کتاب دانش

کتاب دانش

.... داستان‌های کوتاه 📖 بی‌اعتنا حتی نمی‌تواند نیم‌نگاهی به آن‌ها بیندازد. زندگی او ، سرگرمی‌ها و مشغولیت‌های فکری‌اش جای دیگری‌ست. در گذشته، کسانی‌که ا‌و را نمی‌شناختند می‌گفتند که با طبع ظریفی که دارد، عشقی بزرگ می‌تواند نجاتش بدهد، اما لازمه‌ی…

...
داستان‌های کوتاه

📖 بی‌اعتنا

کوشید گفتار لوپره را دربارهٔ کمبود
ساعات آزاد و زندگی پرمشغله‌اش
قطع کند اما
نگاهش چنان تا اعماق قلب مرد
نفوذ کرد که گویی در لایتناهی افق
آسمانی که پیش چشمش گسترده
بود، فرو‌می‌رد و بیهودگی هر کلام
و گفتاری را دریافت.
ساکت ماند
سپس گفت:

- بله متوجه هستم، شما بسیار گرفتارید.
در پایان ضیافت، هنگامی‌که او را
ترک می‌کرد
لوپره گفت:
آیا می‌توانم برای خداحافظی خدمت
برسم؟
اما مادلن به نرمی پاسخ داد:
نه، دوست عزیز، من هم وقت زیادی
ندارم. فکر می‌کنم بهتر است ادامه
ندهیم. منتظر پاسخی ماند،
پاسخی نیامد، دوباره گفت:
خدانگهدار.
سپس بیهوده انتظار نامه‌ای را کشید.
آن‌گاه برایش نوشت که بهتر می‌داند
صادق باشد، که شاید این باور را
پدید آورده که مهری از او به‌دل
گرفته است، که این تصور صحیح
نیست و ترجیح می‌دهد پس از این،
برخلاف آنچه با لطفی نامحتاتانه
درخواست کرده بود، کم‌تر او را ببیند.
لوپره پاسخ داد که:
درواقع هرگز جز به لطف و محبت او
که زبان‌زد همگان است، به مطلبی
نیندیشیده و هرگز قصد نداشته که
بیشتر به منزلش بیاید، مزاحمش
شود و از لطف و مهربانی‌اش
سوءاستفاده کند.
آن‌گاه مادلن در جوابش نوشت:
که دوستش دارد و هرگز کسی را
جز او دوست نخواهد داشت.
لوپره پاسخ داد:
که زن با او قصد شوخی دارد.
مادلن دیگر نامه‌ای ننوشت، اما در
آغاز شب و روز به او می‌اندیشید.
سپس اندیشه نیز پایان گرفت.

دو سال بعد از تنهایی خسته و بیزار
شد، با دوک دو مورتانی"
که هم جذابیت و هم ظرافت طبع
داشت، ازدواج کرد.
دوک تا پایان عمر مادلن، یعنی طی
بیش از چهل سال، با شکوه و جلال،
و عشق و محبتش، به زندگی مادلن
شادی و زیبائی بخشید و مادلن
نسبت به این همه، بی‌اعتنا نبود.


■ پایان.

👤 #مارسل_پروست :
۱۸۷۱ - ۱۹۲۲
در یک خانوادهٔ مرفه و فرهیخته در
فرانسه‌. دانشگاه سوربن.
نخستین اثرش
روزها و خوشی‌ها در بیست‌وپنج
سالگی چاپ شد.‌
بی‌اعتنا ازجمله آثار کمتر شناخته‌
شدهٔ او در نشریه لاوی کنتامپورن به
چاپ رسید. این داستان کوتاه
درون‌مایه تنهایی، نیاز به صحبت و
اهمیت عامل زمان در دگرگونی
احساسات را شامل می‌گردد.
اما بدون شک از تعالی سبکی که
ویژگی شگفت‌آور در
جستجوی زمان ازدست‌رفته است،
( پس از مرگ او منتشر شد که
پروست را به شهرتی عالم‌گیر
رساند ) و از درون‌مایه‌های شاهکار
بزرگ نویسنده بهره چندانی ندارد.

" همان‌گونه که بهبود می‌یابیم،
تسکين می‌پذیریم؛ در دل تابِ آن
نیست که همواره دوست بداریم و
همواره‌ اشک بریزیم.
- مارسل پروست

با لمس لینک زیر
فیلم سینمایی زمان بازیافته
بر اساس کتاب؛
در جستجوی زمان از دست رفته
را تماشا کنید.

https://www.tgoop.com/ktabdansh/3587

...📚🌟🖊

👍7

www.tgoop.com/ktabdansh/4385

242 viewsAug 5 at 17:38

...
داستان‌های کوتاه

📖 بی‌اعتنا

کوشید گفتار لوپره را دربارهٔ کمبود
ساعات آزاد و زندگی پرمشغله‌اش
قطع کند اما
نگاهش چنان تا اعماق قلب مرد
نفوذ کرد که گویی در لایتناهی افق
آسمانی که پیش چشمش گسترده
بود، فرو‌می‌رد و بیهودگی هر کلام
و گفتاری را دریافت.
ساکت ماند
سپس گفت:

- بله متوجه هستم، شما بسیار گرفتارید.
در پایان ضیافت، هنگامی‌که او را
ترک می‌کرد
لوپره گفت:
آیا می‌توانم برای خداحافظی خدمت
برسم؟
اما مادلن به نرمی پاسخ داد:
نه، دوست عزیز، من هم وقت زیادی
ندارم. فکر می‌کنم بهتر است ادامه
ندهیم. منتظر پاسخی ماند،
پاسخی نیامد، دوباره گفت:
خدانگهدار.
سپس بیهوده انتظار نامه‌ای را کشید.
آن‌گاه برایش نوشت که بهتر می‌داند
صادق باشد، که شاید این باور را
پدید آورده که مهری از او به‌دل
گرفته است، که این تصور صحیح
نیست و ترجیح می‌دهد پس از این،
برخلاف آنچه با لطفی نامحتاتانه
درخواست کرده بود، کم‌تر او را ببیند.
لوپره پاسخ داد که:
درواقع هرگز جز به لطف و محبت او
که زبان‌زد همگان است، به مطلبی
نیندیشیده و هرگز قصد نداشته که
بیشتر به منزلش بیاید، مزاحمش
شود و از لطف و مهربانی‌اش
سوءاستفاده کند.
آن‌گاه مادلن در جوابش نوشت:
که دوستش دارد و هرگز کسی را
جز او دوست نخواهد داشت.
لوپره پاسخ داد:
که زن با او قصد شوخی دارد.
مادلن دیگر نامه‌ای ننوشت، اما در
آغاز شب و روز به او می‌اندیشید.
سپس اندیشه نیز پایان گرفت.

دو سال بعد از تنهایی خسته و بیزار
شد، با دوک دو مورتانی"
که هم جذابیت و هم ظرافت طبع
داشت، ازدواج کرد.
دوک تا پایان عمر مادلن، یعنی طی
بیش از چهل سال، با شکوه و جلال،
و عشق و محبتش، به زندگی مادلن
شادی و زیبائی بخشید و مادلن
نسبت به این همه، بی‌اعتنا نبود.


■ پایان.

👤 #مارسل_پروست :
۱۸۷۱ - ۱۹۲۲
در یک خانوادهٔ مرفه و فرهیخته در
فرانسه‌. دانشگاه سوربن.
نخستین اثرش
روزها و خوشی‌ها در بیست‌وپنج
سالگی چاپ شد.‌
بی‌اعتنا ازجمله آثار کمتر شناخته‌
شدهٔ او در نشریه لاوی کنتامپورن به
چاپ رسید. این داستان کوتاه
درون‌مایه تنهایی، نیاز به صحبت و
اهمیت عامل زمان در دگرگونی
احساسات را شامل می‌گردد.
اما بدون شک از تعالی سبکی که
ویژگی شگفت‌آور در
جستجوی زمان ازدست‌رفته است،
( پس از مرگ او منتشر شد که
پروست را به شهرتی عالم‌گیر
رساند ) و از درون‌مایه‌های شاهکار
بزرگ نویسنده بهره چندانی ندارد.

" همان‌گونه که بهبود می‌یابیم،
تسکين می‌پذیریم؛ در دل تابِ آن
نیست که همواره دوست بداریم و
همواره‌ اشک بریزیم.
- مارسل پروست

با لمس لینک زیر
فیلم سینمایی زمان بازیافته
بر اساس کتاب؛
در جستجوی زمان از دست رفته
را تماشا کنید.

https://www.tgoop.com/ktabdansh/3587

...📚🌟🖊

BY کتاب دانش