«نیکبخت کسی که مجلس جشن زندگی را پیش از پایان ترک کرد»
- الکساندر پوشکین (۱۷۹۹ تا ۱۸۳۷)
او را بزرگترین شاعر و پدر ادبیات مدرن روس خوانده‌اند. چنان دلباختۀ #سعدی بود که به او لقب «سعدی کوچک» داده بودند.

پوشکین بند آخر شاهکارش «یوگنی آنِگِین» را با ذکری از سعدی، در نهایتِ اندوه چنین سرود:

دور گذشت و آن زمانه‌ دگر شد. دوستان دور شدند و همراهان درگذشتند، آن‌چنان که سعدی فرمود.
که دست زمان، هر چه را که بخشید بازپس‌ستاند. نیکبخت آن‌که مجلس جشن زندگی را پیش از پایان ترک کرد و جام شراب را تا به‌آخر سرنکشید.
و رستگار باد کسی‌که تا پایان رمان زندگی را نخواند.

پوشکین در سفری به کریمه، پس از شنیدن داستان آب‌نمای کاخ حاکم که یادگار عشق ناکام او به ماریا و جوانمرگ شدن معشوق بود «فواره باغچه‌سرای» را با ارجاع به بوستان سعدی آغاز کرد، که تکرار همان بند بود.

ایدۀ زودگذر بودن دنیا، بارها در آثار پوشکین تحت تاثیر سعدی تکرار شده است.

🔗 منبع

🔻دو متن در همین رابطه:
۱. سعدی و پوشکین
۲. سعدی در آثار پوشکین

#صادرات_فرهنگی #زندگی #ناپایندگی
@Jaryaann