اشعار رایانش

خانهٔ دوست کجاست؟
در فلق بود که پرسید سوار
آسمان مکثی کرد
ره‌گذر شاخهٔ نوری که به لب داشت، به تاریکی شن ها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت:
نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازهٔ پرهای صداقت آبی است
می‌روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می‌آرد
پس به سمت گل تنهایی می‌پیچی
دو قدم مانده به گل، پای فوّارهٔ جاوید اساطیر زمین می‌مانی
و تو را ترسی شفّاف فرا می‌گیرد
در صمیمیت سیّال فضا، خش‌خشی می‌شنوی
کودکی می بینی رفته از کاج بلندی بالا
جوجه بردارد از لانهٔ نور
و از او می پرسی:
خانهٔ دوست کجاست؟

#سهراب_سپهری


"شعرخوانی ۳۳ ام ۰۴/۰۲/۱۵"

www.tgoop.com/Rayanesh_Poems/286

250 viewsMay 9 at 20:08

خانهٔ دوست کجاست؟
در فلق بود که پرسید سوار
آسمان مکثی کرد
ره‌گذر شاخهٔ نوری که به لب داشت، به تاریکی شن ها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت:
نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازهٔ پرهای صداقت آبی است
می‌روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می‌آرد
پس به سمت گل تنهایی می‌پیچی
دو قدم مانده به گل، پای فوّارهٔ جاوید اساطیر زمین می‌مانی
و تو را ترسی شفّاف فرا می‌گیرد
در صمیمیت سیّال فضا، خش‌خشی می‌شنوی
کودکی می بینی رفته از کاج بلندی بالا
جوجه بردارد از لانهٔ نور
و از او می پرسی:
خانهٔ دوست کجاست؟

#سهراب_سپهری


"شعرخوانی ۳۳ ام ۰۴/۰۲/۱۵"

BY اشعار رایانش