سعید کمانی، آتش‌نشان جوان ساعتی پیش با همرسانی این تصویر از خود در توئیتر نوشته است:

من تهران را ترک نمی‌کنم
‏نه من بلکه تمام همکاران من، حتّی برای یک نفر یا آخرین نفری که در تهران باشد می‌مانیم؛
‏برای شما مردم برای میهن برای خاک.
‏چه چیزی زیباتر از عشق به میهن و هموطنان خودت؟

#آتش‌نشانان_ایرانی #تهران #ایران‌دوستی
#جنگ_دوازده‌روزه
@Jaryaann

شب است. دارم قدم‌زنان برمی‌گردم. به نانوایی می‌رسم. دارند می‌بندند. نان تمام شده. می‌گویم: دو تا شیرمال بده. پسر جوان که گرد آرد و خستگی با هم روی صورتش نشسته، می‌دهد. می‌گیرم و در کوله‌ام می‌گذارم. به خانه می‌رسم. نان‌ها را که درمی‌آورم، حیرت می‌کنم. روی نان‌ها، نوشته‌اند: #وطن...

ایده‌نوشت‌های #مهدی_سلیمانیه
🔗 منبع: راهیانه
#ایران‌دوستی #جنگ_دوازده‌روزه #دیدن
@Jaryaann

🧡هم‌وطنان عزیز

🔸ضمن آرزوی سلامتی برای همه مردم ایران، با توجه به شرایط جاری، با همراهی میزبانان دل‌سوز جاباما، شرایطی را برای اسکان اضطراری در شهرهای مختلف ایران فراهم کرده‌ایم.

🔸اگر در شرایط نابسامان قرار گرفته‌اید و نیاز به اسکان اضطراری دارید، با شماره اضطراری ما (۰۲۱۴۹۲۷۵۲۸۰) تماس بگیرید.

🔸هم‌وطنانی که یکی از شرایط زیر را دارند:
• خانه و محل سکونت شما آسیب دیده.
• محل سکونت شما ناامن و خطرناک است.
• امکان بازگشت از سفر به خانه خود را ندارید.

🔸لطفا در نشر حداکثری این اطلاعات به ما کمک کرده و برای عزیزان خود ارسال کنید.

واحد پشیبانی جاباما در تمام روزها هم‌مانند گذشته از ساعت ۷ صبح تا ۲ بامداد در دسترس است؛ در صورت نیاز می‌توانید با پشتیبانی جاباما تماس بگیرید.

به امید سلامتی، روزهای بهتر و سفرهایی شاد برای همه‌ مردم ایران. 🧡
@jabama_com
@jabama_com

در شرایط بحرانی خوش‌بینی و بدبینی هر دو آسیب‌رسان هستند. خوش‌بین‌ها به هشدارها توجه نمی‌کنند و آن‌ها را جدی نمی‌گیرند، بدبین‌ها دچار آسیب جدی‌تر و ماندگارتر روانی می‌شوند.
استرس جنگ را فقط کسانی تاب می‌آورند که به "نقطه‌ی شیرین" یا sweet spot بین خوش‌بینی و بدبینی رسیده باشند. پختگی شخصیت در این است که هر‌کس آن نقطه‌ی شیرین را در خودش پیدا کند و خودش را به دست خوش‌بینی یا بدبینی افراطی ندهد.
@hafezbajoghli

سلام به همراهان گرامی
امیدواریم همگی در سلامت باشید.
چند روزی دسترسی به اینترنت نداشتیم امیدواریم ارتباط‌مان با شما دیگر قطع نشود.
با مهر
@Jaryaann

▫️روایت دکتر مهدی خواجوی از صف نانوایی در روزگار #جنگ_دوازده‌روزه
🔗 منبع
#ما_ایرانیها #ملت_همبسته
@Jaryaann

ایران از پای نمی‌اُفتد، می‌تپد و چون قُقنوس از خاکستر خود برمی‌خیزد.
هزاران هزار صدا در خرابه‌هایِ تو پیچید که: «دیوان آمد، دیوان آمد!» این صدا در خرابه‌هایِ دیگر نیز پیچیده‌ است و گوشِ روزگار با آن آشناست؛ ولی دیوان می‌آیند و می‌روند، غولان می‌آیند و می‌روند، دوالپایان پاورچین پاورچین می‌گذرند، و آن روندهٔ بزرگ که ایران نام دارد، می‌مانَد.

✍🏼 #محمد‌علی_اسلامی_ندوشن
#ایران
@Jaryaann

چنانچه دل‌تان برای #تهران و ابهت #دماوند تنگ شده.

بیست و چندمِ خرداد ۱۴۰۴،
روز چندمِ #جنگ،
جنگی که تا اکنون حریفِ شکوهِ #زندگی نشده است.
🔗 ثنا
#جنگ_دوازده‌روزه
@Jaryaann

🔘 شبی غریب در تاریخ معاصر این سرزمین

آنان که در ایران و به‌ویژه تهران، دیشب زود به خواب رفتند، اگر صداهای مهیب جنگنده‌ها و انفجارها و شکستن شیشه‌ها بیدارشان نکرده باشد بامداد که برمی‌خیزند از انبوه اخبار باورنکردنی و میزان رویدادها و گمانه‌زنی‌های پرشمار شبانه شگفت‌زده خواهند شد؛ در حالی‌که هم‌وطنان زیادی این شب سخت را با امید، هراس، دلهره، تردید و نگرانی به صبح رساندند و هنوز هم نمی‌دانیم در پی آن‌همه سر و صداها و انفجارهای شبانه چه رخ داده است.

باشد که ایران، صلح و آبادی، و ایرانیان سرافرازی و آزادی را پیش رویشان داشته باشند.

🗓 سپیده‌دم سوم تیرماه ۱۴۰۴
روز دوازدهم و شاید واپسین #جنگ

#جنگ_دوازده‌روزه
@Jaryaann

کاربری امروز با همرسانی این #عکس در توئیتر نوشته است:

تهران عزیزم، تهران قشنگم، تهران صبورم :)

روایت آنچه در این دوازده روز بر #تهران زخمی، خسته ولی سربلند، و بر تهرانی‌ها و ایرانی‌ها گذشت و شرح احساسات متناقضی که مردم در این روزها و شب‌ها تجربه کردند زمان زیادی می‌خواهد و شنیدنی و آموختنی خواهد بود.

#جنگ_دوازده‌روزه
@Jaryaann

🔘 پیش‌بینی دشواری نیست که به زودی با شاخ و شانه کشیدن برای مخالفان و منتقدان، خود را فریفتن و ضعف‌ها و خطاهای بنیادین را لاپوشانی کردن، شعارهای توخالی و رجزخوانی، واقعیت را جور دیگری وانمود کردن و در باد شعارها خوابیدن مواجه خواهیم شد. این همان روندی‌ست که طی این سال‌ها کشور را به اینجا رساند، آسیب‌پذیر کرد و چنین هزینه گزافی بر این سرزمین تحمیل کرد. اینکه جلوی ویرانی و کشته شدن شهروندان بی‌گناه گرفته شد البته مهم است اما در نهایت این جنگ پیروز نداشت. شنیدن رفت و آمد جنگنده‌های بیگانه در آسمان کشور جای شرم دارد و از دست رفتن جان هم‌وطنان‌مان، مصیبت است و نابودی منابع و زیرساخت‌های دفاعی کشور، دهشتناک و نگران‌کننده است.

این جنگ پیروز نداشت اما سربلند داشت و آن سربلند، «مردم ایران» بودند که در میانهٔ یک جنگ نامتعارف و پرهراس، و با وجود ابهامات و نگرانی‌های فزاینده از آینده و چندین بار صدور دستور و اخطار تخلیه محله و شهر و با وجود اقتصادی تورمی و بحران‌زده، نه تنها هیچ یورش و غارت و شورشی از آن‌ها سر نزد که از قضا در صف‌های بنزین و خرید کالاها با آرامش، نظم و همکاری ظاهر شدند و با وجود برخی اختلال‌ها در خدمات دولتی و به‌ویژه بانکی، با اَشکالی از #خودساماندهی، به‌اندازه خریدند و با تدبیر فروختند و کارها را در شهر نظم و سامان دادند؛ مردمی که درهای خانه‌های خود را در تمام شهرها به عنوان پناهگاه به روی یکدیگر گشودند. صاحبان بسیاری از مهمان‌سراها و اقامتگاه‌ها پیشنهاد میزبانی رایگان به هم‌وطنان در خطر دادند و درشهرمانده‌ها به خانه‌های رفتگان سر زدند و رسیدگی کردند و از سالمندان مانده در شهر مراقبت کردند.


با آرزوی روزهایی بهتر و روشن‌تر برای این سرزمین تاریخی، همراه با خرد و راستی.

پاینده ایران و زنده باد ایرانیان

#ما_ایرانیها #جنگ_دوازده‌روزه
@Jaryaann

▪️ آه از آن رفتگان بی برگشت...
برای حجت‌های این سرزمین

صبح پنجشنبه، ۲۹ خرداد، به بیمارستان ولیعصر فراجا، بخش رادیولوژی، رفتم. فضا پر از اضطراب بود. کارکنان، زن و مرد، آشوب‌زده بودند و برخی خانم‌ها از شدت نگرانی در آستانه غش کردن. شایعه‌ای شنیده بودند: دیروز بیمارستانی در اسرائیل با موشک‌های ایرانی هدف قرار گرفته و حالا احتمال دارد بیمارستان ما را هم بزنند. می‌گفتند دیروز ستاد فراجا، که درست کنار بیمارستان است، هم مورد حمله قرار گرفته بود. همه در حال انتقال اخبار به یکدیگر بودند و اضطرابشان لحظه‌به‌لحظه بیشتر می‌شد.

برای تغییر حال‌وهوا، همه را به یکی از اتاق‌های رادیولوژی دعوت کردم. گفتم: «یه آهنگ شاد بذارید.» گذاشتند. از آقایان خواستم وسط بیایند و کمی برقصند، اما کسی جلو نیامد. شرم داشتند. خودم شروع کردم به رقصیدن. کم‌کم حجت رویین‌تن، خدمتکار بخش، به میدان آمد. با حرکاتش فضای سنگین و پرتنش بخش عوض شد و لحظه‌ای همه‌مان نفس راحتی کشیدیم.

حجت، پدر دو فرزند بود؛ یک پسر و یک دختر. با وجود حقوق بیمارستان و کمک‌های ما، دخل و خرجش به‌سختی جور می‌شد. چند ماهی بود که برای تأمین مخارج زندگی، نگهبانی ساختمان‌های سازمانی فراجا را هم قبول کرده بود. اما دیروز، در حملات اسرائیل، در محل نگهبانی زیر آوار ماند. یک ساعت پیش، سگی جنازه‌اش را زیر تلی از خاک و سنگ پیدا کرد.

نفرین به حنگ و همه جنگ‌طلبان

سه‌شنبه ۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۳
✍🏼 دکتر امیرحسین جعفری‌سپهر

🔗 ‏اینستاگرام نویسنده
#جنگ_دوازده‌روزه
#خرده‌روایت‌های_مردم_ایران #محذوفان
@Jaryaann

▫️پرتره روانی یک آتش‌بس

این آتش‌بس، نه فقط یک وضعیت نظامی و سیاسی که نوعی بلاتکلیفی روانشناختی و وجودی است. چیزهایی از دست رفته‌اند و چیزهایی بالقوه در خطر از دست رفتن‌اند. امید هم بلاتکلیف است. جایی هستیم که نمی‌توانیم همه امکانات روانمان را برای پذیرش از دست‌رفته‌ها به کار بگیریم و سوگواری کنیم چون‌‌ نمی‌دانیم آنچه هست، باقی می‌ماند یا نه و مجبوریم‌ همزمان حواس‌جمع و مراقب آن‌ها هم باشیم.‌ همینطور هم نمی‌توانیم از امید به بهبود آینده برای هضم آنچه رخ‌داده، کمک بگیریم.

خلاصه اینکه نمی‌دانیم باید تسکین پیدا کنیم یا باید آماده فاجعه بعدی باشیم. درگیرِ فقدانی مبهم، بلاتکلیفی‌ای کشدار و رنجی بی‌معنا هستیم. نتیجه‌اش برای خیلی از ما می‌شود فرسودگی روانی. به گونه‌ای که حتی ممکن است بخواهیم ویرانی اتفاق بیفتد امّا ما را از این بلاتکلیفی دردناک رها کند. آن‌وقت شاید سوگواریمان آغاز شد و حتی با درد آرام‌ گرفتیم.

نتیجه این وضعیت برای بعضی از ما می‌شود نوعی کرختی هیجانی. انگار فتیله احساسات را پایین می‌کشیم تا حس نکنیم و بتوانیم این تعلیق را تاب بیاوریم. بعضی‌هایمان به قاطعیت‌های بی‌دلیل می‌چسبیم: "قطعاً دوباره جنگ میشه" یا "تموم شد. دیگه دلیلی برای جنگ نیست"، "همه چیز به طرز عجیبی خوب میشه". بعضی‌هایمان درگیر خشم‌های جابجاشده می‌شویم و خشمِ ناشی از این بلاتکلیفی و ناامنی را بر سر خودمان یا اطرافیانمان خالی می‌کنیم. بعضی‌هایمان مدام تصمیمات کوچک و بزرگ می‌گیریم تا شاید خودمان را مصون کنیم امّا گاهی مضطرب‌تر می‌شویم. و بعضی‌هایمان هم بی‌اندازه کم‌طاقت می‌شویم؛ روانمان در پس‌زمینه با این وضعیت درگیر است و دیگر رمقی برایش نمی‌ماند و با هر چیزی لب‌ریز می‌شود.

خلاصه اینکه جای پیچیده‌ای ایستاده‌ایم‌ و باید با هم راه‌های زندگی در این شرایط را یاد بگیریم. بالاخره که می‌گذرد.

✍🏼 #محمود_مقدسی
🔗 تجربه بودن
#جنگ_دوازده‌روزه
@Jaryaann

▪️ساماندهی وضعیت پناهندگان و مهاجران در کشور، به‌ویژه افرادی که در دو، سه سال اخیر و بدون مدارک شناسایی وارد ایران شده‌اند، بدیهی‌ترین ضرورت است. هیچ کشوری مرزهای خود را بی محابا و بدون و حساب و کتاب باز نمی‌گذارد و عوامل این ورود بی‌رویه و بی‌قاعده در سه سال گذشته باید پاسخگوی آسیبی که به کشور زده‌اند باشند. اما جریان رسانه‌ای مشکوکی از دو سال پیش به دنبال ایجاد موج افغان‌هراسی در کشور است و حضور افغان‌ها را تهدید و عامل مهم گرفتاری‌های ایرانیان نشان می‌دهد و شوربختانه در این راه تا حدی موفق نیز بوده است.

در این روزها نیز تقلیل زمینه‌های حمله اخیر به کشور به جاسوسی افغان‌ها به نظر بیشتر منحرف کردن اذهان از حقیقت بزرگتر و عوامل اصلی احاطه اطلاعاتی اسرائیل بر کشور است. گیریم که یک یا دو هزار نفر از اتباع کشور همسایه در حملهٔ اخیر، آگاهانه یا ناآگاهانه مشارکت داشتند؛ اولاً نسبت این تعداد به چند میلیون افغانستانی حاضر در ایران چند است؟ ثانیاً آیا این افراد کوچکترین دسترسی‌ای به اطلاعات حساس نظامی و امنیتی کشور داشته‌اند؟

نباید با #تعمیم_شتاب‌زده حکم‌هایی کلی و ناروا در مورد میلیون‌ها نفر صادر کرد؛ بسیاری از افغانستانی‌ها در ایران بالیده و درس خوانده‌اند، بسیاری‌شان انسان‌های شریفی‌اند، بسیاری‌شان به ایران و ایرانیان دلبستگی دارند و بسیاری‌شان با وجود تمام محدودیت‌ها و سختی‌ها، در زمینه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در کشور ‌نقش‌آفرین‌اند. اینکه تمام این افراد تاوان کار بخشی از افغانستانی‌ها را بدهند نه با حق، انصاف و کرامت انسانی جور در می‌آید و نه حتی به سود ایران است. در این اوضاع دشوار بخشی از چرخ اقتصاد کشور توسط افغانستانی‌ها به حرکت درمی‌آید و اخراج بی‌حساب و کتاب آن‌ها به زیان ایران نیز خواهد بود. قاعدتاً یکی از عوامل سهولت جذب بخشی از افغانستانی‌ها به جاسوسی علیه ایران همین برخوردهای نامحترمانه و محدودیت‌های بی‌جا در این سال‌ها بوده که موجب شد جلوی احساس تعلق آن‌ها به ایران و ادغام‌شان در جامعه ایران گرفته شود وگرنه مردمی به‌جان آمده از وضع #افغانستان، باید به کشوری هم‌زبان و با #ریشه‌های_مشترک تاریخی و فرهنگ که میزبان و پناهگاه آن‌ها شده دلبستگی داشته باشند.

ورود بی‌ضابطه و بی‌رویهٔ شهروندان همسایه به کشور از یک سو و تحقیر، توهین و اخراج بی‌ضابطه و بی‌رویهٔ آن‌ها و کاشتن بذر کینه در دل‌شان از سوی دیگر، دو لبهٔ یک تیغ‌اند که به آسیب‌های فراوان، جدایی و در نهایت گسستن پیوند تاریخی این مردمان هم‌تبار می‌انجامند و هیچ گشایش و صلح و صلاحی در پی نخواهند داشت.
@Jaryaann

🕊 به ملاقات صلح برویم.

هفتم تیر در خانه اندیشمندان علوم انسانی در باب وضع امروزمان سخنرانی داشتم. بعد از سخنرانی یکی پرسید ما شهروندان عادی که نه سیاستمداریم، نه حکمران، نه متفکر، نه هنرمند و نه چیزی دیگر در این موقعیت دشوار چه کنیم؟

گفتم به ملاقات صلح بروید. گفت چطور و یعنی چه؟ گفتم جوابم را می نویسم و در کانالم می‌گذارم.

در سخنرانی‌ام پیشنهاد دادم نشست هایی در فضاهای شهری، کافه‌ها و فرهنگسراها و ... برگزار شود و در آن یک استاد و متخصص شرکت کند و شهروندان هم بیایند و با او پرسش و پاسخ کنند. هدف اصلی این ملاقات‌ها دیدار و ملاقات رودرروی شهروندان باشد تا با هم باشند و یکدیگر را ببینند و احساس تنهایی نکنند. در عین حال، گفت‌وگو هم بکنند.

از پیشنهادم استقبال شد و حتی یکی اعلام کرد حاضر است کمک مالی کند و برای برگزاری این نشست‌ها پیشقدم شد. مسئولان خانه اندیشمندان هم استقبال کردند. دبیر کمسیون انجمن‌های علمی وزارت علوم هم مسئولیت دعوت استادان را پذیرفت.

اما ملاقات‌های صلح در فضاهای شهری کافی نیستند. پیشنهاد می‌کنم شهروندان ملاحظات زیر را هم جدی بگیرند تا یکدیگر را صلح‌آمیز ملاقات کنند.

🔻۱) ابهام را تحمل کنیم. آماده باشیم تا در وضعیت خطیر و پرمخاطره و بسیار پیچیده و مبهم زندگی کنیم. ظرفیت تحمل ابهام در وجودمان را توسعه دهیم. معلوم نیست به زودی ایران روی آرام ببیند. جامعه ایران با عدم قطعیت‌های مخاطره‌آمیزی درگیر است.

🔻۲) با هم و کنار هم باشیم. ملاقات‌های حضوری و دورهمی‌مان را گسترش دهیم. مراقب باشیم غرق فضای مجازی و رسانه‌ها نشویم. اینها ما را منزوی‌تر و تنهاتر و مضطرب‌تر می‌کنند. با هم بودن، ورزش و ورز دادن انسان شدن و انسان بودن ماست.

🔻۳) #کنشگری کنیم. هر کس هر طور می‌تواند فعالیت مدنی و جمعی داوطلبانه‌ای را پیش بگیرد. عضو یکی از نهادهای مدنی داوطلبانه محیط زیستی، میراث فرهنگی، نهادهای خیریه، یا گروه‌های مدنی فرهنگی و هنری و کتابخوانی بشوید.

🔻۴) رژیم رسانه‌ای بگیریم. این را سرلوحه افکارتان قرار دهید که متخصص علوم سیاسی و اجتماعی و اقتصادی نیستید. بنابراین، شناخت‌تان از امور ناقص و شاید نادرست است. و مهم‌تر این که مطالبی که رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند ممکن است کاملاً نادرست یا جانب‌دارانه باشد. بنابراین رشته افکارتان را بدست رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نسپارید. تا حد ممکن از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی فاصله بگیرید و بجایش با ملاقات دوستان و خویشانتان سرگرم شوید.

🔻۵) #کتاب بخوانیم. می‌دانم که در موقعیت جنگی و دشوار کنونی، کتاب خواندن آسان نیست. اما کتابی کنار دستتان بگذارید و روزانه چند ورقی از آن را بخوانید.

🔻۶) #مراقبت کنیم. از اطراف و اطرافیان مان مراقبت کنیم. احوال هم را بپرسیم. مراقب فقرا باشیم. به سالمندان بیشتر توجه کنیم. بیشتر از محیط زیست مراقبت کنیم. بکوشیم کم تر مصرف کنیم. بکوشیم مهربان تر باشیم. با خودمان هم مهربان باشیم.

🔻۷) #سکوت کنیم. مقداری هم تمرین سکوت کنیم. ذهن شلوغ مان را مدیریت کنیم و اجازه ندهیم مدام در معرض هجوم خبرهای بد و سیل اطلاعات باشد. خیام وار به جهان گذران بنگریم و دم را غنیمت شماریم و شادی را فراموش نکنیم.

🔻۸) #مدارا کنیم. جنگ تحمیلی دوازده روزه چیزهای مهمی را عریان و بر ملا کرد. از جمله این که ما همه با تفکرات، نگرش‌های سیاسی و سبک های زندگی مختلف و متفاوتیم. اما برای ایجاد امنیت و زندگی پایدار ناگزیر باید همدیگر را تحمل کنیم، تفاوت‌های‌مان را به رسمیت بشناسیم و خود را هم‌میهن بدانیم. اصل بنیادی زندگی جمعی و سیاسی حاکم بر زندگی ما باید "میهن‌سالاری" باشد، نه دین‌سالاری، نه حزب‌سالاری، نه قبیله‌سالاری. حامیان حکومت چاره‌ای جز مدارا با سکولارها و حتی بی‌دینان ندارند. سکولارها و بی‌دینان هم باید حکومتی‌ها را هم‌میهن خود بدانند. هم‌میهن بودن یعنی مدارا و تساهل و به رسمیت شناخت دیگران با همه تفاوت‌های‌شان.

🔻۹) خلاق باشیم. ظرفیت‌ها، قابلیت‌ها، استعدادها و بالقوگی‌های خودمان و محیط‌مان را ببینیم و باور کنیم. همیشه یا راه و چاهی برای عبور از مشکلات هست یا می‌توان [راهی] ساخته و پرداخته کرد. کافی است #گفت_و_گو کنیم، تعامل داشته باشیم، از هم دور نشویم، به هم اعتماد بیشتری بورزیم. امید در همین چیزهاست.

🔻۱۰) در هر بحثی، میهن‌سالاری خط قرمزتان باشد. هر تحلیل و خبر و دیدگاهی را که انتهایش تخریب میهن و کشتار هم‌میهنان است، نپذیرید. فریب میهن‌ستیزان را نخورید. حتی اگر ظاهراً با داده‌های متقن و استدلال‌های معقول با شما سخن بگویند. یقین بدانید این افراد اگر با متخصص و خبره سیاسی بحث کنند، مغالطه‌ها و نادرستی‌های‌شان برملا می‌شود.

✍🏼 #نعمت‌الله_فاضلی
🗓 ۸ تیر ۱۴۰۴
🔗 منبع
#جنگ_دوازده‌روزه
#جنگ #میهن‌دوستی #صلح #مطالعه #خبر
@Jaryaann

🌱 #محمد_درویش در پاسخ به این پرسش که «چرا از ایران نمی‌روید؟» از تنوع بی‌نظیر گونه‌های زیستی ایران‌ و ارزش #جان_شیرین در فرهنگ این کشور و اهمیت #پاس_زندگی در تاریخ ایران‌زمین می‌گوید.
🔗 منبع
#چرا_ایران_را_دوست_دارم
@Jaryaann