tgoop.com/jannat_adn8/5378
Last Update:
روزی پیامبر ﷺ به عبدالله بن مسعود (رضی الله عنه) فرمودند:
«برایم قرآن تلاوت کن.»
عبدالله بن مسعود با تعجب گفت:
«ای رسول خدا! آیا من قرآن برای شما بخوانم در حالی که بر خودتان نازل شده؟»
پیامبر ﷺ فرمودند:
«من دوست دارم قرآن را از کسی دیگر بشنوم.»
پس ابن مسعود شروع به تلاوت سوره نساء کرد…
وقتی به این آیه رسید:
«پس چگونه خواهد بود [حال مردم] آنگاه که از هر امتی گواهی بیاوریم، و تو را بر اینان گواه آوریم؟»
— سوره نساء، آیه ۴۱
چشمان پیامبر ﷺ پر از اشک شد.
گریستند.
و فرمودند:
«بس است، کافی‌ست.»
آن‌حضرت به شدت تحت تأثیر سنگینی این آیه قرار گرفتند… مسئولیت، محبت، و ترسی که برای امت‌شان داشتند.
تصور کن که در آن لحظه، نام ما امت او برده می‌شد…
خدایا ما را از کسانی قرار ده که پیامبر ﷺ در آن روز برایشان لبخند می‌زند، نه از کسانی که برایشان اشک می‌ریزد.
📚 منابع:
صحیح بخاری (کتاب فضائل، حدیث ۴۷۶۳)
صحیح مسلم (کتاب ۴، حدیث ۱۷۷)
@jannat_adn8 ♥️🦋
BY جَنَّـٰتُ عَـــدْنٍ||🇵🇸
Share with your friend now:
tgoop.com/jannat_adn8/5378