tgoop.com/thirdwaveofBehaviorTherapy/1490
Last Update:
نظریۀ چارچوب ارتباطی چیست؟
نظریۀ چارچوب ارتباطی با تأکید بر اهمیت یادگیری نمادین، تلاش می‌کند تبیینی رفتاری از زبان انسان و نحوه کارکرد آن ارائه دهد. این نظریه به ما کمک می‌کند بفهمیم که چرا انسان‌ها صرفاً با ربط دادن کلمات و ایده‌ها به یکدیگر دچار پریشانی می‌شوند و چگونه می‌توانیم از همان فرایندها برای شکل‌دهی به مداخلات روانی استفاده کنیم. پریشانی انسان از دیدگاه نظریۀ چارچوب ارتباطی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، به دلیل توانایی زبان که تقریباً همه ما از آن برخورداریم، امری همه‌گیر در نظر گرفته می‌شود. این ادعایی محوری است که هر دو رویکرد بر آن تأکید دارند.
پژوهش‌های نظریۀ چارچوب ارتباطی توانسته‌اند جنبه‌های متنوعی از رفتار "زبانی" انسان را بررسی کنند. این نظریه بر این باور است که مفهوم پاسخ‌دهی ارتباطی قراردادی برای درک تمامی فعالیت‌های کلامی، از جمله نام‌گذاری، درک، تمثیل، استعاره و پیروی از قاعده، حیاتی است. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نیز به شدت بر همین دیدگاه تکیه دارد و بررسی دقیق بسیاری از مداخلات این رویکرد نشان می‌دهد که آنها حول این مفهوم و سایر مفاهیم اصلی نظریۀ چارچوب ارتباطی بنا شده‌اند.
بنیاد نظریۀ چارچوب ارتباطی، نظریه رفتارگرایی رادیکال است و این نظریه سعی دارد نواقص بخشی مهم از رفتارگرایی رادیکال به نام نظریه رفتار کلامی اسکینر را برطرف کند. نظریۀ چارچوب ارتباطی با تأکید بر رویکرد علم پایه، شیوه‌ای برای آزمون تجربی فرضیه‌ها درباره زبان ارائه می‌دهد. پژوهش‌های حوزه نظریۀ چارچوب ارتباطی در 20 سال گذشته به سرعت گسترش یافته و تأثیر عمیقی بر نحوه اجرای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد داشته است.
رابطه بین نظریۀ چارچوب ارتباطی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بسیار نزدیک و تأثیرگذار است، به گونه‌ای که پژوهش‌های نظریۀ چارچوب ارتباطی به سؤالات مربوط به شکل عملی مداخلات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد پاسخ می‌دهد و در عین حال، اجرای این درمان به پژوهشگران حوزه نظریۀ چارچوب ارتباطی در یافتن مسیرهای پژوهشی کمک می‌کند. با وجود این رابطه نزدیک، این سؤال مطرح می‌شود که آیا یک درمانگر برای اجرای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، واقعاً نیاز دارد که نظریۀ چارچوب ارتباطی را به خوبی بداند یا خیر ؟
به طور خلاصه، نظریۀ چارچوب ارتباطی تلاشی است برای تبیین توانایی شگفت‌انگیز انسان در برقراری ارتباط بین هر محرکی با محرک دیگر و استنتاج روابط بین آنها، حتی بدون آموزش مستقیم. انسان‌ها می‌توانند بین هر دو شیء، ایده یا مفهوم، هرچند تصادفی، رابطه‌ای قراردادی برقرار کنند. این توانایی و تمایل به استنتاج روابط، که تقریباً بدون آگاهی ما رخ می‌دهد، موضوعی کاملاً محوری در توانایی زبانی انسان است. یک چارچوب ارتباطی، ایده چارچوب را به عنوان استعاره‌ای برای توصیف چگونگی ارتباط دو مفهوم با یکدیگر و ماهیت آن رابطه به کار می‌برد. از دیدگاه نظریۀ چارچوب ارتباطی، بسیاری از روابطی که ما استنتاج می‌کنیم، به طور قراردادی شکل گرفته‌اند. با این حال، وقتی رابطه‌ای در ذهن ما شکل می‌گیرد، صرف نظر از میزان قراردادی بودن آن، حتی اشاره به آن ممکن است کافی باشد تا واکنشی را در ما برانگیزد.
نظریۀ چارچوب ارتباطی با تمرکز بر مفهوم پاسخ‌دهی ارتباطی قراردادی می‌کوشد درک عمیق‌تری از چرایی رفتارها و پریشانی‌های انسان به دست دهد و از همین بینش در شکل‌دادن به مداخلات درمانی بهره ببرد. اگرچه نظریۀ چارچوب ارتباطی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد مسیرهای مستقلی را دنبال می‌کنند، اما در عین حال در تعامل نزدیک با یکدیگر قرار دارند و از دستاوردهای هم برای تکامل خود استفاده می‌کنند. بدون شک، شناخت عمیق‌تر نظریۀ چارچوب ارتباطی می‌تواند به درمانگران درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در درک بهتر مبانی نظری مداخلات و اجرای دقیق‌تر آنها کمک شایانی کند.
منبع:
Johnson, D., & Bennett, R. (2023). Acceptance and Commitment Therapy: Responses to Frequently Asked Questions. Taylor & Francis.
https://www.tgoop.com/thirdwaveofBehaviorTherapy
BY کانال تخصصی موج سوم رفتاردرمانی
Share with your friend now:
tgoop.com/thirdwaveofBehaviorTherapy/1490