Aa Sed Javad

ما در طبابت به واسطه‌ی دخالت کردن در فرایند‌های بدن بیمار، سعی می کنیم نتیجه‌ای رقم بزنیم که مجموعا به نفع بیمار باشه. مثلا با تجویز دارو، پروسه‌هایی که به صورت طبیعی در بدن فرد اتفاق میفته رو دستکاری می کنیم تا نتیجه‌ی دلخواهمون رو به دست بیاریم. یا در جراحی، به چندین لایه‌‌ی پوستی جراحت وارد می کنیم تا در نهایت فایده‌ای حاصل بشه.

از همون دوره‌ی استیودنتی متوجه این شدم که تو جراحی و حتی کوچکترین شاخه‌هاش کوچکترین استعدادی ندارم. و به همین خاطر هم بود که موقع انتخاب رشته‌ی رزیدنتی، انتخاب‌هام محدود شده بود به داخلی و قلب و نورولوژی و روانپزشکی.

نه می‌تونستم جراحی رو انتخاب کنم، نه یورولوژی، نه چشم، نه ent و نه هیچکدومِ دیگه از اونایی که با نایف و سوچر سر و کار دارن.

این نقص انقدر منو آزار میداد و هم چنان میده که حتی الانی که رزیدنت سال سوم داخلی هستم حتی بعد از یه سوچر زدن پای دبل لومن بیمار و یه تپ زانو دچار چنان شعفی میشم که انگار آسمان‌ها رو در نوردیدم!

می‌پرسی پس مجبور شدی بیای داخلی؟ نه واقعا دوسش دارم. با وجود همه‌ی فالت‌های گذشته و احتمالی آینده، بازم فکر می کنم اگه قرار باشه «من» رو برای خودم تعریف کنم، تصوری غیر از پزشک بودن و مخصوصا متخصص داخلی بودن ازش ندارم.

چی شده اول صبحی اینا رو مینویسم؟ رفتم دبل لومنی که bleeding داشت رو سوچر زدم و خوشحالم :)

www.tgoop.com/AaSedJavad/494

487 viewsedited  Apr 6 at 03:06

ما در طبابت به واسطه‌ی دخالت کردن در فرایند‌های بدن بیمار، سعی می کنیم نتیجه‌ای رقم بزنیم که مجموعا به نفع بیمار باشه. مثلا با تجویز دارو، پروسه‌هایی که به صورت طبیعی در بدن فرد اتفاق میفته رو دستکاری می کنیم تا نتیجه‌ی دلخواهمون رو به دست بیاریم. یا در جراحی، به چندین لایه‌‌ی پوستی جراحت وارد می کنیم تا در نهایت فایده‌ای حاصل بشه.

از همون دوره‌ی استیودنتی متوجه این شدم که تو جراحی و حتی کوچکترین شاخه‌هاش کوچکترین استعدادی ندارم. و به همین خاطر هم بود که موقع انتخاب رشته‌ی رزیدنتی، انتخاب‌هام محدود شده بود به داخلی و قلب و نورولوژی و روانپزشکی.

نه می‌تونستم جراحی رو انتخاب کنم، نه یورولوژی، نه چشم، نه ent و نه هیچکدومِ دیگه از اونایی که با نایف و سوچر سر و کار دارن.

این نقص انقدر منو آزار میداد و هم چنان میده که حتی الانی که رزیدنت سال سوم داخلی هستم حتی بعد از یه سوچر زدن پای دبل لومن بیمار و یه تپ زانو دچار چنان شعفی میشم که انگار آسمان‌ها رو در نوردیدم!

می‌پرسی پس مجبور شدی بیای داخلی؟ نه واقعا دوسش دارم. با وجود همه‌ی فالت‌های گذشته و احتمالی آینده، بازم فکر می کنم اگه قرار باشه «من» رو برای خودم تعریف کنم، تصوری غیر از پزشک بودن و مخصوصا متخصص داخلی بودن ازش ندارم.

چی شده اول صبحی اینا رو مینویسم؟ رفتم دبل لومنی که bleeding داشت رو سوچر زدم و خوشحالم :)

BY Aa Sed Javad