tgoop.com/hamid_rostami_1354/1577
Last Update:
منبع: روزنامه #هفت_صبح روز پنجشنبه ۳ خرداد ماه سال ۱۴۰۳
تا آخرین نفس
✍ #حمید_رستمی
بخش اول:
۱- نخستین رقابت نزدیک برای قهرمانی را در زمستان سرد و برفی سال ۷۰ با گوشت و پوست و استخوان تجربه کردم تا جایی که سوز سرما از پشت صفحه تلویزیون سیاه و سفید هم به تن هواداران میخورد و ۱۱۵ هزار تماشاگر دربی، باید از ساعتها قبل روی سکوها میلرزیدند تا جام قهرمانی بیقواره ای به عنوان آخرین جام رقابتهای باشگاههای تهران که با حضور #استقلال و #پرسپولیس برگزار می شد و در آن زمان هنوز معتبرترین مسابقات ایران بود، تقدیم یکی از دو تیم سوگلی پایتخت شود که مسابقه آخر حکم فینال را برایشان داشت. مسابقات ۱۶ تیمی که در آن دربی از هفتههای نخست به تعویق افتاده و به آخرین مسابقه تبعید شده بود، با این امید که تا آن روز تکلیف قهرمان مشخص شود و مسابقهای تشریفاتی را در پیش داشته باشیم اما همه چیز دست به دست هم داد تا دو تیم ۲۴ و ۲۳ امتیازی به مصاف هم بروند تا تکلیف جام مشخص شود استقلال با یک تساوی هم قهرمان میشد ولی پرسپولیس برای قهرمانی باید حتماً رقیب سنتی را میبرد. بازی با گزارش توامان #کیومرث_صالح_نیا و #جهانگیر_کوثری و قضاوت محسن زمانی آغاز شد. در حالی که قبل از آن دو مسابقه روی چمن زرد ورزشگاه آزادی برگزار شده بود، یکی فینال جام باشگاههای تهران در رده جوانان و دیگری فینال جام حذفی تهران! مسابقه سوم با بارش ریز برف بر زمینی یخ زده شروع شد در حالی که پرسپولیس با ۵ قهرمانی پیاپی در دورههای پیشین، از نظر روحی وضعیت بهتری در دربی داشت اما ترکیب تیمی اش چندان چنگی به دل نمیزد و بیشتر روی نبوغ گلزنی #فرشاد_پیوس و بازی خوانی علی پروین بر روی نیمکت حساب کرده بودند اما از آن سو استقلال با منصور پورحیدری بر روی نیمکت ستارههای زیادی در ترکیب داشت که مهمترینشان #احمدرضا_عابدزاده در درون دروازه ، شاهین بیانی به عنوان کاپیتان، مهدی فنونیزاده و شاهرخ بیانی در میانه میدان و #صمد_مرفاوی در نوک پیشانی حمله! هر چه قدر هوا سرد بود بازی سردتر جلوه می کرد و انگار هر دو تیم برای نباختن آمده بودند و استفاده از فرصتها بادآورده جریان بازی! البته این امر شاید خواستههای آبی پوشان را برآورده میکرد و با تک امتیاز هم نوار قهرمانیهای پیاپی قرمزها را پاره میکردند ولی از آن سو عاشوری و شیرمحمدی در میانه میدان زور چندانی برای چربش به رقیب نداشتند و توپ در میانه میدان لگد میخورد و گاه وقتی هم دروازهبانان خودی نشان میدادند. هرچه بود این بچههای پورحیدری بودند که روند درخشان آن روزها را حفظ کرده و بعد از کسب جام قهرمانی باشگاههای ایران و آسیا آخرین جام باشگاههای تهران را هم به کلکسیون افتخارات خود اضافه کردند.
۲- در بهار سال ۱۳۸۱ استقلال که بیشترین امید را برای کسب همزمان جام باشگاههای آسیا و ایران داشت به یکباره با یک باران سیل آسا به چنان روزی افتاد که در کمتر از دو ماه هر دو را از دست داد و شیرازه تیمیاش از هم پاشید و مهر پایانی بر حضور #منصور_پورحیدری در استقلال به عنوان مربی زد. در حالی که با میزبانی ورزشگاه آزادی برای مرحله نیمه نهایی و فینال جام باشگاههای آسیا همه چیز آماده تکرار قهرمانی در قاره بود و گرفتن انتقام سه سال پیش و ناکامی در فینال برابر جوبیلیو ایواتا باران سیلآسا در هنگام برگزاری مسابقه نیمه نهایی با آنیانگ کره جنوبی تمام برنامهریزیها مربیان و بازیکنان را به هم زد تا آرزوهای این تیم با تمام شایستگیهایش در استخر آزادی غرق شود و حتی پنالتی #محمد_نوازی هم راهی به دروازه حریف پیدا نکند و سینه آسمان را بشکافد. این قضیه چنان روحیه تیمی را پایین آورد که در ادامه مسابقات نخستین دوره لیگ برتر نتوانند قامت راست کنند و در حالی که تیم پرستاره استقلال به راحتی میتوانست جام را از هفتهها قبل به هوادارانش هدیه دهد تا روز آخر مسابقات آن را کش داد تا پرسپولیس با #علی_پروین و یک سری بازیکنان متوسط آرام آرام خود را بالا بکشد و در روز آخر تبدیل شود به رقیبی جدی که البته شانس اندکی برای قهرمانی داشت.
بقیه در بخش دوم
کانال: #مقالات_حمید_رستمی🔻
@hamid_rostami_1354
BY حمید رستمی
Share with your friend now:
tgoop.com/hamid_rostami_1354/1577