tgoop.com/sadeghekazeb/275
Last Update:
🔸نود درصد هر چیزی چرت است *
🔺اگر «چای‌خور» حرفه‌ای باشید، یحتمل بخش اعظمی از چای‌هایی که میان مردم رایج است را آب‌زیپو قلمداد خواهید کرد. اگر موسیقیدان حرفه‌ای باشید، بخش اعظمی از موسیقی رایج را حال‌به‌هم‌زن خواهید یافت. اگر در مبحث لباس و تیپ‌زدن صاحب‌نظر باشید، بخش عمده‌ای از مردم را بدلباس و زاقارت قلمداد خواهید کرد. به نظر می‌رسد هر کس به همان میزان که در کاری تخصص پیدا می‌کند، بخش بیشتری از کارهای رایج در آن حیطه را چرت تشخیص خواهد داد. شما هر چه بیشتر چای بخوری سلیقه‌ات درمورد چای خاص‌تر می‌شود. هر چه بیشتر موسیقی گوش کنی سلیقۀ موسیقایی‌ات خاص‌تر می‌شود. هر چه بیشتر به تیپ و قیافه توجه کنی، سیلقه‌ات در باب تیپ و قیافه خاص‌تر می‌شود. هرچه بیشتر فیلم ببینی، سلیقه‌ات خاص‌تر می‌شود. به همین دلیل است که منتقد فیلم حرفه‌ای سخت فیلم می‌بیند و همان اول فیلم انگشت شست و اشاره را به هم می‌مالد می‌گوید «درنیامده! بی‌محتواست. مقواست. آشغال است». از بس فیلم دیده جزئیات به چشمش می‌آید. همچون مگسی که بوی کوچکترین آشغالی را حتی اگر زیر سنگ هم باشد حس می‌کند.
🔺اما این جماعت چگونه در کار خویش «حرفه‌ای» شده‌اند؟ آیا ناگهان چشم باز کردند و گفتند «عجب نقاشی زیبایی! ضربه‌های قلم‌مو را روی بوم حس می‌کنم.» ناگهان گفتند «عجب شعر زیبایی! موسیقی‌اش بر کلام می‌چربد.» آیا «یهویی» اینچنین حرفه‌ای شدند؟ به نظر نمی‌رسد چنین باشد. اگر این جماعت حجم انبوهی از نقاشی و شعر و چای و فیلم و غیره را امتحان نکرده بودند نمی‌توانستند چنین سلیقه‌ای داشته باشند. سلیقه در گذر زمان و بر اثر تجربه ایجاد می‌شود.
🔺فرض کنیم به طور میانگین هر شخص حرفه‌ای نود درصد آثار حوزۀ خودش را چرت قلمداد کند و فقط ده درصد را ارزشمند بینگارد. فرض کنیم اشخاص حرفه‌ای بتوانند همۀ نود درصد چرت و پرت ها را دور بریزند و از جهان محو کنند. آیا از آن به بعد همۀ آثار در همۀ حوزه‌ها عالی می‌شود؟ چای بدطعم و لباس بی‌ریخت و شعر آشغال و نقاشی مزخرف و فیلم آبکی از صحنۀ روزگار محو می‌شود؟
🔺فرض کنیم همین ده درصد باقیمانده در میان حرفه‌ای‌ها «اندکی» امکان تغییر داشته باشند. مثلاً چای بسیار خوش‌طعم را بتوان با چند روش متفاوت دم کرد. یا نقاشی زیبا را بتوان با چند تکنیک متفاوت اجرا کرد. فرض کنیم این ده درصد باقیمانده «ایستا» نیستند بلکه «پویا» و متغیرند و منشأ تولید چیزهای جدید. آیا ممکن است بعد از گذشت مدتی، نود درصد این آثار هم چرت قلمداد شوند؟
▫️به نظر می‌رسد تاریخ بر همین منوال جلو می‌رود. همیشه نود درصد هر چیزی چرت قلمداد می‌شود و از آن ده درصد باقیمانده باز نود درصدش چرت قلمداد می‌شود و از آن ده درصد باقیمانده باز نود درصدش چرت... همینطور الی غیرالنهایه. اگر این روایت درست باشد، پس می‌توان گفت «نود درصد هر چیزی چرت است. اما آن ده درصدی که چرت نیست به دست نمی‌آید مگر با کمک آن نود درصد.»
@sadeghekazeb
BY صادق کاذب
Share with your friend now:
tgoop.com/sadeghekazeb/275