روضه

#امام_صادق

بخدا سخت ترین لحظه ی عمرم این بود
که شبیه دل زینب جگرم خونین بود

دستِ بسته، دلِ شب، در پیِ استر، گریان
چون اسیریِ حرم، خاطره ای غمگین بود

یاد غمهای رقیه، جگرم را سوزاند
و همین روضه برای دل من تسکین بود

وسط شعله ی آتش، نفسم بند آمد
وای بر قاتل زهرا، به لبم نفرین بود

ناصبی بود و به مادر، بد و بیرا میگفت
بد دهن بود و فقط بر لب او توهین بود

ریسمان بسته چو مولام، کشیدند مرا
این جفا از خلفا، یک عمل ننگین بود

تن خود را سپرِ اهل حرم میکردم
در دفاعِ حرم فاطمه سهمم این بود

با وجودیکه اهانت به نهایت دیدم
باز هم تلخ ترینَش، به نظر شیرین بود

هیچکس زیر سم اسب تنم را نَفِشرد
یاد گودال ولی سینه ی من سنگین بود

نیزه و خنجر و شمشیر و سنانم نزدند
کِی چو جدم، تنم از خون سرم رنگین بود

اهل بیتم که گرفتار اراذل نشدند
عمه افسوس، اسیر سپهی بی دین بود

وای از دغدغه ی عمَّتِیَ المضروبه
چشمِ شامی چقدَر سوی حرم بدبین بود

محمود ژوليده

@rozeh_1

www.tgoop.com/rozeh_1/26886

3.5K viewsMay 2 at 17:10

#امام_صادق

بخدا سخت ترین لحظه ی عمرم این بود
که شبیه دل زینب جگرم خونین بود

دستِ بسته، دلِ شب، در پیِ استر، گریان
چون اسیریِ حرم، خاطره ای غمگین بود

یاد غمهای رقیه، جگرم را سوزاند
و همین روضه برای دل من تسکین بود

وسط شعله ی آتش، نفسم بند آمد
وای بر قاتل زهرا، به لبم نفرین بود

ناصبی بود و به مادر، بد و بیرا میگفت
بد دهن بود و فقط بر لب او توهین بود

ریسمان بسته چو مولام، کشیدند مرا
این جفا از خلفا، یک عمل ننگین بود

تن خود را سپرِ اهل حرم میکردم
در دفاعِ حرم فاطمه سهمم این بود

با وجودیکه اهانت به نهایت دیدم
باز هم تلخ ترینَش، به نظر شیرین بود

هیچکس زیر سم اسب تنم را نَفِشرد
یاد گودال ولی سینه ی من سنگین بود

نیزه و خنجر و شمشیر و سنانم نزدند
کِی چو جدم، تنم از خون سرم رنگین بود

اهل بیتم که گرفتار اراذل نشدند
عمه افسوس، اسیر سپهی بی دین بود

وای از دغدغه ی عمَّتِیَ المضروبه
چشمِ شامی چقدَر سوی حرم بدبین بود

محمود ژوليده

@rozeh_1

BY روضه