خروج و اعتراض و وفاداری

قدرت کلاهبرداری از رهگذر اعتبار اجتماعی

در هر جامعه‌ای فرد یا افرادی از قدرت بیشتری برخوردارند؛ مثلا برخی افراد به دلیل زور بازو و دست به تیشه و تبر بودن، قدرت فیزیکی بیشتری دارند؛ برخی افراد به دلیل زیبایی خویش قدرت پیدا می‌کنند؛ برخی به دلیل مهارت‌های جنگیدن با خرس یا خروس‌بازی، قدرت می‌گرفتند و برخی هم به دلیل پشتوانه ثروتی که دارند و می‌توانند به همه را از بخرند و کارشان را پیش ببرند.

اما نوعی از قدرت هست که به واسطه طراحی نهادی و اعتباردهی اجتماعی و ناشی از ضعف بازار به‌دست عده‌ای از افراد می‌افتد. برای نمونه، بنگاه معاملات ملکی به واسطه اینکه موجر و مستأجر و فروشنده و خریدار ملک نمی‌توانند به سادگی هم را پیدا و به همدیگر اعتماد کنند، از رهگذر نصب تابلو و شناخته‌شدن و مجوز کسب و کار یک قدرت اجتماعی پیدا می‌کنند و به دلیل جوش‌دادن معاملات ، درآمدی هم کسب می‌کنند.

اما در جامعه و اقتصادی که سازوکارهای بازار و نهاد شخص ثالث (اینجا اتحادیه املاک) و قوه قهریه خوب کار نمی‌کنند، قدرت اجتماعی بنگاه معاملات ملکی برایش فرصت کلاهبرداری و سواستفاده از موقعیتش را فراهم می‌یابد.

فرض کنید فردی برای انجام معامله به سایت دیوار مراجعه و یک آگهی از بنگاه معاملات ملکی الف را انتخاب می‌کند و قرار بازدید می‌گذارد.

در جامعه و اقتصاد ناسالم، فرد، وظایف زیادی بر دوش دارد:

۱- اعتبارسنجی بنگاه معاملات ملکی

۲- اعتبارسنجی موجر یا موکلش

بعد از این‌ها (که معمولا انجام نمی‌شود و طبیعی هم هست) کارمند بنگاه می‌گوید مبلغی راربه عنوان بیعانه و نگهداشت خانه برابرشان و تنظیم جلسه با موجر به حساب مدیر بنگاه واریز کنید که لاجرم به واسطه همان قدرت اجتماعی بنگاه انجام می‌دهد.

حالا اگر به هر دلیل معامله به نتیجه نرسد، و بنگاه پول را پس ندهد چه باید کرد.
مراجعه به قوه قضاییه بسیار زمان‌بر است و فقط هم بنگاه متهم می‌شود به عدم‌پرداخت وجه و نه کلاهبرداری و تازه اگر شکایت و پیگیری به نتیجه برسد، حکم این است که پول را حداکثر با سودش پرداخت کند؛ درحالی که باید حکم باید این باشد که در کنار پرداخت پول و جریمه، بخشی داشته باشد که به همان اندازه به اعتبار اجتماعی او آسیب بخورد و به عبارت ساده‌تر ریده بشود در اعصابش.

درحالی که هیچ موجری بی‌دلیل در خیابان به هر آدمی پول پرداخت نمی‌کند، پس رفتار بنگاه کلاه‌برداری است.

طراحی نهادی در چنین جامعه‌ای باید طوری باشد که پول فرد را در این موارد زود به دستش برساند که ظاهرا وصول مطالبات غیررسمی یا شرخرها همین کار را می‌کنند. یا اینکه اینجا هم باز زور بازو تعیین‌کننده نتیجه نهایی منازعه بین موجر پرداخت‌کننده بیعانه و بنگاه معاملات ملکی دزد است.

اساسا در جوامع توسعه‌نیافته قدرت ناشی از زور بازو همچنان کارکرد غایی را دارد و نتیجه همه منازعات اینچنینی را تعیین می‌کند.

شنیدم که دوستی گفت در وزارت مسکن یک واحدی برای رفع چنین مشکلاتی وجود دارد که اگر سرعتش از شرخرها بیشتر باشد، بسیار خوش‌کارکرد است.
@exitvoiceloyalty

www.tgoop.com/exitvoiceloyalty/2422

1.6K viewsedited  Sep 7, 2024 at 08:20

قدرت کلاهبرداری از رهگذر اعتبار اجتماعی

در هر جامعه‌ای فرد یا افرادی از قدرت بیشتری برخوردارند؛ مثلا برخی افراد به دلیل زور بازو و دست به تیشه و تبر بودن، قدرت فیزیکی بیشتری دارند؛ برخی افراد به دلیل زیبایی خویش قدرت پیدا می‌کنند؛ برخی به دلیل مهارت‌های جنگیدن با خرس یا خروس‌بازی، قدرت می‌گرفتند و برخی هم به دلیل پشتوانه ثروتی که دارند و می‌توانند به همه را از بخرند و کارشان را پیش ببرند.

اما نوعی از قدرت هست که به واسطه طراحی نهادی و اعتباردهی اجتماعی و ناشی از ضعف بازار به‌دست عده‌ای از افراد می‌افتد. برای نمونه، بنگاه معاملات ملکی به واسطه اینکه موجر و مستأجر و فروشنده و خریدار ملک نمی‌توانند به سادگی هم را پیدا و به همدیگر اعتماد کنند، از رهگذر نصب تابلو و شناخته‌شدن و مجوز کسب و کار یک قدرت اجتماعی پیدا می‌کنند و به دلیل جوش‌دادن معاملات ، درآمدی هم کسب می‌کنند.

اما در جامعه و اقتصادی که سازوکارهای بازار و نهاد شخص ثالث (اینجا اتحادیه املاک) و قوه قهریه خوب کار نمی‌کنند، قدرت اجتماعی بنگاه معاملات ملکی برایش فرصت کلاهبرداری و سواستفاده از موقعیتش را فراهم می‌یابد.

فرض کنید فردی برای انجام معامله به سایت دیوار مراجعه و یک آگهی از بنگاه معاملات ملکی الف را انتخاب می‌کند و قرار بازدید می‌گذارد.

در جامعه و اقتصاد ناسالم، فرد، وظایف زیادی بر دوش دارد:

۱- اعتبارسنجی بنگاه معاملات ملکی

۲- اعتبارسنجی موجر یا موکلش

بعد از این‌ها (که معمولا انجام نمی‌شود و طبیعی هم هست) کارمند بنگاه می‌گوید مبلغی راربه عنوان بیعانه و نگهداشت خانه برابرشان و تنظیم جلسه با موجر به حساب مدیر بنگاه واریز کنید که لاجرم به واسطه همان قدرت اجتماعی بنگاه انجام می‌دهد.

حالا اگر به هر دلیل معامله به نتیجه نرسد، و بنگاه پول را پس ندهد چه باید کرد.
مراجعه به قوه قضاییه بسیار زمان‌بر است و فقط هم بنگاه متهم می‌شود به عدم‌پرداخت وجه و نه کلاهبرداری و تازه اگر شکایت و پیگیری به نتیجه برسد، حکم این است که پول را حداکثر با سودش پرداخت کند؛ درحالی که باید حکم باید این باشد که در کنار پرداخت پول و جریمه، بخشی داشته باشد که به همان اندازه به اعتبار اجتماعی او آسیب بخورد و به عبارت ساده‌تر ریده بشود در اعصابش.

درحالی که هیچ موجری بی‌دلیل در خیابان به هر آدمی پول پرداخت نمی‌کند، پس رفتار بنگاه کلاه‌برداری است.

طراحی نهادی در چنین جامعه‌ای باید طوری باشد که پول فرد را در این موارد زود به دستش برساند که ظاهرا وصول مطالبات غیررسمی یا شرخرها همین کار را می‌کنند. یا اینکه اینجا هم باز زور بازو تعیین‌کننده نتیجه نهایی منازعه بین موجر پرداخت‌کننده بیعانه و بنگاه معاملات ملکی دزد است.

اساسا در جوامع توسعه‌نیافته قدرت ناشی از زور بازو همچنان کارکرد غایی را دارد و نتیجه همه منازعات اینچنینی را تعیین می‌کند.

شنیدم که دوستی گفت در وزارت مسکن یک واحدی برای رفع چنین مشکلاتی وجود دارد که اگر سرعتش از شرخرها بیشتر باشد، بسیار خوش‌کارکرد است.
@exitvoiceloyalty

BY خروج و اعتراض و وفاداری