tgoop.com/Jaryaann/7086
Last Update:
▫ جشنِ مردگیران/ مزدگیران
در تقویمِ ایرانیان، روزِ پنجمِ هر ماه «اسفندارمذ» نامیده می‌شده است و همانگونه که می‌دانیم هرگاه که نامِ ماه و نام روز یگانه می‌شده است، آن روز را جشن می‌گرفته‌اند؛ برای نمونه در روزِ مهر از ماهِ مهر که شانزدهمِ مهرماه است، جشن مهرگان را بر پا می‌داشته‌اند. به همین سبب روز اسفند از ماهِ اسفند؛ یعنی پنجم اسفندماه را هم جشن می‌گرفته‌اند و نام این جشن مردگیران» یا «مُزدگیران» یا «مُژدگیران» بوده است.
دربارۀ نامِ این روز مشکل بزرگی وجود دارد؛ به دقت نمی‌دانیم که کدام یک از این سه نام درست است. ابوریحان بیرونی در آثار الباقیه نام آن را به صورت «مژدگیران» و در التفهیم و قانون مسعودی نام آن را به شکل «مردگیران» آورده است. طبق نظر استاد جلال خالقی مطلق ظاهراً در آغاز، جشن ویژۀ دوشیزگان بوده است و آنها در این روز آزادی کامل برای شادی کردن و رقصیدن و خنیاگری و همسرگزینی داشته‌اند، ولی به تدریج این رسم برافتاده و به زنانِ شوهردار اختصاص یافته است و این زنان به سببِ شوهرداری و پاکدامنی خود، در این روز می‌توانسته‌اند از همسرِ خود پول و هدایای گوناگونی دریافت کنند (پایان نظر دکتر خالقی مطلق).
اگر این نظر درست باشد، این جشن در ابتدا «مردگیران» بوده است؛ چراکه دوشیزگان می‌توانستند مردِ مورد نظر خود را بیابند و سپس به جشن «مزدگیران» دگرگونی یافته است؛ زیراکه زنان مزدِ پاکدامنی و وظیفه‌شناسی خود را از شوهران خویش دریافت می‌داشته‌اند. همانگونه که می‌دانیم در باورِ ایرانیان، اسفندارمذ (اسفند) فرشتۀ نگهبانِ زنانِ درستکار، نیکوکار، پاکدامن و شوهردوست بوده است و به آنان مزد و پاداش عطا می‌کرده‌است؛ ازاین‌روی به نظر می‌رسد که نامِ «مزدگیران» (مژدگیران) درست‌تر باشد.
به هر حال طبق گفتۀ ابوریحان، در این روز زنان بر مردان مسلط بوده‌اند و می‌توانسته‌اند از آنها هدایای گوناگون و پول و وسایل خانه دریافت کنند و «آرزوهای خود را از مردان بخواهند».
✍🏼 #ایرج_شهبازی
🔗 منبع و معرفی منابع بیشتر
#جشن_ایرانی #زن #سپندارمذگان #مردگیران #ابوریحان_بیرونی
@Jaryaann
BY جریانـ
Share with your friend now:
tgoop.com/Jaryaann/7086