‍ ‍ ‍ از نظرگاه جهان . . .

۱. برای یک لحظه کویری همچون کویر پهناور لوت را با آن حجم انبوه از ماسه‌هایش تصور کنید. قطعن تصور اینکه چه تعداد دانه ماسه در کویر لوت وجود دارد اگرنه محال، نزدیک به غیرممکن به نظر میرسد. حال تصور کنید یکی از این دانه‌های ماسه به ناگهان ناپدید گردد، جوری که هیچ اثری از آن برجای نماند. چه اتفاقی می‌افتد؟ ظاهرن هیچ! اصلن بود یا نبود یک یا حتی چندین هزار دانه ماسه در آن انبوه بیکران از کویر لوت چه اهمیتی میتواند داشته باشد!
حال بیایید کمی مقیاس را خردتر کنیم. یعنی تعداد مولکولهای موجود در یک دانه ماسه یا اتمهای آن در مقیاسی خردتر، یا ذراتی زیر-اتمی در مقیاس خُرد ماورای تصور. وقتی حذف یک دانه ماسه در آن دشت پهناور لوت اینقدر بی‌اهمیت است، دیگر سخن از اهمیت ذرات تشکیل دهنده آن دانه ماسه به نحو اولی بیهوده و فاقد اهمیت به نظر میرسد.

۲. حال به تصویر زیر بنگرید. این تصویر که با نام "نقطه آبی کم‌رنگ" شناخته میشود را فضاپیمای وویجر۱ از فاصله ۶ میلیارد کیلومتری از مدار زحل از سیاره زمین گرفته است. آن نقطه آبی کم‌رنگ درواقع زمین است. کارل سگانِ ستاره شناس درباره این تصویر گفته بود، "این نقطه آبی کمرنگ همان جهان ماست. همه ماست. هرکسی که میشناسید، هرکسی را که دوست میدارید. هرکسی را که تاکنون شنیده‌اید حیات و زیستی داشته است، در همینجا بوده است. روی ذره‌ای از غبار در پرتو خورشید".
شباهت زمین در پهنه بیکران فضا و آن دانه ماسه در پهنه کرانمند کویر لوت شباهتی غیرقابل انکار است. به راستی اگر این نقطه آبی کمرنگ در کسری از ثانیه از میان برود و ناپدید شود، آیا در مقیاس کلان اتفاقی می‌افتد؟ بعید میدانم. بود و نبود این نقطه مثل بود و نبود همان دانه ماسه است. وجود ما انسانها در کنار دیگر موجودات درون این نقطه آبی کمرنگ، همچون مواد تشکیل‌دهنده آن دانه ماسه، از مولکولها گرفته تا ذرات زیر-اتمی، اصلن به حساب نمی‌آید. در واقع در مقیاس کلان، ما همه معادل هیچیم. به قول هوشنگ ابتهاج: زمان بیکرانه را تو با شمارِ گام عمر ما مسنج/ به پای او دمی است این درنگ درد و رنج!
چه بسا دَم هم عنوان بزرگی است برای وجود ما!
به عبارت دیگر، از نظرگاه جهان میان بود و نبود ما هیچ تفاوتی نیست. هرچه را ما مهم قلمداد میکنیم از نظرگاه تنگ-نظرانه و محدود خود ماست.

۳. فقدان اهمیت از نظرگاه جهان، نسبتن پوچ‌انگارانه به نظر میرسد. اما چه بسا بتوان در دل این پوچی نوعی اندیشه نجات‌بخش را یافت: یعنی، فقدان دلنگرانی نسبت به آینده به عنوان منبع دلهره و آشوب. اگر یکی از عوامل دلهره و اضطراب ما این است که "ای داد بیداد، زمان گذشت/درحال گذر است و من هنوز اندر خم یک کوچه‌ام با انبوهی از آمال و آرزوهای تحقق نایافته". اصولن چه من در رنج باشم یا در لذت همانقدر از نظرگاه جهان فاقد اهمیت است که بود یا نبود من. از اینرو، بیمناکی و حس دلهره و اضطراب نسبت به عُقم و ناکامی ترجیحات و لذتها خصوصن در آینده بی‌معنا به نظر میرسد، چون وقتی بر بود و نبود من هیچ اهمیتی نیست چطور میتواند بر بود و نبودِ ترجیحات و لذتهای من اهمیتی مترتب باشد! انسانِ ناکام و انسانِ کامیاب هردو به نظر از این چشم‌انداز نهایتن معادل هیچ به شمار خواهند رفت. در این مقیاس، به تعبیری، شاه و گدا مقابل نشینند. وجود یک باکتری، پشه، انسان، سیاره، ستاره، کهکشان و ... نهایتن در این مقیاس کلان دَمی بیش نیست، همه فاقد اهمیتی بنیادین! به عبارت دیگر، همه آنچه ما در خصوص خود تا این اندازه مهم می‌انگاریم، تنها در گذرگاه ذهن ماست، وگرنه از نظرگاه جهان چنین اهمیت بنیادینی بر وجود و عوارض آن مترتب نیست.
@BeKhodnotes

در دست انتشار

*مجموعه فهم جنبش‌های فکری مدرن ۲*

📚درآمدی به فهم فایده‌گرایی
بنتام / میل / سیجویک
🖋تیم مُلگان
✍ترجمه: بهنام خداپناه

فایده‌گرایی با ابتنا بر اصل «بیشترین خوشی برای بیشترین افراد» از تأثیرگذارترین جریان‌های فلسفی دو سده اخیر است. فرضیه‌ها و استدلالات فایده‌گرایانه در اخلاق، اقتصاد و سیاستِ مدرن، به ویژه عرصۀ سیاست‌گذاری عمومی، به وفور یافت می‌شود. از این رو، کتاب درآمدی به فهم فایده‌گرایی برای درک جامعه معاصر حائز اهمیت است. مؤلف کتاب را با گزارش خلاصه‌ای از فایده‌گرایی کلاسیک در سده‎های هجده و نوزده آغاز می‌کند، و در فصل‌های بعدی پیشرفت درون‌مایه‌های اساسیِ فایده‌گرایی را در طی قرن بیستم پی می‌گیرد. از جمله پرسش‌هایی که این اثر بدان‌ها پرداخته عبارت است از: خوشی چیست؟ آیا خوشی یگانه چیز ارزشمند است؟ فایده‌گرایی مربوط به افعال است یا قوانین یا نهادها؟ آیا فایده‌گرایی ناعادلانه یا به شکل نامعقولی طاقت‎فرسا یا غیرعملی است؟ آینده فایده‌گرایی به کدام سو می‌رود؟

@ketabtaha
☎️ 02537848326
📌اینستاگرام مارو دنبال کنید👇👇
https://www.instagram.com/p/COP3Tr0BXSg/?igshid=13c5wbv1h4zan

هرگز حدیث حاضر و غایب شنیده‌ای!

تکنولوژی، و به خصوص اینترنت و متعلقات آن تجربه ما از مرگ و فقدان را هم اندکی دگرگون کرده است، به نحوی که تاحدودی میتواند فقدان فرد موردنظر را به انداره زیادی پررنگ‌تر از زمانی کند که این ابزار نمیبودند.

دوستی داشتیم که البته از همکاران سابق پدرم بودند که با من نیز رابطه دوستانه‌ای داشتند. از زمانی که به خارج از کشور نقل‌مکان کردم ارتباط ما باهم بیشتر هم شد. یکی از معدود کسانی بودند که در این فضای غربت با هم در ارتباط بودیم، حال هرازچندگاهی با ارسال پیامی، ویدئویی، شعری، طنزی و یا تماسی.
تا اینکه چندهفته قبل که برای سفر به ایران آمده بودم و تماسی هم با ایشان داشتم گفتند که ظاهرن به کرونا آلوده شده‌اند، و خود را در منزل قرنطینه کرده‌اند. من هم دلداریشان دادم و گفتم چیزی نیست و حتمن خوب خواهند شد! تا اینکه متاسفانه زمان خلاف آن را نشان داد و بیماری‌شان شدت گرفت و بعد از مدتی این کرونا بود که بر ایشان غلبه کرد. معمولن هربار به ایران می‌آمدم به همراه دوست دیگری که ایشان هم از همکاران پدرم بودند باهم برای دیدن من به منزل ما می‌آمدند و کتابی هم به رسم یادگاری برایم می‌آوردند، امری که دیگر میسر نشد!
  آخرین بار اما گلستان سعدی بود که اکنون در قفسه کتابهای اتاقم منزل گزیده.

درخصوص فقدان اطرافیان و آشنایان، آنچه مختص این دوران است حضور مجازی فرد درگذشته در لیست پیام‌رسان، با انبوهی از پیامهای ارسال شده، دیالوگهای گاه و بیگاه در زمانهای مختلف، تماسهای از دست رفته، آخرین دقیقه و ساعت آنلاین بودنش و ...
اگر در گذشته حضور فردِ درگذشته بیشتر محدود به خاطرات گاه و بیگاهش میشد که ممکن بود بنابر اتفاقی به یاد آورده شود، در دوران سیطره فضای مجازی اما، فردِ درگذشته ظاهرن حضور پررنگ‌تری دارد، نوعی "حدیثِ حاضر و غایب" که به رغم فقدان فرد، اما حضور او همچنان پابرجاست، ولو به مجاز!

@BeKhodnotes

امروز متوجه شدم کتاب آزادی حیوانات به چاپ سوم رسیده است. با تشکر از انتشارات ققنوس👇🏼👇🏼👇🏼

این یادداشت را در سایت کافه کتاب در معرفی کتاب آزادی حیوانات دیدم که یادداشتِ نسبتن خوب و جامعی است:

https://bit.ly/3oK6eFb

@BeKhodnotes

📚بهترین کتاب‌هایی که خوانده‌ام

✍🏻محمد باقر تاج‌الدین

۱.فلسفه قاره ای و معنای زندگی، جولیان یانگ، ترجمه بهنام خداپناه، انتشارات حکمت

۲.جامعه های ماقبل صنعتی، پاتریشیا کرون، ترجمه مسعود جعفری، نشر ماهی

۳.روان درمانی اگزیستانسیال، اروین یالوم، ترجمه سپیده حبیب، نشر نی

۴.انسان برای خویشتن، اریک فروم، ترجمه اکیر تبریزی، انتشارات بهجت

۵.بارهستی، میلان کوندرا، ترجمه پرویز همایون پور، نشر قطره

۶.اخلاق دین شناسی، ابراهیم فنایی، نشر نگاه معاصر

۷.جهل مقدس، اولیویه روآ، ترجمه عبدالله ناصری و سمیه سادات طباطبایی، انتشارات مروارید

۸.سنت و نوسازی، حسن حنفی، ترجمه حسام الدین خاکپور، نشر نگاه معاصر

۹.دیانت و عقلانیت، رضا بابایی، نشر آرما

۱۰.راهی به رهایی، مصطفی ملکیان، نشر نگاه معاصر

‍ مقدمه ای بر پیاده روی 🔴
حسین رسول زاده

منتشر در فصلنامه صنوبر 🔵

انسان هنگامی آغاز شد که بر روی دو پایش قامت کشید و در برابر جهانی که در مقابلش گسترده بود به پیاده روی پرداخت. این پیاده روی، این پیمودن، این راه گشودن ، او را به کشف جهانی نائل ساخت که به او زبان و تفکر را اهدا کرد. به گفته ی ارلینگ کاگه " زبان چیزی نیست جز یک پیاده روی طولانی " در واقع نیز به همین سبب است رد پای پیاده روی را در زبان می توان دید؛ چندان که در یکی از کهن ترین زبان های دنیا = سانسکریت ، زمان گذشته با کلمه ی " گاتا " یعنی آنچه تاکنون " پیموده ایم " و زمان آینده با " آنا گاتا " یعنی آنچه هنوز " نپیموده ایم " نمایش داده می شود ...

🌿🌿🌿🌿🌿

کشتن یک حیوان به خودی خود عمل دردناکی است. گفته می شود که اگر ما مجبور بودیم خود برای تأمین گوشت مصرفی مان حیوان بکشیم، همه گیاهخوار می شدیم....

#آزادی_حیوانات
#پیتر_سینگر

گفتگوی زنده ققنوس با #بهنام_خداپناه مترجم اثر روز چهارشنبه ۲۶ خرداد ساعت ۲۱ از صفحه اینستاگرام ققنوس

اطلاعات كامل كتاب در لينك زير
👇👇👇👇
https://b2n.ir/z08626


@qoqnoospub