَدُوْا بِأَنَّا مُسْلِمُوْنَ﴾ (¹)
اما در نامه «خسرو پرویز»، این آیه ذکر نشده است ۔ زیرا این آیه اهل کتاب را مخاطب قرار می‌دهد ۔ که به الوهیت «مسیح» اعتقاد داشتند و علما و راهبان، «مسیح» فرزند «مریم» را ارباب و خدا گرفته بودند ۔ «هرقل» امپراطور دولت «بیزانس» و «مقوقس» فرمانروای «مصر»، هر دو نفر سیاستمداران بزرگ و رهبران مذهبی جهان مسیحیت بودند و در مورد «مسیح» فقط اختلاف جزئی داشتند که آیا «مسیح» دارای یک طبیعت است، یا دو طبیعت۔(²)
اما «خسرو پرویز» و ملتش، «خورشید» و «آتش» را می‌پرستیدند و به وجود دو خدا معتقد بودند، که یکی «یزدان» مظهر خیر و نیکی است و دوّم «اهریمن»، مظهر شر و بدی است، آنها از مفهوم نبوت و تصور صحیح رسالت آسمانی بسیار دور بودند، به همین دلیل در نامه «خسرو پرویز» این عبارت آمده است:
«وَأَنِّي رَسُولُ اللّٰهِ، إِلَی النَّاسِ کَافَّةً، لِیُنْذِرَ مَنْ کَانَ حَیًّا»:
«و من رسول خدا به سوی همگی مردم هستم تا هر شخص زنده و بیدار دل را (از عذاب الهی) بیم دهم» ۔

منابع:
(¹) - سورة آل عمران: ۶۴ ۔
(²) - جهت تفصیل، مراجعه شود به کتاب «ماذا خسر العالم بانحطاط المسلمین»، الباب الأول، العصر الجاهلي الفصل الأول، ص: ۳۸-۳۹ و چاپ دار ابن کثیر؛ ص: ۷۸-۸۵ - و ترجمه آن «حدود خسارت جهان و انحطاط مسلمین» از «مصطفی زمانی۔»


https://www.tgoop.com/siratalrasool

BY سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)