عبدالله محمد

عبدالله محمد

از نشانه‌های غربت شریعت همین بس که یک حکم واضح را که فقها در گذر زمان درباره‌اش سخن گفته‌اند اگر بیان کنی حتی اهل دین هم تعجب می‌کنند! فرق است بین اینکه تو اصل این کار را ناجایز بدانی سپس با شروط سفت و سختی برخی از انواع آن را برای گروهی از مردم و موقتا جایز…

با تشکر از دوستانی که به بحث من در حرمت اصل مالیات اشاره کرده‌اند و آن را برای شرایط ما مضر دانسته‌اند.

ببینید دوستان گرامی، وقتی حرفی اصلا گفته نشده باشد باید اصل آن یادآوری شود به هر شکلی تا فراموش نشود. یکی از این امور هم همین مالیات‌های رنگارنگ ظالمانه‌ای است که دولت‌ها می‌گیرند، مخصوصا دولت‌های ما که نه ما در تصمیم‌هایشان نقشی داریم و نه هم می‌دانیم پولی که از ما می‌گیرند به شکل شفاف کجا خرج می‌شود. این اصل را شاید یکی نتواند بگوید چون برایش خطراتی دارد و این هم قابل فهم است، ولی اگر یکی دیگر گفت لازم نیست نفی کنید. اگر معذور هستید از گفتن این حرف‌ها قابل درک است و اصلا ایرادی نیست ولی بگذارید بقیه بگویند. من اصلا اینجا کسی را به عدم شجاعت و این حرف‌ها متهم نکردم. هر کسی می‌تواند بگوید، بگوید.

در ثانی، وقتی من می‌گویم اگر مالیات ندهید این هیچ مشکلی شرعی ندارد، ایراد حرف من کجاست؟ مگر من گفته‌ام بروید مامور مالیات را کتک بزنید؟ یا بروید شعار بدهید؟ یا اعلام کنید ما مالیات نمی‌دهیم؟ نه. بحث تحایل در ندادن مالیات است. شما به روشی که خطری برایتان نداشته باشد و فتنه‌ای حاصل نشود از دادن پول زور خودداری می‌کنید. همین! بگذاریم حداقل این‌ها فراموش نشود تا جایی که مردم فکر کنند دولت حق دارد هر وقت دلش خواست عوارض و مالیات و کلی پول زور دیگر به گرده مردم ببندد و ما فکر کنیم «حق» دارد. شوخی نمی‌کنم خیلی از مردم فکر می‌کنند این «حق» دولت است. حق فرق است تا ضرورت و اجبار.

وقتی کسی آمد و این را گفت اگر هم مردم از روی ناچاری این پول را دادند آن وقت حداقلش این است که می‌دانند این حق نیست و نوعی اضطرار است.

www.tgoop.com/akseMahtab/1650

2.4K viewsOct 31, 2024 at 08:58

با تشکر از دوستانی که به بحث من در حرمت اصل مالیات اشاره کرده‌اند و آن را برای شرایط ما مضر دانسته‌اند.

ببینید دوستان گرامی، وقتی حرفی اصلا گفته نشده باشد باید اصل آن یادآوری شود به هر شکلی تا فراموش نشود. یکی از این امور هم همین مالیات‌های رنگارنگ ظالمانه‌ای است که دولت‌ها می‌گیرند، مخصوصا دولت‌های ما که نه ما در تصمیم‌هایشان نقشی داریم و نه هم می‌دانیم پولی که از ما می‌گیرند به شکل شفاف کجا خرج می‌شود. این اصل را شاید یکی نتواند بگوید چون برایش خطراتی دارد و این هم قابل فهم است، ولی اگر یکی دیگر گفت لازم نیست نفی کنید. اگر معذور هستید از گفتن این حرف‌ها قابل درک است و اصلا ایرادی نیست ولی بگذارید بقیه بگویند. من اصلا اینجا کسی را به عدم شجاعت و این حرف‌ها متهم نکردم. هر کسی می‌تواند بگوید، بگوید.

در ثانی، وقتی من می‌گویم اگر مالیات ندهید این هیچ مشکلی شرعی ندارد، ایراد حرف من کجاست؟ مگر من گفته‌ام بروید مامور مالیات را کتک بزنید؟ یا بروید شعار بدهید؟ یا اعلام کنید ما مالیات نمی‌دهیم؟ نه. بحث تحایل در ندادن مالیات است. شما به روشی که خطری برایتان نداشته باشد و فتنه‌ای حاصل نشود از دادن پول زور خودداری می‌کنید. همین! بگذاریم حداقل این‌ها فراموش نشود تا جایی که مردم فکر کنند دولت حق دارد هر وقت دلش خواست عوارض و مالیات و کلی پول زور دیگر به گرده مردم ببندد و ما فکر کنیم «حق» دارد. شوخی نمی‌کنم خیلی از مردم فکر می‌کنند این «حق» دولت است. حق فرق است تا ضرورت و اجبار.

وقتی کسی آمد و این را گفت اگر هم مردم از روی ناچاری این پول را دادند آن وقت حداقلش این است که می‌دانند این حق نیست و نوعی اضطرار است.

BY عبدالله محمد