Алена Байнак з «Газбудпраекта» спрабуе рэабілітаваць сябе праектам зон аховы брацкай магілы ў вёсцы Зарачча Браслаўскага раёна. Яна хітра нацягвае ахоўныя зоны адзінай гісторыка-культурнай каштоўнасці на сапраўдныя каштоўнасці, якія ахоўнага статусу чамусьці не маюць — руіны вадзянога млына XVIII-XIX стст. і былы дом млынара канца XIX ст. Яны ў дакуменце абазначаны як каштоўнае гісторыка-архітэктурнае асяроддзе. І нават у тэксце прапісана:

На тэрыторыі зоны аховы ландшафту забараняецца: знішчэнне, прычыненне шкоды, дэмантаж каштоўнага гісторыка-архітэктурнага асяроддзя (руіны будынка вадзянога млына);
рэканструкцыя і рэстаўрацыя каштоўнага гісторыка-архітэктурнага асяроддзя без захавання і аднаўлення гістарычнага аблічча на падставе комплексных навуковых даследаванняў;

На тэрыторыі зоны рэгулявання забудовы забараняецца:
знішчэнне, прычыненне шкоды, дэмантаж каштоўнага гісторыка-архітэктурнага асяроддзя (былы дом млынара);
рэканструкцыя і рэстаўрацыя каштоўнага гісторыка-архітэктурнага асяроддзя без захавання і аднаўлення гістарычнага аблічча на падставе комплексных навуковых даследаванняў;

Ну так і трэба рабіць, калі нармальны працэс надання гістарычна каштоўным аб'ектам ахоўнага статусу ў Беларусі не працуе належным чынам, застаецца толькі выкарыстоўваць па максімуме тое, што ёсць.

#Зарачча #ахова #гістарычнаязабудова