✨مختصر فقه ✨

حج و عمره در زندگي يک بار بر هر مسلمان بالغ و عاقل و آزاد و توانا واجب است


خداوند متعال مي‌فرمايد :

)إنَّ أوَّلَ بَيتٍ وُضِعَ للنَّاسِ لِلَّذِي بِبَکَّةَ مُبَارَکاً وَ هُدَي لِلعَالَمِينَ، فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إبرَاهِيمَ، وَمَن دَخَلَهُ کَانَ آمِناً، وَ للهِ عَلَي النَّاِس حِجُّ البَيتِ مَنِ استَطَاعَ إلَيهِ سَبِيلاً وَ مَن کَفَرَ فَإنَّ اللهَ غَنِيٌّ عَنِ العَالَمِينَ( (آل عمران : 96 و 97)

«نخستين خانه‌اي که براي مردم (جهت عبادت) بنيانگذاري گشته است خانه‌اي است که در مکه قرار دارد. (کعبه نام و از لحاظ ظاهر و باطن) پربرکت و نعمت است و (از آنجائي که قبله‌گاه نماز مسلمانان و مکان حج آنان يعني کنگره بزرگ‌سالانه ايشان است مايه) هدايت جهانيان است. در آن نشانه‌هاي روشني است. مقام ابراهيم. (يعني مکان نماز و عبادت او از جمله آنها است) و هر کس داخل آن (حرم) شود در امان است. و حج اين خانه الهي واجب است بر کساني که توانايي (مالي و بدني براي رفتن به آنجا را دارند و هر کس وجوب حج را انکار کند کافر مي‌شود و (به خود زيان رسانده نه به خدا) که خداوند از همه جهانيان بي‌نياز است».

از ابوهريره روايت است : پيامبرr براي ما خطبه خواند و فرمود :

(يا أيها الناس إن الله قد فرض عليکم الحج فحجوا، فقال رجل : أکل عام يا رسول الله؟ فسکت حتي قالها ثلاثا، ثم قالr : لو قلت نعم لوجبت و لما استطعتم، ثم قال : ذروني ما ترکتکم، فإنما أهلک من کان قبلکم کثرة سوالهم و اختلافهم علي أنبياءهم، فإذا أمرتکم بأمر فأتوا منه ما استطعتم، و إذا نهيتکم عن شيي فدعوه)[1] «أي مردم! خداوند حج را بر شما فرض کرده است؛ پس حج کنيد. مردي گفت : أي رسول خدا! آيا هر سال؟ پيامبرr ساکت شد تا آن مرد سه بار سؤالش را تکرار کرد. سپس پيامبرr فرمود : اگر مي‌گفتم بله، حج (هر سال) بر شما واجب مي‌شد و شما توانايي انجام آن را نمي‌داشتيد، سپس فرمود : در آنچه شما را بر آن گذاشته‌ام مرا رها کنيد؛ زيرا کسان قبل از شما را سؤالات زياد و اختلاف با پيامبرانشان هلاک گردانيد، پس هرگاه شما را به کاري امر کردم در حد توانتان آن را انجام دهيد و هرگاه شما را از چيزي نهي کردم از آن دست برداريد».

از ابن عمر روايت است که پيامبرr فرمود : (بني الإسلام علي خمس؛ شهادة أن لا إله إلا الله، و أن محمدا رسول الله، و إقام الصلاة، و إيتاه الزکاة، و حج البيت وصيام رمضان)[2] «اسلام بر پنج رکن بنا شده است : گواهي دادن به اينکه هيچ معبود بر حقي غير از الله نيست و محمدr رسول الله است و بر پايي نماز، دادن زکات، حج خانه خدا، و روزه‌ي ماه رمضان».

از ابن عباس روايت است که پيامبرr فرمود : (هذه عمرة استمتعنا بها، فمن لم يکن عنده الهدي فليحل الحل کله، فإن العمرة قددخلت في الحج إلي يوم القيامة)[3] «اين عمره‌‌اي است که ما با آن تمتع کرديم پس کسي که با خود هدي ندارد از احرام بيرون بيايد، زيرا عمره تا روز قيامت همراه با حج جايز است.

از صبي بن معبد روايت است : (أتيت عمرt فقلت : يا أميرالمؤمنين، إني أسلمت، وإني وجدت الحج و العمرة مکتوبين علي، فأهللت بهما، فقال : هديت لسنة نبيک)[4] «نزد عمرt آمدم وگفتم : اي اميرالمؤمنين من اسلام آوردم و ديدم که حج و عمره بر من واجب است، هر دورا با هم نيت کردم، عمر گفت به سنت پيامبرت هدايت شده‌اي».






--------------------------------------------------------------------------------

[1]) صحيح : [مختصر م 639]، م (1337/975/2)، نس (110/5).

[2]) متفق عليه : م (16 – 20 – 45/1)، اين لفظ مسلم است، خ (8/49/1)، ت (2736/119/4)، نس (107/8).

[3]) صحيح : [الإرواء 982]، م (1241/911/2).

[4]) صحيح : [الإرواء 983]، نس (146/5)، د (1722/230/5)، جه (2970/989/2).

❤2

www.tgoop.com/FAQ6133/2443

521 viewsJul 25 at 06:00

حج و عمره در زندگي يک بار بر هر مسلمان بالغ و عاقل و آزاد و توانا واجب است


خداوند متعال مي‌فرمايد :

)إنَّ أوَّلَ بَيتٍ وُضِعَ للنَّاسِ لِلَّذِي بِبَکَّةَ مُبَارَکاً وَ هُدَي لِلعَالَمِينَ، فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إبرَاهِيمَ، وَمَن دَخَلَهُ کَانَ آمِناً، وَ للهِ عَلَي النَّاِس حِجُّ البَيتِ مَنِ استَطَاعَ إلَيهِ سَبِيلاً وَ مَن کَفَرَ فَإنَّ اللهَ غَنِيٌّ عَنِ العَالَمِينَ( (آل عمران : 96 و 97)

«نخستين خانه‌اي که براي مردم (جهت عبادت) بنيانگذاري گشته است خانه‌اي است که در مکه قرار دارد. (کعبه نام و از لحاظ ظاهر و باطن) پربرکت و نعمت است و (از آنجائي که قبله‌گاه نماز مسلمانان و مکان حج آنان يعني کنگره بزرگ‌سالانه ايشان است مايه) هدايت جهانيان است. در آن نشانه‌هاي روشني است. مقام ابراهيم. (يعني مکان نماز و عبادت او از جمله آنها است) و هر کس داخل آن (حرم) شود در امان است. و حج اين خانه الهي واجب است بر کساني که توانايي (مالي و بدني براي رفتن به آنجا را دارند و هر کس وجوب حج را انکار کند کافر مي‌شود و (به خود زيان رسانده نه به خدا) که خداوند از همه جهانيان بي‌نياز است».

از ابوهريره روايت است : پيامبرr براي ما خطبه خواند و فرمود :

(يا أيها الناس إن الله قد فرض عليکم الحج فحجوا، فقال رجل : أکل عام يا رسول الله؟ فسکت حتي قالها ثلاثا، ثم قالr : لو قلت نعم لوجبت و لما استطعتم، ثم قال : ذروني ما ترکتکم، فإنما أهلک من کان قبلکم کثرة سوالهم و اختلافهم علي أنبياءهم، فإذا أمرتکم بأمر فأتوا منه ما استطعتم، و إذا نهيتکم عن شيي فدعوه)[1] «أي مردم! خداوند حج را بر شما فرض کرده است؛ پس حج کنيد. مردي گفت : أي رسول خدا! آيا هر سال؟ پيامبرr ساکت شد تا آن مرد سه بار سؤالش را تکرار کرد. سپس پيامبرr فرمود : اگر مي‌گفتم بله، حج (هر سال) بر شما واجب مي‌شد و شما توانايي انجام آن را نمي‌داشتيد، سپس فرمود : در آنچه شما را بر آن گذاشته‌ام مرا رها کنيد؛ زيرا کسان قبل از شما را سؤالات زياد و اختلاف با پيامبرانشان هلاک گردانيد، پس هرگاه شما را به کاري امر کردم در حد توانتان آن را انجام دهيد و هرگاه شما را از چيزي نهي کردم از آن دست برداريد».

از ابن عمر روايت است که پيامبرr فرمود : (بني الإسلام علي خمس؛ شهادة أن لا إله إلا الله، و أن محمدا رسول الله، و إقام الصلاة، و إيتاه الزکاة، و حج البيت وصيام رمضان)[2] «اسلام بر پنج رکن بنا شده است : گواهي دادن به اينکه هيچ معبود بر حقي غير از الله نيست و محمدr رسول الله است و بر پايي نماز، دادن زکات، حج خانه خدا، و روزه‌ي ماه رمضان».

از ابن عباس روايت است که پيامبرr فرمود : (هذه عمرة استمتعنا بها، فمن لم يکن عنده الهدي فليحل الحل کله، فإن العمرة قددخلت في الحج إلي يوم القيامة)[3] «اين عمره‌‌اي است که ما با آن تمتع کرديم پس کسي که با خود هدي ندارد از احرام بيرون بيايد، زيرا عمره تا روز قيامت همراه با حج جايز است.

از صبي بن معبد روايت است : (أتيت عمرt فقلت : يا أميرالمؤمنين، إني أسلمت، وإني وجدت الحج و العمرة مکتوبين علي، فأهللت بهما، فقال : هديت لسنة نبيک)[4] «نزد عمرt آمدم وگفتم : اي اميرالمؤمنين من اسلام آوردم و ديدم که حج و عمره بر من واجب است، هر دورا با هم نيت کردم، عمر گفت به سنت پيامبرت هدايت شده‌اي».






--------------------------------------------------------------------------------

[1]) صحيح : [مختصر م 639]، م (1337/975/2)، نس (110/5).

[2]) متفق عليه : م (16 – 20 – 45/1)، اين لفظ مسلم است، خ (8/49/1)، ت (2736/119/4)، نس (107/8).

[3]) صحيح : [الإرواء 982]، م (1241/911/2).

[4]) صحيح : [الإرواء 983]، نس (146/5)، د (1722/230/5)، جه (2970/989/2).

BY ✨مختصر فقه ✨