ویتگنشتاین:

فرگه حتی یک کلمه از تراکتاتوس را هم نفهمیده!

Stephen Cole Kleene

🌐 Introduction to MetaMathematics

کتابی که پایه‌ی نگارش کتاب‌های درسی بعدی در منطق ریاضی شد، طبق آمار گوگل بیش از 7600 بار ارجاع به این کتاب شده!

به قول گوته «استعداد در شرایط آرام رشد می‌کنه و شخصیت در شرایط ناآرام.» انتهی

از آدم تحصیلکرده توقع پختگی نداشته باشید، و از آدم پخته توقع تحصیلات.

بنابراین این انتظار نابجایی هست که آقای ساکت دارند فلاسفه وارد مسائل اجتماعی سیاسی بشن.

مواردی هم که ذکر کردند هیچکدوم ربطی به اجتماعیات و سیاسیات ندارند.

درگیری غزالی و سهروردی و غیره با اطرافیانشون علمی بوده، نه سیاسی اجتماعی

❇️ دوره ترمیک و حضوری تدریس کتاب الحروف فارابی به خوانش استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی

❇️مدرٌس: دکتر کرامت ورزدار


❇️زمان: شنبه ها دوشنبه ها؛ از ساعت ۱۶ الی ۱۹


❇️شروع کلاس: شنبه سوم دی ماه


❇️ مکان: دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران


❌ ظرفیت کلاس محدود است ( ۲۰ نفر)



❇️همراه با اعطای گواهی معتبر از دانشگاه تهران


❇️آدرس سایت ثبت نام:
علاقه مندان به ثبت نام دوره به سایت آموزش‌های آزاد دانشگاه تهران به آدرس زیر رجوع بفرمایند learnity.ir


کسب اطلاعات بیشتر:
@Philosophertehran

یک ویژگی جالب و بامزه‌ی کدهای گری

از درس مدارهای منطقیِ آقای احمد قربان‌پور

مردم به زمانه‌شان بیشتر شبیه‌اند، تا به پدرانشان

ما عددی نیستیم، اگر هم باشیم، آمار کشته‌هاییم.

#کرمانم_تسلیت

برای یک منطقدان‌قدیم، یا آدم معمولی کلمه‌ی «صدق» یا «کذب» مأنوس‌تر هست تا کلمه‌ی «مدل».

عجیب‌تر اینکه در منطق‌قدیم به «صدق» و «کذب» رسیدند، ولی مفهوم «ارزش» رو واکاوی نکردند!

ارزش رو در کتاب‌های مختلف با نمادهای متفاوت، و معنای یکسان بکار بردند، در کتاب اردشير با I، اندرتون با ν، و، راتنبرگ با ω نشون دادند.

تعريف دقیق ارزش میشه یک تابع، که فعلا مقصودم نیست، فرض کنید ارزش p برابر با 1 هست(یعنی p صادق است)، می‌نویسیم:
ωp=1
حالا اگر این رو اینطوری بنویسیم:
ω⊨p
یعنی ω مدلی برای p هست!!


چیزی که عجیبه اینه که «ارزش» و «مدل» یک چیز هستند.

Lesesucht؛
واژه‌ای آلمانی به‌معنای «اعتیاد به مطالعه»، که عموماً برای اشاره به اوضاع اجتماعی اوایل قرن هجدهم آلمان به‌کار می‌رود.

دو کلمه در منطق به «ارزش» ترجمه شدند، اولی value هست و دومی truth.

ادیب سلطانی -در ترجمه‌ی بنیادهای منطق نگریک از هیلبرت- معادل‌های ارزش رو کلمات «صدق» و «راستی» ذکر کرده.

با این حساب میشه نتیجه گرفت که برای ارزش در منطق‌قدیم هم میشه معادل پیدا کرد؟ (جوابی ندارم)

اما یک مطلب جالب‌ِ دیگه اینکه، در منطق‌قدیم، صدق یا عدم‌صدق تعبیر میشه به مطابقت یا عدم‌مطابقت.

ولی در منطق‌ریاضی، صدق همیشه مطابقت هست، حالا یا مطابقتِ عین یا مطابقتِ عدم:
ω⊨¬α ⇔ω⊭α
در واقع عدم مطابقت یعنی مطابقت عدم

در مورد مطلب اخیر جذوات

اول اینکه شهرت تابع انعطاف‌پذیری، قدرت رایزنی، تمرکز روی حیطه تخصصی، شانس و پارتی هست.
نبود هر یک از این عوامل منجر به انزوا میشه.

در مورد افرادی که اسم برده شد میشه دلایل زیادی برای عدم شهرتشون پیدا کرد، مثلا لطفی به عشق مصدق افتاد توی ترجمه محاکمه سقراط، یا ادیب سلطانی یهو شکسپیر ترجمه کرد، زد به منطق جدید علاقمند شد و تمرکز روی یک حیطه نداشت، به علاوه اخلاقیات عجیب این آقایون مشارالیه.

در هر صورت نمیشه گفت آقای کریم مجتهدی! چرا معروف شدی؟!

ولی میشه گفت کارهاش جزء درجه‌یک‌ها نبود، و جنبه ترویجی داشته، این منصفانه‌تر هست.(دوست ندارم اخلاقا اون مرحوم رو قضاوت کنم)

https://www.tgoop.com/JAZAVAAT/3350

استاد ما از مرحوم سید ابراهیم خسروشاهی نقل می‌کردند زمانی در موسسه‌ای یا نهادی فلسفی(اسمش رو فرمودند، من یادم نیست) آقای خسروشاهی و دکتر سروش مشغول می‌شوند.

مرحوم خسروشاهی حافظه‌ی بی‌نظیری داشتند، وقتی دکتر سروش نقل قولی از کتب فلسفی و عرفانی می‌کردند، سریعا می‌گفتند نه مطلب اینطوری نیست.

یک روز آقای خاتمی(رئیس‌جمهور وقت) از آقای خسروشاهی دعوت می‌کنه برای گفتگو، و به ایشون میگن دکتر سروش گلایه‌مند هست که شما نمی‌گذارید ایشون رشد کنه!
بعد از این جلسه آقای خسروشاهی دیگه سراغ اون موسسه یا نهاد نرفت.انتهی

غرضم این هست که میخوام دو تیپ آدم نشون بدم:
آدمی که با یه اشاره و مشکل، کلا منصرف میشه و به شهرت نمی‌رسه(مرحوم خسروشاهی)
آدمی که در مواجهه با مشکل به رایزنی می‌پردازه و سفت سرجاش می‌ایسته(دکتر سروش).

فلذا واقعا یه بخش عظیمی از شهرت آدمها بخاطر ویژگی‌هایی هست که دارند.

حالا که صحبت سرنوشت شد، یادی کنیم از این رساله‌ی اسکندر افرودیسی.

شخصی از او پرسیده طبق مبنای ارسطو سرنوشت چی هست؟
او پاسخ داده طبیعت، و تفصیل این پاسخ رو میشه دید: