مؤسسه تابشِ فرهنگ و اندیشه

📌 قصه‌های عروج (۱۱)

📝 نوشته:#دکتر_فؤاد_البناء

💠 دلایل ابراهیمی 💠

💠 پاداش‌های قوانین طبیعی (سُنن):

از آن‌جا که حرکت دنیا طبق قوانین و سنن ثابت و منظمی پیش می‌رود، خداوند برای هر علتی، نتیجه‌ای نیک یا بد قرار داده است.
✔️ نتایج نیک، در واقع پاداش‌هایی هستند که خداوند به کسانی می‌دهد که از اسباب و قوانین بهره درستی می‌برند، خواه مؤمن باشند یا نه.
👈 به همین دلیل، خداوند درباره‌ی ابراهیم (علیه‌السلام) فرمود:

✨{وآتيناه أجره في الدنيا وإنه في الآخرة لمن الصالحين}
🌸 ترجمه:
«و به او پاداشش را در دنیا دادیم، و به‌راستی که او در آخرت از شایستگان است.»

اما آخرت سرای پاداش و ثواب است، جایی که اجرها بی‌حساب چند برابر می‌شوند؛ در حالی که در دنیا، بین عمل و پاداش یا میان مقدمه‌ها و نتایج، نوعی تعادل و تناسب برقرار است. به همین دلیل، خداوند در دنیا واژه‌ی (أجر) یعنی «پاداش» را به کار برده است.

💠 کامل کردن اسباب:

در جهان مشهود (دنیای قابل مشاهده)، مؤمن باید تمام فضاها را با اسباب لازم برای رسیدن به نتایج دلخواه پر کند، و نباید ایمانش باعث شود که جای خالی‌ای برای غیب باقی بگذارد بی‌آن‌که تلاشی کرده باشد.
👈 همین ابراهیم خلیل‌الله (علیه‌السلام)، وقتی دانست که فرشتگان برای نابودی قوم لوط آمده‌اند، به آن‌ها گفت: «در آن شهر، لوط هست!» فرشتگان گفتند:

✨{ إنّ فيها لوطاً قالوا نحن أعلم بمن فيها}
🌸 ترجمه‌:
«ما بهتر می‌دانیم چه کسی در آنجاست.»

این تلاش او برای کامل کردن وظیفه‌اش بود، با اینکه می‌دانست فرشتگان فرستادگان خدا هستند و خداوند به هر چیز داناست.

💠 سرنوشت در چارچوب اسباب:

پایبندی پیامبران به اسباب، از این روست که می‌دانند خود اسباب هم از تقدیرات الهی هستند.

👈 در گفت‌وگوی ابراهیم با فرشتگان، میزان پایبندی او به اسباب را می‌بینیم:

✨{قالوا لا تَوْجَل إنّا نبشرك بغلام عليم○ قال أبَشّرتموني على أن مسّنيَ الكِبَر فبِمَ تُبشرون} [الحجر: 53-54]
🌸 ترجمه:
«گفتند: نترس، ما تو را به فرزندی دانا بشارت می‌دهیم. ابراهیم گفت: آیا مرا بشارت می‌دهید با اینکه پیری به من رسیده؟ پس به چه چیز بشارت می‌دهید؟»

ابراهیم مأیوس نبود، همان‌طور که آیات بعدی نشان می‌دهند؛ بلکه او آگاهی عمیقی از چگونگی کارکرد اسباب داشت.

💠 رعایت اسباب:

توکل در نزد پیامبران و عالمان، به‌معنای ترک اسباب نبود. حتی وقتی از خدا خواسته‌هایی داشتند که جزو معجزات و کرامات خارق‌العاده بودند، باز هم وقتی آن اتفاقات رخ می‌داد، تعجب می‌کردند.

👈 همان‌گونه که زکریا گفت:
✨{قال ربِّ أنّى يكون لي غلامٌ وقد بلغنيَ الكِبَر وامرأتي عاقر}
🌸 ترجمه:
«پروردگارا! چگونه ممکن است برایم فرزندی باشد، در حالی‌که پیری به من رسیده و همسرم نازاست؟»

🕯خجسته باد تدبّرکنندگان!🕯
📚 انجمن اندیشه اسلامی 📚

➣ T.me/tabeshnet

❤4💔1

www.tgoop.com/tabeshnet/16261

271 viewsedited  Jul 13 at 18:43

📌 قصه‌های عروج (۱۱)

📝 نوشته:#دکتر_فؤاد_البناء

💠 دلایل ابراهیمی 💠

💠 پاداش‌های قوانین طبیعی (سُنن):

از آن‌جا که حرکت دنیا طبق قوانین و سنن ثابت و منظمی پیش می‌رود، خداوند برای هر علتی، نتیجه‌ای نیک یا بد قرار داده است.
✔️ نتایج نیک، در واقع پاداش‌هایی هستند که خداوند به کسانی می‌دهد که از اسباب و قوانین بهره درستی می‌برند، خواه مؤمن باشند یا نه.
👈 به همین دلیل، خداوند درباره‌ی ابراهیم (علیه‌السلام) فرمود:

✨{وآتيناه أجره في الدنيا وإنه في الآخرة لمن الصالحين}
🌸 ترجمه:
«و به او پاداشش را در دنیا دادیم، و به‌راستی که او در آخرت از شایستگان است.»

اما آخرت سرای پاداش و ثواب است، جایی که اجرها بی‌حساب چند برابر می‌شوند؛ در حالی که در دنیا، بین عمل و پاداش یا میان مقدمه‌ها و نتایج، نوعی تعادل و تناسب برقرار است. به همین دلیل، خداوند در دنیا واژه‌ی (أجر) یعنی «پاداش» را به کار برده است.

💠 کامل کردن اسباب:

در جهان مشهود (دنیای قابل مشاهده)، مؤمن باید تمام فضاها را با اسباب لازم برای رسیدن به نتایج دلخواه پر کند، و نباید ایمانش باعث شود که جای خالی‌ای برای غیب باقی بگذارد بی‌آن‌که تلاشی کرده باشد.
👈 همین ابراهیم خلیل‌الله (علیه‌السلام)، وقتی دانست که فرشتگان برای نابودی قوم لوط آمده‌اند، به آن‌ها گفت: «در آن شهر، لوط هست!» فرشتگان گفتند:

✨{ إنّ فيها لوطاً قالوا نحن أعلم بمن فيها}
🌸 ترجمه‌:
«ما بهتر می‌دانیم چه کسی در آنجاست.»

این تلاش او برای کامل کردن وظیفه‌اش بود، با اینکه می‌دانست فرشتگان فرستادگان خدا هستند و خداوند به هر چیز داناست.

💠 سرنوشت در چارچوب اسباب:

پایبندی پیامبران به اسباب، از این روست که می‌دانند خود اسباب هم از تقدیرات الهی هستند.

👈 در گفت‌وگوی ابراهیم با فرشتگان، میزان پایبندی او به اسباب را می‌بینیم:

✨{قالوا لا تَوْجَل إنّا نبشرك بغلام عليم○ قال أبَشّرتموني على أن مسّنيَ الكِبَر فبِمَ تُبشرون} [الحجر: 53-54]
🌸 ترجمه:
«گفتند: نترس، ما تو را به فرزندی دانا بشارت می‌دهیم. ابراهیم گفت: آیا مرا بشارت می‌دهید با اینکه پیری به من رسیده؟ پس به چه چیز بشارت می‌دهید؟»

ابراهیم مأیوس نبود، همان‌طور که آیات بعدی نشان می‌دهند؛ بلکه او آگاهی عمیقی از چگونگی کارکرد اسباب داشت.

💠 رعایت اسباب:

توکل در نزد پیامبران و عالمان، به‌معنای ترک اسباب نبود. حتی وقتی از خدا خواسته‌هایی داشتند که جزو معجزات و کرامات خارق‌العاده بودند، باز هم وقتی آن اتفاقات رخ می‌داد، تعجب می‌کردند.

👈 همان‌گونه که زکریا گفت:
✨{قال ربِّ أنّى يكون لي غلامٌ وقد بلغنيَ الكِبَر وامرأتي عاقر}
🌸 ترجمه:
«پروردگارا! چگونه ممکن است برایم فرزندی باشد، در حالی‌که پیری به من رسیده و همسرم نازاست؟»

🕯خجسته باد تدبّرکنندگان!🕯
📚 انجمن اندیشه اسلامی 📚

➣ T.me/tabeshnet

BY مؤسسه تابشِ فرهنگ و اندیشه