tgoop.com/Minavash/1237
Last Update:
📘زمین سوخته
📝احمد محمود
کتاب «زمین سوخته» که در سال ۱۳۶۱ منتشر شد و گویی اولین رمان در حوزۀ ادبیات جنگ به‌شمار می‌رود، حاصل تجربۀ شخصی احمد محمود (۱۳۱۰-۱۳۸۱) از روزهای ابتدایی جنگ در اهواز است. روایتی که به‌زعم احمد محمود حاکی از عدمِ‌اقدام به موقع حکومت در قبال تجاوز عراق به خاک ایران و دروغ‌های متعدّد رسانه در این زمینه است. داستانی که سید علی خامنه‌ای نویسندۀ آن را فردی ناباب و ضدّ جنگ معرفی کرده است (خامنه‌ای، ۱۳۷۷: ذیل «دیدار با نویسندگان حوزه هنری»).
احمد اعطا (محمود) در این اثر خود باآن‌که از دلاوری، دلسوزی، مهربانی، همکاری و دستگیری مردم در زمان جنگ سخن می‌گوید، اما روی دیگر سکّه را نیز فراموشی نکرده و از مشکلات آن دوران ازجمله دزدی، احتکار، گران‌فروشی، نبود پزشک، پیدا نشدن دارو، اعدام‌های فلّه‌ای، کشتن اسراء، عدمِ‌امنیت جانی و سوءاستفادۀ برخی سودجویان از اوضاع موجود پرده برمی‌دارد.
این نویسندۀ دزفولی در درستی اصل انقلاب و شرکت مردم در راهپیمایی‌ها تردید کرده است و ضمن اشاره به تئوری توهّم توطئه و شعارهای مرگ بر آمریکا و کمونیست خواندن مخالفان، سیری ضدّ جنگ در این رمان می‌پیماید. چنان‌که از پیامدها و مشکلات متعدّد پس از جنگ نیز سخن می‌گوید و خوانندگان خود را ناگزیر به تأمّل و تفکّر بیشتر در رابطه با جنگ می‌کند.
جوان‌ها از عراق می گویند و از بمباران فرودگاه و از رادیو که انگار نه انگار اتفاقی افتاده است. آدم خیال می‌کنه که دارن به این مملکت خیانت می‌کنن وگرنه اینهمه سکوت معنی نداره! هر خراب‌شدۀ دیگه بود نه فقط مردم را در جریان میذاشتن بلکه با برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی به مردم آموزش هم می‌دادن که چه بکنن (محمود، ۱۳۷۸: ۲۰).
منابع:
_ محمود، احمد، ۱۳۷۸، زمین سوخته، تهران، معین.
_ خامنه‌ای، سید علی، ۱۳۷۷، «دیدار با نویسندگان حوزه هنری»، دوم خردادماه.
https://www.tgoop.com/Minavash
BY میناوش
Share with your friend now:
tgoop.com/Minavash/1237