tgoop.com/solseghalam/1239
Last Update:
✍️یک ذهن زیبا از میان ما رفت
(چند خاطره از جناب مهندس معین فر)
محمدرضا اسلامی
🔷نزدیک به دو دهه قبل از متولد شدنِ مهندسین نسل ما، آقای مهندس معین فر در ژاپن (دانشگاه واسِدا) به پژوهش در زمینه مهندسی زلزله پرداخته بود.
این گزاره، همراه با خود، تاریخچه ای را نشان می دهد که بیانگر صبغه و سابقه حضور در این عرصه است.
مهندس معین فر جزء نخستین ایرانیانی بود که برای تحصیل در حوزۀ مهندسی زلزله به کشور ژاپن رفته بود. اما دانش فنی ایشان و تخصّص ایشان، پشتِ سرِ رفتار و سلوک شخصیت ایشان قرار داشت. نسلی از مهندسین با اصالتِ رفتار و ویژگیهای مبرز شخصیتی در حال رفتن از میان ما هستند و این رفتن ها در میانه ی ازدحام رگبار اخبار تلخ و غبارآلود، گرچه کمرنگ است، اما جای خالیِ این عزیزان در آیندۀ مهندسی ایران زمین محسوس خواهد ماند. ذکر چندخاطره از ایشان بی مناسبت نیست:
🔵یک- نردبان قالب لغزان:
✔️تابستان 1379 بود و بدنه بتنی برج میلاد از تراز 260 متر عبور کرده بود. به مناسبتِ جشنی، خانوادۀ کارکنان و «کمیته نظارت عالیه پروژه» به کارگاه دعوت شده بودند. در دل آسمانِ آن سالهای تهران، سازه بتنی در حال قد برافراشتن بود و احوالِ پروژه، احوالی شورانگیز بود. بعد از شام، امکان بازدیدِ خانوادۀ کارکنان از قالب لغزانِ بالای برج تدارک دیده شده بود. اولین بار با جناب مهندس معین فر در این سفر کوتاه، از پایین شفت برج میلاد تا بالای قالب لغزان در آسانسور کارگاهی (آلیماک) همراه شدم. در طول مسیر حرکت، پیوسته در حال گفتگو دربارۀ طیف زلزله مبنای طراحی برج میلاد با مهندسین جوان بودند. آن زمان، کمیته نظارت عالیه برج، متشکل از اساتیدِ مبرزی بود که در تخصصهای مختلف ، مهندسینِ جوان پروژه را پشتیبانی و همراهی می کردند. به بالای برج رسیدیم. قالب لغزان، سه طبقه داشت و آسانسور کارگاهی، فقط تا طبقه دوم می رفت (و نه به بالاترین نقطه ی قرارگیری بتن). به رغم وجود نردبان با پله های کارگاهی با شیب تند، و ارتفاع زیاد آن نردبان (حدود پنج متر)، و همچنین به رغم کهولت سن، تلاش مهندس معین فر در بالا رفتن از پله ها و رسیدن به بالاترین تراز بتن برج، برایم تحسین برانگیز بود. آن شب، اولین بار بود که با مهندسی با این سابقه در یک بازدید کارگاهی همراه بودیم.
🔷دو- لحن و پیمانکار:
✔️به یکی از جلسات کمیته نظارت عالیه پروژه، که یکبار در هفته عصرها در شرکت یادمان سازه تشکیل می شد رفته بودم تا توضیحاتی راجع به روند ساخت اتصالات سازۀ راس بدهم. موضوعات مختلفی در دستور کار جلسه بود. یکی از مباحثِ جلسه، نامه ای بود که در زمینه یک اختلاف مالی با یکی از پیمانکاران پروژه (شرکت بلندپایه) تنظیم شده بود. پس از اینکه یکی از مهندسین جوان دفتر فنی، موضوع را تشریح کرد، متن نامه خوانده شد. برخورد آقای مهندس معین فر برایم جالب بود. ایشان با همان روش بیانی که داشتند گفت: به نظرم "لحن" این نامه مناسب نیست. درست است که شما دارید برای پیمانکارتان نامه می نویسید ولی در اینجا نباید از این واژه ها استفاده کنید. پیمانکار شما هستند ولی شما نباید از کلمات ثقیل استفاده کنید. به نظرم این و این و این واژه ها، حذف شوند بهتر خواهد بود و نامه تان، اثربخش تر خواهد شد.
🔵سه – بازدید کارخانه سدید:
✔️قطعات فولادی در کارخانه سدادماشین در حال ساخت بود و جناب معین فر به اتفاقی چندتن دیگر از همکاران به اسلامشهر برای بازدید از روند ساخت سازه آمده بودند. جوشکار در حال جوشکاری کردن اتصال تراز 254 متری بود تا بعد از پایان ساخت، از اسلامشهر به کارگاه برج حمل شود. مهندس معین فر غرق در فکر در حال نظارۀ روند جوشکاری بود. سه ستون فولادی از بالا و یک ستون باکس شکل از پایین و سه تیر از اطراف به یک ورق با ضخامت 60میلیمتر می رسید. مهندس معین فر خطاب به مهندسین پروژه پرسید: این ورق فولادی، تحت این میزان حرارت جوشکاری، Brittle (تُرد) نمی شود؟ سؤال بیانگر یک "احساس مهندسی" یا Engineering sense بسیار قوی بود. مهندس رحیمی نیا و دکتر میرقادری توضیحاتی دادند که برای جلوگیری از تُرد شدن فولاد، عملیات های پیش گرمایش، کنترل آمپراژ و ... با لحاظ کردن نوع و قطر الکترود جوشکاری صورت می گیرد و موضوع تحت کنترل است.
(بخش دوم یادداشت 🔻🔻)
@solseghalam
BY ارزیابی شتابزده
Share with your friend now:
tgoop.com/solseghalam/1239