5 чэрвеня 1940 года тагачасны кіраўнік фларэнційскай галерэі Джавані Поджы атрымаў з Рыма сакрэтны цыркуляр, у якім быў загадна прывесці ў дзеянні палажэнні па абароне твораў мастацтва, якія былі выпрацаваныя яшчэ ў час Першай сусветнай вайны. Праз пяць дзён Італія афіцыйна ўступіла ў вайну на баку нацысцкай Германіі.

Большасць твораў мастацтва з музеяў, палацаў і цэркваў было спакавана і вывезена ў бяспечныя падземныя сховішчы. Але фрэскі, дэкор, фантаны і іншае немагчыма было перанесці. З вялікім рызыкамі быў звязаны і перанос буйных скульптур. Вакол іх узводзілі драўляныя рыштаванні, абкладзеныя мяхамі з пяском і накрытыя зверху этэрнітам (звычайны азбестацементавы шыфер як у бабулі ў вёсцы).

Хутка стала зразумела, што гістарычныя гарады, такія як Фларэнцыя, таксама будуць падвяргацца бамбардзіроўкам і ужо прынятых мераў па ахове помнікаў мастацтва недастаткова. З восені 1942 года драўляна-пясчаныя канструкцыі сталі замянць на цагляныя коканы.

У апусцелых галерэях Акадэміі мастацтваў заставаліся буйныя працы Мікеланджэла: Давід, рабы, П'ета Палестрыны і Святы Мацвей, якія былі ўзятыя ў такія коканы. Галерэя набыла трохі сюррэалістычны выгляд.


#вайна