tgoop.com/Minavash/1198
Last Update:
ادامهٔ صفحهٔ قبل:
پاسخ نیما یوشیج:
ای دور ز دیـدۀ من ای نـاتـل
باید که به وجد خط تـو خوانم
این خیل ددان به گفتۀ موزون
و آن قــوم دگـر کـریـهتر زانـم
دزدند و رفـیـق قـافـلـه گشته
من از چه شـریـک کار آنـانم؟
مردی که رهاست قید نپذیرد
ورنه چه سخن که من ز مردانم
اکنون به بدیهه در جواب تـو
ناچار بدین روش سـخـنرانـم
امروز منم که در همه ایـران
آگـاه بـه دردهــای ایـــرانــم
نه عنصریم من و نه فردوسی
نـه فرخیام نـه پور سـلـمانـم
دزدند تـمام رفـتـگـان و من
بدخـواه اسـاس قــیـد دزدانـم
دزدان دگر به پشت آن دزدان
این مشت سخنوران که میدانم
صد عنصری و هزار فردوسی
مشـتی خـر عـصـر را نـمایانـم
منابع:
_ ناتل خانلری، پرویز، ۱۳۹۲، ماه در مرداب: مجموعۀ شعر، تهران، معین.
_ شفیعی کدکنی، محمدرضا، ۱۳۹۲، با چراغ و آینه، تهران، سخن.
_ فیضی، کریم، ۱۳۸۹، زندگی عشق و دیگر هیچ: گفتوشنود با دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، تهران، اطلاعات.
https://www.tgoop.com/Minavash
BY میناوش

Share with your friend now:
tgoop.com/Minavash/1198