tgoop.com/solseghalam/809
Last Update:
✍️درس خواندن طلبگی در ژاپن
🔵امروز خانمی به نام سیندی فیلنی از دپارتمان مهندسی برق دانشگاه میشیگان (در شهر اناربر) برای ارایه سمیناری در خصوص فعالیت هایشان در زمینه نحوۀ تدریس مهندسی برق آمده بود و در خصوص تجارب سالهای گذشته و راندمان یادگیری دانشجوها در دانشگاهشان صحبت کرد. در میان صحبت ها یکی از نکاتی که جلب توجه کرد این بود که می گفت: « [علاوه بر تهیه محتوای مناسب برای تدریس] چیدمان و مبلمانِ کلاس نباید صندلی های فیکس شده باشد ، بلکه صندلی ها باید به نحوی باشد که اگر لازم شد بتوان چیدمانِ کلاس را عوض کرد و به صورت دورهمی به گفتگو نشست. در واقع نباید فقط به تدریسِ وایت بردی فکر کرد و باید، گاه برخی مباحث و فرمول ها را در یک قالبِ گردهم به مباحثه و حلّاجی نشست».
بعد از پایان سمینار به ایشان توضیح دادم که در برخی دانشگاههای ژاپن برخی از دروس مهم مهندسی (خصوصاً در کارشناسی ارشد) به این شکل تدریس می شود.
🔴هشت سال پیش وقتی که برای اولین جلسه کلاس درس "طرح پلاستیک سازه های فولادی" دانشگاه کوبه وارد کلاس شدم ، دیدم که میز و صندلی ها [ی چرخ دار] به شکلِ یک دایره بزرگ، دورِ کلاس قرار گرفته و پروفسور تابوچی (استاد دپارتمان سازه) هم در میان بچه ها نشسته است. هر یک از دانشجو ها، دو تا سه سطر از کتاب "بیدلز" را می خواند و برای بقیه توضیح می داد و نوبتِ نفر بعد می شد. در میانِ توضیحاتِ بچه ها ، هر زمان که تابوچی احساس می کرد توضیحات کافی و کامل نیست، جملاتی را اضافه می کرد و بعد باز نوبتِ نفر بعدی می شد.
🔵بعد از پایان جلسه اول این کلاس، یکی از استادیارهای جوان پرسید "کلاس را چطور دیدی؟" گفتم جالب بود. گفت خسته کننده نبود؟ گفتم اینکه درسِ مهمی مثل طرح پلاستیک اینگونه تدریس می شود برایم قدری جدید است. او توضیح داد: «این کتاب با اینکه کتاب جدید و تازه نوشته شده ای نیست و در 1958 توسط بیدلز در دانشگاه لیهای پنسیلوانیا نوشته شده ، جزء متونِ بسیار مهم مهندسی سازه است و سطر به سطر آن توسط مهندس سازه باید درک شود. ما این را به شکلِ کلاسهای هنرهای سنتی ژاپنی، به شکل سنتی و در این قالب برگزار می کنیم و نه به صورت استاد پای وایت برد. تمامِ این ترم به این صورت خواهد بود".
🔴چند ماه قبل که سمیناری در دانشگاه لیهای پنسیلوانیا برگزار شد این موضوع را به ریچارد سوئس، رئیس گروه سازه دانشگاه گفتم . اینکه کتابی که در 1958 در این درّۀ لیهای توسط بیدلز نوشته شده، هنوز به صورت طلبگی در برخی از دانشگاه های پیشرو سازه و زلزله ژاپن سرِ کلاس«خوانده» می شود. گفت شنیده ام که ژاپنی ها این متن را چقدر با دقت به مهندسان جوانشان آموزش می دهند.
🔵 اینها را امروز به خانم فیلنی هم گفتم. توضیح دادم که یک بار یکی از اساتید ژاپنی می گفت: « بخشهایِ زیادی از آیین هایِ سنتیِ آموزش هنرهای ژاپنی از بین رفته ، ولی هنوز برخی را حفظ کرده ایم. در هنرهای سنتی مثل معماری، شُودو (خطاطی ژاپنی) ، کاتانا (ساخت شمشیر سامورایی) و... اصطلاحی داشته ایم به اسم "نوسومی" (یعنی: دزدی- دزدیدن). اینکه طلبه (جویا/هنرآموز) باید در فرایندِ طلبگی، فوت و فنِ ماجرا را از استادش نوسومی کند. این کتابِ طرح پلاستیک بیدلز هم جزو متونی است که مهندس سازۀ فردا، باید نوسومی کند.» (یعنی اینقدر مهم است)
🔴امروز بعد از صحبت های خانم فینلی فکر می کردم که همه اینها مگر به غیر از عاشقی در درس خواندن ممکن است. بالاخره بین خواندنِ برای مدرک و نمره با خواندنِ سطر به سطر فرقِ بسیار است. جوهره این جور علاقه را چه باید کنیم که نخُشکد؟
#روز_معلم
#درس_خواندن #معلمی #هنر_سنتی
#ژاپن
#盗み #ぬすみ
- - - - - - - - - -
📍پی نوشت: مراد از واژه طلبگی در این بحث تحصیل حوزوی نیست بلکه "طالب بودن" و چیزی فراتر از دانشجوییِ فعلی و واحد پاس کردن. واژۀ "هنرآموز" یا "هنرجو" هم این بار معنی را با خود ندارد. مفهومِ اشتیاق در فراگیری.
https://www.tgoop.com/solseghalam
BY ارزیابی شتابزده
Share with your friend now:
tgoop.com/solseghalam/809