دغدغه ایران

Forwarded from علی سرزعیم (دوستدار سقراط)

واکسینه شدن در برابر هشدارها🔴
✳️بحرانها با سرعت خیره‏کننده‏ای به جلو می‏آیند ولی آنچه برای من عجیب و حیرت‏آور است بی‏خیالی رایج و دست‏کم گرفتن سرعت و شدت بحرانی است که جلو می‏آید. من به هر کس که دستم می‏رسد هشدار می‏دهم ولی هیچ‏کس از مسئولانی که دیدم قضیه را جدی نمی‏گیرد. آنها حمله مجدد اسرائیل را جدی می‏گیرند ولی بهمن ناشی از بحرانهای اقتصادی را جدی نمی‏گیرند.
✳️علت این بی‏خیالی چیست؟ بخش بزرگی از مسئله به واکسینه شدن در برابر هشدار بر می‏گردد. از بس از گذشته هشدار داده شد ولی حکومت باقی ماند این تصور هست که یا این هشدارها الکی بوده است یا حکومت مقتدرتر از آن است که با این مشکلات آسیب ببیند. اولین هشدار را بنی صدر پس از فرار داد و گفت که حکومت نمی‏دانم پس از سه ماه یا شش ماه به دلیل بحرانهای اقتصادی سرنگون می شود. چون مثلا اقتصادخوانده بود (گرچه درست نخوانده بود) انقلابی های آن زمان ترسیدند ولی عملا چیزی رخ نداد زیرا هم اقتصاد رشد کرد (دلیلش تعیین تکلیف کشور و صنایع بود) و هم قیمت نفت خیلی بالا رفت. آن نسل کلا نسبت به هشدارهای اقتصادی بی‏تفاوت و واکسینه شدند. همان نسل هنوز زمام دار امور کشور هستند. از آن نسل واقعا انتظار ندارم که این هشدارهای مشفقانه را جدی بگیرند ولی تعجبم از مدیران دولتی جوان و میانسالی است که آنها هم وخامت امر را باور ندارند.
✳️هشدارهای سابق اقتصادی غلط نبود و پیامدهای نادیده گرفتن آنها مثل رشد 10 میلیون فقیر، فقیرتر شدن فقرا، افت وضعیت طبقه متوسط، افت سودآوری بنگاه‏های مالی، وخامت زیرساختها و قطعی آب، برق، گاز، آب و اموری از این دست است. همه اینها محقق شد ولی فقط یک پیش‏بینی محقق نشد و آن هم فروپاشی نظم سیاسی است. چون این تکه از پیش بینی‏ها محقق نشد کل هشدارهای سابق را نادرست قلمداد کردند و بدتر اینکه هشدارهای موجود را نیز نادرست و تخیلی قلمداد می‏کنند. واقعا آدمی نمی‏داند چه بگوید فقط می‏توان گفت اذا جاء القدر عمی البصر! وقتی تقدیر از راه برسد چشمها کور می‏شود.
https://www.tgoop.com/ali_sarzaeem

👍205

www.tgoop.com/fazeli_mohammad/4628

5.41K viewsSep 8 at 07:21

واکسینه شدن در برابر هشدارها🔴
✳️بحرانها با سرعت خیره‏کننده‏ای به جلو می‏آیند ولی آنچه برای من عجیب و حیرت‏آور است بی‏خیالی رایج و دست‏کم گرفتن سرعت و شدت بحرانی است که جلو می‏آید. من به هر کس که دستم می‏رسد هشدار می‏دهم ولی هیچ‏کس از مسئولانی که دیدم قضیه را جدی نمی‏گیرد. آنها حمله مجدد اسرائیل را جدی می‏گیرند ولی بهمن ناشی از بحرانهای اقتصادی را جدی نمی‏گیرند.
✳️علت این بی‏خیالی چیست؟ بخش بزرگی از مسئله به واکسینه شدن در برابر هشدار بر می‏گردد. از بس از گذشته هشدار داده شد ولی حکومت باقی ماند این تصور هست که یا این هشدارها الکی بوده است یا حکومت مقتدرتر از آن است که با این مشکلات آسیب ببیند. اولین هشدار را بنی صدر پس از فرار داد و گفت که حکومت نمی‏دانم پس از سه ماه یا شش ماه به دلیل بحرانهای اقتصادی سرنگون می شود. چون مثلا اقتصادخوانده بود (گرچه درست نخوانده بود) انقلابی های آن زمان ترسیدند ولی عملا چیزی رخ نداد زیرا هم اقتصاد رشد کرد (دلیلش تعیین تکلیف کشور و صنایع بود) و هم قیمت نفت خیلی بالا رفت. آن نسل کلا نسبت به هشدارهای اقتصادی بی‏تفاوت و واکسینه شدند. همان نسل هنوز زمام دار امور کشور هستند. از آن نسل واقعا انتظار ندارم که این هشدارهای مشفقانه را جدی بگیرند ولی تعجبم از مدیران دولتی جوان و میانسالی است که آنها هم وخامت امر را باور ندارند.
✳️هشدارهای سابق اقتصادی غلط نبود و پیامدهای نادیده گرفتن آنها مثل رشد 10 میلیون فقیر، فقیرتر شدن فقرا، افت وضعیت طبقه متوسط، افت سودآوری بنگاه‏های مالی، وخامت زیرساختها و قطعی آب، برق، گاز، آب و اموری از این دست است. همه اینها محقق شد ولی فقط یک پیش‏بینی محقق نشد و آن هم فروپاشی نظم سیاسی است. چون این تکه از پیش بینی‏ها محقق نشد کل هشدارهای سابق را نادرست قلمداد کردند و بدتر اینکه هشدارهای موجود را نیز نادرست و تخیلی قلمداد می‏کنند. واقعا آدمی نمی‏داند چه بگوید فقط می‏توان گفت اذا جاء القدر عمی البصر! وقتی تقدیر از راه برسد چشمها کور می‏شود.
https://www.tgoop.com/ali_sarzaeem

BY دغدغه ایران