tgoop.com/zekre_salavat/13898
Last Update:
چه مستی است ندانم که رو به ما آورد
که بود ساقی و این باده از کجا آورد
هشتم بهمن ماه یادآور روز مفارقت ما از عارف واصل، حاج اسماعیل دولابی است. انسان والا و شیفته‌ی جمال الهی که به ما خوب دیدن و سلوک عاشقانه را آموخت.
حاج محمّداسماعیل دولابی
به سال١٢٨٢ شمسی برابر با ١٣٢١ هجری قمری در یكی محلات جنوب‌شرق تهران به نام دولاب، در خانواده‌ای اهل معرفت، كرم و دلدادۀ اهل بیت (علیهم‌السّلام) كه همواره مورد احترام، اعتماد و رجوع مردم بودند متولد گردید.
پدر بزرگوارشان، بزرگتر و معتمد محل و منزلشان مأمن مردم و پذیرای اهل علم و معرفت بوده است.حاج محمّد اسماعیل دولابی از كودكی با مجالس ذكر آل‌الله بالاخص حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السّلام) بسیار مأنوس بوده و از همین روی، مردم او را مایۀ خیر و بركت دانسته، به صفا و خلوص باطن ایشان توسل جسته و در سختی‌ها، وی را واسطۀ فیض الهی قرار می‌دادند.
ایشان در جوانی به كشاورزی اشتغال داشته و از همان زمان نیز آثار توجه و عنایت حضرت حق به وی نمایان بوده است به‌نحوی كه در سیر انفسی خویش و به‌واسطۀ تقرّب و توسلّات مداوم و شدّت محبّت، مورد عنایت و لطف خاصّه قرار گرفته و به مصداق حدیث شریف اولی‌الالباب روایت شده از حضرت صادق(علیه‌السّلام)مراتب حضور در خلوت انس حضرت دوست را به یكباره از این راه طی نمودند.
مجلس‌شان همواره میزبان بزرگان و برجستگان از اهل معرفت و سلوك بوده و با دوستان نامداری مانند حضرات آیات سیّد محمّد شریف‌شیرازی، شاه‌آبادی، محمّدتقی بافقی‌یزدی، غلام‌علی قمی، شیخ محمّدجواد انصاری و دیگر رهروان محفل اُنس، محبّت و مؤانست داشته‌اند.
كلام این بزرگوار در عین سادگی و دوری از اصطلاحات و مفاهیم پیچیدۀ رایج؛ بسیار عمیق بوده و دل هر صاحبدلی را نورانیت می‌بخشد.
صاحب طوبای محبّت كه طی چند دهه، شیفتگان و مشتاقان بسیاری از خاص و عام را از نور كلام خویش بهره‌مند ساخته بود، سرانجام در هشتم بهمن ١٣٨١ برابر با بیست‌وپنجم ذیقعدۀ ١٤٢٣ هجری قمری در روز موسوم به دحوالارض عالم ظاهر را ترك نموده و بدن مطهرشان در صحن عتیق، مجاور حرم حضرت معصومه (سلام الله عليها) مأوا گرفت.
نثار روح مطهر میرزا اسماعیل دولابی ره
صلوات
https://www.tgoop.com/zekre_salavat
BY همراهان ذکر صلوات
Share with your friend now:
tgoop.com/zekre_salavat/13898