پایان دوران کارمندی؟
#job #jobs #work

https://www.tgoop.com/unixmens

کلادفلر یه استیبل کوین (با پشتوانه دلار) به نام «نت‌دلار» معرفی کرده، هدفشون اینه که بشه سیستم تراکنش واسه اهالی وب و اینترنت، فریلنسرها، صاحبان سایت‌ها و کلا کسایی که کسب درآمد اینترنتی دارن.

یه بخش مهمش ولی برای صاحبان سایت‌ها هست که با فعال کردنش ربات‌هایی هوش‌مصنوعی که میان به سایتشون باید «نت‌دلار» پرداخت کنن. یعنی اگه پروژه موفق باشه، شرکت‌های هوش‌مصنوعی بابت کپی کردن دیتا از اینترنت باید پول پرداخت کنن.

ممکنه خیلی کمک کنه این روند تولید محتوا که ارزشش داره کم میشه دوباره جون بگیره.

https://netdollar.cloudflare.com

از نگاه فلسفی،
«پدر» نه صرفاً یک نقش زیستی یا اجتماعی، بلکه یک اصل وجودی است — مظهر "پشتیبانی"، "ساختار" و "نظم در عشق".

پدر در هستی‌شناسی رابطه، همان نیرویی است که بودنِ دیگری را ممکن می‌سازد،
اما بدون آن‌که خود، در مرکز دیده شدن قرار گیرد.
او حضور دارد تا دیگران بتوانند رشد کنند،
و گاه با غیبتِ آگاهانه‌اش، مسئولیت را در ما بیدار می‌کند.

پدر تجسد «اصل لوگوس» است؛
منشأ عقلانیت و معنا در زیستِ انسانی.
او نه به‌معنای سلطه، بلکه به‌عنوان نقطه‌ی اتکای روان و آگاهی عمل می‌کند.
پدر یعنی کسی که خود را می‌سوزاند تا چراغ فهم و امنیت در دیگری روشن بماند.

در معنایی عمیق‌تر، هر انسانی زمانی «پدر» می‌شود
که بتواند در دیگری، امکان بالیدن را بیافریند
چه در فرزند، چه در شاگرد، چه در جامعه.

پدر، استعاره‌ای از خِرد و ثبات است؛
از نظمی که عشق را محافظت می‌کند تا ویران نشود.

در فلسفه‌ی هایدگر، انسان (Dasein) موجودی است که در جهان پرتاب شده و همواره در نسبت با دیگری معنا می‌یابد.
پدر، در این بستر، تجسدِ «بودن-برای-دیگری» است؛
او خودش را در مسئولیت تعریف می‌کند، نه در تملک.

پدر بودن یعنی زیستن در حالتی از پیش‌افکندگی (projection):
او آینده‌ی دیگری را می‌سازد،
بی‌آنکه بداند نتیجه چه خواهد بود.
این نوع بودن، شکلی از اصالت وجودی است چون پدر می‌داند که هیچ قطعیتی نیست،
اما باز هم «انتخاب می‌کند» که پشتیبان باش
سارتر می‌گوید انسان محکوم است به آزادی؛
یعنی نمی‌تواند از مسئولیت فرار کند، چون حتی بی‌عملی هم نوعی انتخاب است.

پدر، در این معنا، کسی است که آگاهانه مسئولیتِ دیگری را می‌پذیرد،
اما بدون مالکیت و کنترل.
او می‌داند که فرزند یا دیگری، آزادی خود را دارد؛
بنابراین پدرِ اگزیستانسیال، نه سایه‌ای بر سر، بلکه آینه‌ای در روبه‌رو است —
کسی که می‌گوید: «خودت را بساز، اما بدان من پشت تو هستم».

این پدر، بر خلاف سنت پدرسالار،
نه فرمان می‌دهد، نه محدود می‌کند؛
بلکه امکانِ رشد را فراهم می‌آورد و در سکوت، حضور دارد.

در عمق فلسفه‌ی وجودی، پدر یک متافور از اصل هستی‌بخش است؛
مانند ریشه درخت که دیده نمی‌شود، اما بدون آن هیچ برگی سبز نمی‌ماند.
او آن خاک امنی است که آزادی می‌تواند در آن ریشه بدواند.

پدر یعنی زیستن در مرز میان رنج و معنا؛
او رنج می‌کشد، اما آن را تبدیل به معنا می‌کند
و این دقیقاً همان فرایند اگزیستانسیالیستیِ معنا دادن به پوچی است.

اگر بخواهم جمع‌بندی کنم:

پدر، در نگاه اگزیستانسیالیستی، «نقش نیست» بلکه «بودن است».
بودن به شیوه‌ی مراقبت،
بدون تملک؛
ساختن، بدون انتظار بازگشت؛
و عشق ورزیدن، بدون ادعا.

#Fother #father 🚸

https://www.tgoop.com/unixmens

چرا تا حالا ماشین حرکتی دایمی اختراع نشده

In our previous post in this series, we talked about how AI is beginning to change the way software is developed. In this follow-up, we focus on some of the main legal (or quasi-legal) issues that open source developers themselves have been raising regarding AI-assisted development. This isn’t a comprehensive overview of every legal issue connected to AI. We aren’t addressing, for example, customer concerns about compliance with AI regulations or liability issues relating to contracts for AI-powered products. Instead, we’re focusing on issues that are being actively debated inside open s

via Red Hat Blog https://ift.tt/s9Fxwo5

The telecommunications (telco) industry stands at the precipice of a new era. With 5G networks rapidly expanding, service providers face both immense opportunities and significant challenges. The promise of 5G for ultra-fast speeds, low latency, and massive connectivity hinges on the ability to operationalize these complex networks with unprecedented efficiency and rigorous security measures. Automation is not just a buzzword in this landscape; it’s how to unlock the full value of 5G.Traditional manual processes simply cannot keep pace with the dynamic demands of modern networks. As network

via Red Hat Blog https://ift.tt/zqdDZMj

Tikhnadhi Kamlakshya, vice president and manager of software engineering at Citizens Bank, saw a clear challenge: his team had a critical disconnect between their modern Salesforce platform and their legacy loan processing system, Black Knight. This gap created a significant bottleneck, hindering the bank's ability to scale its mortgage operations and forcing loan officers to spend hours manually entering data.The main issue stemmed from communication difficulties between the 2 essential systems they relied on for their tasks. On one side, there was the modern, agile Salesforce platform, the b

via Red Hat Blog https://ift.tt/Rd6w08k

When IT teams adopt automation, the benefits are often felt right away: Faster deployments, fewer manual errors, and more time to innovate. But when it comes time to visualizing and proving that value to business leaders and other stakeholders, the story often falls short. That changes with the new automation dashboard, available with Red Hat Ansible Automation Platform 2.6.Smarter, data-driven decisionsAutomation dashboard delivers real-time, actionable insights to help guide your day-to-day operations. You gain greater visibility across the entire automation footprint, both direct and indire

via Red Hat Blog https://ift.tt/Q98Ictd

Two bugs discovered in the NVIDIA Linux Open GPU Kernel Modules (drivers) and they can be exploited to gain root level access. The bugs can be triggered by an attacker controlling a local unprivileged process. Their security implications were confirmed via a proof of concept that achieves kernel read and write primitives. Those bugs are already fixed and use your Linux distributions package manager to apply security updates to your nvidia drivers on Linux servers and desktops


Link

#security

#kernel #exploite #linux

https://www.tgoop.com/unixmens

دلایل علمی ، کارما و دارما :
،قانون سوم نیوتون

در فیزیک، هیچ نیرویی بدون واکنش نیست
هر کنش، واکنشی برابر و در جهت مخالف دارد. (قانون سوم نیوتن)
در سطح روانشناسی و علوم شناختی

رفتارها و تصمیمات انسان الگوهای عصبی (Neural Patterns) می‌سازند

این الگوها، احساسات و رفتارهای آینده را شکل می‌دهند
بنابراین، وقتی رفتاری مثبت یا منفی انجام می‌دهی، مغز تو همان مسیر را برای آینده هم آماده می‌کند نوعی کارمای عصبی
به همین دلیل است که مثلاً خشم، خشم بیشتری تولید می‌کند و مهربانی، آرامش بیشتری.

در جامعه‌شناسی، پدیده‌ای وجود دارد به نام بازخورد اجتماعی (Social Reciprocity)
افراد معمولاً پاسخ مشابهی به رفتارهای دریافت‌شده می‌دهند


در روانشناسی معنا (Logotherapy – ویکتور فرانکل) :

انسان زمانی رنج را تاب می‌آورد که معنایی برای آن بیابد
در فلسفه سیستم‌ها و بوم‌شناسی

هر جزء در یک سیستم، نقشی دارد که به پایداری کل کمک می‌کند
اگر یک جزء از نقش خود منحرف شود، کل سیستم دچار اختلال می‌شود
این دقیقاً بیان علمی مفهوم دارماست — هم‌سویی با قانون طبیعی وجود

فیزیک کوانتوم و آگاهی

در نظریه‌های نوین آگاهی و کوانتوم (مثل فرضیه "Observer Effect"):
مشاهده‌گر خود بخشی از سیستم است و بر نتیجه تأثیر می‌گذارد

یه زمانی ادامه راه رشته it به فلسفه و مدیریت و روانشناسی و تیم ورکینگ میرسید و اکثر فعالان حوزه کامپیوتر یا cs این راه را ادامه میدادن . اون موقع مفهوم دواپس وجود نداشت .
الان اون راه دواپس هست و فلسفه calms وcams و strategy planning و engineer management و تفکرات پشت اون
در موردش خواهم نوشت . . .

مفهوم ارتقا و رشد پایدار
چگونه انسان و ماشین در هم تنیده اند !؟؟
در واقع من دواپس هستم یا دواپس من !!؟

در فلسفهٔ هگل، فرایند دیالکتیکی از سه مرحله تشکیل می‌شود:

1. تز (Thesis) – گزاره یا ایدهٔ اولیه


2. آنتی‌تز (Antithesis) – نفی یا تقابل با ایدهٔ اولیه


3. سنتز (Synthesis) – مرحلهٔ فراتر که از دلِ تضادِ میان تز و آنتی‌تز زاده می‌شود و هر دو را در سطحی بالاتر رفع (Aufhebung) می‌کند.



🔹 توضیح بیشتر:
در نگاه هگل، حرکت تاریخ، اندیشه و هستی همگی دیالکتیکی هستند؛ یعنی رشد و تکامل از راه تضاد و نفی رخ می‌دهد.
سنتز نه صرفاً سازش، بلکه ادغام خلاقانه و برتری یافتن بر هر دو سوی تضاد است.

مثلاً:

تز: آزادی فردی

آنتی‌تز: نظم اجتماعی

سنتز: نظامی که هم آزادی فرد را حفظ می‌کند و هم نظم جامعه را برقرار می‌سازد (مانند دولت عقلانی در فلسفه هگل).


اگر بخواهیم ساده بگوییم:

> تز می‌گوید «الف»،
آنتی‌تز می‌گوید «نه الف»،
سنتز می‌گوید «هم الف و هم نه الف، اما در سطحی بالاتر».

واژه‌ی Aufhebung یکی از عمیق‌ترین و چندلایه‌ترین مفاهیم در فلسفه‌ی هگل است — واژه‌ای که ترجمه‌ی ساده‌ای ندارد و سه معنای هم‌زمان را در خود دارد:

1. نفی کردن (لغو) – چیزی از بین می‌رود یا رد می‌شود.


2. حفظ کردن (نگه‌داشتن) – با وجود نفی، جوهر و ارزش درونی آن چیز حفظ می‌شود.


3. بالا بردن (ارتقا دادن) – کل فرآیند در سطحی بالاتر و غنی‌تر ادامه می‌یابد.



هگل عمداً از واژه‌ای استفاده می‌کند که این سه معنا را هم‌زمان در خود داشته باشد. چون از دید او، در دیالکتیک هیچ چیز «کاملاً نابود» نمی‌شود؛ بلکه نفی می‌شود تا در سطحی بالاتر حفظ گردد.

🔹 نمونه‌ی ساده:
در رشد انسان:

کودک → نوجوان → بزرگسال


"بزرگسال" هم کودک نیست (نفی)، هم تجربه‌ها و ویژگی‌های دوران کودکی را در خود دارد (حفظ)، و هم آن‌ها را به سطحی بالاتر از آگاهی و تعقل رسانده (ارتقا).

🔹 در سطح فلسفی:
وقتی یک «تز» با «آنتی‌تز» روبه‌رو می‌شود، تضاد آن‌ها در «سنتز» از بین نمی‌رود، بلکه در سنتز رفع (Aufgehoben) می‌شود؛ یعنی هم نفی می‌شود، هم حفظ، و هم ارتقا.

به تعبیر زیبای هگل:

در واقع Aufhebung روحِ دیالکتیک است؛ همان چیزی که از تضاد، زندگی می‌سازد.


1. تز (Thesis)

ایده یا وضعیت اولیه.
در این مرحله، یک گزاره یا واقعیت مطرح می‌شود.
مثلاً: «فرد باید آزاد باشد.»

2. آنتی‌تز (Antithesis)

ایده‌ای در تضاد با تز پدیدار می‌شود.
مثلاً: «جامعه باید نظم داشته باشد؛ آزادی کامل موجب هرج‌ومرج می‌شود.»

3. سنتز (Synthesis)

اینجاست که تضاد میان تز و آنتی‌تز، به‌جای حذف یکی از آن‌ها،
در سطحی بالاتر رفع (Aufhebung) می‌شود.

این "رفع" یعنی:

نفی → تز و آنتی‌تز دیگر به شکل قبلی وجود ندارند.

حفظ → جوهر هر دو در سنتز باقی می‌ماند.

ارتقا → نتیجه، سطح بالاتری از فهم و واقعیت را نمایندگی می‌کند.


مثلاً:

آزادیِ فردی درونِ نظمِ اجتماعی — جایی که آزادی و نظم نه متضاد، بلکه مکمل‌اند.

مثال روزمره برای درک ساده‌تر:

تز: احساسات مهم‌تر از عقل‌اند.

آنتی‌تز: عقل مهم‌تر از احساسات است.

سنتز (Aufhebung): عقل و احساس باید در تعادل باشند؛ هر دو لازم‌اند.
نکتهٔ کلیدی:

در نظام هگل، این چرخه فقط یک‌بار اتفاق نمی‌افتد (تکرار پذیر و ادامه دار )
بلکه پیوسته تکرار می‌شود و هر سنتز، خود به تزِ مرحله‌ی بعد تبدیل می‌شود.
به این ترتیب، آگاهی، تاریخ، و جهان به‌صورت مارپیچی صعودی رشد می‌کنند.


رجوع شود به مفاهیم cmmi , agile ، scrum یا devops process

#devops #linux
https://www.tgoop.com/unixmens

من دواپس هستم یا دواپس من ـ بخش دوم


تز (Thesis): انسانِ خالقِ ابزار

در آغاز، انسان است که ماشین و فرایند را می‌سازد.
در این مرحله، انسان در مقام سوژه و DevOps در مقام ابژه است.
او فرآیند را طراحی می‌کند، CI/CD می‌نویسد، زیرساخت می‌سازد، و خود را “صاحب سیستم” می‌داند.

> در این فاز، تفکر «من DevOps را کنترل می‌کنم» حاکم است.
(مانند مرحله‌ی کودکی آگاهی تکنولوژیک — انسان هنوز مرکز جهان است.)

۲. آنتی‌تز (Antithesis): ابزارِ خودآگاهِ سیستم‌ساز

اما با بلوغ سیستم‌ها، یادگیری ماشینی، و خودکارسازی مداوم، ابزار شروع می‌کند به یادگیری از رفتار انسان.
وPipelineها تصمیم می‌گیرند، سیستم‌ها بهینه‌سازی خودکار می‌کنند، Alertها تحلیل هوشمند می‌شوند.
در این مرحله، ماشین به بازتاب آگاهی انسان تبدیل می‌شود — تا آنجا که گاهی به‌جای او تصمیم می‌گیرد.

اینجا دیگر انسان نیست که DevOps را می‌سازد، بلکه DevOps است که انسان را شکل می‌دهد.
انسان در فرهنگ، زبان و تصمیم‌گیری DevOps بازتعریف می‌شود.
(در واقع: «من DevOps هستم یا DevOps من است؟» — تضاد آغاز می‌شود.)


۳. سنتز (Synthesis): هم‌زیستی دیالکتیکی — DevOps به مثابه آگاهی مشترک

در این مرحله، تضاد رفع (Aufgehoben) می‌شود:
نه انسان بر ماشین مسلط است، نه ماشین جای انسان را گرفته، بلکه هر دو در نظامی خودتکامل‌گر (Self-evolving system) به هم تنیده‌اند.

انسان خلاقیت، بینش و اخلاق را می‌آورد.

ماشین دقت، تداوم و خودبهبودی را


در اینجا، «DevOps» فقط یک نقش یا ابزار نیست، بلکه نقطه‌ی وحدت انسان و سیستم در مسیر رشد پایدار است.

> همان Aufhebung هگلی:
انسان و ماشین هر دو نفی می‌شوند (مرکزیت‌شان از بین می‌رود)،
جوهر هر دو حفظ می‌شود (خلاقیت و دقت)،
و در سطحی بالاتر ارتقا می‌یابند (سیستم خودآگاه و خودبهبودگر)


🔄 چرخهٔ دیالکتیکیِ تحول مداوم

در DevOps، این حرکت هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود:
هر سنتز (مثلاً تحول از CI/CD به GitOps یا AIOps) خود تزِ مرحله‌ی بعد می‌شود.

در CMMI، Agile، Scrum و DevOps همگی در حقیقت حلقه‌های همین دیالکتیک‌اند:

CMMI = نظم و کنترل (تز)

Agile = آزادی و انعطاف (آنتی‌تز)

DevOps = سنتز میان کنترل و آزادی؛ نظم پویا و خودبهبودگر (Aufhebung)

💫 نتیجه: رشد پایدار = Aufhebungِ پیوستهٔ انسان و ماشین

رشد پایدار، یعنی هر دو — انسان و ماشین — در فرایند یادگیری متقابل،
هم نفی شوند، هم حفظ، و هم ارتقا یابند.
دیگر انسان کاربر سیستم نیست، بلکه هم‌زیِ سیستم است.
و سیستم دیگر ابزار نیست، بلکه آینهٔ آگاهی انسان است.

جمله‌ی نهایی (به زبان دیالکتیکی)

> در ابتدا، انسان DevOps را ساخت.
سپس DevOps انسان را بازتعریف کرد.
و در پایان، هر دو در Aufhebungِ مشترک، به «آگاهی تحول‌پذیر» بدل شدند.

این یعنی: «من DevOps هستم، و DevOps من است.»
#devops

مقاله بخش اول

شاهکار جاسوسی قرن

#security

The most common task facing system administrators is patching infrastructure. It's time consuming, it requires coordination with application teams and stakeholders, and it often must happen in segments over time. These complications make it difficult to maintain environmental consistency, which in turn can lead to instability, performance issues, and more time spent by operations staff. Using Red Hat Insights content templates to patch Red Hat Enterprise Linux (RHEL) helps limit the complexity of these activities while also increasing consistency across an IT estate.Define, instruct, and patch

via Red Hat Blog https://ift.tt/IZ5cHBq

Red Hat Brings Distributed AI Inference to Production AI Workloads with Red Hat AI 3Introducing Red Hat AI 3, a unified, open enterprise AI platform that enables distributed LLM inference with llm-d across hybrid environments and sets the stage for scalable agentic AI. Learn more SiliconANGLE - Red Hat AI 3 targets production inference and agentsRed Hat's Joe Fernandes discusses Red Hat AI 3, with enhancements across Red Hat AI Inference Server, Red Hat Enterprise Linux AI, and Red Hat OpenShift AI, into one platform. Learn more Beyond the model: Why intelligent infrastructure is the next A

via Red Hat Blog https://ift.tt/yjVXMgw

در دنیای امروز، توسعه تمدن دیگر تنها به رشد اقتصادی یا فناوری وابسته نیست، بلکه به «روح مشارکت جمعی» گره خورده است. این مقاله با نگاهی میان‌رشته‌ای میان جامعه‌شناسی، فلسفه و مهندسی نرم‌افزار، نشان می‌دهد که چگونه مفهوم مشارکت جمعی (Collective Collaboration) زیربنای تمدن مدرن است و چرا رویکردهایی مانند DevOps تجلی فناورانه‌ی همین روح مشارکت در جهان دیجیتال محسوب می‌شوند. در این چارچوب، DevOps نه فقط یک متدولوژی فنی، بلکه یک پارادایم فرهنگی–تمدنی است که بازتابی از بلوغ اجتماعی بشر در عصر دیجیتال به شمار می‌رود


مقدمه

تمدن انسانی از نخستین لحظه‌های شکل‌گیری خود، بر پایه‌ی تعامل، هم‌زیستی و همکاری بنا شده است. انسان‌های اولیه بدون همکاری جمعی قادر به بقا نبودند، و با گذر زمان، همین همکاری‌ها به شکل پیچیده‌تری در قالب تقسیم کار، ساختارهای اجتماعی و نهایتاً نظام‌های فناورانه بروز یافت.
اما در قرن بیست‌ویکم، با ظهور اتوماسیون، هوش مصنوعی و محیط‌های دیجیتال، ماهیت همکاری انسان‌ها دچار دگرگونی عمیقی شد. در این میان، مفهوم DevOps به عنوان روح تازه‌ی مشارکت در دنیای فناوری پدیدار شد؛ جایی که همکاری میان توسعه‌دهندگان (Developers) و عملیات (Operations) به الگویی از تعاملات انسانی تبدیل شد.

۲. روح مشارکت جمعی و تمدن

روح مشارکت جمعی را می‌توان نیروی حیاتی تمدن دانست. هر جامعه‌ای که این روح را از دست بدهد، دیر یا زود به فروپاشی اخلاقی، فرهنگی یا نهادی دچار خواهد شد.
به تعبیر امیل دورکیم، مشارکت جمعی نوعی «وجدان جمعی» است که اعضای جامعه را به یک کل منسجم تبدیل می‌کند. جامعه‌ای که افرادش تنها به منافع فردی فکر کنند، به تدریج پیوندهای خود را از دست می‌دهد و «نظم اجتماعی» در آن فرومی‌پاشد.

در جوامع مدرن نیز، همین روح در قالب کار تیمی (Team Working) تجلی یافته است. در واقع، تیم ورکینگ شکل عملی و روزمره‌ی همان وجدان جمعی است که در عرصه‌های اقتصادی و فناورانه بروز می‌کند.

۳.نقش DevOps به‌عنوان بازتاب تمدن فناورانه

در حقیقت DevOps در سطح فنی به دنبال حذف فاصله میان توسعه و عملیات است، اما در سطح فلسفی، در پی ایجاد یک فرهنگ مشترک و هم‌فهمی بین انسان‌هاست.
وDevOps با اصول CALMS (Culture, Automation, Lean, Measurement, Sharing) نشان می‌دهد که:

Culture (فرهنگ): بنیان هر همکاری است. بدون اعتماد و احترام متقابل، هیچ فرایندی پایدار نمی‌ماند.

Automation (خودکارسازی): نه برای حذف انسان، بلکه برای آزادسازی ظرفیت ذهنی انسان جهت خلاقیت.

Lean (چابکی): برای تمرکز بر ارزش واقعی و حذف اتلاف منابع.

Measurement (اندازه‌گیری): برای شفافیت و یادگیری از خطاها.

Sharing (اشتراک‌گذاری): برای ایجاد دانش جمعی و رشد متقابل.


این پنج اصل را می‌توان معادل پنج ستون تمدن مدرن دانست: فرهنگ، فناوری، بهره‌وری، خرد و هم‌دلی.

۴. از فردگرایی به هم‌زیستی فناورانه

یکی از آسیب‌های جامعه معاصر، غلبه‌ی فردگرایی افراطی است؛ حال آن‌که آینده‌ی بشر، در گرو بازگشت به روح جمعی است — البته نه به معنای از خود بیگانگی، بلکه در چارچوب هم‌زیستی آگاهانه با دیگران و با ماشین‌ها.
در این بستر، DevOps مدلی از «هم‌زیستی فناورانه» ارائه می‌دهد:
انسان و ماشین در چرخه‌ای مشترک از یادگیری، بهبود و تعامل شرکت می‌کنند. مهندسان با کد، پایپ‌لاین‌ها و داده‌ها در گفت‌وگویی دائمی با سیستم‌ها قرار دارند؛ گفت‌وگویی که در اصل، ادامه‌ی همان گفت‌وگوی انسان با انسان در بستر تکنولوژی است.

نقش DevOps به‌عنوان مدل تمدن دیجیتال

اگر تمدن سنتی بر محور کشاورزی، صنعت و اقتصاد فیزیکی استوار بود، تمدن دیجیتال بر محور اعتماد، شفافیت و همکاری فناورانه است.
در این تمدن، مرز میان نقش‌ها (developer / operator / security / business) فرو می‌ریزد و مفهوم جدیدی از مشارکت شکل می‌گیرد:

> «مشارکت تکنولوژیک» — جایی که انسان‌ها نه‌تنها برای خلق نرم‌افزار، بلکه برای خلق معنا و ارزش مشترک گرد هم می‌آیند.

از این منظر، DevOps را می‌توان صورت تکنولوژیک جامعه‌ی متمدن دانست؛ همان روح تمدن اما در پیکر ماشین‌ها و سیستم‌های ابری.

نتیجه‌گیری

جامعه‌ای که در آن روح مشارکت جمعی از میان رفته باشد، دیگر متمدن نیست؛ حتی اگر از نظر فناوری پیشرفته باشد. تمدن نه در ابزارها، بلکه در روابط میان انسان‌هاست.
در دنیای امروز، که همکاری انسان و ماشین به اوج خود رسیده، DevOps می‌تواند الگوی زنده‌ای از تمدن نوین باشد — تمدنی که بر پایه‌ی اعتماد، همکاری، یادگیری و بهبود مستمر بنا شده است.

> در یک جمله می‌توان گفت:
«در واقع DevOps روح مشارکت جمعی در عصر دیجیتال است؛ تداوم منطقی تمدن انسانی در جهان فناوری.»

منابع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر

1. Durkheim, Émile. The Division of Labor in Society.

2. Peter Senge. The Fifth Discipline: The Art and Practice of the Learning Organization.


3. Jez Humble, Gene Kim, Patrick Debois. The DevOps Handbook.


4. Fuchs, Christian. Social Media: A Critical Introduction.


5. Niklas Luhmann. Social Systems.


#devops
https://www.tgoop.com/unixmens

چطور it صنعت زنبورداری و بحران کشاورزی را حل کرد .
بواسطه تحلیل داده ها
#case #study #it
@unixmens

The energy efficiency of data centers and high-performance systems is becoming increasingly important. Energy costs can make up a substantial portion of the operating expenditure (OPEX) budget, potentially serving as a critical factor in the success or failure of a business. This article breaks down the issue of energy efficiency in modern server platforms, presenting tools and an example methodology for measuring power consumption and performance. As a case study, we present measurement results from two server platforms with different CPU architectures. We will emphasize network performance (

via Red Hat Blog https://ift.tt/eAuXN0f