میناوش

📘هورلا

📝گی دو موپاسان

گی دو موپاسان (۱۸۵۰-۱۸۹۳) با نگاشتن شش رمان و انتشار بیش از سیصد داستان کوتاه، در کنار چخوف، به‌عنوان یکی از سردمداران داستان کوتاه جهان شناخته می‌شود. نویسنده‌ای پُرکار، ضدّ جنگ و متنفّر از سیاست که بسیاری از نوشته‌های او را تند و رکیک شمرده‌اند. چنان‌که گفته‌اند ترس او از مرگ و جنون سبب شد تا در هجده ماه پایانی زندگی‌اش به‌مانند شخصیّت اصلی داستان هورلا، که ظاهراً بر مسخِ فرانتس کافکا و بوف کورِ صادق هدایت تأثیر گذاشته است، گرفتار روان‌پریشی شود و در سنّ چهل‌وسه سالگی وفات کند.

یکی از داستان‌های شگرف و فلسفی دو موپاسان، که با مؤخره‌ای ارزشمند دربارۀ نویسندۀ آن به فارسی انتشار یافته است، داستان کوتاه «هورلا» است. داستانی که در آن مردی گمان می‌کند توسّط موجودی بیگانه و نامرئی - آنچه در نزد عامۀ مردم جن یا بختک نامیده می‌شود - به نام هورلا تسخیر شده است؛ لذا همواره در رنج و اندوه به‌سر می‌برد و ترس و وحشت از دیوانگی او را رها نمی‌سازد به‌شکلی‌که تصور می‌کند جبراً کاری جز خودکشی نمی‌تواند بکند.

این نویسندۀ نامدار فرانسوی و دوست و شاگرد گوستاو فلوبر، که به زن‌ستیزی متهم شده است و در یکی از داستان‌های کوتاهش زن را مرغی تخم‌گذار و ماشین بچه‌ساز معرّفی می‌کند (موپاسان، ۱۳۷۳: ۱۰۳)، در پاره‌ای از داستان هورلا متعرّض تقلید مردم و توهّم رهبران آنان شده و می‌نویسد:

مردم گله‌ای نادان‌اند. گاه به گونه‌ای ابلهانه صبور و گاه به شدّت انقلابی. به آن‌ها می‌گویند شادی کنید! شادی می‌کنند. می‌گویند بروید با همسایه‌تان دعوا کنید، می‌روند دعوا می‌کنند. می‌گویند به سلطنت رأی بدهید. رأی می‌دهند. سپس به آن‌ها می‌گویند به جمهوری رأی بدهید. به جمهوری رأی می‌دهند... رهبران مردم نیز ابله‌اند؛ آنان در این دنیا که به هیچ امرش اطمینانی نیست و حتی نور هم وهم است و صدا نیز توهّمی بیش نیست، با همین اصول، یعنی افکار برگزیده، حتمی و تغییرناپذیر بر دیگران حکومت می‌کنند (همان: ۱۹-۲۰).

منبع:

_ موپاسان، گی دو، ۱۳۷۳، هورلا: داستان‌های کوتاه، ترجمه شیرین‌دخت دقیقیان، تهران، چشمه.
https://www.tgoop.com/Minavash

Telegram

میناوش

یادداشت‌های میثم موسوی
ارتباط با من:
@meysammousavi1363

👍3👎1👌1

www.tgoop.com/Minavash/1179

208 viewsمیثم موسوی, May 2 at 16:07

📘هورلا

📝گی دو موپاسان

گی دو موپاسان (۱۸۵۰-۱۸۹۳) با نگاشتن شش رمان و انتشار بیش از سیصد داستان کوتاه، در کنار چخوف، به‌عنوان یکی از سردمداران داستان کوتاه جهان شناخته می‌شود. نویسنده‌ای پُرکار، ضدّ جنگ و متنفّر از سیاست که بسیاری از نوشته‌های او را تند و رکیک شمرده‌اند. چنان‌که گفته‌اند ترس او از مرگ و جنون سبب شد تا در هجده ماه پایانی زندگی‌اش به‌مانند شخصیّت اصلی داستان هورلا، که ظاهراً بر مسخِ فرانتس کافکا و بوف کورِ صادق هدایت تأثیر گذاشته است، گرفتار روان‌پریشی شود و در سنّ چهل‌وسه سالگی وفات کند.

یکی از داستان‌های شگرف و فلسفی دو موپاسان، که با مؤخره‌ای ارزشمند دربارۀ نویسندۀ آن به فارسی انتشار یافته است، داستان کوتاه «هورلا» است. داستانی که در آن مردی گمان می‌کند توسّط موجودی بیگانه و نامرئی - آنچه در نزد عامۀ مردم جن یا بختک نامیده می‌شود - به نام هورلا تسخیر شده است؛ لذا همواره در رنج و اندوه به‌سر می‌برد و ترس و وحشت از دیوانگی او را رها نمی‌سازد به‌شکلی‌که تصور می‌کند جبراً کاری جز خودکشی نمی‌تواند بکند.

این نویسندۀ نامدار فرانسوی و دوست و شاگرد گوستاو فلوبر، که به زن‌ستیزی متهم شده است و در یکی از داستان‌های کوتاهش زن را مرغی تخم‌گذار و ماشین بچه‌ساز معرّفی می‌کند (موپاسان، ۱۳۷۳: ۱۰۳)، در پاره‌ای از داستان هورلا متعرّض تقلید مردم و توهّم رهبران آنان شده و می‌نویسد:

مردم گله‌ای نادان‌اند. گاه به گونه‌ای ابلهانه صبور و گاه به شدّت انقلابی. به آن‌ها می‌گویند شادی کنید! شادی می‌کنند. می‌گویند بروید با همسایه‌تان دعوا کنید، می‌روند دعوا می‌کنند. می‌گویند به سلطنت رأی بدهید. رأی می‌دهند. سپس به آن‌ها می‌گویند به جمهوری رأی بدهید. به جمهوری رأی می‌دهند... رهبران مردم نیز ابله‌اند؛ آنان در این دنیا که به هیچ امرش اطمینانی نیست و حتی نور هم وهم است و صدا نیز توهّمی بیش نیست، با همین اصول، یعنی افکار برگزیده، حتمی و تغییرناپذیر بر دیگران حکومت می‌کنند (همان: ۱۹-۲۰).

منبع:

_ موپاسان، گی دو، ۱۳۷۳، هورلا: داستان‌های کوتاه، ترجمه شیرین‌دخت دقیقیان، تهران، چشمه.
https://www.tgoop.com/Minavash

BY میناوش