میناوش

📘زندگی گالیله

📝برتولت برشت

نمایشنامۀ «زندگی گالیله»، اثر بِرتولت بِرِشت، با هدف گشودن مسیری در راستای شک و تردید، اندیشه‌ورزی، جستجوگری و بیدار شدن از خواب جهل و غفلت نوشته شده است. برشتِ آلمانی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان جهان در این کتاب به عصر گالیله، یعنی سال هزاروششصدونه میلادی، می‌رود و از زبان این دانشمند مشهور ایتالیایی می‌نویسد:

«خورشید ثابت است و این زمین است که می‌چرخد».
برتولت برشت (۱۸۹۸-۱۹۵۶)، مخالف شدید قهرمان‌پروری و اسطوره‌سازی است. از این‌رو گالیله از طرفی شخصیتی فهمیده در برابر نادانی است و از جهتی مردی شکمباره است که تن خود را دوست دارد و نمی‌تواند شکنجه و درد را تحمل کند. گالیله روشن‌بین و حیله‌گر است؛ چراکه ظواهر چشمِ حقیقت‌جویش را نمی‌فریبد، اما با این‌حال، افراد را فریب می‌دهد و دوربین هلندی را به ‌نام اختراع خویش قالب می‌کند (برشت، ۱۳۸۵: ذیل «مقدمۀ مترجم»، ۹۶-۹۷).
گالیله فرو می‌افتد، توبه می‌کند و حقیقت را دروغ می‌خواند. او چنین فرجامی را از پیش داوری کرده است؛ چراکه سال‌ها قبل به یکی از شاگردانش، که از حقیقت روگردانده بود، گفته بود: آن‌که حقیقت را نمی‌داند فقط بی‌شعور است، اما آن‌که حقیقت را می‌داند و آن را دروغ می‌نامد، تبهکار است (همان: ۱۰۸-۲۲۱).

هنگامی که یکی از شاگردان گالیله توبۀ او را هدفی به‌منزلۀ خدمت به علم معرّفی می‌کند، گالیله با صداقت کامل پردۀ پندار را کنار زده و می‌گوید:

هیچ هدفی در کار نبود... توبه کردم چون از درد جسمی می‌ترسیدم (همان: ذیل «متن کتاب»، ۲۷۶). چنان‌که در غم‌انگیزترین لحظۀ محاکمه، هنگامی که شاگردانش به طعنه می‌گویند: بدبخت ملّتی که قهرمان ندارد، جوابی کم‌نظیر می‌دهد: بدبخت ملّتی که به قهرمان احتیاج دارد (همان: ۲۶۲-۲۶۳).
گالیلۀ پیر تنها برای نُه سال زندگی بیشتر، آن هم با چشمانی نسبتاً نابینا و در حصر کلیسا، به انکار حقیقت برخاست و با توبۀ خود تسلیم کلیسا شد (همان: ۲۶۵-۲۶۶-۲۷۱)! هرچند نباید این پرسش مهم را نیز فراموش کرد که چه کسی می‌تواند با اطمینان کامل به مخالفت با گالیله بپردازد و انتخاب او را انتخابی نادرست و غیرعقلانی بشمرد؟!

از دیگر نکات مطرح شده در این نمایشنامۀ زیبا، که با مقدمۀ مفصّل و خواندنی عبدالرحیم احمدی به چاپ رسیده است، اشاره به نگارش کتاب مقدّس به زبان لاتین است. زبان ناآشنایی که سبب می‌شود تا عامۀ مردم توان تحقیق و پژوهش دربارۀ حقایق کلیسا را نداشته باشند (همان: ۲۶۹). مسئله‌ای که می‌توان آن را به دیگر ادیان و مذاهب جهان نیز تعمیم داد.

منبع:

_ برشت، برتولت، ۱۳۸۵، زندگی گالیله، ترجمه عبدالرحیم احمدی، تهران، نیلوفر.
https://www.tgoop.com/Minavash

Telegram

میناوش

یادداشت‌های میثم موسوی
ارتباط با من:
@meysammousavi1363

👌2🥰1

www.tgoop.com/Minavash/1326

174 viewsمیثم موسوی, Sep 16 at 10:12

📘زندگی گالیله

📝برتولت برشت

نمایشنامۀ «زندگی گالیله»، اثر بِرتولت بِرِشت، با هدف گشودن مسیری در راستای شک و تردید، اندیشه‌ورزی، جستجوگری و بیدار شدن از خواب جهل و غفلت نوشته شده است. برشتِ آلمانی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان جهان در این کتاب به عصر گالیله، یعنی سال هزاروششصدونه میلادی، می‌رود و از زبان این دانشمند مشهور ایتالیایی می‌نویسد:

«خورشید ثابت است و این زمین است که می‌چرخد».
برتولت برشت (۱۸۹۸-۱۹۵۶)، مخالف شدید قهرمان‌پروری و اسطوره‌سازی است. از این‌رو گالیله از طرفی شخصیتی فهمیده در برابر نادانی است و از جهتی مردی شکمباره است که تن خود را دوست دارد و نمی‌تواند شکنجه و درد را تحمل کند. گالیله روشن‌بین و حیله‌گر است؛ چراکه ظواهر چشمِ حقیقت‌جویش را نمی‌فریبد، اما با این‌حال، افراد را فریب می‌دهد و دوربین هلندی را به ‌نام اختراع خویش قالب می‌کند (برشت، ۱۳۸۵: ذیل «مقدمۀ مترجم»، ۹۶-۹۷).
گالیله فرو می‌افتد، توبه می‌کند و حقیقت را دروغ می‌خواند. او چنین فرجامی را از پیش داوری کرده است؛ چراکه سال‌ها قبل به یکی از شاگردانش، که از حقیقت روگردانده بود، گفته بود: آن‌که حقیقت را نمی‌داند فقط بی‌شعور است، اما آن‌که حقیقت را می‌داند و آن را دروغ می‌نامد، تبهکار است (همان: ۱۰۸-۲۲۱).

هنگامی که یکی از شاگردان گالیله توبۀ او را هدفی به‌منزلۀ خدمت به علم معرّفی می‌کند، گالیله با صداقت کامل پردۀ پندار را کنار زده و می‌گوید:

هیچ هدفی در کار نبود... توبه کردم چون از درد جسمی می‌ترسیدم (همان: ذیل «متن کتاب»، ۲۷۶). چنان‌که در غم‌انگیزترین لحظۀ محاکمه، هنگامی که شاگردانش به طعنه می‌گویند: بدبخت ملّتی که قهرمان ندارد، جوابی کم‌نظیر می‌دهد: بدبخت ملّتی که به قهرمان احتیاج دارد (همان: ۲۶۲-۲۶۳).
گالیلۀ پیر تنها برای نُه سال زندگی بیشتر، آن هم با چشمانی نسبتاً نابینا و در حصر کلیسا، به انکار حقیقت برخاست و با توبۀ خود تسلیم کلیسا شد (همان: ۲۶۵-۲۶۶-۲۷۱)! هرچند نباید این پرسش مهم را نیز فراموش کرد که چه کسی می‌تواند با اطمینان کامل به مخالفت با گالیله بپردازد و انتخاب او را انتخابی نادرست و غیرعقلانی بشمرد؟!

از دیگر نکات مطرح شده در این نمایشنامۀ زیبا، که با مقدمۀ مفصّل و خواندنی عبدالرحیم احمدی به چاپ رسیده است، اشاره به نگارش کتاب مقدّس به زبان لاتین است. زبان ناآشنایی که سبب می‌شود تا عامۀ مردم توان تحقیق و پژوهش دربارۀ حقایق کلیسا را نداشته باشند (همان: ۲۶۹). مسئله‌ای که می‌توان آن را به دیگر ادیان و مذاهب جهان نیز تعمیم داد.

منبع:

_ برشت، برتولت، ۱۳۸۵، زندگی گالیله، ترجمه عبدالرحیم احمدی، تهران، نیلوفر.
https://www.tgoop.com/Minavash

BY میناوش