واہ واہ نجات دهندہ اصلے فقط همینه...😋


‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

اے دل غمدیدہ حالت
بہ شود دل بد مڪن
وین سر شوریدہ باز آید
بہ سامان غم مخور...🌸

فقط ڪافیہ یڪبار امتحان ڪنید
با ۳ قلم مواد سادہ درست میشه
خیار
پنیر فتا 🧀
نعنا تازه🍃

#گز_خونگی
شڪر ۱ لیوان
گلوڪز ۲۸۰ گرم
سفیدہ تخم مرغ ۳ عدد
آرد قنادے بہ مقدار لازم
پستہ بہ مقدار لازم
پودر هل ½ ق چ
گلاب ½ لیوان
آب ⅓ لیوان
‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

یہ نوشیدنے خاص و رنگے براے روزاے گرم تابستون!🍹🍸

مردم اغلب بہ ترڪیبے از راحتے روانے و فیزیڪے نمے تونن بدون پتو بخوابن…

این تڪنیڪ‌ها بیشتر توسط افراد مبتلا بہ اختلالات شخصیت بہ ڪار گرفتہ می‌شوند از جملہ افراد مبتلا بہ اختلال شخصیت خودشیفتہ و اختلال شخصیت ضداجتماعے و اختلال شخصیت مرز(بردرلاین)

بعضیا ، بیشتر وقت‌ها وقتے ڪلمه‌ے «تروما» رو می‌شنون، سریع میگن: «نہ من ڪہ تروما ندارم.»
اما واقعیت اینہ ڪہ تروما یعنے هر چیزے ڪہ ذهن و بدن تو رو بہ شڪل «خیلے زیاد»، «خیلے سریع» یا «خیلے ڪم» تجربہ ڪردہ، مخصوصاً تو لحظاتے ڪہ بہ امنیت، حمایت یا ارتباط نیاز داشتے. تروما همیشہ یڪ اتفاق بزرگ و وحشتناڪ نیست؛ بیشتر وقت‌ها همون زخم‌هاے عاطفے ڪوچیڪ و تڪراریہ ڪہ روے مڪانیزم‌هاے مقابله‌اے ما، رابطه‌هامون و شیوه‌ے حضورمون توے بزرگسالے اثر میذارہ. خیلے وقت‌ها هم اینا ریشہ در دوران ڪودڪے دارن… بعداً خودشون رو توے ڪمال‌گرایے، خوشایندسازے، خاموشے عاطفے، دوره‌هاے افسردگے یا اضطراب مزمن نشون میدن.

حقیقت اینہ: تروما اون چیزے نیست ڪہ برات اتفاق افتاده؛ تروما اون چیزیہ ڪہ درونت اتفاق افتادہ. بہ همین خاطر ڪہ درمان فقط با حرف زدن ممڪن نیست؛ باید دوبارہ با بدنت ارتباط بگیرے، سیستم عصبی‌ت رو تنظیم ڪنے و حس امنیت درونے رو پیدا ڪنی.

درمان شدنیہ و قرار نیست تنهایے انجامش بدے

در لحظہ بودن یڪ تمرین خیلے قدرتمند براے بہ دست اوردن آرامش، شفافیت و قدردانے عمیق‌ترے از زندگیست. خودآگاهے و در لحظہ بودن دربارہ توجہ روے زمان حال بہ جاے فڪر ڪردن بہ نگرانی‌ها و تجربیات گذشته‌ ست.
در لحظہ بودن میتونہ باعث ڪاهش استرس و اضطراب، بهبود تمرڪز و توجہ و افزایش آگاهے بشہ.

♡ناب ترین شڪل عشق توجہ ڪردنه
توجہ ب جزئیات
توجہ ب علایق
توجہ ب تغییرات
خیلے قشنگه‌ واقعا

بلوغ در رابطہ عاطفے یعنی:
-وقتے احساساتت رو می‌فهمے و مسئولیتشون رو می‌پذیرے، نہ اینڪہ شریڪ‌ت مقصر همه‌چیز باشه.
-وقتے مرزهات رو می‌شناسے و می‌تونے «نه» بگے بدون اینڪہ ترس از تنها موندن داشتہ باشی.
-وقتے می‌تونے صمیمیت بسازے، اما وابستہ و ڪنترل‌گر نمی‌شی.
-وقتے حتے وقتے دعوا می‌ڪنید، احترام و مهربونے رو حفظ می‌ڪنید.
رابطه‌ے سالم، جاییہ ڪہ هر دو طرف رشد می‌ڪنن، نہ اینڪہ فقط با هم ڪنار بیان.

بین زن و شوهر اول باید تڪلیف روشن بشہ ڪہ اصلِ ڪارا انجام میشہ یا نه.
اگہ طرف ڪلاً ڪارا رو زمین می‌ذارہ و مسئولیتے قبول نمی‌ڪنہ، دیگہ بحث اینڪہ چطور انجام بدہ بی‌معنیہ. اول باید مطمئن بشیم ڪارا انجام میشن.
ولے اگہ ڪارا به‌هرحال انجام میشہ و فقط مشڪل اینہ ڪہ روشش با سلیقه‌ے یڪے جور درنمیاد (مثلاً ظرفا رو جور دیگہ می‌شورہ یا بچہ رو اونجور ڪہ ما می‌خوایم نمی‌خوابونه)، اون‌وقت باید بیشتر روے چگونگے انجام تمرڪز ڪرد. البتہ یادمون باشہ فرق داشتن روش الزاماً بہ معنے اشتباہ بودنش نیست.
خلاصه‌ش این میشه:
1. اول مطمئن بشیم مسئولیتا رو دو نفرے قبول ڪردیم و ڪارا رو زمین نمی‌موند.
2. بعد سراغ روش انجام بدیم و ببینیم چطورے بشہ ڪہ هم ڪار پیش برہ، هم ڪسے حرص نخوره.
مشڪل رایج اینہ ڪہ بعضے زوج‌ها هم می‌گن ڪارا انجام نمیشہ، هم وقتے انجام میشہ ایراد می‌گیرن از روشش. نتیجہ؟ طرف مقابل حس می‌ڪنہ هر ڪارے ڪنہ باز مقصرہ و دیگہ انگیزه‌ش رو از دست میدہ.

‌تروماے درمان نشدہ اینطورے خودش رو نشون میده
۱) ترس مداوم از اتفافات بعدی
۲) احساس شرم درونی
۳) نیاز بہ تایید بیرونی
۴)ترس از رها شدگی
۵)عدم توانایے در تحمل اختلافات
۶)نادیدہ گرفتن نیازها بہ خاطر بقیه
۷) احساس ارزشمندے پایین
۸) سازگارے بیش از اندازه
۹) وابستگے در روابط
۱۰) دشواری  دفاع از حق خود و تعیین حدومرز
۱۱) مقاومت نسبت بہ تغییرات مثبت
۱۲) تحمل رفتارهاے آسیب زننده‌ دیگران

بعدا دیر نیست !!!!!
بعدا خیلے خیلے دیرہ
زندگے ڪن...