tgoop.com/hasa_pas/5435
Last Update:
#هسا_پس
از استعاره آگیاری تا ورهرام( هسا پس/ جریان شعر پیشرو اقوام ایران)
تفاوتی بین آتشکدههای ورهرام و آگیاری بود .
آگیاری شامل آتشکدههای کوچک ؛ اما ورهرام شامل آتشکدههای بزرگی که ترتیب تهیه آتش آن با آگیاری فرق داشت ، با اسلوب و روش خاصی صورت میگرفت که اساس آن بر تهیه آتش از" اجاق صنوف مختلف " میباشد تا همه با هم پیوند و همبستگی داشته باشند . رسم بوده که هر قوم و ایل و طایفهای که مهاجرت میکرد ، آتش اجاق خانوادگی را که از احترام خاصی برخوردار بوده با خود به " محل جدید " میبرده و با آتش اجاق خانوادگی محل جدید پیوند میداده تا اتحاد برقرار شود . این سنت تاریخی را میتوان در متنها به دو بخش متنهای ورهرامی و متنهای آگیاری سرایت داد. شعر آوانگارد فارسی بیش از آن که ورهرامی باشد آگیاری است .
متنهای اگیاری متنهایی خانوادگی و محدوداند ؛ اما برای این که به متنهای ورهرامی پیوند بخورند باید این فرصت را ایجاد کرد که " اجاق خانوادگی " خود را به اجاقی بزرگتر یعنی متنهای ورهرامی برساند . مساله این است که صنوف مختلف آگیاری ، آن محل جدید را گم کردهاند . چیزی عامل نمیشود که متنهای آگیاری ، خود را به محل جدید برسانند تا اتحادی بزرگتر در دل متنها صورت بگیرد . متنهای آگیاری با حفظ اجاق خانوادگی میتوانند خود را به متنی بزرگتر یعنی متن ورهرام برسانند ؛ اما عواملی در این میان نقش موانع را بازی میکنند تا " اجاق صنوف مختلف " همچنان کور بماند . باید از دل متنهای آگیاری ، نقبی به سوی متنهای ورهرامی زد تا " اجاق صنوف مختلف " با حفظ آتش اجاق خانوادگی ، خود را به آتش بزرگتر برساند .
شاید این مهاجرت قومی یا طایفهای در متنها باشد ؛ اما مساله ، این است که این اقوام حتی با حفظ اجاق خانوادگی ، قادر به رساندن خود به محل جدید نیستند .
مساله محل جدید ، برای پیوند و همبستگی جهت ایجاد متن ورهرامی ، مسالهای بسیار مهم در شعر امروز است . پیش از این که این اجاق خانوادگی متنهای آگیاری کور شود باید این متنها را به هم رساند تا اجاق صنوف مختلف به هم پیوند بخورند و آتش متن ورهرام شعلهورتر شود . شعر پساگسست به ویژه در بخش شعر اقوام باید خود را از آگیاری به ورهرام برساند . آگیاری ، اجاق خانوادگی اقوام مختلف است که باید خود را به محل جدید برساند ، پیش از آن که دیر شود و این اجاق خاموش گردد . شعر اقوام ایران به مهاجرتی تازه نیازمند است ؛ اما این مهاجرت نیازمند شناختن محلی جدید است . محلی که آغاز اتحاد و همبستگی است . اتحادی که مبنای آتشی بزرگتر است یعنی ورهرام . اجاق خانوادگی شعر اقوام (آگیاری)باید به اجاق محل جدید(ورهرام) پیوند بخورد . این فقط خاص شعر اقوام هم نیست ؛ چرا که در این سه دهه اخیر ، شعر فارسی هم بر اثر برخی گسستها " آن محل جدید " را از دست داده و تبدیل به" اجاقی خانوادگی " شده است . بیراه نگفته ایم اگر شعر فارسی ِ پساهفتاد را شعر آگیاری بنامیم . شعری با خصوصیت حزبی و قومی و طایفه ای که فقط خود را محل جدید مینامد و منتطر است که اجاق صنوف مختلف به آن منتهی شوند . این " تصور خود ارجاع محل جدید " میتو اند این اجاق خانوادگی شعر را کور کند .
گویا دیگر هیج تفاوتی بین شعر اقوام و شعر فارسی وجود ندارد و همه آگیاری شدهاند .
این شعر نیازمند اتحادی ورهرامی است . محلی جدید که همه را مجبور به مهاجرت سازد . مهاجرت به سمت همبستگی و ایجاد " اجاق صنوف مختلف " برای آتشی بزرگتر در متنها .
کوچی حتمی برای یافتن محلی جدید ، محلی که همه مهاجر باشند . محلی که به اجاقهای خانوادگی فرصت پیوند و اتحاد بدهد .
اگر شعر پسا هفتاد شعر قطعات است اما این قطعات با حفظ اجاق خانوادگی نیازمند محلی جدید است . محلی به نام ورهرام . ورهرام اجاقی متشکل از صنوف مختلف است . اجاقی که آتش همه خانوادههای قومی طایفهای را در خود دارد .
چیزی انگار مانع این کوچ است . این میتواند از دریچههای مختلف بررسی گردد .
آیا محل جدید را نمیشناسیم یا این که قادر به کوچ نیستیم یا این که هر کدام خود را سرسختانه محل جدید میدانیم . در هر صورت این اجاق خانوادگی اگر خود را به محل جدید نرساند خاموش خواهد شد . چیزیهایی هستند که میخواهند این اجاقها به هم نرسند و خاموش شوند . متنهای مان کوچ کردند ؛ اما نه به محل جدید ورهرام بلکه به جایی که ناپدید شدهاند . محلی که عملا وجود ندارد . هدایت متنهای آگیاری و طایفهای شعر امروز(متشکل از شعر اقوام و شعر فارسی) به محل جدید ورهرام نیازمند بررسی و تحقیقات و هوشیاری منتقدان است . این یک جنبش است نه یک شورش .
چاپ شده در:
شماره یکصد و چهل و چهارمین شماره
هفته نامه ادبی آوای پراو
و همچنین در:
رسانه ایرانیان اروپا
https://iran-europe.de
https://www.tgoop.com/hasa_pas
BY ""هسا پس""(جریان شعر پیشرو اقوام ایران و جهان)
Share with your friend now:
tgoop.com/hasa_pas/5435