▫ زادروز مردی است که به تنها تنِ خود بی‌شماران بود برای وطنش ایران. یکی از فراوان یادگارانش برای این «کهن دیارا» ثبت جهانی تخت‌جمشید، چغازنبیل و نقش‌جهان در سال ١٣۵٩ با سرمایۀ شخصی بود.

نام بلندش ماندگار که عزیزترین استادی بود که به عمرم دیده‌ام.

پروفسور #شهریار_عدل (۱۴ بهمن۱۳۲۲ - ۳۱ خرداد ۱۳۹۴)

✍🏼 سام گیوراد
🔗 منبع
@Jaryaann

▫️اگر امروزه دوری کاملِ طولانی از تلفن همراه به سادگی ممکن نیست ولی کاهش استفاده از آن در بازه‌های کوتاه‌مدت، حتماً شدنی، سودمند و ضروری است؛ تا زمان زیادی را که صرف زل زدن به صفحهٔ کوچک گوشی می‌شود، صرف نگاه به هستی بزرگ، اطرافیان و خود (درون‌نگری) کرد و چه بسا نوعی #مراقبه و خلوت‌گزینی پیشه کرد و دست کم بخشی از سال، زندگی را، نه مجازی، که حقیقی زیست.

ما نیز در راستای همراهی با پویش جهانی «فوریه بدون تلفن همراه» به سهم خود می‌کوشیم تعداد مطالب «جریانـ» را در این یک ماه (۱۳ بهمن تا ۱۳ اسفند) به شکل معناداری کاهش دهیم تا هم خود عامل صرف وقت بیشتر در این فضا نشویم و هم فرصتی برای دیدن مطالب پیشین کانال فراهم شود.

اگرچه فعالیت خود را متوقف نمی‌کنیم. چون کناره‌گیری از کار فرهنگی در #رسانه‌های_اجتماعی را عملاً در اختیار گذاشتن این فضا برای کانال‌های پرشماری می‌دانیم که با سرعت زیاد در حال تولید محتوای آسیب‌زننده‌ به جامعه‌اند.

با احترام و مهر

#دیجیتال_فرهنگی
@Jaryaann

▫امروز زادروز #رحیم_معینی_کرمانشاهی (۱۵ بهمن ۱۳۰۱، کرمانشاه – ۲۶ آبان ۱۳۹۴، تهران)، شاعر، نقاش، روزنامه‌نگار، نویسنده و ترانه‌سرایی است که با همکاری اساتیدی چون علی تجویدی، پرویز یاحقی، جواد لشکری، حبیب‌الله بدیعی و همایون خرم ترانه‌های ماندگاری به یادگار گذاشته است.

در این محفل او شعر زیبای «خوشه‌چین» خود را می‌خواند.
🔗 پیچک
#شعر_با_صدای_شاعر
@Jaryaann

✨ فضیلت بخشایش
🎙 دکتر #آرش_نراقی
🗓 ژانویه۲۰۱۲ 📍دانشگاه UCLA

در این سخنرانی به تفاوت میان بخشایش با گذشت و چشم‌پوشی، با آشتی و مصالحه و نسبت بخشش و اجرای عدالت، خشم اخلاقی و نظایر آنها پرداخته می‌شود.
🔗 وبگاه آرش نراقی
#بخشش #اخلاق #عدالت
@Jaryaann

🌱 نمونه‌ای از #ایران‌دوستی همراه با بینش، آگاهی و قدرت تحلیل #نسل_نو را می‌توان در سخنان ارسلان در مورد #شاهنامه دید و دل‌گرم شد.
🔗 بنیاد فردوسی توس
@Jaryaann

«درست است که امروز بارانی‌ست ولی دیروز در دارنگون فارس جنگل‌های زاگرس در آتش می‌سوختند و این تصویر سجاد یعقوبی‌ست که جانانه از زیست‌بوم ایران دفاع کرده؛ انگار که یک سامورایی میهن‌پرست، تازه از نبرد آیوجیما برگشته باشد.»

🔗 آرش نیکخو
#ازخودگذشتگی #پاس_زندگی #میهن‌دوستی
#خرده‌روایت‌هایی_از_سویه‌های_روشن_مردم_ایران
@Jaryaann

💠 سیمرغنامه
موزه‌ی برخط تاریخ هنر و فرهنگ ایران‌زمین

مسیر و فرجام یک رود متأثر از سرچشمه‌‌ی آن است. آینده‌‌ی ما ایرانیان نیز در گرو بارور کردن سرچشمه‌‌های آگاهی‌مان از گذشته‌‌ی ماست.

می‌خواهیم به خاطر بیاوریم که بوده‌ایم و چه کرده‌ایم. سهم ایرانیان در شکوفایی فرهنگ جهان چه بوده است؟ نیاکان ما در طول تاریخ چگونه جهان را زیباتر کرده‌اند؟ طی چند هزار سال، چه خیال و خاطره‌ای ما را در این سرزمین دور هم نگه داشته است؟ #سیمرغنامه در پی پاسخ به این پرسش‌هاست.

به وب‌گاه شگفت‌انگیز سیمرغنامه سر بزنید:
simurghnameh.com
🔗 منبع
#کار_خوب #هنر_ایرانی #ایران_فرهنگی #ایده_ایران
@Jaryaann

❗️#احساس_ناامنی و بی‌پناهی شهروند ایرانی یعنی سال‌های متمادی همراه با فشار اقتصادی، با وجود تمام تلاش‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و سخت‌کوشی‌های خود، روزهای بسیاری‌، با رشد افسارگسیخته و لحظه‌ای قیمت #ارز، شاهد سقوط ارزش تمام اندوخته و دارایی خود باشی و هیچ کاری از دستت برنیاید.

کاربری در همین راستا در توئیتر نوشته بود:

صبح که بیدار می‌شویم، از دیشب فقیرتریم!
‏نه قمار کرده‌ایم، نه شب دزد به ما زده است؛
‏نه حتی کار اقتصادی انجام داده‌ایم؛
‏ما فقط خواب بوده‌ایم ...

#وضعیت
@Jaryaann

🔘 در مدرسهٔ پسرک، هر روز بعد از ناهار، زنگ «مطالعه در سکوت» است. بچه‌ها هرکدام باید کتابی را که از کتابخانه به‌ امانت گرفته‌اند، بخوانند. این روزها پسرک، متمرکز است بر تاریخ، نه برای خود تاریخ؛ بلکه برای بازیابی و بازسازی #هویت_ایرانی که در هزارتوی بی‌اعتباری نظام سیاسی فعلی، غبارآلود شده. تمام کتاب‌های کتابخانه مدرسه‌شان که پیوندی با ایران داشته‌، به‌ خانه آمده و با‌ دقت خوانده‌شده. انصافاً هم کتاب‌های دقیق و‌ درستی بودند. من هم از صدقه‌سر زنگ مطالعه پسرک، یکی‌دوتا کتاب اسطوره‌شناسی ایرانی را خواندم و کیف کردم.

اما معلم کلاس‌شان گفته در کنار دنبال کردن حوزه مورد علاقه، باید «رمان» هم بخواند. در واقع برای مدرسه خیلی مهم نیست که هرکدام از بچه‌ها چند کتاب فیزیک یا تاریخ یا نجوم بخوانند، اما بسیار مهم است که همگی در طول سال چند رمان را به‌پایان ببرند. این رویکرد مدرسه را می‌پسندم. در برابر ایرادات پسرک هم در مقام دفاع قاطع از رویکرد داستان‌خوانی مدرسه برآمدم که انسان با داستان انسان می‌شود و باقی حوزه‌های دانش و خرد وقتی به‌کار می‌آید که آدمی بتواند از دل‌شان داستان به‌دردبخوری بیرون بکشد.

در نهایت، پسرک امروز با یک رمان به خانه آمد. داستان دختری از #افغانستان که آواره جنگ است. صفحه اول نوشته: تقدیم به تمام بچه‌های جنگ. اشک در چشمم حلقه می‌زند. صفحه دوم اما نقشه افغانستان است و امان! آن‌سوتر، به‌جای خلیج فارس نوشته خلیج عربی! پسرک کتاب را می‌بندد و می‌گوید: «من این رمان را نمی‌خوانم! فردا به کتابخانه می‌روم و به مسوول کتابخانه توضیح می‌دهم نام اینجا #خلیج_فارس است … و کتاب دیگری برمی‌‌دارم!» من با لبخندی همدلی‌ام را نشان می‌دهم.

روزی که از ایران بیرون زدیم، به‌خواب هم نمی‌دیدم ایران و همه مفاهیم پردامنه پیرامونش، این چنین روزمره‌مان را پر‌کنند. از قطب‌الدین صادقی شنیدم که ما مهاجرین، «سطح دیگری از ایرانی‌بودن را می‌زی‌ایم.» سطحی که هر‌کدام به طور فردی و منحصربه‌فرد تجربه می‌کنیم!

پ.ن: درد و دریغ و اندوه که نفس این روزهای ماست…

✍🏼 #راضیه_اسلامی
🔗 منبع: تناقض‌های دل
#مهاجرت #ایران‌دوستی #نسل_نو
@Jaryaann