دلمشغولیهای فلسفی-اخلاقی

دموکراسیهای بوتاکسی!

چند وقت قبل به یاد دارم خبری میخواندم از یکی از شرکتهای فرانسویِ تولید ژل و بوتاکس زیبایی که ظاهرن سمّی و خطرناک از کار درآمده بودند، و کشنده، که نوعی رسوایی را برای شرکت سازندۀ آن به دنبال داشت، که اگر اشتباه نکنم فراخوان داده بودند که استفاده کنندگان بیایند ژلها و بوتاکسهایشان را تعویض کنیم، درست مثل فراخوان شرکتهای خودرویی! صرفنظر از اینکه آیا ژل و بوتاکس واقعن کسی را زیبا میکند یا نه، اما ژل و بوتاکسِ سمّی، ولو برای مدتی هم نوعی زیبایی را به همراه داشته باشد، اما نهایتن فرد را خواهد کشت!
القصه، ماجرای پر غصۀ دموکراسیهای زورچپانِ آمریکایی برای کشورهایی نظیر عراق، افغانستان، لیبی و غیره هم همچون آن ژل و بوتاکس سمّی است که ولو برای مدتی ظاهری فریبنده را به دنبال داشته باشد، اما نهایتن آخر و عاقبت ندارد. دموکراسی و آزادی یی که به زور تیر و تفنگ و موشک آمده باشد، نهایتن هم با همان زور و تفنگ از میان میرود. دموکراسیِ به ظاهر فریبندۀ کشورهایی نظیر عراق و افغانستان حُکم آن ژل و بوتاکسی را دارد که فقط برای مدتی محدود شکل و شمایل فریبندۀ یک سیستم دموکراتیک را به یک کشور میدهد، اما نهایتن آن کشور را از پای در میآورد و نهایتن هرچه برجای بگذارد دیگر اسم آن را کشور نمیتوان گذاشت: یک آشوب که تنها از معیارهای یک کشور، مرزهای جغرافیاییِ روی نقشه را دارد، هرچند به حفظ این معیار هم نمیتوان امیدی داشت!

@BeKhodnotes

www.tgoop.com/Bekhodnotes/718

331 viewsedited  Aug 16, 2021 at 11:55

دموکراسیهای بوتاکسی!

چند وقت قبل به یاد دارم خبری میخواندم از یکی از شرکتهای فرانسویِ تولید ژل و بوتاکس زیبایی که ظاهرن سمّی و خطرناک از کار درآمده بودند، و کشنده، که نوعی رسوایی را برای شرکت سازندۀ آن به دنبال داشت، که اگر اشتباه نکنم فراخوان داده بودند که استفاده کنندگان بیایند ژلها و بوتاکسهایشان را تعویض کنیم، درست مثل فراخوان شرکتهای خودرویی! صرفنظر از اینکه آیا ژل و بوتاکس واقعن کسی را زیبا میکند یا نه، اما ژل و بوتاکسِ سمّی، ولو برای مدتی هم نوعی زیبایی را به همراه داشته باشد، اما نهایتن فرد را خواهد کشت!
القصه، ماجرای پر غصۀ دموکراسیهای زورچپانِ آمریکایی برای کشورهایی نظیر عراق، افغانستان، لیبی و غیره هم همچون آن ژل و بوتاکس سمّی است که ولو برای مدتی ظاهری فریبنده را به دنبال داشته باشد، اما نهایتن آخر و عاقبت ندارد. دموکراسی و آزادی یی که به زور تیر و تفنگ و موشک آمده باشد، نهایتن هم با همان زور و تفنگ از میان میرود. دموکراسیِ به ظاهر فریبندۀ کشورهایی نظیر عراق و افغانستان حُکم آن ژل و بوتاکسی را دارد که فقط برای مدتی محدود شکل و شمایل فریبندۀ یک سیستم دموکراتیک را به یک کشور میدهد، اما نهایتن آن کشور را از پای در میآورد و نهایتن هرچه برجای بگذارد دیگر اسم آن را کشور نمیتوان گذاشت: یک آشوب که تنها از معیارهای یک کشور، مرزهای جغرافیاییِ روی نقشه را دارد، هرچند به حفظ این معیار هم نمیتوان امیدی داشت!

@BeKhodnotes

BY دلمشغولیهای فلسفی-اخلاقی