خروج و اعتراض و وفاداری

آیا در آینده نزدیک هوش مصنوعی موقعیت شغلی همه را از آنها خواهد گرفت؟

گزارش سازمان ملل در این باره چه می‌گوید؟

مترجم: امیدرضا فرهادی‌پور

در سال 1965، استاد فلسفه، هوبرت درایفوس، منتقد سرسخت هوش مصنوعی، به جرأت ادعا کرد که یک ماشین هرگز انسان را در بازی شطرنج شکست نخواهد داد. تنها دو سال طول کشید تا این محقق شکاک در بازی با یک کامپیوتر توسعه یافته توسط MIT مات شود. تا سال 1997 ماشین‌ها به اندازه‌ای پیشرفت کردند که یکی از بزرگترین ذهن‌های شطرنج زمان خود - گری کاسپاروف - را شکست دادند. در سال 2015، بهترین بازیکن گونه ما (گونه انسانی) در بازی Go که نیازمند به درک شهودی و انسانی است بارها و بارها تسلیم رایانه گوگل شد. ((بازی GO بازی شبیه به شطرنج است. AlphaGo اولین برنامه کامپیوتری است که یک بازیکن حرفه ای انسان را در بازی Go شکست می‌دهد، اولین برنامه‌ای است که قهرمان جهانی بازی Go را شکست داده و می‌توان گفت قوی ترین بازیکن Go در تاریخ است.)) با پیشرفت سریع تکنولوژی در سال‌های اخیر، رایانه‌ها به طور فزاینده‌ای در حال تجاوز به حوزه‌‌هایی هستند که پیش از این منحصراً انسانی در نظر گرفته می‌شدند. پیشرفت شگفت‌انگیز در زمینه‌هایی مانند هوش مصنوعی (AI)، رباتیک، چاپگرهای سه‌بعدی و ژنتیک، کامپیوترها را قادر ساخته است تا وظایف معماران، پزشکان، آهنگ‌سازان موسیقی و حتی یک استاد نقاشی هلندی قرن شانزدهم را نیز انجام دهند. تقریباً هر روز اخباری در مورد موفقیت‌های قابل‌توجهی که توسط رایانه‌ها یا ربات‌ها به دست می‌آیند شنیده می‌شود، و همراه با آنها یک سؤال آزاردهنده: آیا ماشین‌ها ما را از مشاغل ذهنی (کار یا تلاشی که اصولا یا عمدتاً شامل فعالیت ذهنی، فکر، تخیل و غیره است، برخلاف کارهای فیزیکی یا دستی.) حذف خواهند کرد؟ این سوال با توجه به روندهای اخیر جمعیت جهان نگران کننده‌تر شده است. آخرین داده‌های دپارتمان امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد (UN DESA) نشان می‌دهد که انتظار می رود تا سال 2050، جمعیت انسان‌ها به 9.8 میلیارد نفر برسد که بیش از 6 میلیارد نفر از آن‌ها در سن کار خواهند بود. در همین حال، ما در حال حاضر برای یافتن شغل مناسب برای 71 میلیون جوان در سراسر جهان تقلا می‌کنیم. به راحتی می‌توان فهمید که چرا تکنولوژی‌های جدید به طور فزاینده‌ای به عنوان یک تهدید بزرگ برای بازارهای کار تلقی می‌شوند. برخی برآوردها حتی ادعا می‌کنند که 80 درصد مشاغل در دهه‌های آینده با خطر خودکار شدن مواجه هستند. گزارش جدید بخش تحلیل و توسعه‌ی سیاست‌گذاری (DPAD) سازمال ملل متحد برخی از این محاسبات را غیرواقعی می‌داند. این مطالعه با اقتباس از درس‌های تاریخی انقلاب‌های صنعتی گذشته و انبوهی از تحقیقات کنونی، دلایل متعددی را ارائه می‌کند که چرا سیاره ما هنوز در مسیر تبدیل شدن به دنیای ربات‌ها قرار ندارد. اول از همه، هوش مصنوعی، چاپگرهای سه بعدی و سایر نوآوری‌ها عموماً به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در مجموعه‌ای از وظایف خاص برتری داشته باشند. آن‌ها به ندرت قادر به جایگزینی یک شغل کامل خواهند بود، که در بیشتر موارد، به تطبیق‌پذیری و چندمنظوره بودن بسیار بیشتری نیاز دارد. ثانیاً تکنولوژی‌های جدید نه تنها تخریب نمی‌کنند، بلکه باعث ایجاد شغل نیز می‌شوند. در طول تاریخ، نوآوری‌های تکنولوژیکی بهره‌وری کارگران را افزایش داده و محصولات و بازارهای جدیدی را ایجاد کرده و در نتیجه مشاغل جدیدی در اقتصاد به وجود آورده است.

www.tgoop.com/exitvoiceloyalty/2152

1.9K viewsedited  Apr 1, 2023 at 09:47

آیا در آینده نزدیک هوش مصنوعی موقعیت شغلی همه را از آنها خواهد گرفت؟

گزارش سازمان ملل در این باره چه می‌گوید؟

مترجم: امیدرضا فرهادی‌پور

در سال 1965، استاد فلسفه، هوبرت درایفوس، منتقد سرسخت هوش مصنوعی، به جرأت ادعا کرد که یک ماشین هرگز انسان را در بازی شطرنج شکست نخواهد داد. تنها دو سال طول کشید تا این محقق شکاک در بازی با یک کامپیوتر توسعه یافته توسط MIT مات شود. تا سال 1997 ماشین‌ها به اندازه‌ای پیشرفت کردند که یکی از بزرگترین ذهن‌های شطرنج زمان خود - گری کاسپاروف - را شکست دادند. در سال 2015، بهترین بازیکن گونه ما (گونه انسانی) در بازی Go که نیازمند به درک شهودی و انسانی است بارها و بارها تسلیم رایانه گوگل شد. ((بازی GO بازی شبیه به شطرنج است. AlphaGo اولین برنامه کامپیوتری است که یک بازیکن حرفه ای انسان را در بازی Go شکست می‌دهد، اولین برنامه‌ای است که قهرمان جهانی بازی Go را شکست داده و می‌توان گفت قوی ترین بازیکن Go در تاریخ است.)) با پیشرفت سریع تکنولوژی در سال‌های اخیر، رایانه‌ها به طور فزاینده‌ای در حال تجاوز به حوزه‌‌هایی هستند که پیش از این منحصراً انسانی در نظر گرفته می‌شدند. پیشرفت شگفت‌انگیز در زمینه‌هایی مانند هوش مصنوعی (AI)، رباتیک، چاپگرهای سه‌بعدی و ژنتیک، کامپیوترها را قادر ساخته است تا وظایف معماران، پزشکان، آهنگ‌سازان موسیقی و حتی یک استاد نقاشی هلندی قرن شانزدهم را نیز انجام دهند. تقریباً هر روز اخباری در مورد موفقیت‌های قابل‌توجهی که توسط رایانه‌ها یا ربات‌ها به دست می‌آیند شنیده می‌شود، و همراه با آنها یک سؤال آزاردهنده: آیا ماشین‌ها ما را از مشاغل ذهنی (کار یا تلاشی که اصولا یا عمدتاً شامل فعالیت ذهنی، فکر، تخیل و غیره است، برخلاف کارهای فیزیکی یا دستی.) حذف خواهند کرد؟ این سوال با توجه به روندهای اخیر جمعیت جهان نگران کننده‌تر شده است. آخرین داده‌های دپارتمان امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد (UN DESA) نشان می‌دهد که انتظار می رود تا سال 2050، جمعیت انسان‌ها به 9.8 میلیارد نفر برسد که بیش از 6 میلیارد نفر از آن‌ها در سن کار خواهند بود. در همین حال، ما در حال حاضر برای یافتن شغل مناسب برای 71 میلیون جوان در سراسر جهان تقلا می‌کنیم. به راحتی می‌توان فهمید که چرا تکنولوژی‌های جدید به طور فزاینده‌ای به عنوان یک تهدید بزرگ برای بازارهای کار تلقی می‌شوند. برخی برآوردها حتی ادعا می‌کنند که 80 درصد مشاغل در دهه‌های آینده با خطر خودکار شدن مواجه هستند. گزارش جدید بخش تحلیل و توسعه‌ی سیاست‌گذاری (DPAD) سازمال ملل متحد برخی از این محاسبات را غیرواقعی می‌داند. این مطالعه با اقتباس از درس‌های تاریخی انقلاب‌های صنعتی گذشته و انبوهی از تحقیقات کنونی، دلایل متعددی را ارائه می‌کند که چرا سیاره ما هنوز در مسیر تبدیل شدن به دنیای ربات‌ها قرار ندارد. اول از همه، هوش مصنوعی، چاپگرهای سه بعدی و سایر نوآوری‌ها عموماً به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در مجموعه‌ای از وظایف خاص برتری داشته باشند. آن‌ها به ندرت قادر به جایگزینی یک شغل کامل خواهند بود، که در بیشتر موارد، به تطبیق‌پذیری و چندمنظوره بودن بسیار بیشتری نیاز دارد. ثانیاً تکنولوژی‌های جدید نه تنها تخریب نمی‌کنند، بلکه باعث ایجاد شغل نیز می‌شوند. در طول تاریخ، نوآوری‌های تکنولوژیکی بهره‌وری کارگران را افزایش داده و محصولات و بازارهای جدیدی را ایجاد کرده و در نتیجه مشاغل جدیدی در اقتصاد به وجود آورده است.

BY خروج و اعتراض و وفاداری