چرا ١٠ اردیبهشت، #روز_ملی_خلیج_فارس
نامگذاری شده است؟
درست ۴٠٢ سال پیش در چنین روزی (۱۰ اردیبهشت ۱۰۰۱ خورشیدی) استعمارگران پرتغالی که حدود یک قرن بود در جزایر #خلیج_فارس و سواحل جنوبی ایران، حاکمیت این دریا را در دست گرفته و قلعههایی برای استعمار جنوب ایران برپا کرده بودند، توسط #شاه_عباس_صفوی جارو شدند و از خلیج فارس مثل زباله، به بیرون ریخته شدند.
در روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۰۰۱، ارتش نیروی دریایی شاهنشاهی ایران به دستور شاه عباس کبیر، با فرماندهی ژنرال #امامقلیخان، #الخليج_الفارسي را از چنگال پرتغالیها خارج کردند. امامقلیخان پس از تسخیر بندر گمبرون (که به افتخار شاه عباس، از این پس بندر عباس نامیده شد)، جزیره قشم، و هرمز را آزادسازی کرد و حاکمیت ملی شاهنشاهی ایران بر #PersianGulf را تثبیت نمود.
روز ملی خلیج فارس، بر همگان خجسته باد.
💬Bahman
💎
🆔 @maneshparsi
نامگذاری شده است؟
درست ۴٠٢ سال پیش در چنین روزی (۱۰ اردیبهشت ۱۰۰۱ خورشیدی) استعمارگران پرتغالی که حدود یک قرن بود در جزایر #خلیج_فارس و سواحل جنوبی ایران، حاکمیت این دریا را در دست گرفته و قلعههایی برای استعمار جنوب ایران برپا کرده بودند، توسط #شاه_عباس_صفوی جارو شدند و از خلیج فارس مثل زباله، به بیرون ریخته شدند.
در روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۰۰۱، ارتش نیروی دریایی شاهنشاهی ایران به دستور شاه عباس کبیر، با فرماندهی ژنرال #امامقلیخان، #الخليج_الفارسي را از چنگال پرتغالیها خارج کردند. امامقلیخان پس از تسخیر بندر گمبرون (که به افتخار شاه عباس، از این پس بندر عباس نامیده شد)، جزیره قشم، و هرمز را آزادسازی کرد و حاکمیت ملی شاهنشاهی ایران بر #PersianGulf را تثبیت نمود.
روز ملی خلیج فارس، بر همگان خجسته باد.
💬Bahman
💎
🆔 @maneshparsi
۱۰ #اردیبهشت روز #شاخاب_پارس گرامی باد.
کهنترین و قدیمیترین سند درباره #خلیج_پارس در سنگنبشته(:کتیبه) کانال سوئز #داریوش_بزرگ است که در شمال آفریقا و در کشور #مصر پیدا شده است.
محتوای این سنگنبشته به ساخت آبراه و کانالی اشاره میکند که #آبراهی(کانالی)، دریای سرخ را به رود نیل وصل میکند و این راه آبی از #خلیج_پارس به مصر میرسد و برای کوتاهتر شدن راه در پایان مسیر آبی، کانالی کَنده و درست شده است.
#داریوش_بزرگ_هخامنشی در ۲۵۰۰سال پیش در این کتیبه نوشته است:
«فرمان دادم که آبراهی بَکنند از رودی بهنام نیل، تا دریایی که از #پارس میآید».
براستی که این یک سرنخ جالبیست که از ایران میآید و #سند معتبر تاریخی دریاییست که نامش #دریای_پارس(#خلیج_پارس) امروزیست و دریایی که از #پارس_ایران_کهن میآید بسیار فراتر از #خلیج_پارس امروزی بوده است.
#دهم اردیبهشتماه که #روز_ملی_شاخاب_پارس است، ما این روز خجسته را گرامی میداریم و این روز فرخنده را بر همهی ایرانیان شادباش میگوییم.
💎
🆔 @maneshparsi
کهنترین و قدیمیترین سند درباره #خلیج_پارس در سنگنبشته(:کتیبه) کانال سوئز #داریوش_بزرگ است که در شمال آفریقا و در کشور #مصر پیدا شده است.
محتوای این سنگنبشته به ساخت آبراه و کانالی اشاره میکند که #آبراهی(کانالی)، دریای سرخ را به رود نیل وصل میکند و این راه آبی از #خلیج_پارس به مصر میرسد و برای کوتاهتر شدن راه در پایان مسیر آبی، کانالی کَنده و درست شده است.
#داریوش_بزرگ_هخامنشی در ۲۵۰۰سال پیش در این کتیبه نوشته است:
«فرمان دادم که آبراهی بَکنند از رودی بهنام نیل، تا دریایی که از #پارس میآید».
براستی که این یک سرنخ جالبیست که از ایران میآید و #سند معتبر تاریخی دریاییست که نامش #دریای_پارس(#خلیج_پارس) امروزیست و دریایی که از #پارس_ایران_کهن میآید بسیار فراتر از #خلیج_پارس امروزی بوده است.
#دهم اردیبهشتماه که #روز_ملی_شاخاب_پارس است، ما این روز خجسته را گرامی میداریم و این روز فرخنده را بر همهی ایرانیان شادباش میگوییم.
💎
🆔 @maneshparsi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دهم اردیبهشت ماه، سالگرد اخراج پرتغالیها از تنگه هرمز در دوران شاه عباس بزرگ و روز ملّی خلیج فارس گرامی باد
💎
🆔 @maneshparsi
💎
🆔 @maneshparsi
دهم اردیبهشتماه زادروز رهی معیّری
نیروی اشک
عزمِ وداع کرد جوانی به روستای
در تیرهشامی از برِ خورشیدطلعتی
طبعِ هوا دُژم بُد و چرخ از فرازِ ابر
همچوم حباب در دلِ دریایِ ظلمتی
زن گفت با جوان که ازین ابر فتنهزای
ترسم رسد به گُلبنِ حُسنِ تو آفتی
در این شبِ سیه که فرومرده شمعِ ماه
ای مه، چراغِ کلبۀ من باش ساعتی
لیکن جوان ز جنبشِ طوفان نداشت باک
دریادلان ز موج ندارند دهشتی
برخاست تا برون بنهد پای زان سرای
کاو را دگر نبود مجالِ اقامتی
سروِ روان چو عزمِ جوان استوار دید
افراخت قامتی که عیان شد قیامتی
بر چهرِ یار دوخت به حسرت دو چشمِ خویش
چون مفلسِ گرسنه به خوانِ ضیافتی
با یک نگاه کرد بیان شرحِ اشتیاق
بی آنکه از زبان بکشد بارِ منّتی
چون گوهری که غلتد بر صفحهای ز سیم
غلتان به سیمگونرخِ وی اشکِ حسرتی
زان قطرۀ سرشک فروماند پایِ مرد
یکسر ز دست رفت اگرش بود طاقتی
آتش فتاد در دلش از آبِ چشمِ دوست
گفتی میانِ آتش و آب است نسبتی
این طرفه بین که سیل خروشان در او نداشت
چندان اثر که قطرۀ اشک محبّتی
تیرماه ۱۳۲۰
محمّدحسن بیوک معیری متخلص به رهی از شاعران غزلسرای بنام، متولد ۱۲۸۸ شمسی، روز جمعه ۲۴ آبانماه [۱۳۴۷] وفات کرد. آن مرحوم خدمت اداری را در وزارت پیشه و هنر (اقتصاد) گذرانید و پس از بازنشستگی در کتابخانۀ سلطنتی خدمت میکرد. وی چند سفر فرهنگی به ممالک همجوار رفت و در مجامع ادبی و شاعرانه مخصوصاً در پاکستان و افغانستان شهرت بسیار داشت.
مجموعۀ ارزندهای از شعرهایش به نام سایۀ عمر با مقدمۀ گویایی از علی دشتی در سبک و هنر شعری او چند سال پیش نشر شد. شعرش از نظر ذوق و فکر متمایل به سبک هندی و از لحاظ روانی و آسانی متأثر از سعدی بود. در اشعار طنز و طیبت هم قدرت و لطافت طبع شاعر بهخوبی نمایان است (نادرهکاران، ج ۱، ص ۳۳۵).
💎
🆔 @maneshparsi
نیروی اشک
عزمِ وداع کرد جوانی به روستای
در تیرهشامی از برِ خورشیدطلعتی
طبعِ هوا دُژم بُد و چرخ از فرازِ ابر
همچوم حباب در دلِ دریایِ ظلمتی
زن گفت با جوان که ازین ابر فتنهزای
ترسم رسد به گُلبنِ حُسنِ تو آفتی
در این شبِ سیه که فرومرده شمعِ ماه
ای مه، چراغِ کلبۀ من باش ساعتی
لیکن جوان ز جنبشِ طوفان نداشت باک
دریادلان ز موج ندارند دهشتی
برخاست تا برون بنهد پای زان سرای
کاو را دگر نبود مجالِ اقامتی
سروِ روان چو عزمِ جوان استوار دید
افراخت قامتی که عیان شد قیامتی
بر چهرِ یار دوخت به حسرت دو چشمِ خویش
چون مفلسِ گرسنه به خوانِ ضیافتی
با یک نگاه کرد بیان شرحِ اشتیاق
بی آنکه از زبان بکشد بارِ منّتی
چون گوهری که غلتد بر صفحهای ز سیم
غلتان به سیمگونرخِ وی اشکِ حسرتی
زان قطرۀ سرشک فروماند پایِ مرد
یکسر ز دست رفت اگرش بود طاقتی
آتش فتاد در دلش از آبِ چشمِ دوست
گفتی میانِ آتش و آب است نسبتی
این طرفه بین که سیل خروشان در او نداشت
چندان اثر که قطرۀ اشک محبّتی
تیرماه ۱۳۲۰
محمّدحسن بیوک معیری متخلص به رهی از شاعران غزلسرای بنام، متولد ۱۲۸۸ شمسی، روز جمعه ۲۴ آبانماه [۱۳۴۷] وفات کرد. آن مرحوم خدمت اداری را در وزارت پیشه و هنر (اقتصاد) گذرانید و پس از بازنشستگی در کتابخانۀ سلطنتی خدمت میکرد. وی چند سفر فرهنگی به ممالک همجوار رفت و در مجامع ادبی و شاعرانه مخصوصاً در پاکستان و افغانستان شهرت بسیار داشت.
مجموعۀ ارزندهای از شعرهایش به نام سایۀ عمر با مقدمۀ گویایی از علی دشتی در سبک و هنر شعری او چند سال پیش نشر شد. شعرش از نظر ذوق و فکر متمایل به سبک هندی و از لحاظ روانی و آسانی متأثر از سعدی بود. در اشعار طنز و طیبت هم قدرت و لطافت طبع شاعر بهخوبی نمایان است (نادرهکاران، ج ۱، ص ۳۳۵).
💎
🆔 @maneshparsi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
.
استاد آواز ایران، تولدتان همایون
ای بنـان هـرگز نمردی و نمیری زآن که تو
خویش را با عشـقِ ایران جاودانی کردهای
خـوانـدهای «ایـرانِ ما» را لبـریز از گُـهر
با سرودی این چنین گوهرفشانی کردهای
نغمهات با یادِ «ایران» بود پُر بانگِ عشق
هر کجا مانند بلبل نـغمهخوانـی کـردهای
💎
🆔 @maneshparsi
استاد آواز ایران، تولدتان همایون
ای بنـان هـرگز نمردی و نمیری زآن که تو
خویش را با عشـقِ ایران جاودانی کردهای
خـوانـدهای «ایـرانِ ما» را لبـریز از گُـهر
با سرودی این چنین گوهرفشانی کردهای
نغمهات با یادِ «ایران» بود پُر بانگِ عشق
هر کجا مانند بلبل نـغمهخوانـی کـردهای
💎
🆔 @maneshparsi
بدانگه که میساخت داراب پارس
بنامید دریاش « شاخاب پارس»
که ایران پدر بود و دریا پسر
نژاده، پسر میبرد از پدر
امروز دهم اردیبهشتماه سالروز اخراج پرتغالیها از تنگه هرمز با رشادت امام قلیخان، والی فارس در زمان صفوی و روز ملی خلیج همیشه فارس فرخنده باد.
💎
🆔 @maneshparsi
بنامید دریاش « شاخاب پارس»
که ایران پدر بود و دریا پسر
نژاده، پسر میبرد از پدر
امروز دهم اردیبهشتماه سالروز اخراج پرتغالیها از تنگه هرمز با رشادت امام قلیخان، والی فارس در زمان صفوی و روز ملی خلیج همیشه فارس فرخنده باد.
💎
🆔 @maneshparsi
Forwarded from بدانیم🌏
📸نمایش ۱۶ نقشۀ کهن خلیج فارس
🔺 به مناسبت روز ملی خلیج فارس، در موزه ملک نقشههای قدیمی موجود در گنجینه این موزه که نام خلیج فارس در آن درج شده به نمایش گذاشته شد.
•🍃☘ @didYouKonw
🔺 به مناسبت روز ملی خلیج فارس، در موزه ملک نقشههای قدیمی موجود در گنجینه این موزه که نام خلیج فارس در آن درج شده به نمایش گذاشته شد.
•🍃☘ @didYouKonw
قدیمیترین سند تاریخی خلیج فارس
مسالک و ممالک که در فهرست حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسیده یکی از کهنترین اسناد نام خلیج فارس است
💎
🆔 @maneshparsi
مسالک و ممالک که در فهرست حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسیده یکی از کهنترین اسناد نام خلیج فارس است
💎
🆔 @maneshparsi
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت محمد بهمنبیگی
(زاده ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ ایل قشقایی -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ شیراز) نویسنده و بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری
او دوره کارشناسی حقوق را در سال ۱۳۲۱ بهپایان رساند و به سمت آموزش عشایر رو آورد و چادر سیاه ویژه آموزش را از سال ۱۳۳۱ برپا کرد. به این شیوه، نخستین آموزگار عشایر ایرانی میتوانست در هشت ماه از تابستان و زمستان بهمردم ایلش درس بدهد و آنها را به روزگار خویش آگاهتر سازد.
وی توانست بهکمک دوستانی که با او همراه شدند، برنامهای را با پنج اصل در زمستان ۱۳۳۲ بهتصویب برساند که طی پیام رسمی بهریاست آموزش و پرورش استان فارس برای اجرا ابلاغ شد. بر پایه برنامه آموزش عشایر باید برای پایههای اول تا چهارم مدرسههای سیار و برای پایههای پنجم تا نهم مدرسههای شبانهروزی برپا میشد. همچنین، باید یک مدرسه تربیت معلم ویژه عشایر برای جذب دانشآموزان با مدرک پایان کلاس نهم ساخته میشد و گروهی برای نظارت بر مدرسههای چادری نیز بهوجود میآمد. اداره این مدرسهها با بهمنبیگی و دو ناظر دیگر، بیژن بهادری کشکولی و نادر فرهنگ درهشویی، سپرده شد.
اما ازآنجا که در میان عشایر نتوانستند افراد باسوادی برای آموزش پیدا کنند، آموزگاران دیپلمه شهری را با وعده استخدام رسمی و فراهم کردن امکانات لازم برای آسایش آنها به سوی ایل کشاندند. اما پس از یکسال روشن شد که این آموزگاران نمیتوانند در میان عشایر زندگی کنند و بههنگام کوچ با آنها همراه شوند.
بهبیان بهمنبیگی:"بچه شهری در ایل میترسید و آب میشد و سگ زرد را شغال میدید." از این رو، چاره را در آن دید که از خود ایلیاتیها داوطلب بگیرد و آنها را آموزش بدهد و برای آموزگاری آماده سازد.
یکی دیگر از راهکارهایی که باعث پیشرفت کار او شد، دعوت از دولتمردان و اثرگذاران آن زمان برای سفر به آن مناطق بود.
نهادی شدن آموزش در عشایر پس از ده سال با حمایت اصل چهار ترومن و پشتیبانی دکتر کریم فاطمی به ثمر رسید.
او دانشسرای تربیت معلم عشایری را بنیانگذاری کرد و ۲۶ سال سرپرستی آموزش عشایر را بهعهده داشت.
دوران بازنشستگی وی بیشتر بهثبت تجربهها و خاطرهها و نظریههای او در زندگی و کار با عشایر و آموزش و پرورش گذشته است که حاصل آن چند کتاب در قالب داستانهایی گیرا و خواندنی است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_بهمن_بیگی، د
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت محمد بهمنبیگی
(زاده ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ ایل قشقایی -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ شیراز) نویسنده و بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری
او دوره کارشناسی حقوق را در سال ۱۳۲۱ بهپایان رساند و به سمت آموزش عشایر رو آورد و چادر سیاه ویژه آموزش را از سال ۱۳۳۱ برپا کرد. به این شیوه، نخستین آموزگار عشایر ایرانی میتوانست در هشت ماه از تابستان و زمستان بهمردم ایلش درس بدهد و آنها را به روزگار خویش آگاهتر سازد.
وی توانست بهکمک دوستانی که با او همراه شدند، برنامهای را با پنج اصل در زمستان ۱۳۳۲ بهتصویب برساند که طی پیام رسمی بهریاست آموزش و پرورش استان فارس برای اجرا ابلاغ شد. بر پایه برنامه آموزش عشایر باید برای پایههای اول تا چهارم مدرسههای سیار و برای پایههای پنجم تا نهم مدرسههای شبانهروزی برپا میشد. همچنین، باید یک مدرسه تربیت معلم ویژه عشایر برای جذب دانشآموزان با مدرک پایان کلاس نهم ساخته میشد و گروهی برای نظارت بر مدرسههای چادری نیز بهوجود میآمد. اداره این مدرسهها با بهمنبیگی و دو ناظر دیگر، بیژن بهادری کشکولی و نادر فرهنگ درهشویی، سپرده شد.
اما ازآنجا که در میان عشایر نتوانستند افراد باسوادی برای آموزش پیدا کنند، آموزگاران دیپلمه شهری را با وعده استخدام رسمی و فراهم کردن امکانات لازم برای آسایش آنها به سوی ایل کشاندند. اما پس از یکسال روشن شد که این آموزگاران نمیتوانند در میان عشایر زندگی کنند و بههنگام کوچ با آنها همراه شوند.
بهبیان بهمنبیگی:"بچه شهری در ایل میترسید و آب میشد و سگ زرد را شغال میدید." از این رو، چاره را در آن دید که از خود ایلیاتیها داوطلب بگیرد و آنها را آموزش بدهد و برای آموزگاری آماده سازد.
یکی دیگر از راهکارهایی که باعث پیشرفت کار او شد، دعوت از دولتمردان و اثرگذاران آن زمان برای سفر به آن مناطق بود.
نهادی شدن آموزش در عشایر پس از ده سال با حمایت اصل چهار ترومن و پشتیبانی دکتر کریم فاطمی به ثمر رسید.
او دانشسرای تربیت معلم عشایری را بنیانگذاری کرد و ۲۶ سال سرپرستی آموزش عشایر را بهعهده داشت.
دوران بازنشستگی وی بیشتر بهثبت تجربهها و خاطرهها و نظریههای او در زندگی و کار با عشایر و آموزش و پرورش گذشته است که حاصل آن چند کتاب در قالب داستانهایی گیرا و خواندنی است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_بهمن_بیگی، د
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۱ اردیبهشت زادروز پرویز ورجاوند
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۳ تهران – درگذشته ۱۹ خرداد ۱۳۸۶ تهران) استاد دانشگاه، باستانشناس و فعال سیاسی
او لیسانس باستانشناسی و فوق لیسانس علوم اجتماعی را از دانشگاه تهران گرفت و باگرفتن بورس تحصیلی به فرانسه رفت و دوره انستیتوی انسانشناسی را در دانشگاه پاریس و مدرسه عالی لوور گذرانید. همچنین در سال ۱۳۴۲ در رشته باستانشناسی با گرایش معماری ایران در دوره تاریخی از دانشگاه سوربُن فرانسه دکترا گرفت.
وی پس از بازگشت از فرانسه در مؤسسه تحقیقات علوم اجتماعی دانشگاه تهران بهعنوان رئیس بخش تحقیقات مردمشناسی و ایلات و عشایر آغاز بهکار کرد.
او هنگام جنگ ایران و عراق، و تخریب شماری از آثار تاریخی، نامهنگاریهای بسیاری با سران یونسکو و شماری از باستانشناسان غربی انجام داد تا با فشارهای بینالمللی، دشمنان از حمله به آثار تاریخی خودداری کنند. وی نیز جزو مخالفان جدی آبگیری سد سیوند بود.
فعالیتهای سیاسی:
وی در نهضت مقاومت ملی فعالیت کرد و در دوره اقامت در اروپا، ابتدا در کنفدراسیون سپس در جبهه ملی ایران - اروپا فعالیت داشت و مدتی مسئول ارگان جبهه ملی ایران - اروپا قبل از علی شریعتی بود. در دولت بازرگان کفیل وزارت فرهنگ و هنر شد و بههمراه مهدی آذر، مسعود حجازی، قاسم لباسچی، مهدی غضنفری، علیاکبر محمودیان و حسین موسویان عضو هیئت اجرایی جبهه ملی ایران بود.
کنشهای فرهنگی:
پایهگذاری مرکز برنامهریزی و خدمات آموزش و جهانگردی برای نخستین بار در ایران.
تلاش برای به ثبت رساندن مجموعه تختجمشید، میدان نقشجهان و چغازنبیل.
انحلال اداره نگارش وزارت فرهنگ در دوران وزارت که با این کار تا مدتی ممیزی و سانسور از بین رفت.
جلوگیری از تخریب تختجمشید پس از انقلاب.
تلاش برای تعدیل برج جهاننما
کوشش برای حفظ آثار باستانی تنگه بلاغی و مجموعه پاسارگاد در جریان ساخت سد سیوند.
آثار:
کاوش رصدخانه مراغه و نگاهی به پیشینه دانش ستارهشناسی در ایران، تهران، انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۶.
سرزمین قزوین، سابقه تاریخی و آثار باستانی و بناهای تاریخی سرزمین قزوین.
ایران و قفقاز ـ اران و شروان
همه هستیام نثار ایران "یادنامه استاد غلامحسین صدیقی"
پیشرفت و توسعه بر بنیاد هویت فرهنگی
کاوش آثار ایران در موزههای اتحاد شوروی و
میراث تمدن ایرانی در سرزمینهای آسیایی اتحادشوروی.
روش بررسی و شناخت علمی ایلات و عشایر.
سفرنامه جنوب - سیر و سفری در کنارهها و جزایر خلیجفارس و دریای عمان.
آثار تاریخی و معماری چوبی شهر تاریخی حاجی طرخان «آستراخان».
شناسنامه شهر شیراز.
فهرست انتشارات دانشگاهها و موسسات آموزش عالی.
سبکشناسی هنر معماری در سرزمینهای اسلامی نوشته ج. هواگ.
خراسان و ماوراءالنهر (آسیای میانه) نوشته آ. بلنیتسکی.
همکاریهایی در پروژههای تحقیقاتی و علمی
دائرةالمعارف تشیع در هفت جلد.
دانشنامه جهان اسلام.
دانشنامه بزرگ فارسی.
اطلس تاریخ ایران، سازمان نقشهبرداری کشور.
پایتختهای ایران، سازمان میراث فرهنگی
دانشنامه زنان ایران.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_ورجاوند، ز
۱۱ اردیبهشت زادروز پرویز ورجاوند
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۳ تهران – درگذشته ۱۹ خرداد ۱۳۸۶ تهران) استاد دانشگاه، باستانشناس و فعال سیاسی
او لیسانس باستانشناسی و فوق لیسانس علوم اجتماعی را از دانشگاه تهران گرفت و باگرفتن بورس تحصیلی به فرانسه رفت و دوره انستیتوی انسانشناسی را در دانشگاه پاریس و مدرسه عالی لوور گذرانید. همچنین در سال ۱۳۴۲ در رشته باستانشناسی با گرایش معماری ایران در دوره تاریخی از دانشگاه سوربُن فرانسه دکترا گرفت.
وی پس از بازگشت از فرانسه در مؤسسه تحقیقات علوم اجتماعی دانشگاه تهران بهعنوان رئیس بخش تحقیقات مردمشناسی و ایلات و عشایر آغاز بهکار کرد.
او هنگام جنگ ایران و عراق، و تخریب شماری از آثار تاریخی، نامهنگاریهای بسیاری با سران یونسکو و شماری از باستانشناسان غربی انجام داد تا با فشارهای بینالمللی، دشمنان از حمله به آثار تاریخی خودداری کنند. وی نیز جزو مخالفان جدی آبگیری سد سیوند بود.
فعالیتهای سیاسی:
وی در نهضت مقاومت ملی فعالیت کرد و در دوره اقامت در اروپا، ابتدا در کنفدراسیون سپس در جبهه ملی ایران - اروپا فعالیت داشت و مدتی مسئول ارگان جبهه ملی ایران - اروپا قبل از علی شریعتی بود. در دولت بازرگان کفیل وزارت فرهنگ و هنر شد و بههمراه مهدی آذر، مسعود حجازی، قاسم لباسچی، مهدی غضنفری، علیاکبر محمودیان و حسین موسویان عضو هیئت اجرایی جبهه ملی ایران بود.
کنشهای فرهنگی:
پایهگذاری مرکز برنامهریزی و خدمات آموزش و جهانگردی برای نخستین بار در ایران.
تلاش برای به ثبت رساندن مجموعه تختجمشید، میدان نقشجهان و چغازنبیل.
انحلال اداره نگارش وزارت فرهنگ در دوران وزارت که با این کار تا مدتی ممیزی و سانسور از بین رفت.
جلوگیری از تخریب تختجمشید پس از انقلاب.
تلاش برای تعدیل برج جهاننما
کوشش برای حفظ آثار باستانی تنگه بلاغی و مجموعه پاسارگاد در جریان ساخت سد سیوند.
آثار:
کاوش رصدخانه مراغه و نگاهی به پیشینه دانش ستارهشناسی در ایران، تهران، انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۶.
سرزمین قزوین، سابقه تاریخی و آثار باستانی و بناهای تاریخی سرزمین قزوین.
ایران و قفقاز ـ اران و شروان
همه هستیام نثار ایران "یادنامه استاد غلامحسین صدیقی"
پیشرفت و توسعه بر بنیاد هویت فرهنگی
کاوش آثار ایران در موزههای اتحاد شوروی و
میراث تمدن ایرانی در سرزمینهای آسیایی اتحادشوروی.
روش بررسی و شناخت علمی ایلات و عشایر.
سفرنامه جنوب - سیر و سفری در کنارهها و جزایر خلیجفارس و دریای عمان.
آثار تاریخی و معماری چوبی شهر تاریخی حاجی طرخان «آستراخان».
شناسنامه شهر شیراز.
فهرست انتشارات دانشگاهها و موسسات آموزش عالی.
سبکشناسی هنر معماری در سرزمینهای اسلامی نوشته ج. هواگ.
خراسان و ماوراءالنهر (آسیای میانه) نوشته آ. بلنیتسکی.
همکاریهایی در پروژههای تحقیقاتی و علمی
دائرةالمعارف تشیع در هفت جلد.
دانشنامه جهان اسلام.
دانشنامه بزرگ فارسی.
اطلس تاریخ ایران، سازمان نقشهبرداری کشور.
پایتختهای ایران، سازمان میراث فرهنگی
دانشنامه زنان ایران.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_ورجاوند، ز
Telegram
attach 📎