کانال انصار العقیده فی الاهواز

در مسند احمد (28/72) با سند معتبر از عباد بن عبد الله بن زبیر نقل شده است: «... لَمَّا قَدِمَ عَلَيْنَا مُعَاوِيَةُ، حَاجًّا قَدِمْنَا مَعَهُ مَكَّةَ، قَالَ: فَصَلَّى بِنَا الظُّهْرَ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ انْصَرَفَ إِلَى دَارِ النَّدْوَةِ، قَالَ: وَكَانَ عُثْمَانُ حِينَ أَتَمَّ الصَّلَاةَ، إِذَا قَدِمَ مَكَّةَ صَلَّى بِهَا الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ وَالْعِشَاءَ الْآخِرَةَ أَرْبَعًا أَرْبَعًا، فَإِذَا خَرَجَ إِلَى مِنًى وَعَرَفَاتٍ قَصَرَ الصَّلَاةَ، فَإِذَا فَرَغَ مِنَ الْحَجِّ وَأَقَامَ بِمِنًى أَتَمَّ الصَّلَاةَ حَتَّى يَخْرُجَ مِنْ مَكَّةَ، فَلَمَّا صَلَّى بِنَا مُعَاوِيَةُ الظُّهْرَ رَكْعَتَيْنِ نَهَضَ إِلَيْهِ مَرْوَانُ بْنُ الْحَكَمِ وعَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ، فَقَالَا لَهُ: مَا عَابَ أَحَدٌ ابْنَ عَمِّكَ بِأَقْبَحِ مَا عِبْتَهُ بِهِ، فَقَالَ لَهُمَا: وَمَا ذَاكَ؟ قَالَ: فَقَالَا لَهُ: أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّهُ أَتَمَّ الصَّلَاةَ بِمَكَّةَ، قَالَ: فَقَالَ لَهُمَا: وَيْحَكُمَا، وَهَلْ كَانَ غَيْرُ مَا صَنَعْتُ؟" قَدْ صَلَّيْتُهُمَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَمَعَ أَبِي بَكْرٍ وَعُمَرَ "، رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَا: فَإِنَّ ابْنَ عَمِّكَ قَدْ كَانَ أَتَمَّهَا، وَإِنَّ خِلَافَكَ إِيَّاهُ لَهُ عَيْبٌ، قَالَ: "فَخَرَجَ مُعَاوِيَةُ إِلَى الْعَصْرِ فَصَلَّاهَا بِنَاأَرْبَعاً".»
یعنی: هنگامی که معاویه برای انجام حج نزد ما آمد با او وارد مکه شدیم نماز ظهر را با او دو رکعتی خواندیم بعد به دارالندوه رفت. او می‌گوید: در آن زمان عثمان نماز را تمام خواند، وی هر وقت به مکه می‌آمد نمازهای ظهر و عصر و عشاء را چهار رکعتی می‌خواند و هنگامی که به سوی عرفات و منی می‌رفت شکسته می‌خواند، و پس از اتمام اعمال حج که در منی اقامت می‌گزید تا هنگام خروج از مکه تمام می‌خواند. وقتی معاویه نماز ظهر را دو رکعتی خواند و به دارالندوه رفت، مروان بن حکم و عمرو بن عثمان بر او اعتراض کردند که هیچ کس به زشت‌تر از آنچه به پسر عمویت- عثمان- ایراد گرفتی ایراد وارد نکرد، معاویه گفت مگر چه کرده‌ام؟ گفتند مگر نمی‌دانی که او در مکه نماز را تمام می‌خواند. معاویه گفت: وای بر شما آیا غیر از این باید می‌کردم؟ خودم با رسول خدا و ابوبکر و عمر بن خطاب نماز را دو رکعتی خواندم. گفتند همانا پسر عمویت عثمان آن را تمام می‌خواند، ومخالفت تو با او برایش عیب است. از آن پس معاویه نماز عصر را با ما چهار رکعتی می‌خواند!

شیخ شعیب ارنؤوط و کارگروه ایشان ذیل خبر گفته‌اند سنداً قابل احتجاج است: «إسناده حسن... قال السندي: قوله: وهل کان غیرُ ما صنعت، أي: ما وُجد في الدين أو في السنة إلا ما صنعتُ من القصر لا ما صنع عثمانُ من الإتمام. فصلاها بنا أربعاً: اقتداءً بعثمان»
يعنی: سند آن نیکوست و جملهٔ معاویه که "آیا غیر از این باید می‌کردم؟" یعنی این قصر خواندن نماز در سنت نبوی صلی الله علیه وآله وسلم است نه تمام خواندن عثمان. نماز را به‌خاطر اقتداء به فعل عثمان تمام خواند!

گفتم: آثار در این مضمون زیاد و بلکه اجماعی امت است که نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم در همهٔ سفرهای خود نمازهای کامل را قصر می‌نمود، و هیچ‌گاه از ایشان نماز چهار رکعتی در سفر مشاهده نشد (تحفة الأحوذي 3/86). عثمان حتی با طریقهٔ شیخین هم مخالفت کرد با آن که عمران بن حصین می‌گوید در اوائل حکومتش این بدعت را پایه‌گذاری نکرده بود (السنن الکبری 3/153 - صحیح ابن خزیمة 3/70) و از ابن عمر این فتوا مشهور می‌باشد که مخالفان قصر در سفر را تکفیر می‌کرد و ابن تیمیه این‌گونه افراد را از اهل بدعت و خوارج و تکذیب‌کنندگان سنت ثابته خوانده است (مجموع الفتاوی 22/90)
معاویهٔ بیچاره را بنگرید! با آن که علم و اعتراف دارد راه رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم از راه عثمان جدا است برای بستن باب طعن و سرزنش به خود و عثمان احکام تشریع شدهٔ نماز را تصرف می‌نماید و هیچ بیمی به دل راه نمی‌دهد! راست گفت عبد الله بن زبیر که همهٔ سنت‌های نبوی تغییر یافته است حتی نماز «... کُلُّ سُنَنِ رسول اللَّهِ صلى اللَّهُ علیه وسلم قد غُیِّرَتْ حتى الصَّلَاةِ» (الأم، الناشر: دار المعرفة، ج 1، ص 235)

إنا لله وإنا إليه راجعون! این بود میزان بهرهٔ آنها از دین!!

www.tgoop.com/ansar_alaghidah/6534

450 viewsApr 14, 2023 at 10:18

در مسند احمد (28/72) با سند معتبر از عباد بن عبد الله بن زبیر نقل شده است: «... لَمَّا قَدِمَ عَلَيْنَا مُعَاوِيَةُ، حَاجًّا قَدِمْنَا مَعَهُ مَكَّةَ، قَالَ: فَصَلَّى بِنَا الظُّهْرَ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ انْصَرَفَ إِلَى دَارِ النَّدْوَةِ، قَالَ: وَكَانَ عُثْمَانُ حِينَ أَتَمَّ الصَّلَاةَ، إِذَا قَدِمَ مَكَّةَ صَلَّى بِهَا الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ وَالْعِشَاءَ الْآخِرَةَ أَرْبَعًا أَرْبَعًا، فَإِذَا خَرَجَ إِلَى مِنًى وَعَرَفَاتٍ قَصَرَ الصَّلَاةَ، فَإِذَا فَرَغَ مِنَ الْحَجِّ وَأَقَامَ بِمِنًى أَتَمَّ الصَّلَاةَ حَتَّى يَخْرُجَ مِنْ مَكَّةَ، فَلَمَّا صَلَّى بِنَا مُعَاوِيَةُ الظُّهْرَ رَكْعَتَيْنِ نَهَضَ إِلَيْهِ مَرْوَانُ بْنُ الْحَكَمِ وعَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ، فَقَالَا لَهُ: مَا عَابَ أَحَدٌ ابْنَ عَمِّكَ بِأَقْبَحِ مَا عِبْتَهُ بِهِ، فَقَالَ لَهُمَا: وَمَا ذَاكَ؟ قَالَ: فَقَالَا لَهُ: أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّهُ أَتَمَّ الصَّلَاةَ بِمَكَّةَ، قَالَ: فَقَالَ لَهُمَا: وَيْحَكُمَا، وَهَلْ كَانَ غَيْرُ مَا صَنَعْتُ؟" قَدْ صَلَّيْتُهُمَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَمَعَ أَبِي بَكْرٍ وَعُمَرَ "، رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَا: فَإِنَّ ابْنَ عَمِّكَ قَدْ كَانَ أَتَمَّهَا، وَإِنَّ خِلَافَكَ إِيَّاهُ لَهُ عَيْبٌ، قَالَ: "فَخَرَجَ مُعَاوِيَةُ إِلَى الْعَصْرِ فَصَلَّاهَا بِنَاأَرْبَعاً".»
یعنی: هنگامی که معاویه برای انجام حج نزد ما آمد با او وارد مکه شدیم نماز ظهر را با او دو رکعتی خواندیم بعد به دارالندوه رفت. او می‌گوید: در آن زمان عثمان نماز را تمام خواند، وی هر وقت به مکه می‌آمد نمازهای ظهر و عصر و عشاء را چهار رکعتی می‌خواند و هنگامی که به سوی عرفات و منی می‌رفت شکسته می‌خواند، و پس از اتمام اعمال حج که در منی اقامت می‌گزید تا هنگام خروج از مکه تمام می‌خواند. وقتی معاویه نماز ظهر را دو رکعتی خواند و به دارالندوه رفت، مروان بن حکم و عمرو بن عثمان بر او اعتراض کردند که هیچ کس به زشت‌تر از آنچه به پسر عمویت- عثمان- ایراد گرفتی ایراد وارد نکرد، معاویه گفت مگر چه کرده‌ام؟ گفتند مگر نمی‌دانی که او در مکه نماز را تمام می‌خواند. معاویه گفت: وای بر شما آیا غیر از این باید می‌کردم؟ خودم با رسول خدا و ابوبکر و عمر بن خطاب نماز را دو رکعتی خواندم. گفتند همانا پسر عمویت عثمان آن را تمام می‌خواند، ومخالفت تو با او برایش عیب است. از آن پس معاویه نماز عصر را با ما چهار رکعتی می‌خواند!

شیخ شعیب ارنؤوط و کارگروه ایشان ذیل خبر گفته‌اند سنداً قابل احتجاج است: «إسناده حسن... قال السندي: قوله: وهل کان غیرُ ما صنعت، أي: ما وُجد في الدين أو في السنة إلا ما صنعتُ من القصر لا ما صنع عثمانُ من الإتمام. فصلاها بنا أربعاً: اقتداءً بعثمان»
يعنی: سند آن نیکوست و جملهٔ معاویه که "آیا غیر از این باید می‌کردم؟" یعنی این قصر خواندن نماز در سنت نبوی صلی الله علیه وآله وسلم است نه تمام خواندن عثمان. نماز را به‌خاطر اقتداء به فعل عثمان تمام خواند!

گفتم: آثار در این مضمون زیاد و بلکه اجماعی امت است که نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم در همهٔ سفرهای خود نمازهای کامل را قصر می‌نمود، و هیچ‌گاه از ایشان نماز چهار رکعتی در سفر مشاهده نشد (تحفة الأحوذي 3/86). عثمان حتی با طریقهٔ شیخین هم مخالفت کرد با آن که عمران بن حصین می‌گوید در اوائل حکومتش این بدعت را پایه‌گذاری نکرده بود (السنن الکبری 3/153 - صحیح ابن خزیمة 3/70) و از ابن عمر این فتوا مشهور می‌باشد که مخالفان قصر در سفر را تکفیر می‌کرد و ابن تیمیه این‌گونه افراد را از اهل بدعت و خوارج و تکذیب‌کنندگان سنت ثابته خوانده است (مجموع الفتاوی 22/90)
معاویهٔ بیچاره را بنگرید! با آن که علم و اعتراف دارد راه رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم از راه عثمان جدا است برای بستن باب طعن و سرزنش به خود و عثمان احکام تشریع شدهٔ نماز را تصرف می‌نماید و هیچ بیمی به دل راه نمی‌دهد! راست گفت عبد الله بن زبیر که همهٔ سنت‌های نبوی تغییر یافته است حتی نماز «... کُلُّ سُنَنِ رسول اللَّهِ صلى اللَّهُ علیه وسلم قد غُیِّرَتْ حتى الصَّلَاةِ» (الأم، الناشر: دار المعرفة، ج 1، ص 235)

إنا لله وإنا إليه راجعون! این بود میزان بهرهٔ آنها از دین!!

BY کانال انصار العقیده فی الاهواز