کانال تخصصی موج سوم رفتاردرمانی

Forwarded from آکادمی رواندرمانی

رواندرمانگر ممتاز کاشف فروتن خطاهای خود است!
(بخش دوم)
کانال تلگرامی آکادمی رواندرمانی
https://www.tgoop.com/AcademyofPsychotherapy
در بخش اول به این سوال رسیدیم که چرا درمانگران هرچه خود را ماهرتر قلمداد می‌کردند نتایج ضعیف‌تری می‌گرفتند؟ و جرا تقریبا هرکسی که بدون در نظر گرفتن نتایج واقعی کارش، مهارت‌های رواندرمانی خودش را خوب و کم‌نقص تصور می‌کند به احتمال قوی همین قضیه دربارۀ او هم صادق است؟
2. اولین دلیل به پدیدۀ توهم اعتبار مرتبط است
از هر زن و شوهری که با هم زندگی می‌کنند بپرسید که هرکدام از آ«ها چند درصد از کارهای خانه را انجام می‌دهند مجموع تخمین آنها بیش از صد درصد خواهد شد. اولین روانشناسی که نوبل اقتصاد برد (دکتر دانیل کانمن) این سوگیری در خودارزیابی را به عنوان «توهم اعتبار» توصیف می‌کند (منبع شماره چهار). او این پدیده را به عنوان مغالطه‌ای توصیف می‌کند که در آن توانایی‌های خود را به طور شهودی ارزیابی می‌کنیم (بی آنکه از منابع بیرونی برای رد یا تایید این ارزیابی شهودی استفاده کنیم). این مغالطه در میان متخصصین و حرفه‌ای‌ها به دلیل سوگیری خوش‌بینانۀ متخصص دربارۀ توانمندی‌اش دربارۀ پیش‌بینی آینده و تصمیم‌گیری اتفاق می‌افتد. به عنوان مثال دکتر کانمن دریافت متخصصینی که ارزیابی‌های سیاسی می‌کنند، خرید و فروشندگان حرفه‌ای سهام و مشاورین مالی نه تنها پیش‌بینی غلط انجام می‌دهند بلکه به ارزیابی‌های خود بسیار اطمینان دارند. سوگیری‌های مشابهی در زمینۀ خودارزیابی در میان پزشکان نیز یافته شده است (منبع شمارۀ پنج).
در کار ما به عنوان رواندرمانگر، مقدار سالمی از خوش‌بینی باعث می‌شود به کار خود ادامه دهیم؛ اما فقط تکیه کردن به شهود و اعتماد به نفس بدون توجه به داده‌های مستند دربارۀ سطح مهارت، منجر به خودارزیابی خوشبینانه و زوال مهارت و اثربخشی خواهد شد.
2. رواندرمانگر ممتاز کاشف فروتن خطاهای خود است
پژوهش‌های قبلی دربارۀ رواندرمانی بعضی شیوه‌های بهبود مهارت را نشان می‌دهد. گروه پروژۀ پژوهشی واندربیلت دریافت که درمانگران موثر نسبت به درمانگران ضعیف، بیشتر از کار خود انتقاد می‌کنند و اشتباهات بیشتری را گزارش می‌دهند (منبع شمارۀ شش). در پژوهش دیگری معلوم شد، پریشان خاطر بودن درمانگری دربارۀ مهارتش که «شک به خود حرفه‌ای» نامیده می‌شود اثر مثبتی روی درجه‌بندی «درمانجو» از اتحاد درمانی داشت (منبع شمارۀ هفت). به عبارت دیگر میزان شک به خود حرفه‌ای هرچه بالاتر باشد، منجر به نگرش گشوده‌تر درمانگر نسبت به تصدیق کمبودها و نقص‌های مهارتی‌اش می‌شود و همین در نتیجه باعث می‌شود با درمانجو اتحاد درمانی قوی‌تری برقرار کند . این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که درمانگر موثر دقیق‌تر خودارزیابی کرده و بیشتر به دنبال راه‌هایی برای بهبود عملکرد خود است.
نتجیۀ جالبی که می‌توان گرفت این است که آن درمانگرانی که فکر می‌کنند مبتدی‌اند بیشتر شبیه متخصصان ماهر عمل می‌کنند و آنها که فکر می‌کنند متخصصان ماهری‎اند بیشتر شبیه تازه‌کاران کارنابلد عمل می‌کنند.
در بخش بعدی به شیوه‌های بهبود مهارت در رواندرمانی از طریق بازخورد گرفتن از درمانجو و دریافت نظارت بالینی و نیز پرهیز از گرفتار شدن در توهم اعتبار می‌پردازم.
شایان ذکر است منبع و الهام‌بخش جملاتی که مطالعه کردید نوشته‌ای از دکتر داریل چو در سایت شخصی‌شان با این عنوان است:
Why Our Self-Assessments Might be a Delusion of Reality.
https://darylchow.com/frontiers
منابع:
4. Kahneman, D. (2011). Thinking, fast and slow. New York, NY: Farrar, Straus and Giroux; US.
5. Davis, D. A., Mazmanian, P. E., Fordis, M., Van Harrison, R., Thorpe, K. E., & Perrier, L. (2006). Accuracy of physician self-assessment compared with observed measures of competence: A systematic review. JAMA, 296(9), 1094-1102. doi:10.1001/jama.296.9.1094
6. Najavits, L. M., & Strupp, H. H. (1994). Differences in the effectiveness of psychodynamic therapists: A process-outcome study. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 31(1), 114-123 6. Najavits, L. M., & Strupp, H. H. (1994). Differences in the effectiveness of psychodynamic therapists: A process-outcome study. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 31(1), 114-123.
7. Lambert, M. J., & Shimokawa, K. (2011). Collecting client feedback. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training March, 48(1), 72-79. doi:10.1037/a0022238

www.tgoop.com/thirdwaveofBehaviorTherapy/1267

569 viewsAli Feizi, May 18, 2020 at 09:43

رواندرمانگر ممتاز کاشف فروتن خطاهای خود است!
(بخش دوم)
کانال تلگرامی آکادمی رواندرمانی
https://www.tgoop.com/AcademyofPsychotherapy
در بخش اول به این سوال رسیدیم که چرا درمانگران هرچه خود را ماهرتر قلمداد می‌کردند نتایج ضعیف‌تری می‌گرفتند؟ و جرا تقریبا هرکسی که بدون در نظر گرفتن نتایج واقعی کارش، مهارت‌های رواندرمانی خودش را خوب و کم‌نقص تصور می‌کند به احتمال قوی همین قضیه دربارۀ او هم صادق است؟
2. اولین دلیل به پدیدۀ توهم اعتبار مرتبط است
از هر زن و شوهری که با هم زندگی می‌کنند بپرسید که هرکدام از آ«ها چند درصد از کارهای خانه را انجام می‌دهند مجموع تخمین آنها بیش از صد درصد خواهد شد. اولین روانشناسی که نوبل اقتصاد برد (دکتر دانیل کانمن) این سوگیری در خودارزیابی را به عنوان «توهم اعتبار» توصیف می‌کند (منبع شماره چهار). او این پدیده را به عنوان مغالطه‌ای توصیف می‌کند که در آن توانایی‌های خود را به طور شهودی ارزیابی می‌کنیم (بی آنکه از منابع بیرونی برای رد یا تایید این ارزیابی شهودی استفاده کنیم). این مغالطه در میان متخصصین و حرفه‌ای‌ها به دلیل سوگیری خوش‌بینانۀ متخصص دربارۀ توانمندی‌اش دربارۀ پیش‌بینی آینده و تصمیم‌گیری اتفاق می‌افتد. به عنوان مثال دکتر کانمن دریافت متخصصینی که ارزیابی‌های سیاسی می‌کنند، خرید و فروشندگان حرفه‌ای سهام و مشاورین مالی نه تنها پیش‌بینی غلط انجام می‌دهند بلکه به ارزیابی‌های خود بسیار اطمینان دارند. سوگیری‌های مشابهی در زمینۀ خودارزیابی در میان پزشکان نیز یافته شده است (منبع شمارۀ پنج).
در کار ما به عنوان رواندرمانگر، مقدار سالمی از خوش‌بینی باعث می‌شود به کار خود ادامه دهیم؛ اما فقط تکیه کردن به شهود و اعتماد به نفس بدون توجه به داده‌های مستند دربارۀ سطح مهارت، منجر به خودارزیابی خوشبینانه و زوال مهارت و اثربخشی خواهد شد.
2. رواندرمانگر ممتاز کاشف فروتن خطاهای خود است
پژوهش‌های قبلی دربارۀ رواندرمانی بعضی شیوه‌های بهبود مهارت را نشان می‌دهد. گروه پروژۀ پژوهشی واندربیلت دریافت که درمانگران موثر نسبت به درمانگران ضعیف، بیشتر از کار خود انتقاد می‌کنند و اشتباهات بیشتری را گزارش می‌دهند (منبع شمارۀ شش). در پژوهش دیگری معلوم شد، پریشان خاطر بودن درمانگری دربارۀ مهارتش که «شک به خود حرفه‌ای» نامیده می‌شود اثر مثبتی روی درجه‌بندی «درمانجو» از اتحاد درمانی داشت (منبع شمارۀ هفت). به عبارت دیگر میزان شک به خود حرفه‌ای هرچه بالاتر باشد، منجر به نگرش گشوده‌تر درمانگر نسبت به تصدیق کمبودها و نقص‌های مهارتی‌اش می‌شود و همین در نتیجه باعث می‌شود با درمانجو اتحاد درمانی قوی‌تری برقرار کند . این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که درمانگر موثر دقیق‌تر خودارزیابی کرده و بیشتر به دنبال راه‌هایی برای بهبود عملکرد خود است.
نتجیۀ جالبی که می‌توان گرفت این است که آن درمانگرانی که فکر می‌کنند مبتدی‌اند بیشتر شبیه متخصصان ماهر عمل می‌کنند و آنها که فکر می‌کنند متخصصان ماهری‎اند بیشتر شبیه تازه‌کاران کارنابلد عمل می‌کنند.
در بخش بعدی به شیوه‌های بهبود مهارت در رواندرمانی از طریق بازخورد گرفتن از درمانجو و دریافت نظارت بالینی و نیز پرهیز از گرفتار شدن در توهم اعتبار می‌پردازم.
شایان ذکر است منبع و الهام‌بخش جملاتی که مطالعه کردید نوشته‌ای از دکتر داریل چو در سایت شخصی‌شان با این عنوان است:
Why Our Self-Assessments Might be a Delusion of Reality.
https://darylchow.com/frontiers
منابع:
4. Kahneman, D. (2011). Thinking, fast and slow. New York, NY: Farrar, Straus and Giroux; US.
5. Davis, D. A., Mazmanian, P. E., Fordis, M., Van Harrison, R., Thorpe, K. E., & Perrier, L. (2006). Accuracy of physician self-assessment compared with observed measures of competence: A systematic review. JAMA, 296(9), 1094-1102. doi:10.1001/jama.296.9.1094
6. Najavits, L. M., & Strupp, H. H. (1994). Differences in the effectiveness of psychodynamic therapists: A process-outcome study. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 31(1), 114-123 6. Najavits, L. M., & Strupp, H. H. (1994). Differences in the effectiveness of psychodynamic therapists: A process-outcome study. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 31(1), 114-123.
7. Lambert, M. J., & Shimokawa, K. (2011). Collecting client feedback. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training March, 48(1), 72-79. doi:10.1037/a0022238

BY کانال تخصصی موج سوم رفتاردرمانی