ኦርቶዶክሳዊ መጻሕፍት እና ጽሑፎች Tsegaye kiflu

“ሰው በሰው ሲታረም እግዚአብሔርን ደስ ይለዋል” /የእግዚአብሔር መልአክ ለአንድ ቅዱስ የተናገረው/።

እንዴት እንተራረም? ትክክለኛው መንገድስ የትኛው ነው?

የሰሞኑ የመፈራረጅ ጠርዝ ያስገርማል። ሆኖም “እግዚአብሔርን ለሚወድዱት እንደ ሀሳቡ ለተጠሩት ነገር ሁሉ ለበጎ እንዲደረግ እናውቃለን” እንዳለ ቅዱስ ጳውሎስ ይህም ለእውነተኞቹ አማኞች ለበጎ እንደሚሆን አምናለሁ። ቢያንስ አንድ መሠረታዊ ጥቅም ያለው ይመስለኛል። በአንዲት ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለነው ምእመናን ያለንበት የዕውቀት፣ የእምነት፣ የአመላክከት፣ የምግባር እና የመሳሰለው ልዩነት ማለትም ከየት እስከየት እንደሆንንን በአስተውሎት ለተመለከተ ምን ዓይነት ጸሎት፣ ምን ምን ዓይነት ትምህርቶች፣ እንዴት ባለ አኳሃን ማቅረብ እንደሚገባ ለመረዳት ፍንጭ ይሰጣል ብዬ አስባለሁ። ይህም ቢሆን የተቻለን በቅንነት ለማቅረብ እንጂ ለሁሉም መልስ ሰጥቶ ሁሉን አሳምኖ እና አስማምቶ መሔድ ይቻላል ለማለት አይደለም። ያንን ጌታም እየተቻለው አላደረገውም። ያለባለቤቶቹ ፈቃድ ምንም ለውጥ ሊመጣ አይችልምና። ጌታም የመጣበትን ዓለሙን የማዳን ሥራ በፍጹም ትሕትና ፈጸመ እንጂ ሌሎችን የበተለይም በተቃውሞ እና በጥርጣሬ የነበሩትን ለማሳመን ምንም ነገር አላደረገም። በአምላክነቱ ኃይል ሁሉን ማደረግ ቢችልም በማንም ላይ አስገድዶ ያደረገው ነገር የለም።

በአንድ ሽምግልና ወቅት የሰማሁት አባባል ለዚህ ሰሞንም የሚሠራ ይመስለኛል። አንዱ ተናጋሪ እንዲ አለ ፦ “እታረቃለሁ ያለ ንጉሥ በገበሬ ይታረቃል፤ አልታረቅም ያለ ገበሬ በንጉሥ አይታረቅም”። እውነትም ነው። ንጉሡ የታረቀው በልቡ ገርነት እንጂ በአስታራቂው ትልቅነት አይደለም። ገበሬውም ያልታረቀው ሽማግሌ አጥቶ አይደለም፤ ልቡ እልከኛ ሆኖ እንጂ። አሁንም ካለነው ብዙዎቻቸን አልታረቅም ያለውን ገበሬ እንመስላለን። ከራሳችን ፍላጎት ጋር ያልገጠመውን ሁሉ የምንጠራጠር በሆነ ታሪክና ምሳሌ ወይም በጥቅስ አስደግፈን የምናደርገው ሙግት አስገራሚ ነው። አንዳንዶቻችችን ለሃይማኖት መቅናትን አስቀድመን ስለወንድም ፍቅር ያለን ነገር ምንም ቦታ የሌለው ይሆናል። አንዳንዶቻችን ደግሞ ለወንድም ፍቅር ብለን ሃይማኖታዊ ጉዳዩ ሁሉ ሁለተኛ ይሆኑብናል። አንዳንዶቻችን የሌሎችን የሃይማኖት ጥራት በእኛ እውቀት ልክ ብቻ እንመዝንና ደረጃ ልናወጣላቸው እንሞክራለን። ሌሎቻቸን ደግሞ ራሱን ሃይማኖቱን በእኛው ዕውቀት፣ ንባብ እና መረዳት ልክ እንመዝነዋለን። አንዳንዶቻችንም ፈራጅ እና ወሳኝ ሁነን ተሰይመናል። አንዳንዶቻችን ደግሞ የሆኑ ሰዎች እንዳይጎዱ ብለን ከመጠን በላይ እንጨነቃለን። በርግጥ በአንዱ ጭንቀት ሌላው ሊድን ይቅርና በጭንቀት ራስንም ማዳን አይቻልም። ለሰው ማሰብ ተገቢ ቢሆንም እርሱም መንገድና ሁኔታ አለው። ሆኖም እነዚህ ሁሉ ፈተናዎች በአግባቡ ከተቀበልናቸው ጥቅም እንጂ ጉዳት የላቸውም።

ነቀፌታ የበዛባቸው ሰዎችም ቢሆኑ እኔ በግሌ ኦርቶዶክሳዊ እስከሆኑ ድረስ ይጎዳሉ የሚል እምነት የለኝም። ይህ የሚሆነውም በሁለት መሠረታዊ ምክንያቶች ነው። አንደኛው ሰዎች ወደ ሌላ ሰው የሚልኳቸው ነቀፌታዎች፣ ትችቶች፣ ስድቦች፣ ሐሜቶች ፣ ፍረጃዎች እና ጥላቻዎች ሁሉ ያን ሰው የሚጎዱት ራሱ ሲቀበላቸው ብቻ ነው። ይህም ማለት ለራሱ የተለየ ቦታ ይሰጥ ከነበረ፣ ነቀፌታ ትችት አይገባኝም የሚል ውስጣዊ እምነት ካለው፣ የሚሰጠው አገልግሎት የተለየ ዋጋ እና ክብር ይገባዋል ብሎ በውስጡ የሚያስብ በተለይም ለእግዚአብሔር ቤተ ክርስቲያን ትልቅ አስተዋጽዖ አለኝ ብሎ በውስጡ የሚያምን ከሆነ ጉዳቶቹ የሚመነጩት ከዚህ የተሳሳተ አስተሳሰቡ ስለሚሆን ነው። ተቺዎች፤ ሰዳቢ ነቃፊዎች ሆነ ብለው ጉዳት ለማድረስ የሚመጡትም ሆነ ባለማወቅ በቅንነት ቢያድረጉም በድርጊታቸው መጠን መጠየቃቸው አይቀርም። “ሰዎች ስለሚናገሩት ስለ ከንቱ ነገር ሁሉ በፍርድ ቀን መልስ ይሰጡበታል” /ማቴ 12 ፤ 36/ ተብሎ ተጽፏልና። የተነቀፈው የተሰደበው ሰው ግን እግዚአብሔር ባወቀ ትችቶቹ ነቀፌታዎች ይጠቅሙታል እንጂ አይጎዱትም። እንዲያውም ራስን ለማየት ፣ ለራስ የምንሰጠውን ያልተገባ ቦታ እንድናስተካክል የሚያደርጉ ቁንጥጫዎች ስለሚሆኑ ይጠቅማሉ እንጂ ሊጎዱት አይችሉም። በተለይ ጻድቅ ታጋሽ ልባል ብሎ ሳይሆን በውስጡ ይገባኛል ብሎ ከልቡ የሚቀበላቸው ሰው ካለ ዋጋ ማግኛው ያ ጊዜ ይሆናል። ከመጠን በላይ ሆነው ሰውየውን ሊጎዱት አይችሉም ወይ የሚል ጥያቄም ልናነሳ እንችላለን። አንድ ገዳማዊ አባት ግን ማንም ሰው ከአቅሙ በላይ ሊፈተን በፍጹም አይችልም ይላል። ከአቅማችን በላይ የሆነ ፈተና ወደ እኛ እንዲመጣም እግዚአብሔር አይፈቅድም። እንኳን እግዚአብሔር ሸክላ ሠሪ እንኳን ሸክላውን ምን ያህል ሰዓት በእሳት ውስጥ ማቆየት እንዳለበት ያውቃል። ስለዚህ እግዚአብሔርም ሊያጠነክሩን፣ ሊጠቅሙን የሚችሉትን ያህል ይፈቅዳል እንጂ ሊያጠፉን ሊሰብሩን የሚችሉትን በፍጹም አይፈቅድምና ፈተና ይጎዳኛል አትበሉ ይላል ገዳማዊው አባት። ስለዚህ ለሰዎች ፍቅር ማሳየት እና ማበርታት ተገቢ ቢሆንም ወዳጅነትቻንና አግርነታችን ኦርቶዶክሳዊ መንፈሳዊ ድንበሩን ያልዘለለ፣ ቴፎዞአዊ ጠባይ የሌለው ፣ ሰዎችን ካላስተዋሉት ችግራቸው በሚያላቅቅ መልኩ ሊሆን ይገባዋል ሰዎቹን እግዚአብሔር ከችግሮቻቸው ሊያወጣበት ያመጣውን ሁሉ እንደ ችግር ቆጥረን የላይ ፈሪ እና የታች ፈሪ በሚል መንገድ እንዳናደርገው የአበው ምክሮች ያስገነዝቡናል።

ከዚሁ ጋር አንድ መሠራታዊ ችግራችንም ጠቆም አድርጌ ባልፍ ጥሩ ይመስለኛል። እንኳን እኛ ደካሞቹ እንቅርና ብዙ ሰዎች የማይረዱት አድሎ ወይም ወደ አንዱ የማዘንበል ውስጣዊ ድክመት ይታይብናል። ለዚህ ጥሩ ምሳሌ የሚሆነን የቅዱስ ጴጥሮስ ሕይወት ነው። ቅዱስ ጴጥሮስ በትውልዱ አይሁዳዊ መሆኑን አንረሳውም። ጌታቻን መጀመሪያ ከመረጣቸው ሐዋርያት መካከል መሆኑንም አንስተውም። ታዲያ ቅዱስ ጴጥሮስ የቅንነቱን ያህል ችኩልነት፣ የእውነተኝነቱን ያህል የማያውቃት አድሎ እንደነበረችበት ቅዱስ መጽሐፍ ላይ ከተመዘገቡት ታሪኮች መረዳት ይቻላል። ጌታ ሮማዊውን ቆርኖሌዎስ እንዲያጠምቅ ለቅዱስ ጴጥሮስ ያስረዳው በራዕይ ነበር /ሐዋ 10 ያንብቡ)።

ይህ ከመሆኑ በፊት ቅዱስ ጴጥሮስ ብዙ ነገሮች ተደረገውለት ነበር። ሐዋርያ ሆኖ ተመርጦ፣ ተምሮ ተሹሟል። በጌታ ስቅለት ዕለት ጌታውን ደጋግሞ አላውቀውም ብሎ ቢክደም ንስሐ በገባ ጊዜ ይቅርታ ተደርጎለታል። ያም ብቻ ሳይሆን በኋላ አንተ እኮ ጌታህን ክደህ ነበር እየተባለ እንዳይነቀፍ ጴጥሮስ ሆይ ትወደኛለህን እያለ እየጠየቀ ቤተ ክርስቲያንን በአደራ ሰጥቶታል። ሊቀ ሐዋርያትም አድርጎታል። ይህም ለእርሱ የተደረገለት ልዩ ጥበቃ ብቻ ሳይሆን ለተመለሰ ሰው ልንሰጠው የሚገባን አመኔታ እና ከበሬታ ሁሉ የሚያመላክት ነበር። ከዚያ በኋላ መንፈስ ቅዱስ ወርዶለታል። ሰባ ሁለት ቋንቋዎችን አናግሮታል። በዚያው ዕለት ስብከቱ ሦስት ሺህ ሰዎችን በቅጽበት አሳምኖለታል። በሌላ ቀን ስብከቱም በአንድ ጊዜ አምስት ሺህ ሰዎችን አስምኖለታል። በቤተ መቅደስ ተቀምጦ ይለምን የነበረውን ሽባ ፈውሶታል። በልዳ ሞታ የነበረች ዶርቃ የተባለችን ከሞት አስነስቷል። በዚህ ሁሉ ብቃት እና ኃይል ላይ እያለ ጌታም ዓለምን ሁሉ አስተምሩ የሚለውንም ትዕዛዝ ተቀብሎ እያለ ግን በውስጡ ለአሕዛብ ያለው አመለካከት ገና ስለነበረ ቆርኔሌዎስን አላጠምቅም እንዳይል ጌታ በማይበሉት እንስሳት አምሳል እያወረደ እና ተነስተህ አርደህ ብላ ይለዋል። ቅዱስ ጴጥሮስ ደግሞ ርኩስ እና የሚያጸይፍ ነገር

👍1

www.tgoop.com/tseomm/6302

1.02K viewsFeb 21 at 12:46

“ሰው በሰው ሲታረም እግዚአብሔርን ደስ ይለዋል” /የእግዚአብሔር መልአክ ለአንድ ቅዱስ የተናገረው/።

እንዴት እንተራረም? ትክክለኛው መንገድስ የትኛው ነው?

የሰሞኑ የመፈራረጅ ጠርዝ ያስገርማል። ሆኖም “እግዚአብሔርን ለሚወድዱት እንደ ሀሳቡ ለተጠሩት ነገር ሁሉ ለበጎ እንዲደረግ እናውቃለን” እንዳለ ቅዱስ ጳውሎስ ይህም ለእውነተኞቹ አማኞች ለበጎ እንደሚሆን አምናለሁ። ቢያንስ አንድ መሠረታዊ ጥቅም ያለው ይመስለኛል። በአንዲት ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለነው ምእመናን ያለንበት የዕውቀት፣ የእምነት፣ የአመላክከት፣ የምግባር እና የመሳሰለው ልዩነት ማለትም ከየት እስከየት እንደሆንንን በአስተውሎት ለተመለከተ ምን ዓይነት ጸሎት፣ ምን ምን ዓይነት ትምህርቶች፣ እንዴት ባለ አኳሃን ማቅረብ እንደሚገባ ለመረዳት ፍንጭ ይሰጣል ብዬ አስባለሁ። ይህም ቢሆን የተቻለን በቅንነት ለማቅረብ እንጂ ለሁሉም መልስ ሰጥቶ ሁሉን አሳምኖ እና አስማምቶ መሔድ ይቻላል ለማለት አይደለም። ያንን ጌታም እየተቻለው አላደረገውም። ያለባለቤቶቹ ፈቃድ ምንም ለውጥ ሊመጣ አይችልምና። ጌታም የመጣበትን ዓለሙን የማዳን ሥራ በፍጹም ትሕትና ፈጸመ እንጂ ሌሎችን የበተለይም በተቃውሞ እና በጥርጣሬ የነበሩትን ለማሳመን ምንም ነገር አላደረገም። በአምላክነቱ ኃይል ሁሉን ማደረግ ቢችልም በማንም ላይ አስገድዶ ያደረገው ነገር የለም።

በአንድ ሽምግልና ወቅት የሰማሁት አባባል ለዚህ ሰሞንም የሚሠራ ይመስለኛል። አንዱ ተናጋሪ እንዲ አለ ፦ “እታረቃለሁ ያለ ንጉሥ በገበሬ ይታረቃል፤ አልታረቅም ያለ ገበሬ በንጉሥ አይታረቅም”። እውነትም ነው። ንጉሡ የታረቀው በልቡ ገርነት እንጂ በአስታራቂው ትልቅነት አይደለም። ገበሬውም ያልታረቀው ሽማግሌ አጥቶ አይደለም፤ ልቡ እልከኛ ሆኖ እንጂ። አሁንም ካለነው ብዙዎቻቸን አልታረቅም ያለውን ገበሬ እንመስላለን። ከራሳችን ፍላጎት ጋር ያልገጠመውን ሁሉ የምንጠራጠር በሆነ ታሪክና ምሳሌ ወይም በጥቅስ አስደግፈን የምናደርገው ሙግት አስገራሚ ነው። አንዳንዶቻችችን ለሃይማኖት መቅናትን አስቀድመን ስለወንድም ፍቅር ያለን ነገር ምንም ቦታ የሌለው ይሆናል። አንዳንዶቻችን ደግሞ ለወንድም ፍቅር ብለን ሃይማኖታዊ ጉዳዩ ሁሉ ሁለተኛ ይሆኑብናል። አንዳንዶቻችን የሌሎችን የሃይማኖት ጥራት በእኛ እውቀት ልክ ብቻ እንመዝንና ደረጃ ልናወጣላቸው እንሞክራለን። ሌሎቻቸን ደግሞ ራሱን ሃይማኖቱን በእኛው ዕውቀት፣ ንባብ እና መረዳት ልክ እንመዝነዋለን። አንዳንዶቻችንም ፈራጅ እና ወሳኝ ሁነን ተሰይመናል። አንዳንዶቻችን ደግሞ የሆኑ ሰዎች እንዳይጎዱ ብለን ከመጠን በላይ እንጨነቃለን። በርግጥ በአንዱ ጭንቀት ሌላው ሊድን ይቅርና በጭንቀት ራስንም ማዳን አይቻልም። ለሰው ማሰብ ተገቢ ቢሆንም እርሱም መንገድና ሁኔታ አለው። ሆኖም እነዚህ ሁሉ ፈተናዎች በአግባቡ ከተቀበልናቸው ጥቅም እንጂ ጉዳት የላቸውም።

ነቀፌታ የበዛባቸው ሰዎችም ቢሆኑ እኔ በግሌ ኦርቶዶክሳዊ እስከሆኑ ድረስ ይጎዳሉ የሚል እምነት የለኝም። ይህ የሚሆነውም በሁለት መሠረታዊ ምክንያቶች ነው። አንደኛው ሰዎች ወደ ሌላ ሰው የሚልኳቸው ነቀፌታዎች፣ ትችቶች፣ ስድቦች፣ ሐሜቶች ፣ ፍረጃዎች እና ጥላቻዎች ሁሉ ያን ሰው የሚጎዱት ራሱ ሲቀበላቸው ብቻ ነው። ይህም ማለት ለራሱ የተለየ ቦታ ይሰጥ ከነበረ፣ ነቀፌታ ትችት አይገባኝም የሚል ውስጣዊ እምነት ካለው፣ የሚሰጠው አገልግሎት የተለየ ዋጋ እና ክብር ይገባዋል ብሎ በውስጡ የሚያስብ በተለይም ለእግዚአብሔር ቤተ ክርስቲያን ትልቅ አስተዋጽዖ አለኝ ብሎ በውስጡ የሚያምን ከሆነ ጉዳቶቹ የሚመነጩት ከዚህ የተሳሳተ አስተሳሰቡ ስለሚሆን ነው። ተቺዎች፤ ሰዳቢ ነቃፊዎች ሆነ ብለው ጉዳት ለማድረስ የሚመጡትም ሆነ ባለማወቅ በቅንነት ቢያድረጉም በድርጊታቸው መጠን መጠየቃቸው አይቀርም። “ሰዎች ስለሚናገሩት ስለ ከንቱ ነገር ሁሉ በፍርድ ቀን መልስ ይሰጡበታል” /ማቴ 12 ፤ 36/ ተብሎ ተጽፏልና። የተነቀፈው የተሰደበው ሰው ግን እግዚአብሔር ባወቀ ትችቶቹ ነቀፌታዎች ይጠቅሙታል እንጂ አይጎዱትም። እንዲያውም ራስን ለማየት ፣ ለራስ የምንሰጠውን ያልተገባ ቦታ እንድናስተካክል የሚያደርጉ ቁንጥጫዎች ስለሚሆኑ ይጠቅማሉ እንጂ ሊጎዱት አይችሉም። በተለይ ጻድቅ ታጋሽ ልባል ብሎ ሳይሆን በውስጡ ይገባኛል ብሎ ከልቡ የሚቀበላቸው ሰው ካለ ዋጋ ማግኛው ያ ጊዜ ይሆናል። ከመጠን በላይ ሆነው ሰውየውን ሊጎዱት አይችሉም ወይ የሚል ጥያቄም ልናነሳ እንችላለን። አንድ ገዳማዊ አባት ግን ማንም ሰው ከአቅሙ በላይ ሊፈተን በፍጹም አይችልም ይላል። ከአቅማችን በላይ የሆነ ፈተና ወደ እኛ እንዲመጣም እግዚአብሔር አይፈቅድም። እንኳን እግዚአብሔር ሸክላ ሠሪ እንኳን ሸክላውን ምን ያህል ሰዓት በእሳት ውስጥ ማቆየት እንዳለበት ያውቃል። ስለዚህ እግዚአብሔርም ሊያጠነክሩን፣ ሊጠቅሙን የሚችሉትን ያህል ይፈቅዳል እንጂ ሊያጠፉን ሊሰብሩን የሚችሉትን በፍጹም አይፈቅድምና ፈተና ይጎዳኛል አትበሉ ይላል ገዳማዊው አባት። ስለዚህ ለሰዎች ፍቅር ማሳየት እና ማበርታት ተገቢ ቢሆንም ወዳጅነትቻንና አግርነታችን ኦርቶዶክሳዊ መንፈሳዊ ድንበሩን ያልዘለለ፣ ቴፎዞአዊ ጠባይ የሌለው ፣ ሰዎችን ካላስተዋሉት ችግራቸው በሚያላቅቅ መልኩ ሊሆን ይገባዋል ሰዎቹን እግዚአብሔር ከችግሮቻቸው ሊያወጣበት ያመጣውን ሁሉ እንደ ችግር ቆጥረን የላይ ፈሪ እና የታች ፈሪ በሚል መንገድ እንዳናደርገው የአበው ምክሮች ያስገነዝቡናል።

ከዚሁ ጋር አንድ መሠራታዊ ችግራችንም ጠቆም አድርጌ ባልፍ ጥሩ ይመስለኛል። እንኳን እኛ ደካሞቹ እንቅርና ብዙ ሰዎች የማይረዱት አድሎ ወይም ወደ አንዱ የማዘንበል ውስጣዊ ድክመት ይታይብናል። ለዚህ ጥሩ ምሳሌ የሚሆነን የቅዱስ ጴጥሮስ ሕይወት ነው። ቅዱስ ጴጥሮስ በትውልዱ አይሁዳዊ መሆኑን አንረሳውም። ጌታቻን መጀመሪያ ከመረጣቸው ሐዋርያት መካከል መሆኑንም አንስተውም። ታዲያ ቅዱስ ጴጥሮስ የቅንነቱን ያህል ችኩልነት፣ የእውነተኝነቱን ያህል የማያውቃት አድሎ እንደነበረችበት ቅዱስ መጽሐፍ ላይ ከተመዘገቡት ታሪኮች መረዳት ይቻላል። ጌታ ሮማዊውን ቆርኖሌዎስ እንዲያጠምቅ ለቅዱስ ጴጥሮስ ያስረዳው በራዕይ ነበር /ሐዋ 10 ያንብቡ)።

ይህ ከመሆኑ በፊት ቅዱስ ጴጥሮስ ብዙ ነገሮች ተደረገውለት ነበር። ሐዋርያ ሆኖ ተመርጦ፣ ተምሮ ተሹሟል። በጌታ ስቅለት ዕለት ጌታውን ደጋግሞ አላውቀውም ብሎ ቢክደም ንስሐ በገባ ጊዜ ይቅርታ ተደርጎለታል። ያም ብቻ ሳይሆን በኋላ አንተ እኮ ጌታህን ክደህ ነበር እየተባለ እንዳይነቀፍ ጴጥሮስ ሆይ ትወደኛለህን እያለ እየጠየቀ ቤተ ክርስቲያንን በአደራ ሰጥቶታል። ሊቀ ሐዋርያትም አድርጎታል። ይህም ለእርሱ የተደረገለት ልዩ ጥበቃ ብቻ ሳይሆን ለተመለሰ ሰው ልንሰጠው የሚገባን አመኔታ እና ከበሬታ ሁሉ የሚያመላክት ነበር። ከዚያ በኋላ መንፈስ ቅዱስ ወርዶለታል። ሰባ ሁለት ቋንቋዎችን አናግሮታል። በዚያው ዕለት ስብከቱ ሦስት ሺህ ሰዎችን በቅጽበት አሳምኖለታል። በሌላ ቀን ስብከቱም በአንድ ጊዜ አምስት ሺህ ሰዎችን አስምኖለታል። በቤተ መቅደስ ተቀምጦ ይለምን የነበረውን ሽባ ፈውሶታል። በልዳ ሞታ የነበረች ዶርቃ የተባለችን ከሞት አስነስቷል። በዚህ ሁሉ ብቃት እና ኃይል ላይ እያለ ጌታም ዓለምን ሁሉ አስተምሩ የሚለውንም ትዕዛዝ ተቀብሎ እያለ ግን በውስጡ ለአሕዛብ ያለው አመለካከት ገና ስለነበረ ቆርኔሌዎስን አላጠምቅም እንዳይል ጌታ በማይበሉት እንስሳት አምሳል እያወረደ እና ተነስተህ አርደህ ብላ ይለዋል። ቅዱስ ጴጥሮስ ደግሞ ርኩስ እና የሚያጸይፍ ነገር

BY ኦርቶዶክሳዊ መጻሕፍት እና ጽሑፎች Tsegaye kiflu