جریانـ

🔴 آمدیم پادکستی در مورد ابن‌سینا و خوارزمی گوش کنیم. مصاحبه‌شونده نویسنده کتاب اخیر The Genius of their Age: Ibn Sina, Biruni, and the Lost Enlightenment بود که متخصص آسیای میانه است. تمام مدت روی این تز مانور داد که این دو شخصیت متعلق به ازبکستان و ترکمنستان هستند. بی‌آن‌که اشاره خاصی به ایران و قلمرو فرهنگی و سیاسی ایران آن موقع بکند. از سلطان محمود هم به عنوان اهل افغانستان یاد کرد. شبیه این بود که مثلاً کسی مصاحبه مفصلی در مورد امانوئل کانت بکند و او را فیلسوف اهل «روسیه» بخواند چرا که شهر محل تولد کانت (کونیگزبرگ) در روسیه امروزی است یا مثلاً از فروید به عنوان روان‌کاو اهل چک اسم ببرد و اشاره‌ای به امپراطوری اتریش-مجارستان نکند.

دردناک است که اسم ایران (به احتمال زیاد به عمد) در فضای فرهنگی دنیا هم در حال حذف شدن است. اگر یک ازبک یا ترکمنستانی چنین روایتی ارائه کند، قابل فهم است که بخواهد یک هویت تاریخی برای کشورش جور کند ولی وقتی محقق آمریکایی این قدر روی برجسته کردن کشورهای محل تولد این دو نفر تاکید دارد بی‌آن‌‌که به زبانی که به آن صحبت می‌کردند و بخشی از کارهای‌شان را نوشته‌اند و قلمرو فرهنگی که در آن زندگی می‌کنند اشاره کند، آدم شک می‌کند که عمدی در کار است.

✍🏼 #حامد_قدوسی
🔗 منبع

❗️پی‌نوشت جریان:
این روند مدت‌هاست که آغاز شده است. یعنی اگر #استعمار از نزدیک ۲۰۰ سال پیش تا به امروز به دنبال سیاست #پارسی‌زدایی در این منطقه است، طی دهه‌های اخیر در حیطه‌ها و به شکل‌های گوناگون شاهد #ایران‌زدایی از تاریخ فرهنگ و تمدن بشری نیز هستیم. بخشی از این فرایند در کشورهای پیرامونی مانند افغانستان، جمهوری آذربایجان و کشورهای جنوب خلیج فارس با هدف تاریخ‌سازی، تمایزبخشی و هویت‌سازی برای خود در راستای پروژه دولت-ملت‌سازی صورت می‌گیرد و بخش مهمی از آن نیز توسط کشورهای غربی انجام می‌شود. در بسیاری از موزه‌ها، نام ایران با حیله‌ها و بهانه‌های گوناگون از روی آثار متعلق به حوزهٔ تمدنی #ایران_فرهنگی برداشته شده است. در بسیاری از کتاب‌های تاریخی که به یاری رسانه‌ها مشهور و پرفروش می‌شوند به نقش ایران در تاریخ تمدن بشری اشاره‌ای نمی‌شود. سهم تحریم‌های اقتصادی هم در حذف و طرد ایران از مبادله و ارتباط فرهنگی، دانشی، تجاری و اجتماعی با دیگر کشورها روشن است. در کنار این‌ها طرح‌هایی مانند ایجاد #دالان_زنگزور در مرزهای کشور نیز به دنبال خفگی ژئوپلیتیک ایران و تحمیل انزوا بر کشورند.

اما از همهٔ این‌ها غریب‌تر و تلخ‌تر این‌که، سیاست‌های داخلی نیز در حال حذف ایران از عرصهٔ بین‌المللی است. چندی پیش در مطلبی به تبعات سیاست‌های اعمال‌شده در فضای مجازی از جمله فیلترینگ بر کاهش سهم زبان فارسی در وب اشاره کردیم. در کنار آن باید به امنیتی شدن شرایط کشور و در نتیجه انزوای کشور و حذف ایران از دالان‌ها و مسیرهای تجاری جهان، کاهش مبادلات فرهنگی، هنری، دانشی و دانشگاهی، نبودنِ قطب (هاب) پروازی با وجود بهترین موقعیت جغرافیایی برای ایفای این نقش در پروازهای میان آسیای شرقی و اروپای غربی و کاهش محسوس حضور گردشگران خارجی در کشور اشاره کرد. شرحی از این روند را در رویداد درد مشترک می‌توانید ببینید و بشنوید.

@Jaryaann

www.tgoop.com/Jaryaann/6729

6.24K viewsedited  Oct 7, 2024 at 11:30

🔴 آمدیم پادکستی در مورد ابن‌سینا و خوارزمی گوش کنیم. مصاحبه‌شونده نویسنده کتاب اخیر The Genius of their Age: Ibn Sina, Biruni, and the Lost Enlightenment بود که متخصص آسیای میانه است. تمام مدت روی این تز مانور داد که این دو شخصیت متعلق به ازبکستان و ترکمنستان هستند. بی‌آن‌که اشاره خاصی به ایران و قلمرو فرهنگی و سیاسی ایران آن موقع بکند. از سلطان محمود هم به عنوان اهل افغانستان یاد کرد. شبیه این بود که مثلاً کسی مصاحبه مفصلی در مورد امانوئل کانت بکند و او را فیلسوف اهل «روسیه» بخواند چرا که شهر محل تولد کانت (کونیگزبرگ) در روسیه امروزی است یا مثلاً از فروید به عنوان روان‌کاو اهل چک اسم ببرد و اشاره‌ای به امپراطوری اتریش-مجارستان نکند.

دردناک است که اسم ایران (به احتمال زیاد به عمد) در فضای فرهنگی دنیا هم در حال حذف شدن است. اگر یک ازبک یا ترکمنستانی چنین روایتی ارائه کند، قابل فهم است که بخواهد یک هویت تاریخی برای کشورش جور کند ولی وقتی محقق آمریکایی این قدر روی برجسته کردن کشورهای محل تولد این دو نفر تاکید دارد بی‌آن‌‌که به زبانی که به آن صحبت می‌کردند و بخشی از کارهای‌شان را نوشته‌اند و قلمرو فرهنگی که در آن زندگی می‌کنند اشاره کند، آدم شک می‌کند که عمدی در کار است.

✍🏼 #حامد_قدوسی
🔗 منبع

❗️پی‌نوشت جریان:
این روند مدت‌هاست که آغاز شده است. یعنی اگر #استعمار از نزدیک ۲۰۰ سال پیش تا به امروز به دنبال سیاست #پارسی‌زدایی در این منطقه است، طی دهه‌های اخیر در حیطه‌ها و به شکل‌های گوناگون شاهد #ایران‌زدایی از تاریخ فرهنگ و تمدن بشری نیز هستیم. بخشی از این فرایند در کشورهای پیرامونی مانند افغانستان، جمهوری آذربایجان و کشورهای جنوب خلیج فارس با هدف تاریخ‌سازی، تمایزبخشی و هویت‌سازی برای خود در راستای پروژه دولت-ملت‌سازی صورت می‌گیرد و بخش مهمی از آن نیز توسط کشورهای غربی انجام می‌شود. در بسیاری از موزه‌ها، نام ایران با حیله‌ها و بهانه‌های گوناگون از روی آثار متعلق به حوزهٔ تمدنی #ایران_فرهنگی برداشته شده است. در بسیاری از کتاب‌های تاریخی که به یاری رسانه‌ها مشهور و پرفروش می‌شوند به نقش ایران در تاریخ تمدن بشری اشاره‌ای نمی‌شود. سهم تحریم‌های اقتصادی هم در حذف و طرد ایران از مبادله و ارتباط فرهنگی، دانشی، تجاری و اجتماعی با دیگر کشورها روشن است. در کنار این‌ها طرح‌هایی مانند ایجاد #دالان_زنگزور در مرزهای کشور نیز به دنبال خفگی ژئوپلیتیک ایران و تحمیل انزوا بر کشورند.

اما از همهٔ این‌ها غریب‌تر و تلخ‌تر این‌که، سیاست‌های داخلی نیز در حال حذف ایران از عرصهٔ بین‌المللی است. چندی پیش در مطلبی به تبعات سیاست‌های اعمال‌شده در فضای مجازی از جمله فیلترینگ بر کاهش سهم زبان فارسی در وب اشاره کردیم. در کنار آن باید به امنیتی شدن شرایط کشور و در نتیجه انزوای کشور و حذف ایران از دالان‌ها و مسیرهای تجاری جهان، کاهش مبادلات فرهنگی، هنری، دانشی و دانشگاهی، نبودنِ قطب (هاب) پروازی با وجود بهترین موقعیت جغرافیایی برای ایفای این نقش در پروازهای میان آسیای شرقی و اروپای غربی و کاهش محسوس حضور گردشگران خارجی در کشور اشاره کرد. شرحی از این روند را در رویداد درد مشترک می‌توانید ببینید و بشنوید.

@Jaryaann

BY جریانـ