tgoop.com/exitvoiceloyalty/2192
Last Update:
مشکلات مداخله دولت
کشتن گنجشک‌ها در چین شاید نمونه‌ای افراطی به نظر برسد. اما یک استثنا نیست. در بسیاری از موقعیت‌ها، مداخله دولت ضعیف عمل می‌کند.
امنیت مردم مهمترین وظیفه دولت است.
اما بعد از ساعت 9 شب، بیش از نیمی از دهلی نو احساس می‌کنند که رفتن به سراغ دستگاه خودپرداز ناامن است و 90 درصد معتقدند که حضور یک زن بدون همراه در خارج از خانه ناامن است. فقط 13 درصد از مردم بمبئی معتقدند که یک زن، بدون همراه، در هر زمانی از شبانه‌روز بیرون از خانه در شرایط امن قرار دارد و برای دهلی نو این رقم به 2 درصد کاهش می‌یابد.
در هند میزان غیبت معلمان در مدرسه 23.6 درصد و غیبت پرسنل پزشکی 40 درصد است. نرخ ایمن‌سازی حدود 60 درصد است.
هزینه هر دانش آموز در مدارس دولتی از 2455 روپیه در سال 2010 به 4385 روپیه در سال 2016 افزایش یافته است. اما یادگیری در این دوره کاهش یافته است. در سال 2010، 50.7 درصد از کودکان کلاس 5 در مدارس دولتی می‌توانستند متن سطح کلاس 2 را بخوانند، اما این رقم در سال 2014 به 42.2 درصد کاهش یافت. والدین اعتراض و خروج کردند و از مدارس دولتی رایگان به مدارس خصوصی با پرداخت هزینه تغییر مکان دادند. ثبت‌نام در مدارس دولتی از سال 2010 تا 2016 به میزان 11.1 میلیون کاهش یافت، درحالی‌که در مدارس خصوصی به 16 میلیون نفر افزایش یافت.
در پایان چندین دهه هزینه‌کردهای بسیار هنگفت روی بهداشت و آموزش در هند، شاهد نتایج ناگواری هستیم. این امر نشان‌دهنده دشواری‌های مداخله دولت است.
«اقتصاد [بخش] عمومی» دنیای ایده‌آل تحلیل اقتصادی است که در آن شکست بازار شناسایی و تجزیه و تحلیل در باب سیاست‌گذاری و اینکه چگونه می‌توان مداخلات دولتی را به منظور رسیدگی به شکست بازار صورت داد، انجام می‌شود. اینها از طریق سازمان‌ها اجرا می‌شوند و طراحی و مدیریت آنها در حوزه «ادارات دولتی» است. در یک دنیای ایده‌آل، ما شکست بازار را با استفاده از اقتصاد عمومی تشخیص داده و سپس مدیریت دولتی را انجام می‌دهیم تا در جامعه مداخله و به شکست بازار رسیدگی کنیم.
در دنیای واقعی، بسیاری از مداخلات نادرست‌اند: مداخلات با تمایل به پرداختن به شکست بازار تحریک نمی‌شوند و بسیاری از مداخلات با شکست مواجه می‌شوند. دولت قرار است ماشینی باشد که قدرت قهری را به رفاه انسان تبدیل می‌کند. اما جوامع بشری در کنترل و هدایتِ انحصار خشونت دولت به سمت رفاه و عدالت عملکرد ضعیفی دارند.
قانون پیامدهای ناخواسته
در عبارت «قانون پیامدهای ناخواسته» طنزی سیاه وجود دارد. مداخله دولتی که برای داشتن نتیجه خاصی در نظر گرفته و انجام می‌شود، اغلب به نتایج بسیار متفاوتی می‌انجامد. چنین شکست‌هایی به قدری اتفاق می‌افتد که به سطح یک «قانون» طنزآمیز ارتقا یافته است. به منظور ابداع ابتکارات سیاستی که هدفی را در نظر می‌گیرد، نیاز به شفافیت بسیار زیاد است. اغلب نتایجِ واقعی از آنچه مورد نظر بود دور می‌شوند.
یک عامل (ایجنت) زورگو در حل شکست‌های مذاکره جایگاه ضعیفی دارد
چرا دولت در رسیدگی به شکست بازار عملکرد ضعیفی دارد؟ به طور معمول، آزادی به خوبی کار می‌کند، و ما شاهد مذاکرات و انتخاب‌های داوطلبانه افراد در جامعه هستیم. اساس شکست بازار، کانال‌های نفوذ بین دو شخص است که تحت سلطه مذاکره و انتخاب نیستند:
قدرت بازار: یکی از طرفین مذاکره قدرت کمی دارد و از دست دادن انتخاب را تجربه می‌کند.
اطلاعات نامتقارن: فرایند مذاکره به دلیل کمبود اطلاعات ضعیف عمل می‌کند.
آثار جانبی: کانال‌های نفوذ بین دو طرف وجود دارد که مورد مذاکره قرار نمی‌گیرد.
کالاهای عمومی: به فرد فرصت مذاکره و انتخاب داده نمی‌شود.
شکست بازار ریشه در ضعف مذاکرات و انتخاب دارد. ما فکر می‌کنیم که دولت را برای رسیدگی به شکست بازار وارد می‌کنیم. اما دولت یک عامل (ایجنت) زورگو است و در رسیدگی به فقدان مذاکره ضعیف عمل می‌کند.
@exitvoiceloyalty
BY خروج و اعتراض و وفاداری
Share with your friend now:
tgoop.com/exitvoiceloyalty/2192