تقویم و تاریخ

نوزدهم نوامبر

در چنین روزی از سال ۱۹۶۳ میلادی، «گری کریمن» مؤسس و بنیان‌گذار سایت دوست‌یابی «Match» دیده به دنیا گشود.

این سایت به هدف فرصت‌دهی به مردان و زنان برای جستجوی شرکای زندگی‌شان راه‌اندازی شده بود. اما چنان‌چه مصری‌ها در ضرب‌المثلی عامیانه می‌گویند «کسی که زهر می‌پزد، آن را می‌چشد.» گری کریمن نیز در آتشی که روشن کرده بود سوخت و در چاهی که برای دیگران حفر کرده بود، خود افتاد.

هنگامی که گری کریمن سایت خود را راه‌اندازی کرد، از دوستش خواست این سایت را امتحان کند تا نظر خود را در مورد آن به او باز گوید. دوستش در این سایت، با مردی آشنا و به وی علاقمند شد. گری کریمن و سایتش را رها کرد و رفت تا با مرد جدیدی که با وی آشنا شده بود، ازدواج نماید.

نکتۀ جالب و عجیب این‌که گری کریمن برای اظهار نظر در این مورد، کنفرانسی مطبوعاتی برگزار کرد و گفت که اصلا از اتفاقی که با دوستش برایش افتاده است، ناراحت نیست؛ بلکه برعکس، آن‌چه اتفاق افتاد ثابت می‌کند که سایت وی موفق بوده و دیگران را قادر می‌سازد تا مانند دوست وی برای خود همسر پیدا کنند.

من به عنوان یکی از کسانی که به عشق‌های فضای مجازی اعتقادی ندارند، ایدۀ این سایت‌ها را پوچ می‌شمارم و جدی نمی‌دانم. از ده‌ها رابطۀ آشنایی از طریق فضاهای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، روابطی که به ازدواج ختم می‌شوند، از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی‌روند. مردم اغلب برای سرگرمی و گذراندن وقت یا برای جبران شکست در زندگی واقعی، به این سایت‌ها مراجعه می‌کنند.

حتی افرادی را که از نزدیک می‌شناسیم، نباید آن‌ها را به شخصیت‌های مجازی تبدیل کنیم و و دوستی با آن‌ها را به دوستی‌هایی در عالم مجازی مبدل سازیم؛ چون در جلسات مستقیم و نشست‌های حضوری، گرمایی وجود دارد که در هیچ سایت و شبکه و برنامه‌ای نیست.

جالب است عده‌ای صبح بخیر گفتن برای مادرش در واتساپ را به مثابۀ ادای حق مادر می‌دانند. هنگامی که فاصلۀ‌مان از مادران و دوستان‌مان زیاد باشد، لقمۀ الکترونیکی برای سد رمق و رفع گرسنگی دیدار، خوب است؛ اما وقتی فاصلۀ کمی ما را از مادران و پدران و دوستان و خانواده‌های‌مان جدا می‌کند، محبت‌های الکترونیکی و دوستی‌های فضای مجازی نوعی نافرمانی به شمار می‌رود.

یادمان باشد هیچ چیز مانند بوسیدن دست پدر و مادر نیست و هرگز ارتباطات مجازی و پیوندهای شبکه‌های اجتماعی جای حضور و لمس و احساس را نمی‌گیرند.


#تقویم_تاریخ
@taqwimtarikh

www.tgoop.com/taqwimtarikh/1708

182 viewsNov 18 at 19:31

نوزدهم نوامبر

در چنین روزی از سال ۱۹۶۳ میلادی، «گری کریمن» مؤسس و بنیان‌گذار سایت دوست‌یابی «Match» دیده به دنیا گشود.

این سایت به هدف فرصت‌دهی به مردان و زنان برای جستجوی شرکای زندگی‌شان راه‌اندازی شده بود. اما چنان‌چه مصری‌ها در ضرب‌المثلی عامیانه می‌گویند «کسی که زهر می‌پزد، آن را می‌چشد.» گری کریمن نیز در آتشی که روشن کرده بود سوخت و در چاهی که برای دیگران حفر کرده بود، خود افتاد.

هنگامی که گری کریمن سایت خود را راه‌اندازی کرد، از دوستش خواست این سایت را امتحان کند تا نظر خود را در مورد آن به او باز گوید. دوستش در این سایت، با مردی آشنا و به وی علاقمند شد. گری کریمن و سایتش را رها کرد و رفت تا با مرد جدیدی که با وی آشنا شده بود، ازدواج نماید.

نکتۀ جالب و عجیب این‌که گری کریمن برای اظهار نظر در این مورد، کنفرانسی مطبوعاتی برگزار کرد و گفت که اصلا از اتفاقی که با دوستش برایش افتاده است، ناراحت نیست؛ بلکه برعکس، آن‌چه اتفاق افتاد ثابت می‌کند که سایت وی موفق بوده و دیگران را قادر می‌سازد تا مانند دوست وی برای خود همسر پیدا کنند.

من به عنوان یکی از کسانی که به عشق‌های فضای مجازی اعتقادی ندارند، ایدۀ این سایت‌ها را پوچ می‌شمارم و جدی نمی‌دانم. از ده‌ها رابطۀ آشنایی از طریق فضاهای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، روابطی که به ازدواج ختم می‌شوند، از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی‌روند. مردم اغلب برای سرگرمی و گذراندن وقت یا برای جبران شکست در زندگی واقعی، به این سایت‌ها مراجعه می‌کنند.

حتی افرادی را که از نزدیک می‌شناسیم، نباید آن‌ها را به شخصیت‌های مجازی تبدیل کنیم و و دوستی با آن‌ها را به دوستی‌هایی در عالم مجازی مبدل سازیم؛ چون در جلسات مستقیم و نشست‌های حضوری، گرمایی وجود دارد که در هیچ سایت و شبکه و برنامه‌ای نیست.

جالب است عده‌ای صبح بخیر گفتن برای مادرش در واتساپ را به مثابۀ ادای حق مادر می‌دانند. هنگامی که فاصلۀ‌مان از مادران و دوستان‌مان زیاد باشد، لقمۀ الکترونیکی برای سد رمق و رفع گرسنگی دیدار، خوب است؛ اما وقتی فاصلۀ کمی ما را از مادران و پدران و دوستان و خانواده‌های‌مان جدا می‌کند، محبت‌های الکترونیکی و دوستی‌های فضای مجازی نوعی نافرمانی به شمار می‌رود.

یادمان باشد هیچ چیز مانند بوسیدن دست پدر و مادر نیست و هرگز ارتباطات مجازی و پیوندهای شبکه‌های اجتماعی جای حضور و لمس و احساس را نمی‌گیرند.


#تقویم_تاریخ
@taqwimtarikh

BY تقویم و تاریخ