tgoop.com/FAQ6133/1886
Last Update:
اعمالي که در حرمين حرام است(**)
در صحيح بخاري و مسلم و غيره از حديث عباد بن تميم از عمويش روايت است که پيامبرr فرمود : (إن إبراهيم حرم مکة و دعا لها، و إني حرمت المدينة کما حرم إبراهيم مکة). «ابراهيم مکه را حرام کرد و براي آن دعا کرد و من هم مدينه را حرام کردم همانطور که ابراهيم مکه را حرام کرد».
پس تحريم آن دو (مکه و مدينه) از طريق وحي خداوند متعال، براي دو رسول بزرگوارش صلوات الله و سلامه عليهما بوده است. وقتي که گفته مي‌شود حرمين، منظور مکه و مدينه است و اطلاق لفظ حرم شرعاً بر غير آن دو، جايز نيست؛ پس بکار بردن لفظ حرم شرعاً براي مسجدالأقصي و يا مسجد ابراهيم خليل جايز نيست. چون وحي فقط مکه و مدينه را حرم ناميده و اين تشريعي است که عقل بشر را در آن راهي نيست.
در سرزمين حرمين اعمالي ممنوع است و انجام آنها براي کسي که در آنجا زندگي مي‌کند يا به عنوان زائر حج يا عمره يا غيره به آنجا مي‌رود، جايز نمي‌باشد، اين اعمال عبارتند از :
1- شکار حيوان و پرنده و راندن آنان و ياري کردن ديگران براي صيد آنها.
2- بريدن گياهان و خارها مگر به اندازه‌اي که ضرورت و نياز ايجاب کند.
3- حمل اسلحه.
4- برداشتن گمشده در حرم مکه براي زائرين، اما کسي که مقيم مکه است بايد آنرا بردارد و صاحبش را پيدا کند، فرق بين حاجي و مقيم در اين مورد واضح است – أه -
مي‌گويم : دليل حرمت اين اعمال فرموده پيامبرr در روز فتح مکه است :
(إن هذا البلد حرمه الله يوم خلق السماوات و الأرض، فهو حرام بحرمة الله إلي يوم القيامة، و إنه لم يحل القتال فيه لأحد قبلي، و لم يحل لي إلا ساعة من نهار. فهو حرام بحرمة الله إلي يوم القيامة، لايعضد شوکه، ولاينفر صيده، و لايلتقط لقطته إلا من عرفها، و لايختلي خلاها فقال العباس : يا رسول الله، إلا الإذخر، فإنه لقينهم و بيوتهم، فقال : إلا الإذخر)[1] «اين سرزمين (مکه) را خداوند از روزي که آسمان‌ها و زمين را آفريد، حرام کرده است. لذا به حکم خداوند تا روز قيامت حرام است و جنگ و خونريزي در آن براي هيچ کسي قبل از من حلال نشده است، و براي من نيز حلال نشده مگر مدت زماني از روز (جهت بيرون کردن کافران از مکه) بنابراين با حرام قرار دادن خداوند تا روز قيامت حرام است، نبايد خار آن کنده و صيد آن رانده شود و در آنجا نبايد چيز گمشده، برداشته شود، مگر بوسيله کسي که آنرا معرفي (اعلام) کند، و گياه تر آن کنده نشود» عباس گفت : اي رسول خدا! مگر «إذخر» (گياه خوشبو) براي ساخت و ساز و استفاده در خانه‌هايشان، فرمود : «غير از إذخر».
از جابر روايت است : از پيامبرr شنيدم که مي‌فرمود : (لايحل لأحدکم أن يحمل بمکة السلاح)[2] »براي هيچ کدام از شما حلال نيست که در مکه سلاح حمل کند».
از عليt روايت است که پيامبرr درباره مدينه فرمود :
(لايختلي خلاها، ولاينفر صيدها، ولاتلتقط إلا لمن أشادبها (أنشدها)، ولايصلح لرجل أن يحمل فيها السلاح لقتال، ولايصلح أن يقطع منها شجرة إلا أن يعلف رجل بعيره)[3] «گياه تر آن کنده نشود و صيد آن رانده نشود و چيز گمشده در آن برداشته نشود مگر کسي که آن را معرفي کند (و به دنبال پيدا کردن صاحب آن باشد). هيچ کسي نبايد در آن براي جنگ، سلاح بردارد و يا درختي را از آن قطع کند مگر شخصي به اندازه علف شترش».
شيخ شقره گويد :
«هر کس يکي از اين ممنوعات را انجام دهد گناهکار شده و بايد توبه و استغفار کند، غير از شکار کردن که شخص محرم بايد در مقابل آن علاوه بر توبه و استغفار حيواني رانيز ذبح کند».
--------------------------------------------------------------------------------
**) به نقل از «إرشاد الساري» نوشته الشيخ محمد ابراهيم شقره – حفظه الله -.
[1]) متفق عليه : خ (1834/46/4)، » (1353/986/2)، نس (203/5).
[2]) صحيح : [ص. ج 7645]، م (1356/989/2).
[3]) صحيح : [ص. د 1790]، د (2018/20/6).
BY ✨مختصر فقه ✨
Share with your friend now:
tgoop.com/FAQ6133/1886