tgoop.com/thirdwaveofBehaviorTherapy/1551
Last Update:
شش اقدامی که بهترین درمانگران ACT به شیوه‌ای متفاوت انجام می‌دهند.
(بخش 5)
نویسنده: جو اولیور
مترجم: علی فیضی
۵. مواجهه را به عنوان تمایلِ هدایت شده با ارزش بازتعریف کنید
مواجهه یک مداخله بنیادی در رفتاردرمانی است، اما ACT با بنا نهادن مواجهه بر پایه‌ی ارزش‌ها و تمایل، به جای کاهش نشانه، رویکرد منحصربه‌فردی را در پیش می‌گیرد. در حالی که مواجهه‌درمانی سنتی بر خوگیری (کاهش ترس از طریق مواجهه مکرر) تمرکز دارد، ACT مواجهه را فرصتی برای تمرین گشودگی نسبت به ناخوشایندی در راستای آنچه اهمیت دارد، بازتعریف می‌کند. این تغییر تمرکز می‌تواند باعث شود تمرین‌های مواجهه کمتر شبیه نبردی با ترس و بیشتر شبیه گامی شجاعانه به سوی یک زندگی معنادار به نظر برسند.
برای مثال، مراجعی با OCD که به دلیل ترس از آلودگی از لمس فرزندش اجتناب می‌کند، ممکن است هدایت شود تا با فرزندش در بازی‌های کثیف‌کاری درگیر شود، و شستن دست‌ها را به تأخیر بیندازد. درمانگر این را نه به عنوان تمرینی برای "خلاص شدن" از اضطراب، بلکه به عنوان راهی برای ظاهر شدن به عنوان والد دوست‌داشتنی که می‌خواهد باشد، چارچوب‌بندی می‌کند. درمانگر ممکن است بگوید: "اضطراب احتمالاً ظاهر خواهد شد و اشکالی ندارد. این بهای ورود برای زندگی کردن ارزش‌های شماست. بیایید تمرین کنیم که اجازه دهیم آنجا باشد در حالی که شما روی ارتباط با فرزندتان تمرکز می‌کنید." این رویکرد به مراجعان کمک می‌کند تا ببینند ناراحتی مانعی برای غلبه نیست، بلکه تجربه‌ای است که می‌توانند برای پیگیری اهدافشان به آن فضا بدهند.
درمانگران زبده ACT، تمرین‌های مواجهه را به صورت مشارکتی طراحی می‌کنند و آنها را متناسب با آمادگی و ارزش‌های مراجع تنظیم می‌کنند. آنها همچنین تکنیک‌های بهوشیاری و گسلش را با این فرایند ادغام می‌کنند تا به مراجعان کمک کنند ناخوشایندی‌هایی را که در طول مواجهه پدیدار می‌شوند، مدیریت کنند. برای مثال، مراجعی که با اضطراب اجتماعی روبرو است، ممکن است آموزش ببیند که افکارش را مشاهده و نام‌گذاری کند ("آه، دوباره 'آنها دارند مرا قضاوت می‌کنند' اینجاست") و تمرین کند که خود را در لحظه حال مستقر کند. درمانگر تأکید می‌کند که هدف، از بین بردن ترس نیست، بلکه آغوش باز داشتن نسبت به ترس و مشغول شدن به اقدام ارزشمند در عین ظاهر شدن ترس است.
این رویکرد هدایت‌شدن با ارزش، مواجهه را از یک تمرین مکانیکی به یک فرآیند عمیقاً معنادار تبدیل می‌کند. مراجعان می‌آموزند که می‌توانند ناخوشایندی را تحمل کنند، اقداماتی همسو با ارزش‌های خود انجام دهند و زندگی غنی‌تر و پربارتری را خلق کنند.
چند راهنمایی:
مواجهه را به ارزش‌ها گره بزنید: قبل از شروع یک تمرین مواجهه، زمانی را صرف روشن کردن این موضوع کنید که چرا این کار اهمیت دارد. بپرسید: "این ناخوشایندی در خدمت چیست؟ به سوی چه ارزشی در حال حرکت هستیم؟" این اطمینان می‌دهد که انگیزه مراجع از درون او می‌آید.
بر انتخاب و کنترل تأکید کنید: مواجهه را به عنوان یک فرآیند مشارکتی چارچوب‌بندی کنید که مراجع در آن عاملیت دارد. برای مثال، ممکن است بپرسید: "در مقیاس ۰ تا ۱۰، چقدر تمایل دارید این را امتحان کنید؟ اگر عدد ۵ است، چه چیزی را می‌توانیم تنظیم کنیم تا برای شما کارآمدتر باشد؟" این رویکرد حس توانمندی را برمی‌انگیزد.
بهوشیاری و گسلش را با این فرآیند ترکیب کنید: مراجعان را آموزش دهید تا در طول مواجهه، افکار و هیجانات خود را بدون گرفتار شدن در آنها مشاهده کنند. برای مثال، آنها ممکن است تمرین کنند که بی‌صدا افکار خود را نام‌گذاری کنند ("این هم ذهن من است که می‌گوید: 'این خطرناک است'") یا با نفس‌های آهسته و بهوشیارانه خود را مستقر کنند.
#Learning_ACT
#تبحر_در_رواندرمانی
#مهارت
https://www.tgoop.com/thirdwaveofBehaviorTherapy
BY کانال تخصصی موج سوم رفتاردرمانی
Share with your friend now:
tgoop.com/thirdwaveofBehaviorTherapy/1551