صُحُفٍ مُطَهَّرَه

صُحُفٍ مُطَهَّرَه

«علم غیب» 📝 بخشی از توقیع شریف امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به محمد بن علی بن هلال: «من تو را و هر که خبرِ نامه ی مرا بشنود؛ شاهد می گیرم بر این که بیزارم به سوی خدا و رسولش (ص) از کسی که بگوید ما علم غیب داریم ... و شما را شاهد می گیرم بر این که…

🌺برتر از علم ما کان و ما یکون

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَجَّالِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ‏ عُمَرَ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ:
«... قَالَ إِنَّ عِنْدَنَا عِلْمَ مَا كَانَ وَ عِلْمَ مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا وَ اللَّهِ هُوَ الْعِلْمُ قَالَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ وَ لَيْسَ بِذَاكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَأَيُّ شَيْ‏ءٍ الْعِلْمُ قَالَ مَا يَحْدُثُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ الْأَمْرُ مِنْ بَعْدِ الْأَمْرِ وَ الشَّيْ‏ءُ بَعْدَ الشَّيْ‏ءِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.»

در روایتی از ابوبصیر از امام صادق ع آمده است که فرمود: علم گذشته و آينده تا روز قيامت نزد ماست عرض كردم: بخدا علم همين است، فرمود: اين هم علم است ولى علم [اصلی امام] نيست عرض كردم: قربانت گردم. پس علم چيست؟ فرمود:
علمى است كه در هر شب و هر روز راجع بموضوعى پس از موضوع ديگر و چيزى پس از چيز ديگر تا روز قيامت پديد آيد.

📚الكافي، ج‏1، ص240 به سند صحیح؛ بصائر الدرجات، ص152

در این روایت «علم ما کان و ما یکون» در برابر علمی که هر روز و شب زیاد می‎شود اندک شمرده شده است. این به روشنی نشان می‌دهد که «علم ما کان و ما یکون» برخلاف پندار برخی از اهل عرفان به معنای نامحدودیت علم امام و یا حضور یالفعل همه چیز، در هر زمان و مکانی نزد امام نیست. این مطلب البته از ادله بسیار دیگر نیز بر می‌آید.
هم چنین در متن کامل این خبر -که بخشی از آن را آوردیم- حضرت منابع گوناگون علم الهی امام از فتح ابواب علم توسط رسول الله ص، مصحف فاطمه س، جفر، و جامعه که علم حلال وحرام در آن است؛ که در مورد هریک از این علوم نیز ابوبصیر می‌پرسد که علم (اصلی امام) همین است؟ که حضرت رد کرده، تا در نهایت علم محدث و متغیر امام در هر شب و روز را علم اصلی می‌شمارند.
در بصائر الدرجات، ص325 باب مجزایی به این علم متغیر امام به تناسب هر حادثه و با وحی الهی اختصاص داده شده است. هم چنین ابواب مربوط به زیادت علم امام در طول ایام نیز در همین راستا قابل فهم است. (بصائر الدرجات، ص392-397، 130-132)

در مورد علم «ما کان» نیز روایاتی درمورد ریشه آن علم کتاب یا وراثت دانسته شده (الكافي، ج‏1، ص261؛ بصائر الدرجات، ج‏1، ص127-130، 194)، و نیز بنابر برخی اخبار با استناد به برخی آیات حدود آن مشعر به علم به امت ها به نظر می‌آید:
عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِهِ هَذَا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَ ذِكْرُ مَنْ قَبْلِي فَقَالَ ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ مَا هُوَ كَائِنٌ وَ ذِكْرُ مَنْ قَبْلِي مَا قَدْ كَانَ. (بصائر الدرجات، ص130؛ نیز نک: تفسير فرات، ص263)

#فقه_الحدیث
@sohof2

Telegram

غلوپژوهی

☘️ بررسی مستندات غلو و تصوف (14)
نقد احاطه علم امام بر همه چیز (بخش2) نمونه: علم ما کان وما یکون

گذشت که گاه برخی به روایات گستردگی علم امام بر نامحدود بودن آن، یا اطلاع امام بر همه چیز در هر زمان و مکانی واحاطه کلی استناد می‌کنند. نمونه بسیار رایج چنین…

www.tgoop.com/sohof2/1467

870 viewsedited  Apr 18, 2020 at 09:54

🌺برتر از علم ما کان و ما یکون

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَجَّالِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ‏ عُمَرَ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ:
«... قَالَ إِنَّ عِنْدَنَا عِلْمَ مَا كَانَ وَ عِلْمَ مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا وَ اللَّهِ هُوَ الْعِلْمُ قَالَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ وَ لَيْسَ بِذَاكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَأَيُّ شَيْ‏ءٍ الْعِلْمُ قَالَ مَا يَحْدُثُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ الْأَمْرُ مِنْ بَعْدِ الْأَمْرِ وَ الشَّيْ‏ءُ بَعْدَ الشَّيْ‏ءِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.»

در روایتی از ابوبصیر از امام صادق ع آمده است که فرمود: علم گذشته و آينده تا روز قيامت نزد ماست عرض كردم: بخدا علم همين است، فرمود: اين هم علم است ولى علم [اصلی امام] نيست عرض كردم: قربانت گردم. پس علم چيست؟ فرمود:
علمى است كه در هر شب و هر روز راجع بموضوعى پس از موضوع ديگر و چيزى پس از چيز ديگر تا روز قيامت پديد آيد.

📚الكافي، ج‏1، ص240 به سند صحیح؛ بصائر الدرجات، ص152

در این روایت «علم ما کان و ما یکون» در برابر علمی که هر روز و شب زیاد می‎شود اندک شمرده شده است. این به روشنی نشان می‌دهد که «علم ما کان و ما یکون» برخلاف پندار برخی از اهل عرفان به معنای نامحدودیت علم امام و یا حضور یالفعل همه چیز، در هر زمان و مکانی نزد امام نیست. این مطلب البته از ادله بسیار دیگر نیز بر می‌آید.
هم چنین در متن کامل این خبر -که بخشی از آن را آوردیم- حضرت منابع گوناگون علم الهی امام از فتح ابواب علم توسط رسول الله ص، مصحف فاطمه س، جفر، و جامعه که علم حلال وحرام در آن است؛ که در مورد هریک از این علوم نیز ابوبصیر می‌پرسد که علم (اصلی امام) همین است؟ که حضرت رد کرده، تا در نهایت علم محدث و متغیر امام در هر شب و روز را علم اصلی می‌شمارند.
در بصائر الدرجات، ص325 باب مجزایی به این علم متغیر امام به تناسب هر حادثه و با وحی الهی اختصاص داده شده است. هم چنین ابواب مربوط به زیادت علم امام در طول ایام نیز در همین راستا قابل فهم است. (بصائر الدرجات، ص392-397، 130-132)

در مورد علم «ما کان» نیز روایاتی درمورد ریشه آن علم کتاب یا وراثت دانسته شده (الكافي، ج‏1، ص261؛ بصائر الدرجات، ج‏1، ص127-130، 194)، و نیز بنابر برخی اخبار با استناد به برخی آیات حدود آن مشعر به علم به امت ها به نظر می‌آید:
عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِهِ هَذَا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَ ذِكْرُ مَنْ قَبْلِي فَقَالَ ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ مَا هُوَ كَائِنٌ وَ ذِكْرُ مَنْ قَبْلِي مَا قَدْ كَانَ. (بصائر الدرجات، ص130؛ نیز نک: تفسير فرات، ص263)

#فقه_الحدیث
@sohof2

BY صُحُفٍ مُطَهَّرَه