tgoop.com/iut_daneshbonyan/26
Last Update:
#یک_قدم_تا_شهر
دنیای امروز دنیای شهر است؛ ما انسانهای شهر هستیم و خود را فارغ از شهر نمی‌توانیم ببینیم. گویی مرزهای دنیای انسان امروز از خانه و محله گذشته و در شهر و کشور معنا یافته است.
اما گویی معنای شهر کنونی بیشتر تحت سیطره فناوری و تکنولوژی است، شهری پر از غوغا، با انبوهی از جلوه های رنگارنگ؛ آدمی با تکنولوژی جدید عالمی مصنوع خود ایجاد کرده که هرچه پیش تر می‌رود و بسط میابد، از طبیعت دورتر می‌شود تا آنجا که هوش مصنوعی نظیر ربات و کامپیوتر به عالم اوهام او شبیه می‌گردد و مکمل کار طبیعت نیست. به عبارتی آدمی تابع تکنیک شده و تکنیک است که آینده او را رقم می‌زند. شهر اکنون در بطن خود محل دیده شدن است، محل دیدن و شنیدن و گوش سپردن نیست و آدمی بجای یافتن خود، خود را در آن گم می‌کند. انسان در شهر گم می‌شود. شهر امروزی آدمی را در خود پناه نمی‌دهد و جای تنهایی انسان است. شهری که منتظر ما نیست...
اما گویا در پس این شهر، شهری هست که منتظر ماست تا از راه برسیم، آن را فتح کنیم و بسازیم. شهری که انسان در آن عاملیت و اثر دارد در آن تنها شهرسازان و معماران مؤثر نیستند بلکه با فعلیت شهروندان شهر ساخته می‌شود و آدمی به خاطر عمل کردن و داشتن حیات در آن، راغب آن است. چنین شهری قصه دارد و خود را روایت کند. بی حافظه نیست و در آن مفهوم وطن و هموطن معنا دارد و اهالی آن زبان مادری خود را می‌شناسند. این شهر منتظر مهندسان و شهروندان خود است...
عمق جهان مرا میشناسی وقتی از دره سیلیکون عبور کنی و شهری را به نظاره بنشینی که اهالی آن در حال بنیاد کردن اقلیم آشنایی هستند.
#یک_قدم_تا_شهر
#یک_قدم_تا_شهر_قدمی_از_جنس_اندیشه
@iut_daneshbonyan
BY *یک قدم تا شهر*
Share with your friend now:
tgoop.com/iut_daneshbonyan/26