همراهان ذکر صلوات

Forwarded from عکس نگار

‍ هوالمحبوب


درسی از نهج البلاغه
گره‏گشايى از خلق؛ راه وصول به حق

براى كسانى كه از انسانيت خويش نبريده‏اند. كمتر لذتى بالاتر از لذت خدمت به همنوعان و گشودن گره از كار دردمندان است. آنان پاك كردن غبار اندوه از چهره انسان‏هاى ديگر را برترين شادى خود و موجب خشنودى خدا مى‏دانند. آنها اگر همانند سعدى نمى‏گويند «عبادت به جز خدمت خلق نيست»، دست كم آن را از بهترين عبادت‏ها مى‏دانند و معتقدند: «راه انس با خدا، احسان به خلق است. اگر كسى بخواهد حال دعا داشته باشد و از ذكر و مناجات با خدا لذت ببرد، بايد براى خدا، در خدمت خلق خدا باشد» وتوصيه مى‏كنند كه «اگر مى‏خواهى به حقيقت توحيد راه پيدا كنى، به خلق خدا احسان كن». و مى‏گويند: «آن چه پس از انجام فرائض ، حال بندگى خدا را در انسان ايجاد مى‏كند، نيكى به مردم است».
بر اين اساس است كه نه خداوند چنين توفيقى به هر كس مى‏دهد تا محل مراجعه و حل مشكل مردم گردد و نه كارگشايان براى خدمت خود منّتى بر خلق خدا دارند. «همانا خدا را بندگانى است كه به آنان نعمت‏هاى ويژه‏اى مى‏دهد تا به سود مردمان به كار گيرند. پس تا هنگامى كه از آن ببخشند، نعمت‏ها را در دست آنان وا مى‏نهد و چون از بخشش باز ايستند، نعمت‏ها را از ايشان بستاند و ديگران را بدان مخصوص گرداند». چه آن كه اينان لياقت خدمت گزارى به بندگان خدا را ندارند و ديگران شايسته‏تر از آنان‏اند.
اين گفته خادم گمنام شب‏هاى كوفه است؛ همو كه به جابر نيز فرمود: «آن كه نعمت خدا بر او بسيار بوَد نياز مردمان به او بسيار بوَد. پس هر كه در آن نعمت‏ها براى خدا كار كند، خدا نعمت‏ها را براى وى پايدار كند. و آن كه آن را چنان كه واجب است به مصرف نرساند، نعمت او را ببرد و نيست گرداند».
البته اين را هم بايد در نظر داشت كه «روا ساختن حاجت‏ها جز با سه چيز راست نيايد، خرد شمردن آن تا بزرگ نمايد. پوشيدن آن، تا آشكار گردد، و شتاب كردن در آن، تا گوارا شود».

بخشی از کتاب #درسهای_ماندگار
اثر استاد
#دکتر_محسن_اسماعیلی



خدايا: توفيق دستگيري ازخلق خود وخدمتگذاري بندگانت را نصيب ما بفرما….


به بركت صلوات بر محمد و آل محمد (ص)


https://www.tgoop.com/zekre_salavat

www.tgoop.com/zekre_salavat/14326

58 viewsJul 24 at 18:32

‍ هوالمحبوب


درسی از نهج البلاغه
گره‏گشايى از خلق؛ راه وصول به حق

براى كسانى كه از انسانيت خويش نبريده‏اند. كمتر لذتى بالاتر از لذت خدمت به همنوعان و گشودن گره از كار دردمندان است. آنان پاك كردن غبار اندوه از چهره انسان‏هاى ديگر را برترين شادى خود و موجب خشنودى خدا مى‏دانند. آنها اگر همانند سعدى نمى‏گويند «عبادت به جز خدمت خلق نيست»، دست كم آن را از بهترين عبادت‏ها مى‏دانند و معتقدند: «راه انس با خدا، احسان به خلق است. اگر كسى بخواهد حال دعا داشته باشد و از ذكر و مناجات با خدا لذت ببرد، بايد براى خدا، در خدمت خلق خدا باشد» وتوصيه مى‏كنند كه «اگر مى‏خواهى به حقيقت توحيد راه پيدا كنى، به خلق خدا احسان كن». و مى‏گويند: «آن چه پس از انجام فرائض ، حال بندگى خدا را در انسان ايجاد مى‏كند، نيكى به مردم است».
بر اين اساس است كه نه خداوند چنين توفيقى به هر كس مى‏دهد تا محل مراجعه و حل مشكل مردم گردد و نه كارگشايان براى خدمت خود منّتى بر خلق خدا دارند. «همانا خدا را بندگانى است كه به آنان نعمت‏هاى ويژه‏اى مى‏دهد تا به سود مردمان به كار گيرند. پس تا هنگامى كه از آن ببخشند، نعمت‏ها را در دست آنان وا مى‏نهد و چون از بخشش باز ايستند، نعمت‏ها را از ايشان بستاند و ديگران را بدان مخصوص گرداند». چه آن كه اينان لياقت خدمت گزارى به بندگان خدا را ندارند و ديگران شايسته‏تر از آنان‏اند.
اين گفته خادم گمنام شب‏هاى كوفه است؛ همو كه به جابر نيز فرمود: «آن كه نعمت خدا بر او بسيار بوَد نياز مردمان به او بسيار بوَد. پس هر كه در آن نعمت‏ها براى خدا كار كند، خدا نعمت‏ها را براى وى پايدار كند. و آن كه آن را چنان كه واجب است به مصرف نرساند، نعمت او را ببرد و نيست گرداند».
البته اين را هم بايد در نظر داشت كه «روا ساختن حاجت‏ها جز با سه چيز راست نيايد، خرد شمردن آن تا بزرگ نمايد. پوشيدن آن، تا آشكار گردد، و شتاب كردن در آن، تا گوارا شود».

بخشی از کتاب #درسهای_ماندگار
اثر استاد
#دکتر_محسن_اسماعیلی



خدايا: توفيق دستگيري ازخلق خود وخدمتگذاري بندگانت را نصيب ما بفرما….


به بركت صلوات بر محمد و آل محمد (ص)


https://www.tgoop.com/zekre_salavat

BY همراهان ذکر صلوات