tgoop.com/hasa_pas/5524
Last Update:
این شعر جنایت‌هایی را افشا می‌کند که نه تنها بر انسان بلکه بر طبیعت و محیط زیست رفته است. بر طبیعت آپارتمان، اسفالت و اگزوز حکم‌فرماست و بر انسان دیوار. خون پیشتر از زمین می‌رُست و گوینده سیاوش دیگری است که خونش از دیوار می‌روید (نجات معنا از معنا در فرم و محتوا: افسانه‌گردانی). این نجات دادن هنرمندانه است: همچنین به پرسش‌ها پاسخ یک‌به‌یک، منطقی و مرتب داده نمی‌شود. شعر پیشتاز این‌گونه است، پاسخ‌ها و حرکت شعر مانند شاعرانی که قطع معنا می‌کنند نیست. حرکت‌های غافلگیرکننده‌‌ای است که معنا را به‌گونه‌ای دیگر زنده کرده است. جنگل که باید طبیعت دلخواه ما بوده باشد، در شعرتان لغزنده گردیده و جایگاه جنگلیان شهری شده. "گاو" هم لغزنده است: از سویی گاو در کنار حلزون معنای منفی دارد و از سوی دیگر چهره‌ای ستمدیده که پستانش را ندوشیده بلکه دزدیده‌اند. "می‌پرسد"های دوم اگر در ادامه‌ی پرسش‌های نخست باشد، پس از آن پاسخ‌های گوینده است (پرسش و پاسخ‌هایی نیمه‌تمام) و اگر جداگانه خوانده شود، می‌تواند تداخل وجه انشایی و خبری باشد و این تداخل در شعر ستودنی است.
تحشیه بالا از:
استاد ارجمندم
جناب اقای دکتر علی تسلیمی است🔹
BY ""هسا پس""(جریان شعر پیشرو اقوام ایران و جهان)
Share with your friend now:
tgoop.com/hasa_pas/5524